Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

𝖀𝖓𝖆𝖓𝖌 𝖄𝖚𝖌𝖙𝖔

𝒞𝒽𝒶𝓅𝓉𝑒𝓇 𝒫𝓁𝒶𝓎𝓁𝒾𝓈𝓉
Horns-Bryce Fox

Trigger Warning: The content of the story may contain triggering and/or sensitive event and occurrences. Sexual violence, sexual abuse, assault, and suicide are some topics mentioned within this story. Some readers may find disturbing and/or not be suitable for young audiences. Reader discretion is advised. 

≿━━━༺❀༻━━━≾

Isang dalaga ang halos hubo't-hubad ng tumatakbo sa gitna ng matarik na kagubatan habang hinahabol ng tatlong kalalakihan. Walang tigil ito sa pagtakbo habang walang awat na dumadaloy ang masaganang luha sa pisngi nito. 

She was running for her life as if she could really escape them. Ngunit kahit anong takbo at tagong gawin niya ay hindi pa rin siya makakatakas sa kadahilanang nasa isla ang mga ito. She may run or hide but she can never escape them. 

 "Ruby Jane!" As they shouted her name, her body shuddered in fear. Napaigtad ito nang makatapak ng tinik subalit ininda niya lamang ito't nagtuloy-tuloy pa rin sa pagtakbo. 

She's sold by her own mother from an old billionaire. He bought her as his personal sex slave. Hindi niya lubos maisip kung paano ito nagawa ng mga magulang niya subalit hindi niya hahayaang lapastanganin ng mga ito ang kaniyang pagkababae. She would rather die than being defiled by a dirty old man. 

"Shoot her!" Lumingon ang dalaga. Umiling ito bago lumiko sa kaliwa kung saan naroon ang malalaki't nagtatayugang mga puno ng mahogany. 

"Hindi natin siya puweding saktan! Mapapatay tayo ni boss!" Hindi nila ito puweding pagbuhatan ng kamay. Ni gahibla ng buhok nito'y hindi nila maaring saktan o sugatan man lang. They are not allowed to do that until their boss used her. 

"Tulong! Nagmamakaawa ako! Tulungan niyo ako!" Halos mapugto na ang hininga nito sa pagsigaw upang humingi ng tulog. Nagbabakasakali itong may makarinig sa kaniya, na sana'y makaalis siya sa islang ito upang mailigtas ang kaniyang dignidad laban sa mga maperang taong mapansamantala. 

"Ruby Jane! Kahit ano ang gawin mo'y hindi ka makakatakas dito!" Bumuhos ang malakas na ulan, dahilan upang yakapin ng dalaga ang nanlalamig nitong katawan. Hating gabi na't hindi gaano kaliwanag ang buwan upang magsilbing ilaw niya, subalit nagpatuloy pa rin siya sa mabatong daan na tinatahak. 

"Dante!" Tawag ng isa sa kanila. Kakatapos lang nito kausapin ang kanilang boss na may hatid na mensahe sa kung ano man ang gagawin sa babaeng iyon.

"Kung papalag daw ito'y maaari natin siyang saktan at takutin, huwag na huwag lang daw natin siyang gagalawin." Tumango-tango naman ang dalawa pang kasama ng mga ito. 

Kinasa nito ang hawak na mga baril bago takbuhin ang mabatong daan na tinahak ng dalaga kanina. The flash of lights was all over the place and Ruby Jane could see them. Kahit na nahihirapan na itong tumakbo sa nagdurugo niyang paa ay hindi pa rin siya sumusuko. 

Impit na napasigaw ang dalaga nang makarinig ito ng putok ng baril. She was terrified. Naginginig tuhod itong napahawak sa pinakamalapit na bato't halos manlambot ang tuhod niya.

Sa pangalawang pagputok ng baril ay natigilan ito. She was hit in her left shoulder. Napahawak ito sa kaliwang balikat kung saan siya natamaan. Nanginginig nitong tinapat sa munting liwanag ang kaniyang kamay at napakurap-kurap siya nang makita ang sarili niyang dugo roon.

She look back, only to see them a few meters away from her. Nakangisi ang mga ito't dumako ang tingin niya sa mga baril na kanilang hawak. The sight of guns and blood brought back her memories of how her grandparents died in the hands of some unknown people. It was her trauma. 

"S-stay away!" Imbis na sumunod ay tumawa lang ang mga ito. The look in her face was so satisfying for them. Ang makita itong takot na takot sa kanila'y tila ba nagdudulot ng kakaibang kasiyahan sa kanila. 

Ruby Jane took a step backwards. Takot siya sa mga ito. Mas lalong hindi niya kayang pumalag o manlaban dahil malalaki ang katawan nito't armado pa. She was a defenseless young woman who don't know what to do at this moment. 

All she wished is that someone would come and save her in this disserted island. Kahit na impossible ang hinihiling niya'y wala siyang ibang magawa kun'di ang magdasal na sana'y kaawaan siya ng poong may kapal at iligtas siya sa mga ito. 

However, the odds were not with her. 

Sa muling paghakbang ng kaniyang paa paatras ay dumulas ito sa isang bato. It felt like time had stopped for her, her body lose its balance. Isang nakakabinging sigaw ang kumawala sa bibig nito nang pumagulong-gulong ito pababa sa kagubatang puno ng nag-uusliang bato. 

Naipikit niya ang kaniyang mga mata nang maramdaman ang paghampas ng sariling katawan  sa mga batong nakaharang sa daan. Sumuka ito't nalasahan niya ang sarili niyang dugo sa kaniyang bibig. 

On the last second of her life, she felt her head hit the huge rock and it gave a huge blow in her skull.  The last thing she saw before she died was a beautiful red haired woman, looking down at her. 

Ang tatlong kalalakihan naman ay mabilis hinanap kung saan bumagsak ang dalaga, at nang makita itong nakahandusay sa lupa't duguan ang ulo nito'y nagkatinginan ang mga ito. Napasabunot ng buhok ang isa sa kanila't napasandal sa pinakamalapit na puno. 

"Mapapatay tayo ni boss kapag nalaman niya 'to!" Bakas ang takot sa boses nito. 

Lumapit si Dante sa dalaga't nilagay ang kamay sa ilong nito upang pakiramdam kung humihinga pa ba ito o hindi. Unfortunately she wasn't breathing anymore. 

"Tarantado ka ba? Kita mong mulat ang mata titingnan mo pa kung humihinga? Napakabobo!" Singhal ng kasama nitong si Lenar. 

"Tangina mo manahimik ka!" Ingos nito pabalik sa kasamahan bago takpan ang mata ng dalaga't bigla itong pumikit.

"Isang milyon ang halaga ng babaeng 'yan at talagang mapapatay niya tayo!" Napakunot ang noo ng mga ito nang makitang tinatanggal ni Emil ang sinturon nito. 

"Anong ginagawa mo?" Lenar grabbed his wrist to stop him pero iwinaksi lang ito ni Emil. 

"That old man will end up killing the three of us."Napaisip naman ang mga ito. Hindi sila magagwang patayin ng matandang iyon 'pagkat sila ang pinagkakatiwalaan nitong tauhan, subalit nakakasigurado silang halos mamatay-matay din sila sa parusang ibibigay ng matandang iyon.

"She's dead anyway, walang mawawala sa'tin kung gagalawin natin siya. Bago tayo dumanas ng sakit sa kamay ni Alfredo ay mas mabuting maranasan naman natin ang sarap na dala ng babaeng 'to." When they look at the young woman's dead body, their eyes landed on her porcelain skin, her flawless legs, her thick thighs and perfect figure. 

Bagama't wala na itong buhay ay mamula-mula pa rin ang labi nito't mas lalo itong naging nakakaakit sa kanilang paningin dahil basa ang manipis nitong roba na suot at bakat na bakat ang hubog ng katawan nito. 

Tumikhim ang mga ito't hindi maitatanggi ang panunuyo ng kanilang lalamunan sa nakikita. When Emil finished unbuckling his belt, lumuhod ito sa harap ng nakahandusay na katawan ng dalaga't hinimas-himas ang binti nito patungo sa kaniyang hita. 

Dante had his eyes on the woman ever since she was held captive. Noon pa man ay pinagpepyestahan na ng mga mata nito ang maalindog at mapang-akit nitong katawan. Salamantalang hindi naman maitatanggi ni Lenar na matagal na niya itong pinagmamasdan at pinagpapantasyahan na mahawakan at mahimas ang parte ng katwan nito. 

Now's their chance, why would they hold back?

Lenar and Dante approached Ruby Jane's body as well. Ang mga ito'y nasa kaliwa at kanang bahagi ng dalaga. Lenar was kissing the dead woman's hand up to her arms and shoulders. Si Dante nama'y hinahalik-halikan ang leeg nito habang unti-unting nanlalakbay ang katawan sa bewang nito. 

Ang dugong patuloy na dumadaloy sa ulo nito na nagbabakas sa bato'y hindi nila pinapansin. The stinking odor of her blood was nothing compared to the seductive scent in her body. Isang amoy na tila ba kahit na sinong lalaki'y hindi ito kayang tanggihan. Any man who could smell her scent will turn their heads and fantasize over her.

Binaba ni Emil ang pantalon nito't buong pwersang sinira ang natitirang kasuotan ng dilag. Lalong uminit ang kanilang nararamdaman nang makita ang buong katawan nito. Ang malamig na gabi'y hindi nila alintana sa init at kapusukan na kanilang nararamdaman. The hunger they felt was overpowering their emotions, their sanity left them when they tried to corrupt a dead woman's body.

With Emil leading everything, he kissed her cheeks down to her neck. Si Lenar naman at Dante'y naglalakbay na ang mga kamay sa parte ng katawan nito. Just as when Emil was about to kiss her collarbone, he stopped when he felt her chest moving. 

She was breathing!

Tila ba nagimbal ang buong pagkatao ng mga ito nang makitang gumagalaw ang dibdib nito na animo'y humihinga. Napakurap-kurap ang mga ito't nagbabakasakaling sana'y namamalikmata lamang, subalit sa muling pagmulat ng kanilang mga mata'y nilukob ng takot ang buong sistema ng mga ito nang sumalubong sa kanila ang nakamulat na dalaga. 

"Putangina!" Sabay na mura ng mga ito sa gulat.

Her eyes flared in red, and they saw how her jet black hair suddenly turned red. Ang mapupulang labi nito'y nakangisi sa kanila't tila ba napapantastikuhan sa gulantang nitong ekspresyon sa mukha. 

Her smiles were giving them creeps, at sa hindi malamang dahilan ay biglang nanayo ang balahibo ng mga ito. Awtomatikong umatras ang libog na naramdaman ng mga ito sa takot na biglang nabuhay ang patay na kanilang ginagahasa. 

She tilt her head and look at her own body, naked and wet from the rain drops. Inangat nito ang dalawang kamay na para bang sinusuri ang mga ito. She stood up and look at her body. She even held her hips and touched her breast as if she was cupping them. 

"Pwede na." Rinig nilang komento nito. 

"R-Ruby Jane!" Kahit halata ang takot sa boses ng mga ito'y nagawa pa nilang kumasa ng baril at itutok ito sa gawi ng dalaga. 

Ruby Jane? 

She laughed. What a lovely name. Too bad the owner of that name's already dead. 

She touched her own face and it turned out that it was in perfect symmetry. This woman was beautiful. Hindi ito nagkamali sa pagpili ng katawan na sasaniban. This body is a good vessel for her demonic soul. 

Isang putok ng baril ang umalingawngaw at napaatras ang dalaga nang tumama ito sa puso niya. Naniningkit mata niyang binalingan ng tingin ang pinagmulan ng bala ng baril na iyon. Ang munting sinag ng buwan ay tumama sa katawan ng dalaga't kitang-kita ng mga ito ang pagdaloy ng dugo sa dibdib nito't kung paano din ito mawala na parang hindi binaril. 

"Y-you..." Seeing how the gunshot wound healed, they were horrified. 

Nanginginig man ay tinutukan pa rin nila ito ng baril. When they started to fire multiple bullets towards her it remained in mid air. Kitang-kita nilang nakalutang sa ere ang mga bala't wala ni isa sa mga ito ang tumama sa katawan ng dalaga. 

Inangat nito ang kaliwang kamay at isa-isa itong pinitik sa iba't ibang direksyon gamit ang daliri niya. Nanlambot ang tuhod ng mga ito sa nasaksihan at biglang napaupo sa lupa. She's not a human, she's a demon! 

"What have you done to this woman?" No one dared to speak. Para bang naputulan ng dila ang mga ito't nawalan ng kakayahan upang makapagsalita. 

"I will not question the fact that she's dead," Humakbang ito papalapit sa kanilang tatlo habang may seryosong ekspresyon sa mukha. 

"But raping a woman on her death? Don't you have any respect for the dead?" Naguluhan ang mga ito sa paraan ng pagsasalita ng babae. She talk as if she was a different person. 

Sinong patay e buhay naman siya?

"Humanity are blinded with the truth. Just like how you are blinded with lust." She took a small twig of a tree and approached Dante. 

Sa hindi malamang dahilan ay hindi makagalaw ang mga ito kaya naman nagpumilit itong pumiglas. They were being held back by some unknown force. 

"You do not deserve your eyes." And just like that, she stabbed both of his eyes. Tumalsik ang dugo nito sa gilid ng pisngi ng dalaga't kinilabutan ang mga ito sa paraan ng pag ngisi nito. 

Dante's scream was all they could hear, and they could not imagine how painful it could be. He lost his eyesight. He won't be able to see anymore. 

"Tangina mo, Ruby Jane!" Impit nitong sigaw. Gustuhin man nitong umiyak ay naghalo na ito sa dugong dumadaloy sa kaniyang mata. 

"Ah no, I'm Lilith." Pagpapakilala nito. 

"Say that again, but use my name." Mapaglaro nitong anas. 

"Tangina mo, Lilith!" The woman laughed her ass out. She didn't know humans are so fun to be with. 

Napaka uto-uto.

"As for the both of you." Nginitian niya na naman ang mga ito ngunit imbis na mahumaling ang mga ito sa napakamaaliwas nitong mukha ay mas lalo lang silang nakakaramdam ng takot dito. 

She's a psycho! 

"Call your boss." Utos niya. Sa takot ni Lenar ay mabilis niyang inilabas ang cellphone niya't nanginginig kamay na tinawagan ang boss niya. 

"Sabihin niyong nahuli niyo ako't ikinulong niyo ako sa isang kuwarto," She paused and acted as if she was thinking of something. 

"Also tell him na he needs to come here as soon as possible. Sayang naman ang bayad niyang isang milyon kung hindi niya pakikinabangan, hindi ba?" She said sweetly. 

Pinakinggan niya kung paano kausapin ni Lenar ang boss nito't ang pagsisikap na hindi ito mautal-utal sa kaba. When the line of the call was cut off, she applauded him. What a good actor. 

"Your hand looks lovely, don't they?" Pinulot ng dalaga ang baril habang nilalaro-laro ang gatilyo sa pagitan ng daliri nito. 

"Your hands are sinful as much as your comrades eyes." She kissed the tip of his gun and smiled once again.

"Ilatag mo ang mga kamay mo sa lupa." Utos nito. Sinubukang pumalag ni Lenar pero para bang may sariling isip ang mga kamay niya't hindi niya na ito kontrolado. 

"Your hands needs to know its rightful place." They heard two gunshots. Matapos ng ingay na iyon ay sumunod ang walang pakundangang sigaw ni Lenard. 

She shoot his hands and target a certain joint of his bone. She made sure he won't be able to use his hands for the rest of his life. 

"B-bakit mo to ginagawa?" She laughed once again. Hinipan nito ang dulo ng baril na medyo umuusok pa. 

"Emil, tatanungin kita. Bakit niyo iyon ginawa?" Ang tinutukoy nito'y ang paglalapastangan nila sa katawan nito kanina. 

"See? You can't even answer me." Umaktong nag-iisip ang dalaga sa kaniyang gagawin. After a few seconds, she raised the gun and pointed it in his head. Dinikit niya ang malamig na bakal ng baril sa ulo nito kaya mariin na napapikit ang binatilyo.

Diniin niya ang baril sa ulo nito't napansin niya ang pwersang nilalabas ng binata na tila ba inuudyok pa siyang iputok ang baril. Instead of pulling the trigger, she bend down to reach his height. Tinanggal niya ang baril sa ulo nito't nginitian ito.

Tinulungan niya itong tumayo't dahan-dahang tinanggal ang sinturon nito. She took off his pants and palmed his sensitive manhood. Her actions send shivers down his spine and he felt himself heating up with her touch. Hindi niya alam kung ano ang dapat niyang maramdaman.Kung matatakot ba siya o mag iinit sa haplos nito'y pakiramdam niya'y mababaliw na siya. 

"Humans are stupid," She spat as she look at his reaction.

"You all wanted to be saved from the fires of hell, but always forget sins are embedded within you." She twirled the gun in her finger as she continued to touch him lightly. 

"You are born with pride, envy, lust, greed, sloth, gluttony, and wrath. It's up to you to control or embrace it..." She trailed and stopped playing with the gun.

"You embraced the sin of lust." As soon as she finished her words, she pointed the gun in his shaft and pulled the trigger right on his balls. 

She closed her eyes when she heard them shout in pain and agony. Their screams of torment felt music in her ears. Hearing the difference of dead souls and human's cry for mercy, punishing the living is better than those of the dead. 

Lust is only level two in the respective levels of hell. All sinners who are found guilty of desire will be sentenced to this level for the rest of their lives. All those found guilty of this offense will have their spirits scattered and blown around with no possibility of finding peace.

In addition of committing violence against her, it falls under the 7th degree of punishment in the levels of hell. 

She bit the insides of her cheek when she realized something. She's not in hell anymore. She should forget all those rule and responsibility of punishing people according to their sins. She had to start living her life like a normal human and try to blend in. 

"Firstly, I need an identity." She smiled and walked alone the forest leaving those wretched people screaming under the rain.

SA KABILANG dako'y napakunot naman ang noo ni Asmodeus nang bumungad sa kaniya ang isang napakalaking imprastraktura. It was a huge structure made of iron and golden lights. Sa tayog nito'y nalulula siyang tanawin ito. 

"Eiffel Tower?" Kunot noo niyang basa rito. Kung nasaan siya'y hindi niya alam. 

Nagsimula siyang maglakad-lakad nang hindi inaalintana ang kakaibang tingin na binibigay sa kaniya ng mga ito. They were all looking at him, whispering as if he'd done something illegal.

"Excusez-moi, êtes-vous perdu?" Lalong kumunot ang noo niya nang wala siyang maintindihan sa sinabi nito. 

"What?" Taas kilay niyang tanong sa mga ito. 

"Excuse me sir," May lumapit sa kaniyang dalawang matipunong lalaki na nakasuot ng uniporme't may dala-dalang mga armas. 

"Vous ne pouvez pas simplement vous promener nu, monsieur!" Inis na napahilamos ng buhok si Asmodeous sa sinabi nito.

"Putangina, ano bang pinagsasabi mo?" He hissed. 

"What he means is-" Tumalim lalo ang tingin niya sa mga ito. Marunong naman pala mag-Ingles kung ano-ano pang pinagsasabi.

"You can't just walk around naked, sir!" Mabilis pa sa alas kwatrong napatingin sa sariling katawan ang binata't saka niya lang napansin na nakahubad-baro pala ito't walang kahit na anong saplot sa katawan. 

Sa kabilang banda'y magkasalubong naman ang kilay ni Beelzebub habang nakatingin sa paligid. Everything was on ice and it's snowing heavily. Halos wala siyang makitang kabahayan roon kun'di puro yelo at nyebe. 

Nakakaramdam din siya ng labis na lamig kaya alam niyang wala siyang suot na damit. He tried to walk around searching for people or a small hut to stay in, but he found nothing. Padabog itong umupo sa malamig na sahig habang nakasimangot. 

His expectation from reality was way out of his imagination. Inis itong humulma ng hugis bolang nyebe at inihagis ito sa isang tabi.

"What am I supposed to eat here?! Snow and ice?!" Bulyaw nito sa kawalan. 

"Lucifer bring me back to hell!" Reklamo nito habang nagpapadyak. Halos maiyak na ito dahil buong akala niya'y bubungad sa kaniya ang mahalimuyak na pagkain ng mga mortal.

On the other side, when Belphegor was about to close his eyes to sleep, he heard a loud explosion. Tinatamad itong bumangon at nagtatakang tumingin sa mga sundalong nagroronda sa paligid. He can see them holding guns and grenades. There are even ships with canons and a nuclear bomb. 

"Jojunhago rokeseul sswa!" He cocked his head in confusion. 

Anong pinagsasabi nitong mga punyetang 'to?

"Choedae yongryange dodalhaessneunji hwaginhasipsio!" Imbis na intindihin niya ito'y walang gana niya itong tinalikuran at naghanap ng lugar na puweding matulugan. 

"Geugeoseul balsa!" 

Ang inakala niyang mahimbing na tulog na makukuha niya'y isang malaking kasinungalingan sapagkat napadpad siya sa lugar na walang katahimikan at puro putukan at pagsabog ang naririnig niya. Idagdag mo pang wala siyang kasuotan.

Anong klaseng kaputanginahan to Lucifer! 

Gigil siyang bumangon mula sa pagkakahiga sa damuhan at kinuha ang mga damit na nakasabit sa pinakamalapit na bahay. Kumuha din siya ng sangkatutak na tela at tinakip ito sa tainga niya pero kahit ano ang gawin niya'y rinig na rinig pa rin niya ang mga pagsabog. 

"Yawaaaaa!" 

Sa kanilang lahat ay si Satan naman ang sobrang na agrabyado. Pakiramdam niya'y nasusunog ang buong pagkatao niya nang mapadpad sa lugar na puro may suot na rosaryo at may bitbit na bibliya ang mga tao. 

He can hear praises and gospels, the people praying and asking their souls for salvation. Bukod doon ay kakaiba pa ang mga ito tumingin sa kaniya. They look at him as if he was so impure and unholy. 

Tho they're right about that, he's a demon. He's indeed sinful and unholy but what makes a human like them to immediately figure out he's a demon? 

"Giovane, perché sei nudo?" 

"Huh?" 

"Why you naked?" Tanong ng isang madre rito. He look at himself and he gasped when he saw he wasn't wearing anything at all! 

Nasaan na iyong magarbong suot nito kanina?

"Where I am?" The young nun in front of him was flustered in red, must be because of seeing a pride man fully naked in front of many people without giving a single care. 

"V-Vatican City, Signore." His jaw dropped. 

What the fuck is he doing in Vatican City? 

He needs to leave before his demonic soul gets cleansed in this land and he'll eventually burn himself and die. This is not a place for a demon like him! 

"Tangina mo, Lucifer i-uwi mo ako!" 

Napahilot naman ng sentido si Lucifer kasama si Mammon at Leviathan na nakikinood sa Well of Fire kung saan kitang-kita nila ang nangyayari sa apat pa nilang kasama na walang kahabas-habas na pumunta sa mundo ng mga tao upang sundan lang ang babaeng iyon.

Ammon, Mammon rather, could not help but to laugh hard seeing the great Arch demons of hell so funny and ignorant in the human world. 

"Ammon, this is so funny." Lalong lumakas ang tawa ni Mammon nang makita ang walang ekspresyon na mukha ni Leviathan.

"Masaya ka na niyan, Levi?" Tumango-tango naman ito.

"Yes, look at me, I find this funny. This is me when happy." Mas lalong humagalpak ng tawa si Mammon dahil sa sinabi nito. 

Leviathan just said he find it funny and he's happy but his face looks blank and emotionless. He looks like an emotionless clown.

"Tanginang mukha yan, Leviathan!" Akmang tatawa pa ito nang salpakan ni Lucifer ng mansanas ang bibig nito upang tumahimik. 

Namomroblema na nga siya sa kinahihinatnan ng apat na gago sa mundo ng mga tao'y hindi naman nakakatulong ang dalawa pa nitong kasama. 

"Napaka Kill-joy mo talaga Luci!" Ammon took a bite of the apple and look at the Well of Fire once again. 

"Beelzebub's about to cry. Pfft-" Sa isang kumpas ni Lucifer ng kaniyang kamay ay nawala ang imaheng nakikita nila sa balon. 

"Those assholes went the portal without knowing they will be teleported and scattered all around the world!" Inis nitong atugal habang kagat-kagat ang ibabang bahagi ng labi. 

"Does that mean Lilith was somewhere else?" Tanong ni Levi. 

When Lucifer nods his head, they face palmed. Kung saan-saang lupalop na sila napadpad wala naman pala roon ang kanilang hinahanap. 

"Do you know where she is?" Lucifer smirk upon Ammon's question. 

Of course he knew where she is, and if he found her...He will punish her in more ways she can imagine. 

69th degree level of punishment in hell doesn't exist, but I will gladly make one for you.

GLC| GOLUCKYCHARM

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro