SPG alert.

Chapter 52

Dahan dahan kong iminulat ang aking mga mata at nang makumpirma kong hindi ako bumagsak sa lupa. Napakagat labi na lang ako at mabilis kong pinaghahampas ang dibdib ng lalaking may buhat sa akin.

"I hate you! I hate you! May hot air balloon ka pa na nalalaman, hindi mo ba alam na babagyo ngayon?! Did you even check the weather forecast? Look what happened to us?" halos hindi ko na maintindihan ang tumutulo sa aking pisngi. Ang malakas na ulan ba mula sa kalangitan o ang mga luha ko dahil sa pagkainis?

Sobrang lakas na din ng hangin, pakiramdam ko ba ay matutumba na sa amin ang nagtatayugang mga punong ito.

"They sabotage me baby.." pangangatwiran niya sa akin. Siguro ay masama ang ugali niya sa mga tauhan niya kaya siya sinasabotahe.

"Ibaba mo ako! Ibaba mo ako!" halos magsisigaw na ako sa kanya. God! Hindi biro ang taas ng babagsakan ko, mabuti siya at sanay siya sa ganito. Papaano ako?

Dahil mukhang ayaw naman niyang makipagtalo sa akin ay ibinaba niya na lang ako ng tahimik.

"What now? Nasaan na tayo Tristan? Basang basa na tayo, saan tayo pwedeng sumilong?" halos mairita pa ako nang may dahon na dumikit sa aking mukha. Patindi na nang patindi ang paglakas ng ulan.

Pero lalo yatang kumulo ang dugo ko nang makitang nakapaywang lang si Tristan sa akin habang may ngising nakakaloko. Iba na naman yata ang tumatakbo sa utak niya.

"Lina.." alam ko ang mga ganitong tawag ni Tristan Ferell. Damn.

May iba't ibang klase ng pagtawag si Tristan sa pangalan ko, may seryosong tono, iritadong tono, nagbibirong tono, tonong nasa tamang pag iisip at ang pinaka madalas kong naririnig mula sa kanya ay ang mahalay na tono. Katulad ngayon, tawag pa lang niya sa pangalan ko ay alam ko na ang gusto niyang mangyari.

"Hindi, nasaan ang daan palabas ng gubat na ito? Umuwi na tayo" madiing sabi ko.

"I don't know.." matabang na sagot niya. What the fvck? Hindi niya ba alam na nilalamig na ako?

"Tristan, hindi na ako nakikipagbiruan sa'yo. Hindi ka ba natatakot? Baka mabagsakan tayo ng mga puno dito! Kumukulog at kumikidlat pa! Mas lalo tayong mahihirapan na makalabas dito kapag inabot tayo ng gabi" pilit kong isinumping ang buhok kong basang basa na. Kahit malalaki ang puno dito ay hindi man lang nito maharang ang malalakas na patak ng ulan.

Sa halip na sumagot sa akin ay nanlaki na lang ang aking mga mata nang hantaran niyang hubadin ang kanyang maroon na polo shirt at basta na lang ito inihagis sa damuhan. What the fvck? Is he a goddamn serious?

Hindi ko maiwasang hindi mapalunok nang ilang beses habang binabasa ng ulan ang magandang katawan niya. Fvck. Nang nagsisimula na siyang humakbang papalapit sa akin ay nagsimula na rin akong umatras.

"Ayoko Tristan! Bahala ka sa buhay mo! We can't do it here for pete sake! Bumabagyo na Tristan! Baka tamaan tayo ng kulog at kidlat" hindi niya ako pinansin at pinagpatuloy niya ang paghakbang papalapit sa akin habang hinuhubad niya ang kanyang belt. Oh damn.

Shit! Nang makita kong mas bumibilis ang paghakbang niya papunta sa akin ay tumalikod na ako sa kanya at tumakbo papalayo sa kanya.

"Oh fvck, are you going to run again Lina? Like what happened on that bus?" panay lang ako sa pagtakbo habang hinahabol niya ako. Para na kaming mga tangang dalawa dito.

"Can't you try giving me a decent place Tristan? First it was on bus, on car and now a goddamn forest with thunder and lightning? God! Bahala ka sa buhay mo!" patuloy ako sa pagtakbo habang panay ang pagtawa ni Tristan na parang nawiwili pa sa pangyayari.

"Okay, run baby. Don't let me catch you again.." natatawang sabi niya. Takbo lang ako nang takbo para makalayo sa kanya. At dahil sa pagmamadali ko ay nadapa pa ako. Fvck!

"I told you, don't run from me. Masasaktan ka lang..." ramdam kong lumalapit na siya sa akin kaya nagpumilit akong bumangon at maglakad muli papalayo sa kanya.

"Pinapagod mo lang ang sarili mo Lina..." lakad lang ako nang lakad pero nang maramdaman kong hindi na niya ako sinusundan ay bahagya akong tumigil at nang ilingon ko ang aking paningin sa likuran ay wala na dito si Tristan. Damn. Alam kong pinaglalaruan ako ng lalaking ito.

Gusto mo nang taguan? Pagbibigyan kita. Pumili ako nang isang malaking puno na maaari kong pagtaguan. At nang makapili ako ay marahan akong sumandal dito habang hawak ang dibdib ko sa kaba.

Bakit nga ba hindi pa ako pumayag? I love him and we love each other. But! Hindi ito magandang setting! My god! No!

"The last time I checked, my Lina was hiding behind the bus and now behind the trees?" narinig ko na naman siyang humalakhak sa kanyang sariling kamanyakan.

"Where are you? Hmmm, here?" napakagat labi na lang ako habang papalapit na nang papalapit ang boses niya. Tatayo na sana ako para makatakbo muli nang masabit ang dress ko sa malaking ugat ng puno.

What the fvck?

"Oh, my baby is not here..." shit! Nangangatal kong hinihila ang dress ko. Fuck! Ayaw matanggal. Hindi ko siya pagbibigyan sa oras na ito, masyado naman yata siyang sinuswerte! Tinipid ako? Wala siyang perang pang hotel man lang?

"Where are you baby?" shit shit. Papalapit na talaga ang manyak kong boyfriend. Desperada na akong sirain ang dress ko, damn. Bakit ba nasabit pa ito dito?

"Oh, she's not here again.." papalapit na ang mga hakbang niya. Agad kong tinakpan ang bibig ko nang muntik na akong mapasigaw sa malakas na kulog. 

"Lina..." kahit anong gawin ko ay hindi ko matanggal ang pagkakasabit ng dress ko. Hindi ko alam kung dahil dala ba ito ng kaba o ano?

Nang maramdaman kong nasa likuran na siya ng punong tinataguan ko ay lalo nang nagtatambol ang dibdib ko. He's behind this tree, nasa likuran ko na siya.

"Do you think I can still let you out of this forest virgin Lina?" kinakabahan kong naririnig ang kanyang mga yabag papalapit sa akin. At nang kasalukuyan na siyang nakatayo sa aking harapan ay hindi ko magawang iangat ang aking mga mata. Kaunting pilit pa ay bibigay na ako sa kanya, kaunting kaunting kanti pa ay ako mismo ang magtatapon ng aking sarili sa kanya. Fuck. Wala na akong kakayahang tumanggi o magpakipot man lang sa kanya, natatakot na ako sa sarili ko na kapag may ginusto siya ay bigay na bigay na agad ako.

I think, I'm getting obsessed with him. Pinipilit niya akong maging ganito sa kanya. But who can even resist on him? He is the sexiest agent alive, Ferell with the sexiest eyes and his goddamn body? a sinful curse for every woman.

Naramdaman kong bahagya siyang lumuhod para magtama ang aming mga mata. Ang isang kamay niya ay nasa dress ko na nakasabit sa ugat ng puno habang ang kanang kamay naman niya ay nasa kamay ko at kasalukuyang hinahalikan ang likod nito.

"Be mine Lina..inside this forest, with thunder and lightning as our witnesses" pakiramdam ko ay bigla na lamang naging apoy ang mga patak ng ulan sa aking katawan dahil sa mariing mga mata ni Tristan Ferell na nakatitig sa aking katawan na parang hinuhubaran na ako.

"I've been waiting for this day to come Lina. Be mine, be mine Lina.." marahang dinama ni Tristan ang aking kamay sa kanyang pisngi.

"Today is my birthday Lina. Do I have a gift from you? I spent my three birthdays away from you, away from your touch, away from your kisses baby.." patuloy lang siya sa paghalik sa aking kamay na parang hinihintay niya lang ang pagsang ayon ko.

Para akong tinutunaw ng mga salitang sinasabi niya sa akin. How can I ever resist you Tristan Matteo Ferell?

"Then, happy birthday Tristan Matteo Ferell. Please accept me as your gift.." hindi na ako naghintay nang ilang segundo bago ako nakabig ni Tristan at mariing hinalikan sa aking mga labi.

Mabilis niya akong naikalong sa kanyang kandungan.  I automatically encircled my legs around his waist while he's carefully standing without even letting me breathe. I don't care about these trees anymore, fvck this thunder and lightnings and damn this coldness inside this forest. All I can feel right now is his body.

I left a soft moan when he starts to pin me on the tree, I can't help but to brush my hands on his hair while he's busy pulling up my dress. I obediently raised my arms for him to completely get rid of it.

"Tristan.." pakiramdam ko ay matutunaw ako sa mga labi niyang nasa dibdib ko.

"Tris..tan.." I can't help but to dig my nails on his back.

Halos malasahan ko na ang tubig ulan dahil hindi ko na mapaglapat ang aking mga labi dahil sa sensasyong dala ng kanyang mga halik. Damn this Ferell, he's damn good during stormy days.

"Tristan..." I can't even count how many times I called his name. I am no longer wearing my bra. Pakiramdam ko ay nilalagnat na ako, hindi na ako makahinga ng maayos at ang tangi ko na lamang naririnig ay ang mga tawag ko sa pangalan niya habang hinahayaan ang kanyang mapangahas na mga labi sa aking katawan, ni hindi ko na mapansin ang kulog at kidlat.

"Tristan..."

"I love you Lina. I love you baby..." hindi na niya ako hinayaang makasagot pa dahil muli na naman niyang inangkin ang aking mga labi. Naramdaman kong naglalakad na siya habang panay ang palitan namin ng mga halik.

Unti unti ko nang nararamdaman ang pagbaba namin dalawa hanggang sa tuluyan nang lumapat ang aking likuran ko sa damuahan. Katulad nang nangyari sa bus ay nakapantalon pa rin siya ngayon.

Bahagya ko siyang itinulak dahil dito at nang pagmasdan niya ang mukha ko ay agad niyang nalaman ang gusto kong mangyari. Mabilis niyang natanggal ang pantalon niya. I can now see his boxer briefs. Napakagat labi na lang ako nang makita kong nagwawala na ang 'kalaro' ko.

Muli niya akong inihiga sa damuhan at pinaliguan ng halik. Wala na kaming pakialam kung basang basa na kami dahil sa bagyo, maliliit na dahong nagpapatakan sa aming katawan, ang paulit ulit na pagliwanag dahil sa kidlat at mga nakakagulat na kulog. Ang tanging mahalaga sa aming ngayon ay ang malakas na pangangailangan namin sa isa't isa.

I can give him my whole me, dahil siya ang lalaking mahal ko. And I am willing to give him my everything.

Kasalukuyan akong nakatingin sa mga punong nagsasayawan dahil sa lakas ng hangin habang pinakikiramdaman ko ang paglalakbay ni Tristan sa aking katawan.

Ilang beses ko nang nagabot ang damuhan sa aking ulunan, sa aking tagiliran habang patuloy ang pagbaba niya.

Nanatili ang kanang kamay niya sa aking dibdib, pressing and squeezing it. Halos mapabangon ako habang mariing nakahawak sa kumakabag na mga halaman, damuhan o anumang ugat na nahahawakan ko ngayon nang umabot ang kanyang labi sa pinakasensitibong parte ng aking katawan.

"Tris..tan.." kitang kita ko ang pagtaas baba ng aking dibdib. Hinawakan niya ang mga hita ko para mapigilan ang gagawing paggalaw ko.

"Tris..tan..wait.." he did ignore me and he continued moving his lips 'downthere' and damn kissing every part of me.

"Tris..tan.." ilang beses ko nang ipinapaling ang ulo ko sa kaliwa't kanan habang patuloy siya sa kanyang ginawa. Para na akong baliw sa walang tigil sa paggabot ng damuhan sa aking tagiliran. Hindi na ako magtatakang kalbo na ito kinabukasan.

Siya mismo ang naglagay ng mga paa ko sa kanyang likuran habang paulit ulit niyang ginagawa ang gusto niya sa aking katawan. He's too skilful, his lips are damn professional and his hands are damn wonderful. Wala na akong masabi kay Tristan pagdating sa bagay na ito.

He's damn bringing me to heaven.

Muli siyang umangat sa akin para hulihin ang mga labi ko. Para kaming mga sabik na sabik sa isa't isa sa paraan nang pagpapalitan namin ng halik. Ramdam ko na ang matigas na bagay na pilit na akong tinutusok. God! He's damn ready.

Mabibigat ang aming paghinga habang magkatitigan kaming magkapatong ang aming mga noo.

"Lina.." tawag niya sa pangalan ko na parang humihingi siya ng permiso.

"Yes.." ngumiti ako sa kanya bago ko ako yumakap sa kanya.

"I love you. I'll try not to hurt you baby..." bulong niya sa akin na sinagot ko na lamang ng tango. I closed my eyes when I felt him slowly entering me.

"Lina.." napakagat labi na lang ako habang unti unti ko na siyang nararamdaman.

"You're da..mn big.." naramdaman kong hinahalikan niya na ang iba't ibang parte ng mukha ko. I shouted his name again and again when I feel him completely inside me.

"I love you Lina. I love you ..." panay ang bulong niya sa akin nang paulit ulit habang pinakikiramdaman niya ako. He's not moving to force my body. Akala ko noon, masyado lamang maarte ang mga napapanuod ko sa palabas na masakit sa unang beses. But hell yeah, parang nahihiwa ako sa gitna.

But he won't enjoy his birthday gift if he'll restrain himself.

"Move Tristan. I am fine..." muli siyang humalik sa aking mga labi bago ko maramdaman ang dahan dahan niyang paggalaw.

Fuck. Masakit nga, pinilit ko ang sarili kong sumagot sa mga halik niya habang panay ang paggalaw niya. Pero habang tumataggal ay nawawala na rin ang kirot at napapalitan na nang kakaibang ligaya.

"I love you Lina.." I tried moving with him while exchanging intense kisses, hot touches and endless whispers to our name. Damn, how I love him. He starts moving faster and faster and faster. Oh damn.

"Tristan.." halos punuin ko na nang kalmot ang likuran niya. He's pushing and pulling with a goddamn speed. He's making me crazy.

Halos mga pag ungol na lang namin ang aking naririnig.

"I love you Lina...I love you..." mariin muli kaming nagpalitan ng mga halik hanggang sa abutin kami sa aming sukdulan.

Naramdaman ko na lamang na humiga siya sa tabi ko habang kapwa kami nakatitig sa nagtatayugang mga puno na hindi na sumasayaw at madilim nang kalangitan.

"Natalo natin ang kulog at kidlat Lina. Mas tumagal tayo sa kanila.." pagbibiro niya sa akin. Hindi ako makapagsalita. I did give him my virginity, inside this forest between thunder and storm.

"That was amazing Lina. I'll treasure this day, best birthday present. I love you" mabilis niya akong hinalikan sa aking labi bago siya bumalik sa pagkakahiga sa tabi ko. Kinabig niya pa ako at ginawa niyang ulunan ko ang kanyang braso.

"Happy birthday Tristan. Today is September 16, ngayon ko lang nalaman ang birthday mo. I'm sorry.." narinig kong marahan siyang tumawa bago niya hinalikan ang ibabaw ng ulo ko.

"It's okay. I am happy right now Lina, what about you?" sinalubong ko ang magagandang mata niya.

"Yes, I am happy Tristan.." hinuli niya ang mga kamay ko at hinalikan niya ito.

"I need to claim my gift four times baby.." ngusong sabi niya sa akin. Hindi ba siya napapagod?

"Tristan, magpahinga muna tayo. Utang na loob, napapagod ako" narinig ko na naman siyang tumawa.

Nanatili na lamang kaming tahimik habang mas isiniksik niya pa ako sa kanyang katawan.

"We're like Adam and Eve Lina.." sabi niya na gusto kong sang ayunan. Para nga kaming si Eba at Adan. No clothes, just depending on each other's body. Hindi ko man lang maramdaman ang lamig dahil sa init ng katawan ni Tristan.

Hindi pa rin ako makapaniwala, I am beyond overwhelmed. Ganito pala ang pakiramdam nang makipag isa sa lalaking mahal mo.

"Did you use condom Tristan?" natauhang tanong ko sa kanya.

"Ferells don't use condoms to the woman they love Lina. Panata namin 'yon kay LG.." paliwanag niya na nakapagpatulala sa akin. Naramdaman ko pa ang paghalik niya muli sa ibabaw ng ulo ko.

"What?" di makapaniwalang sabi ko.

"Yes baby. Buntis kung buntis.."

--

VentreCanard