Chapter 1
 
Naalis ako sa malalim na pag iisip ng biglang nag ring ang cellphone ko
Tinignan ko ang caller i.d kumunot ang noo ko ng makitang tumatawag si mommy

"Delaney when will you go back here?" Saad ni mama sa kabilang linya
"She miss you" dagdag pa neto

Nakaramdam naman ako ng pagka ulila sa mga sinabi ni mama
I've been staying here in manila for a week and I miss her too pero di pa ako makauwi dahil sa project na naasign sakin ng biglaan

"Ma alam niyo namang biglaan lang itong pagpunta ko sa manila" pinilit kung pasiglahin ang boses para di na mag alala si mama.

"Di ko alam kung ilang araw pa ako dito but I promise I will go back there as soon as I finish my business here"

"Naku dapat lang ano gabi-gabi atang umiiyak itong anak mo" ramdam ko ang inis sa boses ni mama ayaw kasi nitong umiiyak ang kanyang apo

"Kung di ka uuwi dito ay kami ang pupunta jan" banta niya sakin at alam kung tutuhanin niya ito

"Ma!"
Napataas ang boses kung tugon ka mama
"There's no need to came here sa makalawa ay bibisita ako jan sa inyo"

"Siguraduhin mo lang"

"Can I talk to her?"

"Baby deinna come here your mom wants to talk to you" rinig kung tawag ni mama kay deinna

Naramdaman ko namang binigay na ni mama ang cellphone kay deinna

"My mommy I miss so much comeback here please mommy please" pagsusumamo niya sakin lalo lang akong malungkot sa tuno ng boses niya

"I will baby just don't cry and follow your lola"

"I really miss you mommy I promise i will not cry again para umuwi kana dito" masiglang saad niya

"Yes be a good girl mommy loves you so much don't forget to drink milk baby" paalala ko sa kanya

"Yes mommy noted po" napatawa naman ako sagot niya sakin
"I love you mommy again and again and again" doon na ako tuluyan napa ngiti sa kanyang lambing sakin.

Binaba ko na ang tawag at hinabilin na lang si deinna kay mama gustuhin ko mang makasama siya ay di pwede lalo na at andito ang kanyang ama. Ayaw kung makuha siya sa akin ni Accius..

Hindi kilala ni deinna ang kanya ama at ganon din naman si Accius sa kanya I know na pag nalaman ni Accius ang tungkol kay deinna ay kukunin niya ito at alam kung madali lang ito sa kanya isang kumpas lang ata ng kamay neto ay makukuha niya na ito at yan ang kinakatakutan ko ayaw kung mawala sa piling ko ang anak ko mahal na mahal ko ito

Pero muhkang mahihirapan ako ngayon na magawa yun dahil kasama ko ulit siya at di malayong malaman niya ito pero gagawin ko ang makakaya ko para di mangyari yun

Alam kung may mga mali akong desisyong nagawa sa nakaraan pero di ko hahayaang ma apektuhan ang aking anak I will protect her at all cost. Pagkakamali ko yun at pinagsisihan ko na.

"He doesn't love you sadyang ilusyonada ka lang talaga delaney" saad ni katelyn
"Pinaglalaruan ka lang niya kaya stop dreaming girl"

Doon na ako tuluyang napahinto sa paglalakad sa huling sinabi ni katelyn sari-saring katanungan at emosyon ang nararamdaman ko pero di ko lang pinahalata sa kanila

"Accius loves me he will never do that sating dalawa ikaw ang ilusyonada" I smile genuinely while saying those line to her

"Why should you try to ask him delaney I'm sure mapapahiya ka lang delaney you are the top student pero tatanga-tanga ka" after saying those word she left me speechless

I immediately find Accius to personally ask about Katelyn's word I saw him talking to halton

"Dude are you sure that you won't say to delaney about the bet?" rinig kung tanong ni Halton kay Accius

"No there's no need na besides the bet is already over" sagot ni Accius
Na tuluyang nagpahinto ang aking sistema sari-saring emosyon ang aking naramdama.    GALIT, LUNGKOT, PAGSISISI lahat naghalo na at di ko na alam ang dapat maramdaman pero sa kabila nito ay nakapagsalita pa ako

"So it's true?" alam kung na nginginig na ang boses ko

Gulat na lumingon si Accius sa gawi ko

"Delaney" agad itong lumapit sakin.
"Let me explain" pagsusumamo niya sakin

Ngunit bago pa siya lumapit sakin ay agad na akong umalis at tumakbo ng mabilis halos di ko na makita ang daan sa sobrang dami ng luha ko di ko napansin ang sasakyan na paparating pero bago pa ako maka iwas ay nabundol na ako nito. Mga taong papalapit sa akin ang huli kong nakita bago tuluyang mawalan ng malay

Nagising ako sa masamang alaala at pawisan ang aking muhka pinigilan kung di tumulo ang luha ko mga alaalang di ko na gustong maalala at tuluyang ibaon sa limot

THE DAY WHEN I ALMOST LOST MY BABY