Thanks @AltheaGraceSadiasa :)

Chapter 66

Ipinagpatuloy namin ni Tristan ang paglakad takbo sa gitna ng kagubatan. We need to hurry, hindi kami maaaring tumigil dahil anumang oras ay mahahabol kami ng mga masasamang tao.

Ang tanging mapanghahawakan na lang namin ay ang pekeng ngipin namin na siyang tracking device ng Sous L'eau sa lahat ng agent nito.

Napansin ko na patuloy pa rin ang pagdugo ng saksak ni Tristan sa kanyang tagiliran at alam kong nagkukunwari na lamang siyang hindi nasasaktan dito para hindi ako mag alala.

"We need to stop Tristan.." mariing sabi ko. Mauubusan na siya ng dugo kung patuloy pa kaming tatakbo.

"We have to go Lina.." sagot niya sa akin habang inaabot ang kamay ko.

"Maupo ka muna Tristan, let's go near that tree.." may itinuro ako sa kanyang malaking puno na siyang mapapagtaguan namin dalawa.

"How I love that baby, but it's not ideal to do it now. We're in hurry Lina.." nangunot ang noo ko sa sinabi niya sa akin.

"Tristan naman! I am not asking for sex! God! Hinahabol na tayo ng bala ay 'yan pa rin ang iniisip mo! I need to see your wound!" halos hingalin ako sa malakas na sigaw ko sa kanya. Bakit naiisingit niya pa ang mga kamanyakan niya sa ganitong sitwasyon?

"Oh, my bad baby.." natatawang sabi niya sa akin. Ako na ang humagip ng kamay niya at hinila ko na siya sa pinakamalapit na puno na maaari naming mapagtaguan.

Agad lumipad ang mga kamay ko sa butones ng long sleeve niyang puti na nababahiran na ng kanyang sariling dugo. Napakagat labi na lang ako nang makitang hindi na talaga maganda ang tama niya sa kanyang tagiliran. Paano niya natitiis ang sakit nito?

Mabilis kong hinagip ang dress ko at sinimulan ko itong sirain. Dahil maiksi na ito ay lalo pa itong naging mas maiksi, mas mahaba pa ang blazer na kinuha namin sa mga nakahandusay na lalaki kanina.

"We need this to stop the bleeding" pakinig ko ang pasipol ni Tristan Matteo Ferell habang pinagmamasdan akong sinisira ang sarili kong damit.

"Nice legs baby, sino nga ang boyfriend mo?" hindi ko maiwasang hindi mapangisi sa tanong ng manyakis na lalaki.

"Nasaksak po ang boyfriend ko" narinig ko siyang tumawa sa sinabi ko.

"Move your arms Cap.." seryosong sabi ko. Sumunod naman siya sa akin, payakap kong sinimulan ang pagtatali sa kanyang tagiliran at napairap na lang ako nang yakapin niya rin ako.

"Tristan, I am putting your bandage. Huwag muna tayong maglandian, utang na loob. Duguan ka na" naramdaman kong hinalikan niya ako sa ibabaw ng aking ulo bago niya ako binitawan at hayaang ayusin ang bandage niya.

Tumayo na ako nang matapos ako sa bandage niya at napatitig na lang ako sa kanya nang hindi man lang ito kumikilos sa kanyang pagkakaupo.

"What?" tanong ko sa kanya.

"That's all?" napairap na lang ako sa tanong niya.

"Tristan Matteo Ferell! Kaya ayaw na ayaw kong magsasama tayo sa misyon! You're always like this!" mabilis akong yumuko at hinagip ko ang baba ng aking malanding kapitan. Isang maiksi at mabilis na halik lang ang balak ko pero napaupo na lang ako nang mas kabigin niya ako. Akala ko ba nagmamadali kami sabi niya?

Hindi na ako nakaangal pa nang mas lumalim ang kanyang mga halik na parang nasa isang five star hotel kaming dalawa na walang mga nguso ng baril na humahabol sa amin. Tinangka kong maggagalaw pero mahigpit niya akong niyakap.

Marahan niya pang hinila ang buhok ko para mas maibaba ang ulo ko at mas maangkin niya ang mga labi ko nang buong buo. My god! Kung hahayaan kong malunod ako sa kahalayan ng lalaking ito siguradong aabutin na kami ng minahan sa mismong lugar na ito.

I can even feel something poking me! Fuck! He's turned on already? Hindi naman ako naghubad! Kaunting tela lamang ang tinanggal ko sa katawan ko. Bakit nakatindig na agad?

"Trist---" sa halip na matapos kong tawagin ang pangalan niya ay napaungol na lamang ako nang maglakbay ang isa niyang kamay sa dibdib ko. Fuck! Lalong dudugo ang sugat niya kapag itinuloy namin ito.

Panay ang palitan namin ng mga halik habang sinisimulan ko nang ibaba ang kamay ko sa kanyang 'magmimina'

Inilagay ko na ang isa kong kamay sa kanyang batok nang masagot ang kanyang mga halik. Nang tuluyan ko nang maibaba ang kanang kamay ko ay itinapat ko na ang daliri ko sa kanyang magmimina at malakas ko itong pinitik.

"Aww! What the---" kumalas ako sa kanya at mabilis na tumayo.

"Ayoko na nang dahon ng saging Ferell! Utang na loob, huwag na ulit sa gubatan. Masakit sa likod Tristan.." mahigpit na pagtutol ko. Ngumisi lamang siya na lalong nagpakunot ng aking noo. Hindi ako nagbibiro! Hindi magandang magminahan sa oras na ito.

"Baby, walang puno ng saging dito. Come on.." lalong tumaas ang kilay ko sa sinabi niya. Nanatili akong nakatayo at hindi lumalapit sa kanya.

"Enough with this Cap Theo.." kamot ulo siyang tumayo na mukhang dismayadong sa ginawa ko. Hindi sa lahat ng oras na tumitindig 'yang 'magmimina' niya ay kailangan kong magpamina. Masyado nang abusado ang lalaking ito.

Nagsimula na muli kaming maglakad sa kagubatang hindi namin alam kung saan kami dadalhin. Ilang beses kong napapansin na sumulyap sa akin si Tristan pagkatapos ay susundan niya ng buntong hininga. Problemado pa din siya sa pagmimina niya? Hindi pwedeng pagkatapos nito?

"Lina, galit na siya sa'yo. Hindi dapat siya pinipitik baby.." halos salubong na salubong na ang kilay ko sa pinagsasabi sa akin ng manyakis na kapitan na ito.

"Ferell paalala, laging galit 'yan sa akin. Sanay na po ako..." narinig ko siyang tumawa sa sinabi ko. Nanggigil pa sa akin ang magaling na lalaki kaya mabilis akong hinila papalapit sa kanya at mariing kinagat ang aking tenga. My god!

"Tristan Ferell, minsan ba isang araw hindi mo naisip na huwag humalik, kumagat o humawak sa katawan ko? 'yong lie low man lang? Parang kapag hindi ka nakakahawak sa akin ay magkakasakit ka.." ngiwing sabi ko na muling nagpatawa sa kanya.

"You are my drug baby. My whole system is always aching for you.." sweet or manyak sounds ba ito?

"Is that a bad thing?" tanong ko sa kanya.

"How? I'm always good on you baby. Inside or outside.." kumindat pa ang manyakis sa akin.

"Oh damn, enough with your dirty talk Ferell. Kaya lalong tumitindig 'yan..." narinig ko na naman siyang tumawa sa sinabi ko. Natatawa siya sa sarili niyang kalokohan at kamanyakan.

Nagtaka ako nang mga limang minutong natahimik si Tristan Ferell. Naubos ang kamanyakan? Napagod? Gutom na?

Nang pasimple kong sinulyapan ang lugar kung saan nakatago ang kanyang magmimina ay nakumpirma kong mahinahon na ito. Napabuntong hininga na lang ako. Salamat naman. Pero hindi din nagtagal ay nagsalita na ulit siya.

"Lina, sorry about our anniversary.." napalingon ako sa sinabi niya. Iniisip niya ang bagay na ito simula kanina?

"It was not your fault Tristan.." mabilis na sagot ko sa kanya. Dapat masaya ang mangyayari sa anniversary namin. Fuck those syndicates.

"Babawi ako kapag ayos na ang lahat Lina. We'll spend our late anniversary celebration.." tipid akong ngumiti sa sinabi niya.

Muling natahimik si Tristan na siyang pinagtaka ko, alam kong may kung ano siyang malalim na iniisip. Bakit hindi niya sabihin sa akin?

"What is it Tristan?" tanong ko sa kanya.

"No, nothing baby.." napatitig ako kay Tristan.

"What is it?" tanong ko ulit sa kanya.

"Lina, magtatalo lang tayo kapag sinabi ko sa'yo.." matabang na sagot niya. Nauna na siyang maglakad sa akin.

"Then what is that?" tanong ko habang humahabol sa kanya.

"Our wedding Lina, ilang beses na kitang inalok ng kasal. Pero ilang beses mo na rin akong tinanggihan. Ang tagal na natin Lina, we need to settle down baby.." napatitig na lang ako sa kanya. Saan nanggaling ang mga sinasabi niyang ito sa ganitong sitwasyon?

"Wedding? You're thinking of wedding at this point of time Tristan?" hindi makapaniwalang tanong ko. Tama ba na ngayon ito isipin? We have a bigger problem.

"Sumagi lang sa isip ko. Alam mo kung bakit Lina? Aalukin na sana kita ng kasal sa dumaan nating anniversary. Pero mukhang kung natuloy, tatanggihan mo na naman ako. Gusto mo ba talaga akong pakasalan Lina?" napaawang na lang ang bibig ko sa sinabi niya.

"Ofcourse! Sa tamang panahon Tristan, we're still young..." sagot ko sa kanya.

"Young? We're twenty four Lina, matagal na rin tayo. May nangyayari na rin sa atin, papaano kung mabuntis ka?" tuluyan na akong tumigil sa paglalakad at humarap sa kanya.

"I am not, hindi ako mabubuntis Tristan. I am taking shots every three months.." nanlaki ang mata niya at mabilis niyang hinila ang mga braso ko para mas mapalapit sa kanya.

"What? What Lina?" mariing tanong niya sa akin.

"I am taking shots Tristan. I'm visiting my obgyne every three months.." binitawan niya ako habang nakatitig siya sa akin na hindi makapaniwala.

"All this time, akala ako ang problema Lina.." nang marinig kong sabihin niya ito ay nakumpirma ko na ang matagal na niyang ginagawa.

"Problema? Why Tristan? You're trying to get me pregnant! Alam kong tinatanggal mo ang condom mo sa tuwing may nangyayari sa atin! Alam mong hindi pa ako pwedeng magbuntis! But you keep insisting! Wala pa ito sa plano natin Tristan..." nang mapansin kong sinasadyang tanggalin ni Tristan ang kanyang proteksyon sa tuwing may nangyayari sa amin ay napagdesisyunan ko nang lumapit sa isang obgyne. Hindi pa ako maaaring mabuntis.

"Plano mo Lina.. plano mo.." tinalikuran niya na ako at nagsimula na siyang maglakad.

"It was not just for me Tristan! Para sa atin, hindi pa natin kayang magkaanak. Marami pa tayong problema!" madiing sabi ko sa kanya.

"Then you should have told me that you're taking your shots! Sino ba ako Lina? Boyfriend! Boyfriend pa lang sa tagal tagal nang panahon! Ang hirap mong alukin ng kasal Lina. Ayaw mong magpatali.." my god! Saan niya ito nakukuha? I want to marry him!

"I will marry you Tristan! Can you please wait? And regarding my shots Tristan, sinasabi mo rin ba sa akin na tinatanggal mo ang condom mo sa kalagitnaan ng pagmimina mo? Hindi ka rin nagsasabi Tristan! Pinapaalala ko sa'yo hindi ikaw ang mabubuntis! Ako! Ako ang mabubuntis Tristan.." tumataas na ang boses ko sa kanya.

"Bakit gustong gusto kong mabuntis ka na Lina? Para pumayag ka na sa kasal! Tatlong taon na akong naghihintay ng 'Oo' mo pero parang wala lang sa'yo Lina..Fuck" sinong tatanggap ng kasal kung nasa mundo kaming walang katahimikan?

"So pipikutin mo ako? Pipikutin mo talaga ako Tristan? God! Pakakasalan naman kita. May tamang oras para dito!" sigaw ko na sa kanya.

"Kailan? Kapag nakakapaglakad na ang lahat ng anak ng mga pinsan ko? Lina, bakit kailangan pa nating patagalin? I want you to be officially mine. Ayokong matatawag na 'boyfriend' mo lamang..." bakit hindi niya maintindihan ang punto ko?

"Tristan, you're just competing with your cousins. Dahil may anak na si Nero ay gusto mo na rin!" damn.

"It was not like that! Fuck! Sabihin mo na lang na ayaw mong magkaanak! Sabihin mo na lang sa akin na ayaw mong magpakasal Lina. Ginagawa mo akong tanga.." halos sabunutan niya ang kanyang sarili. Ilang beses pa niyang sinipa ang ilang mga batong nadadaanan namin.

"I told you, pakakasalan kita. We need t---" hindi na ako nakatuloy sa sasabihin ko nang magsalita ulit si Tristan.

"Fuck that time!" kumulo ang dugo ko sa sinabi niya. Bakit hindi siya makapaghintay?! Pakakasalan ko naman siya!

"Bahala ka na! Oo! Ayokong magpakasal! Ayokong magbuntis! Yan naman ang pinapaniwalaan mo! Oo na! Ayaw ko na nang kasal!" malakas na sigaw ko na nagkapagpatigil sa kanyang paglalakad.

Akala ko ay may sasabihin pa siya nang nagpatuloy siya sa paglalakad.

Malayo ang distansya namin sa isa't isa sa sumunod na mga oras. At dahil tahimik lamang kaming dalawa ay agad naming narinig ang ilang putok ng baril. Damn, they're nearby.

"Let's hurry, may naririnig na akong mga sasakyan.." matabang na sabi sa akin ni Tristan na hindi man lang tumitingin sa akin.

Mas binilisan namin ang paglakad dahil rinig namin ang mas lumalapit ng mga kalaban. Nang makakita na kami ng daan ay mabilis hinuli ni Tristan ang aking mga kamay para hilahin ako sa likod ng isang puno.

Nakarinig kami ng ilang putok ng baril. Fuck! Malapit na sila.

"Fuck! They're here!" inilibot ko ang paningin ko sa paligid. Masyadong malalayo ang punong maaari naming takbuhan. Matatamaan kami ng baril.

Humigpit ang yakap sa akin ni Tristan nang muling magpaputok ng baril ang mga lalaki.

"I saw them! I saw them here!" shit!

Habang kinakabahan kami ni Tristan sa dapat naming gawin ay napansin kong may humaharurot na puting kotse. Nanlaki ang mga mata ko nang tumigil ito sa mismong tapat ng daan na malapit sa amin.

"Shit!" sabay kaming napamura ni Tristan nang may ilabas itong baril sa bintana nito at nagpaulan ng mga baril.

Niyakap ako ng Tristan nang mahigpit sa paraang hindi ako matatamaan ng bala. No...no..no

Nang tumigil ang pagputok ng baril ay mabilis kong niyugyog si Tristan.

"Tristan..Tristan...baby.." kinakabahang tawag ko sa kanya.

"Lina..are you okay?" sinapo niya ang mukha ko sa aking hindi makapaniwalang mga mata. Wala siyang tama?

"Matteo, let's go!" nakarinig ako ng boses ng babae. Kung ganoon ang binaril niya ay hindi kami. Hindi ko na nilingon pa ang katawan ng mga kalaban.

Isinakay ako ni Tristan sa likuran ng kotse at mabilis siyang pumunta sa unahan para dito maupo. Babae ang tumulong sa amin.

"Long time no see Matteo.." agad lumipad ang kamao ng babae kay Tristan pero agad itong nasalo ni Tristan na parang sanay na itong ginagawa ng babae.

"What are you doing here Savannah?" narinig kong tumawa ang babae. She looked familiar, saan ko siya nakita?

"Invited? That syndicate invited me Matteo.." narinig kong sumipol si Tristan.

"What should I expect? You're the Aylip Mistress.." sagot ni Tristan na nagpaliwanag sa alaala ko. Siya ang babaeng nakita ko sa hotel nang malaman kong buhay si Tristan.

Magkakilala sila?

"Ikaw ang babaeng nakita ko sa hotel noon, hindi ba?" pagsingit ko sa usapan nila. Mukhang nakalimutan na ni Tristan na nandito pa ako.

"Yes? I'm glad you remembered me.."

"Hindi pa malabo ang memorya ko.." matabang na sagot ko sa babae.

"Oh, so you can still remember the words I did tell you that night.." tumaas ang kilay ko sa sinabi niya. Tandang tanda ko. 'Kung ayaw mo, sa akin na lang'

"Wala kang pag asa.." sagot ko.

"Oh, I wonder.." natatawang sabi ng babae.

"Nagkita na pala kayo? What's with your topic ladies?" nagtatakang tanong ni Tristan.

"Girl talk Tristan.." seryosong sagot ko.

"Yes, it's a girl talk Matteo.." sagot din ng babae kay Tristan.

I'm starting to hate her.

--

VentreCanard