Ik word wakker door het irritante geluid van mijn wekker. Met een zucht zet ik hem uit en draai ik me om. Het is maandagmorgen, en ik heb dus totaal geen zin in deze week.

Na tien minuten vind ik dat het toch echt tijd is om op te staan. Ik gooi de dekens van me af en wil opstaan, maar ik zou geen Samar heten als ik niet zou vallen. En dat is precies wat er gebeurt. Ik val met een plof op de grond en kreun. Ik zucht en besluit dan toch van de koude vloer te komen.

Ik kleed me langzaam aan, en probeer ondertussen iets meer wakker te worden. Natuurlijk zonder succes, want duh, het is maandagmorgen. Nadat ik eindelijk klaar ben loop ik naar de badkamer. Ik borstel mijn lange blonde haren en laat ze gewoon los. Ik doe mijn make up en loop daarna naar beneden, ik eet mijn ontbijt en maak mijn lunch alvast klaar.

Als laatste pak ik mijn tas en fiets naar de brug, waar we altijd verzamelen. Ik ben als laatste daar.

'Pff, kan je nooit eens op tijd komen Samar?' vraagt Jolie.

Jolie is mijn beste vriendin en altijd geweest. Ik grinnik.

'Ik was dit keer best op tijd hoor!'

Jolie schudt lachend haar hoofd en zo fietsen we naar school. Op school aangekomen zet ik mijn fiets in het rek en loop ik samen met mijn vriendinnen naar de aula.

Ik neem afscheid van ze en loop naar de jongens toe. Van achteren loop ik naar Nick toe, mijn vriendje. Ik gebaar zijn vrienden, die mij al gezien hebben, dat ze stil moeten zijn. Van achteren sla ik mijn handen voor zijn ogen, en probeer ik mijn lach in te houden.

'Hey Samar' zegt Nick lachend.

'Wat, hoe wist je dat?'

Hij grinnikt.

'Je bent te voorspelbaar'

Ik zucht. Ik kijk of er nog ergens een plek over is, maar helaas zie ik er geen. Ik kruip bij Nick op schoot, en geef hem snel een kus.

'Krijg ik niet meer?' vraagt hij. Hij trekt een pruillip.

'Nee, niet hier zo in het openbaar.'

Hij zucht. Ik rol met mijn ogen en praat nog wat met hem en zijn vrienden.

'Loop je mee naar mijn lokaal?' vraag ik wanneer de bel elk moment kan gaan. Hij knikt en we staan op. Nick loopt mee tot aan mijn lokaal en ik geef hem snel nog een afscheidskus. Ik loop het lokaal binnen en ga op de plek langs Jolie zitten.

De les is zoals gewoonlijk redelijk saai, net als de andere 2 lessen daarna.

Wanneer het dan eindelijk pauze is loop ik naar mijn vriendinnen toe. We kletsen gezellig totdat het tijd is om naar het kluisje te gaan.

'Moet er nog iemand naar het kluisje?'

Iedereen schudt zijn hoofd. Ik haal mijn schouders op en sta op. Ik loop naar mijn kluisje en pak mijn gymtas. Net als ik naar de gymlokalen wil lopen gaat de bel. Ik haat gym, behalve als er voetbal is dan.

Ik kleed me snel om en ga langs Jolie op de bank aan de zijlijn zitten. Na vijf minuten komt de leraar binnen.

'Oké, we gaan vandaag voetballen, ik maak de teams.' Vanaf verschillende kanten hoor je diepe zuchten. Ik daarentegen ben juist blij.

'Yes' zeg ik blij.

We hebben een redelijk goed team, buiten sommige meiden dan. Aan hun heb je niets, het enige wat ze kunnen is de bal ontwijken en aan hun te lange nepnagels zitten te pulken.

De bal wordt in het midden omhoog gegooid en ik sprint er naar toe. Ik ben er als eerste en loop met de bal naar voren. Ik zie niemand vrij staan waar ik heen kan spelen, dus ik loop zelf richting doel. Ik schiet de bal met volle vaart in het doel. Yes, goal! Een paar mensen van mijn team geven me een high five en we gaan weer verder.

Uiteindelijk heeft ons team gewonnen met 3-1. Ik kleed me snel om en loop naar mijn volgende les.

De rest van de lessen gaan redelijk snel voorbij.

*

Ik schrik op door een luide bonk op mijn deur.

'Ja' zeg ik en de deur wordt opengemaakt.

In de deuropening staat Luke, mijn oudere broer.

'Mag de muziek iets zachter?' vraagt hij en wijst op mijn telefoon, die langs mij op mijn bureau ligt. Ik knik en zet met tegenzin de muziek zachter.

Mercy van Shawn Mendes klinkt in mijn oren. Ik glimlach nog even naar mijn broer voor ik me weer op mijn huiswerk richt. Een paar seconden later hoor ik de deur sluiten.

Als ik dan eindelijk al mijn huiswerk af heb, loop ik naar beneden. Een goede timing, want ik kan meteen aan tafel schuiven. Een overheerlijke schotel lasange staat voor mijn neus. Ik lik mijn lippen en begin dan aan mijn eten. Nog geen vijf minuten later is mijn bord leeg, en zit de helft op mijn gezicht.

Tja, ik heet niet voor niets Samar..

Heyy guys,
Eerste hoofdstuk! Hoop dat jullie het leuk vonden.