Ken je het gevoel dat je nieuwsgierig bent, maar je het eigenlijk ook niet wilt weten? Dat je wilt weten wat het is, maar dat je bang bent dat het je kwetst? Dat gevoel heb ik nu.

Vanmorgen toen ik wakker werd, lag er een brief op mijn kamer. Met een handschrift wat ik meteen herkende, stond er mijn naam op geschreven. Verbaasd had ik de brief opgepakt, maar openen durfde ik hem niet.

Ik vroeg mijn ouders van wie hij was, ook al wist ik stiekem al dat hij van hem was. 'Nick' was hun antwoord. 'Heb je hem al gelezen?' vroegen ze voorzichtig. 'nee'. 'Nick zei dat je hem pas mocht lezen als je hier was.' Mijn mond vormde een o en ik wist niet wat ik moest antwoorden, dus zei ik maar niks.

Maar ik wist niet of ik de brief wel wilde openen, of ik wel wilde weten wat er in die brief stond. Kon ik dat wel aan?

En nu zit ik hier op mijn kamer, met de brief in mijn handen. Moet ik hem openen?

Mijn nieuwsgierigheid wint en ik open hem voorzichtig.

Lieve Samar,

Hoe moet ik beginnen? Het spijt me, echt heel erg. Ik heb je gewoon laten stikken. Het spijt me echt dat ik er niet voor je was de afgelopen 2 weken. Sam, ik hou van je. Zielsveel. Zoveel dat het gewoon pijn doet. Nog nooit heb ik zoveel van iemand gehouden. Je bent gewoon perfect. Bij jou kon ik mezelf zijn, dat kan ik bij lang niet iedereen.

Toen je met het verschrikkelijke nieuws kwam dat je ging verhuizen, was ik verward. Ik voelde me machteloos, omdat ik je niet kon tegenhouden. Weet je dat, dat zelfs de eerste keer was dat ik bij een meisje huilde? De pijn die ik voelde omdat je me zou verlaten, was ondraaglijk. Daarom zette ik mijn masker op, zodat niemand mijn pijn kon zien. Waarom ik je negeerde? Het zou me alleen maar meer pijn doen om met je te praten. Maar nu besef ik hoe egoïstisch ik bezig was. Ik dacht alleen aan mezelf en niet aan jou. Dat het jou zo ook pijn zou doen.

Lieve Samar, het spijt me vreselijk. Ik hoop dat je het me kan vergeven. Weet dat ik van je hou en dat ik altijd van je zal blijven houden.

Liefs Nick

Tranen rollen over mijn wangen. Als een waterval storten ze omlaag. Ze stromen onophoudelijk naar beneden.

Ja, het was een stomme actie om mij te negeren. Om geen afscheid van me te komen nemen. Maar nu vergeef ik het hem. Ik snap nu zijn kant van het verhaal. Hoe veel pijn het hem deed dat ik weg ging. Dat hij dacht dat het hem minder pijn zou doen als hij me negeerde.

Zijn brief raakte mij, daarom wilde ik alleen zijn en besloot ik de rest van de dag door te brengen met Netflix en ijs. Ik startte Pretty Little Liars op en begon aan seizoen 4. Zo keek ik tot 's avonds laat afleveringen, totdat mijn ogen bijna dichtvielen. Ik sloot snel Netflix af en ging slapen.

*

Ik heb niks meer gehoord van Nick, maar ik heb besloten dat ik zelf ook geen contact ga zoeken. Als hij het zo wilt, dan laat ik het maar zo.

Het is ondertussen de laatste dag van de vakantie, de rest van de vakantie heb ik doorgebracht met Netflix, verder heb ik nog veel met Lisa geappt. We hebben afgesproken dat ze morgen naar mijn huis toe komt en dat we dan samen naar school fietsen.

Ik ben best wel zenuwachtig voor mijn eerste schooldag op mijn nieuwe school. Mijn boeken heb ik heb al gekregen, en ik heb ze ook al gekaft. Dat heeft een hele middag in beslag genomen.

Ik verveel me en besluit daarom om de route naar school alvast te fietsen voor morgen.

Ik pak mijn fiets uit het schuurtje naast ons huis en fiets naar de school.

Als snel komt de school in zicht, het is een grote, moderne en dure school. De school is nu helemaal leeg.

Ik fiets nog een tijdje door tot ik bij een park kom, ik stap van mijn fiets en loop naar een bankje. Ik pak mijn telefoon en oortjes en laat de muziek van Shawn Mendes mijn oren binnendringen.

Na een tijdje krijg ik een berichtje binnen, van Nick. Snel open ik hem.

Hey, heb je de brief gelezen? Het spijt me echt heel erg Sam. Ik hoop dat je het me vergeeft.
-Nick

Ik lees het berichtje opnieuw en opnieuw, totdat ik het uit mijn hoofd kan.

Wat moet ik hier nu mee? Moet ik er op reageren of moet ik het gewoon negeren?

Ik besluit simpel te reageren.

Hey Nick,
Ik heb de brief gelezen. Ik heb het je vergeven, maar het doet me nog steeds pijn dat je er niet was voor me, toen ik je nodig had. Dat kan ik niet vergeten, maar ik snap nu tenminste wel waarom je het deed.
-Samar

Als ik eindelijk een beetje tevreden ben over mijn antwoord, stuur ik hem naar Nick.

Nu nog wachten op een reactie.

Hey,
Nieuw hoofdstuk!! Ik hoop dat jullie hem leuk vinden.

Xx Lieke