Hoofdstuk 10
Als ik bij de voetbalclub aankom stap ik van mijn fiets en loop ik naar het kleedlokaal. Ik trek mijn voetbalschoenen aan en loop het veld op.
Ik stel me aan mijn trainer Daan voor. Hij glimlacht vriendelijk naar me. Dan kijk ik naar de gene die in mijn team zitten. Ik zie Sascha en Blake overtrappen aan de andere kant van het veld. Ik ren naar ze toe en spring op Sascha's rug. Ze gilt en verliest haar evenwicht waarna we allebei op de grond liggen. Samen liggen we op de grond te lachen.
'Je liet me schrikken zeg!' zegt Sascha als ze een beetje is uitgelachen.
Ik grinnik.
Ondertussen is Blake ons geamuseerd aan het kijken.
'Wacht, zit je bij ons in het team?' vraagt Sascha als het tot haar doordringt dat ik op de training ben in voetbalkleren.
'Jaaaaa!' schreeuw ik enthousiast.
Sascha staat op en geeft me een knuffel.
'Gezellig' schreeuwt ze in mijn oor.
De trainer roept ons bij elkaar en we lopen naar hem toe.
'Vandaag komt Samar bij ons een training meedoen. Ze komt dit seizoen bij ons in het team. Wil je wat over jezelf vertellen?' zegt de trainer.
Ik knik.
'Ik ben Samar, ik ben 17 jaar oud. Ik ben kort geleden hierheen verhuist. En ik doe al heel lang aan voetbal.'
Daan legt uit wat we in de rest van de training gaan doen. Een paar oefeningen en daarna een lang partijtje.
De eerste oefening doen we in groepen. Ik zit bij Sanne, Carmen, Blake, Ethan en Jason.
Na een tijdje ken ik Carmen en Sanne al een stuk beter. Het zijn heel aardige meiden die ook wel kunnen voetballen.
Na een paar oefeningen doen we partijtje. Ik zit bij Sascha, Carmen, Ethan en nog een paar jongens. In ons team zitten meer jongens dan meisjes. In totaal zijn er 5 meisjes en 9 jongens.
Als het partijtje begint sta ik voorin. Het andere team heeft de bal en ze proberen door de verdediging heen te breken, maar onze verdediging is sterk. Carmen weet de bal af te pakken en schiet de bal naar Sascha die vrij staat.
Ik sprint naar voren en sta vrij. Sascha ziet het en geeft me een mooie voorzet. Ik neem de bal goed aan en schiet op doel, rechts in de kruising. Goal!
Sascha steekt haar duim op en ik glimlach naar haar.
Blake heeft de bal en rent mijn kant op. Hij probeert langs me heen te rennen maar ik tik de bal uit zijn voeten. Ik ren ermee naar doel en ontwijk de verdediging met een schijnbeweging. Ik trap de bal van ver in het doel. Yes, goal.
Na een tijdje is het 4-3 voor ons geworden. Ethan en Jill hebben allebei ook nog een goal gemaakt.
Als de training is afgelopen, loop ik samen met Sascha en Blake van het veld af.
'Je was echt goed Sam.' zegt Blake.
Ik glimlach.
'Inderdaad, je bent echt goed.'
'Dankje'
Dan zie ik degene die ik probeer te negeren, me aankijken. Ik doe alsof ik Reece niet zie maar als ik hem stiekem aankijk, kruisen onze blikken. Snel kijk ik weg. Ik loop snel naar de kleedkamer en ga ik douchen.
Na het douchen klets ik nog wat met Sanne en Carmen en daarna fiets ik een stukje met Sascha mee naar huis. We praten nog wat over de training en het team tot we allebei een andere kant op moeten.
Als ik thuiskom plof ik op de bank. Ik check mijn telefoon en antwoord op een paar appjes.
Even later komt Luke ook binnen.
'Hey' begroet ik hem.
'Hi'
'Hoe was je training?'
'Was wel leuk, die van jou?'
'Ja was heel leuk, ik heb een superleuk team, jij?'
'Op zich wel, alleen er zitten wel 3 eikels in ons team. Reece, Ace en Kian heten ze volgens mij.'
Ik kijk hem ongelovig aan, zitten ze bij hem in het team?!
'Ken je ze?' vraagt Luke als hij mijn blik ziet.
'Kan Reece goed voetballen?' vraag ik en ik negeer zijn vraag.
'Ja helaas wel.'
Shit.
Ik ga er zo aan met die weddenschap.
'Hoezo?'
'Nee gewoon.'
Ik sta op en zeg iedereen goedenacht.
Ik stap in bed en probeer niet aan de weddenschap te denken. Waarom heb ik ook ja gezegd? Hoe dom kon ik zijn..
Hey
Nieuw hoofdstuk. Wie denken jullie dat gaat winnen met de weddenschap? Laat het me weten. Ik ben namelijk wel benieuwd.
Xx
Lieke
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro