Hoofdstuk 32
Ik word wakker van mijn wekker en zet hem uit. Ik volg mijn normale ochtendroutine en ben dan al snel met Lisa op school. Ik ga naar mijn kluisje en doe de boeken die ik niet nodig heb in mijn kluisje. Ik loop naar de aula en zie Reece bij Kian en Ace zitten. De rest zit er ook allemaal bij.
Shit.
Ik weet niet goed wat ik moet doen. Al naar de les lopen? Er gewoon bij gaan zitten? Ik kies voor het laatste en loop naar de tafel toe. Er is nog een plek tussen Lisa en Kian en een tussen Reece en Emily. Ik twijfel en besluit naast Lisa te gaan zitten. Ik kijk stiekem vanuit mijn ooghoek naar Reece, die me teleurgesteld aankijkt. Ik kijk weg en richt me op Lisa, die tegen me aan het praten is. Ik krijg niet veel mee van wat ze zegt, maar ik knik af en toe zodat het lijkt alsof ik luister.
In de middagpauze ga ik langs Lisa zitten. Even later komt Reece aan de andere kant langs mij zitten. Een ongemakkelijk gevoel bekruipt me. Ik schuif iets meer naar Lisa die me raar aankijkt. Ik geef haar een -ik vertel het je later wel-blik. Ze knikt en begint dan met Sascha te praten die langs haar zit. Ik pak mijn telefoon en scrol wat door mijn insta. Ik reageer wat op foto's totdat Reece tegen me begint te praten.
'Sam, het spijt me van gisteren' zegt Reece met een schuldig gezicht.
'Ik had nooit zo tegen je mogen uitvliegen. Het ligt niet aan jou. Ik ben er nog niet klaar voor om je over haar te vertellen. Ik zal dat doen als ik daar klaar voor ben. Het spijt me echt Samar.' zegt hij met tranen in zijn ogen.
Ik glimlach en geef hem een knuffel.
'Ik vergeef het je' zeg ik en ik druk mijn lippen op de zijne. Hij zoent me terug.
'Huur een kamer' zegt Kian grijnzend.
Ik kijk met rode wangen weg.
'Gaat er iemand mee naar het kluisje?' vraag ik aan het einde van de pauze.
Lisa staat op en loopt met me mee.
'Wat was er straks met jullie?' vraagt Lisa meteen.
'Niks, we hadden gewoon ruzie, maar het is al opgelost' zeg ik kortaf.
Lisa knikt en begrijpt dat ze niet verder moet vragen. We wisselen de boeken en lopen naar de les. Ik ga langs Reece zitten, achter Lisa en Ace. Onder de les krijg ik buikrampen.
Shit.
Het zat er al weer aan te komen.
Ik doe maandverband onopvallend in mijn zak en steek mijn hand in de lucht.
'Samar?'
'Meneer mag ik even naar de wc?' vraag ik.
'Ja'
Ik sta op en loop naar de wc. Inderdaad ben ik weer ongesteld. Ik doe maandverband in en loop dan weer terug naar het lokaal. Ik loop naar mijn tafel maar krijg kramp. Ik leg mijn arm op mijn buik en probeer niet op te vallen. Ik ga weer zitten en druk mijn arm op mijn onderbuik.
'Samar, gaat het?' vraagt Reece bezorgd.
'Ja' piep ik.
'Is het weer zover?'
'Ja'
'Ik haal straks wel chocolade en oreo's voor je' zegt Reece glimlachend.
'Dankje' zeg ik lachend.
Na school fiets ik snel naar huis. Ik pak eerst een paracetamol en loop daarna naar de bank. Ik ga liggen en leg een kussen op mijn buik. Na een tijdje gaat de bel. Ik maak de deur open waar Reece staat met twee chocoladerepen. Ik glimlach en geef hem een kus.
'Wil je wat te drinken?'
'Ja doe maar wat'
Ik pak twee glazen cola en loop naar de woonkamer. Nog voordat ik bij de bank ben krimp ik in elkaar van de pijn. Reece ziet het en pakt de twee glazen van mij over. Hij zet ze op de tafel en ondersteunt me dan naar de bank.
'Heb je er altijd zo veel last van?' vraagt Reece bezorgd.
'Nee, normaal niet zo erg'
'Heb je een paracetamol gepakt?'
'Ja, zo'n 20 minuten geleden'
'Dan zal die vast zo werken, kom eens hier. Misschien helpt dit wel' zegt Reece terwijl hij me optilt en op zijn schoot zet. Hij zoent me en ik zoen hem glimlachend terug.
'Ja, dat helpt inderdaad' zeg ik lachend.
'Ik hou van je'
'Ik ook van jou schoonheid'
Eindelijk weer een nieuw hoofdstuk! Ik ben maar een week weggeweest maar ik heb het schrijven echt heel erg gemist. Ik heb veel ideeën bedacht onder het vele fietsen, 280 km in totaal deze week. Dus er komen meer hoofdstukken aan. Ik hoop dat jullie het leuk vonden.
xx
Lieke
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro