Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

thirty six

𝐂𝐀𝐏Í𝐓𝐔𝐋𝐎 𝐓𝐑𝐄𝐈𝐍𝐓𝐀 𝐘 𝐒𝐄𝐈𝐒
kiss / beso

; no pude.

Sabía que no podría.

Siento presión en el pecho. Cosquilleo y ardor que se expande continua y rápidamente a cada parte de mi cuerpo.
Mis ojos están secos.

Estoy en la enfermería.

Algo mejor.

Sin sangre.

Y con Satori aquí.

— ¿Qué sucedió? —cuestione rápidamente cuando me recompuse y pude observarla junto a mi con mayor claridad.

Lo recuerdo un poco.

Pero no iba a decirle.

¿Qué pensaría ella?

— Trato de recordar y solamente veo imágenes sin conexión alguna.

— Es lo normal aquí. Madame Pomfrey dijo que llegaste muy mal aqui, perdiste mucha sangre, Tom.

La observe.

Sus manos temblaban levemente y sus ojos parecían apunto de soltar pequeñas gotas de ellos, sus mejillas estaban pálidas, no poseían ese rubor natural.

Ella esta así por mi culpa.

Siempre es culpa mía.

— Satori, deberías marcharte.

— ¿Qué? ¿Por qué?

— No es bueno, sano, ni recomendado que estés aquí conmigo, ni ahora, mañana o nunca.

Ella parecía desconcertada— ¿Por qué me dices esto?

— Es la verdad —murmuré— No soy buen amigo, Satori. No tienes la obligación de seguir aquí.

— Estoy aquí por gusto propio, porque quiero. Me preocupo por ti, Tom.

— Satori.

— ¿Acaso no lo ves?

Mis ojos dejaron la tensión y dejé de apretar un poco la mandíbula, cuando ella se abalanzó sobre mi.

Sus manos se posaron en mi rostro y sus labios se toparon con los míos.

Todo dentro mi, pareció encajar, por primera vez, estaba bien.

No pude evitarlo, no me aleje.

Aunque sus labios no sabían a golosinas.

Sabían a ella. A Satori. Suaves y sinceros.

Supe que todo se había ido al carajo, no iba a querer dejar de probar esos labios ahora.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro