⊱ ────── {⋅.♏︎.⋅} ────── ⊰ 

fratello = broer

ti amo = ik hou van jou 

⊱ ────── {⋅.♏︎.⋅} ────── ⊰

Zodra de deur van de ziekenhuiskamer open gaat, stormt Enzo naar binnen en roept: "Ogan! Soppia!" Hij probeert op het hoge bed te klimmen en Lucas helpt hem omhoog.

Het kleine mannetje klimt over Logan heen en wurmt zijn lijfje tussen de twee slapende geliefden in. Hij zegt met zijn zachte stemmetje: "Ti amo. Kusje!" Hij kust Logan eerst op zijn kin en draait zich dan naar Scorpia en bedekt haar gezicht met kusjes.

Lucas buigt zich over het gezicht van Logan en fluistert: "Wakker worden, ome Logan!" Hij kust zijn oom en diens ogen schieten open.

Lucas schrikt en Logan weet even niet waar hij is. Hij kijkt Lucas verward aan en fluistert zacht: "Lucas."

Enzo draait zich weer om en slaat zijn armpjes om Logans nek en zegt: "Ogan! Ti amo."

Logan glimlacht voorzichtig en zegt: "I love you too, munchkin."

Enzo herhaalt het woord munchkin zachtjes en Lucas roept: "Hij is wakker mama!"

Enzo kijkt naar Scorpia en zegt verdrietig: "Soppia niet." Bruno en Lexy tillen de jongens van het bed en Enzo huilt zachtjes op Lexy's schouder. Lexy streelt het verdrietige jongetje over zijn rug. Hij zegt snikkend nog een keer: "Soppia niet."

Logan slaat zijn arm om Scorpia heen, trekt haar naar zich toe en zegt: "Bonnie wordt wakker, alsjeblieft. Enzo moet huilen. Scorpia, straks moeten we allemaal huilen. Bonnie, ti amo." Hij kust haar eerst zacht en duwt dan zijn lippen wat dwingender op de hare. Hij voelt haar lippen onder de zijne bewegen en ziet vervolgens haar ogen moeizaam open gaan.

Hij glimlacht naar haar en ze vraagt zachtjes: "Ben ik wakker?"

Logan zegt: "Ja, Bonnie. Je bent wakker."

"Want mijn wakker ziet er hetzelfde uit als mijn droom."

Logan grinnikt en zegt: "Mooi, dan kun je voorlopig wakker blijven."

Scorpia kijkt over Logans schouder en probeert haar zicht scherp te krijgen. Ze hoort Enzo huilen en ze vraagt: "Enzo verdrietig?"

Enzo stopt in één klap met huilen en vraagt zachtjes: "Soppia?"

"Ja?"

"Soppia! Kusje!" Hij springt bijna uit Lexy's armen, maar ze kan hem nog net vasthouden. Ze loopt snel naar het bed en Logan schuift iets achteruit, zodat Enzo ertussen kan. Lexy legt hem op bed en hij stort zich op Scorpia.

Ze kijkt het jongetje met zijn ogen vol tranen verliefd aan en zegt: "Enzo. Ti amo!"

Enzo geeft haar een heleboel kusjes en dan hoort ze een ander stemmetje vragen: "Mag ik ook?"

Scorpia kijkt op en zegt: "Je mag niet, Lucas. Je moet! Kom!"

Logan trekt Enzo tegen zich aan en het jongetje protesteert eerst, maar ziet dan dat Lucas ook bij Scorpia wil liggen.

Lucas kruipt huilend tegen Scorpia aan en ze knuffelt hem stevig. "Ah Lucas. Jouw knuffels zijn echt de beste. Ik voel me meteen beter."

Bruno staat aan het voeteneind en maakt een foto van de vier in één bed. Hij stuurt het naar iedereen die hij maar bedenken kan, met de tekst: Ze zijn wakker!

Dino staat bevroren naast zijn broer en kan niet geloven wat hij ziet. Bruno slaat zijn arm om hem heen en Dino mompelt: "Het is gelukt."

Bruno zegt: "Ja, briljant idee broertje."

Dino komt weer bij zijn positieven en zegt: "Ik zal de dokter even halen." Bruno en Lexy tillen de jongetjes weer van het bed en Scorpia en Logan kruipen meteen weer tegen elkaar aan.

Dino komt binnen met de dokter en die loopt meteen naar het bed. Hij zegt lachend: "Goedemorgen. Hoe voelen jullie je?"

Logan verbreekt zijn oogcontact met Scorpia met tegenzin en zegt: "Wel goed, denk ik. Beetje stijve armen en benen. En blijkbaar doet mijn hand erg zeer."

Hij fronst en de dokter zegt: "Ja, daar moeten we opnieuw foto's van laten maken. En misschien moet er nog een operatie plaatsvinden."

Logan vraagt: "Is het de eerste keer niet goed gegaan?"

De dokter schraapt zijn keel en weet even niet wat hij moet zeggen. Hij vraagt snel: "Hoe voel jij je Scorpia?"

"Huh? Euh, wel goed. Ik weet alleen nog steeds niet zeker of ik wel wakker ben."

De dokter zegt: "Nu ben ik benieuwd waar je van gedroomd hebt."

Ze zegt: "Van Logan."

En Logan zegt: "Ik heb van haar gedroomd."

Dino zegt: "Tja, waarom zou je dan wakker worden? Als je al samen bent met degene van wie je houdt."

Logan en Scorpia zeggen tegelijk: "Inderdaad."

De dokter zegt: "Zou het mogelijk zijn om jullie even uit elkaar te halen? Want we moeten jullie even onderzoeken en ik wil echt even een foto van Logans hand laten maken."

Logan voelt de paniek in Scorpia's lijf ontstaan en ziet het overduidelijk in haar grote ogen. Hij zegt: "Rustig Bonnie. Ik blijf niet lang weg en kom altijd weer bij je terug."

Scorpia schudt haar hoofd en zegt paniekerig: "Nee, niet weggaan. Niemand wist waar je was." Er rolt een traan over haar wang en Logan kust hem weg.

"Dokter? Kan ze niet gewoon mee?"

De dokter zegt: "Als jullie samen in één rolstoel kunnen zitten en er een sterke broer bereid is jullie te duwen, dan vind ik het goed."

Dino stapt naar voren en zegt: "Deze broer biedt zich aan."

Bruno zegt: "Wij nemen voorlopig even afscheid. Deze mannetjes moeten eten en jullie hebben jullie rust nodig."

Enzo heeft zijn duim in zijn mond en zijn wangetjes zijn nog rood van het huilen. Lexy geeft hem een kusje en zegt: "Zeg maar dag tegen tante Scorpia en ome Logan. Je ziet ze snel weer."

Enzo zegt zachtjes: "Dag."

Lucas loopt naar het bed en zegt: "Nu niet meer zo lang slapen hoor. Want wij missen jullie."

Scorpia glimlacht naar hem en zegt: "Ik kan jouw knuffels niet langer missen Lucas. Ik zie je snel. Pas goed op je broertje."

Lucas glimlacht trots en zegt: "Dat doe ik! Doei!"

Logan zegt ook gedag en streelt Scorpia over haar wang.

Dino loopt de gang op met Bruno's gezin en zegt: "Gaan jullie naar mamma's huis?" Bruno knikt en Dino zegt: "Misschien moet je even bij je eigen huis langsgaan."

Bruno kijkt zijn broertje aan en ziet zijn ogen twinkelen. "Waarom?"

"Omdat daar een verrassing voor jullie is. Meer zeg ik niet. Ga nou maar." Hij geeft Bruno zijn autosleutels en knipoogt naar Lexy. "Veel plezier. Ik ga een rolstoel halen."

Bruno staart verbaasd naar de sleutels in zijn hand en ziet zijn broertje weglopen. Hij loopt het ziekenhuis uit met zijn gezin en stapt in Dino's auto. Als ze allemaal zitten, zegt hij: "Zullen we dat dan maar doen? Naar mijn huis?"

Lexy knikt en zegt: "Ja, want nu ben ik nieuwsgierig."

Ze rijden richting Bruno's appartement en parkeren voor de deur. Ze lopen het gebouw in en lopen naar de voordeur van het appartement. Op de voordeur hangt een vel papier waarop staat:

Welkom thuis Enzo, Lucas, Lexy en Bruno!

Bruno doet de deur open en zijn mond zakt open van verbazing. Alles is nieuw en fris. De jongetjes rennen naar binnen en proberen meteen de bank uit. Lexy loopt de open keuken in en zegt: "Wow! Wat is dit mooi, Bruno!"

Bruno volgt haar en zegt: "Ja. Zo heb ik het niet achtergelaten. Misschien moeten we ook even de slaapkamers bekijken." Ze lopen het gangetje in en Bruno doet de eerste deur open. Lexy begint te huilen en Bruno roept Enzo en Lucas.

De jongetjes rennen gillend de kamer in en Lucas vraagt: "Is dit onze slaapkamer?" Bruno knikt en kijkt rond in de kamer met een ledikantje voor Enzo en een bedje voor Lucas. Helemaal ingericht voor twee broertjes, vol speelgoed en voetbal accessoires. Een kleine tv met een bankje waar ze op kunnen zitten en een lang bureau tegen de muur, waar ze samen aan kunnen tekenen.

Lexy en Bruno laten de jongetjes in hun kamer achter en lopen naar de volgende deur. Ze maken hem open en Lexy bedekt haar mond met haar hand van verbazing. Een groot comfortabel bed, met een televisie aan de muur er tegenover. Het bed staat tegen een muurtje dat links en rechts een doorgang heeft.

Lexy kijkt achter het muurtje en zakt bijna door haar benen. Bruno slaat zijn arm om haar heen en ziet een kaptafel met een grote spiegel en een grote inloopkast. Hij vroeg zich al af of het bed verder de kamer in stond, maar dit verklaart waarom. Ze lopen door de kast naar de andere kant en gaan op twee comfortabele fauteuils zitten.

"Bruno, dit is niet normaal. Mag ik hier echt wonen?"

Bruno grinnikt en zegt: "Nee, ik ga hier alleen met de jongens wonen. Jij blijft maar in je eigen huis."

Bruno zakt voor haar op zijn knieën en Lexy begint te huilen. Bruno zegt: "Ik heb nog geen ring, maar allerliefste Lexy, wil je met me trouwen? En officieel de mama van Enzo worden?"

Lexy knikt en zegt snikkend: "Ja, Bruno. Heel graag!"

Bruno staat op, legt zijn handen op haar heupen en tilt haar op. Hij glimlacht breed en zegt: "Je hebt deze oude bokser heel gelukkig gemaakt! Laten we het de jongens gaan vertellen!"

...

Logan zit in de rolstoel met Scorpia op schoot en Dino duwt ze over de gang, richting de röntgen afdeling. Daar worden ze door een zuster opgevangen die Logan mee wil nemen. Scorpia klampt zich aan hem vast en Logan kijkt haar bezorgd aan. Dino vraagt aan de zuster: "Ik begrijp dat het ongewoon is, maar is er een manier te verzinnen waardoor zij hem kan zien? Ze hebben samen nogal wat meegemaakt."

De zuster knikt en zegt: "Kom allebei maar mee."

Scorpia staat op en pakt Logans hand vast. Ze lopen samen een beetje onzeker op hun benen achter de zuster aan en Dino gaat zuchtend zitten. Hij maakt zich zorgen om zijn zusje, ze is continu bang dat ze Logan weer kwijt zal raken. En die paniek in haar ogen, zodra ze denkt dat ze zonder hem moet zijn.

Hij kijkt op als hij Logan en Scorpia weer naar buiten ziet komen. Logan gaat weer zitten en trekt Scorpia op schoot. Dino rijdt ze in stilte naar het kantoortje van de dokter.

De dokter bekijkt de foto's aandachtig en zegt: "Het lijkt mee te vallen. De botten staan allemaal nog recht en we moeten misschien een paar schroeven losser of juist vaster draaien. En ik denk dat de pijn komt, omdat je je hand gebruikt hebt, terwijl dat eigenlijk nog niet mocht."

Logan kijkt hem vragend aan en de dokter knikt naar Scorpia. Logan snapt meteen dat het iets met haar te maken heeft, maar dat de dokter dat niet hardop wil zeggen.

"Jullie mogen terug naar de kamer en dan komen ze daar nog even bloed afnemen en wat testjes doen. En morgen komt er iemand een psychische evaluatie doen en dan gaan we overleggen wanneer jullie naar huis mogen."

Logan knikt en kijkt bezorgd naar Scorpia die sinds ze de kamer hebben verlaten geen woord gezegd heeft.

Dino brengt ze terug naar de kamer en vraagt of hij iets voor ze kan halen. Logan zegt: "Ik zou heel graag een fatsoenlijke kop koffie willen."

Scorpia blijft weer stil en Dino zegt: "Ga ik regelen. Ik ben zo terug."

Logan gaat in bed liggen en Scorpia kruipt als vanzelf dicht tegen hem aan. Hij drukt een kus bovenop haar hoofd en zucht bezorgd.

Dino loopt in één streep naar het kantoor van de dokter en klopt op de deur. De dokter roept hem binnen en kijkt hem vragend aan.

"Dokter, ik maak me zorgen over mijn zusje. Ze is continu bang dat ze Logan kwijtraakt en praat bijna niet. Ze heeft mee naar binnen gemoeten voor de röntgenfoto, omdat ze in paniek raakte. En Logan kan zich niet herinneren dat hij alles losgetrokken heeft en haar heeft geprobeerd te kalmeren. Moet ik dat voor hem verzwijgen?"

De dokter zegt: "Nee. Logan mag het wel weten, hij is heel stabiel. Maar Scorpia mag het niet horen. Ik gok dat ze zich schuldig voelt over wat er met Logan gebeurd is. En als ze erachter komt dat zij ervoor gezorgd heeft dat hij in levensgevaar verkeerde, dan kan haar dat teveel worden. Ik weet eerlijk gezegd sowieso niet hoe ze hier uit gaat komen, als dat al lukt. Had ze een hobby of sport? Uitlaatklep?"

Dino zucht en zegt: "Boksen en haar Harley."

De dokter kijkt verbaasd en zegt: "Hmm. Harley rijden gaat moeilijk zijn als ze zo is. Maar we hebben wel een sportschool in het ziekenhuis. Misschien moeten we eens proberen haar daar naartoe te brengen."

Dino knikt en denkt even na. "Of achterop de motor? Maar als ze niet zonder Logan kan zijn... Ik zal weleens even met Bruno overleggen, die trainde vijf dagen in de week met haar."

De dokter zegt: "Oké. Eerst even die evaluatie afwachten en dan kunnen we plannetjes maken. Logan mag eigenlijk al naar huis en hoeft alleen voor fysiotherapie terug te komen, maar..."

Dino wrijft over zijn slapen en zucht.

De dokter zegt: "Ze krijgt vanavond een slaapmiddel en Logan niet. Dus misschien kun je dan met hem praten. Ik ben ook dom geweest, want we hadden ook de foto kunnen maken terwijl zij sliep."

Dino staat op en zegt: "Bedankt dokter. Voor het meewerken aan alle onorthodoxe dingen in de afgelopen dagen."

De dokter zegt: "Dino, je betaalt me goed. Maar ik zie ook de liefde die jullie voor elkaar hebben. Dat is bijzonder, want dat zie ik zelden bij de Italiaanse families die ik help. Die betalen me alleen om ervoor te zorgen dat ik mijn mond hou. Ik beloof je dat ik er alles aan zal doen om ze allebei te helpen."

Dino glimlacht naar de dokter en gaat dan op jacht naar een goede kop koffie voor Logan. Als hij de kamer weer inloopt, ziet hij dat Scorpia een injectie krijgt. Twee broeders tillen haar in haar eigen bed en stoppen haar in.

Logan sluit zijn ogen en ademt langzaam uit. Dino gaat naast Logans bed zitten en Logan kijkt hem met ogen vol zorgen aan.

Dino geeft hem de koffie aan en Logan neemt meteen een slok. "Hell yes. Dit is lekkere koffie."

Dino lacht en zegt: "Graag gedaan, bro. Hebben ze haar een slaapmiddel gegeven?"

Logan knikt en zegt: "Ja. Ze is twee keer zelf in slaap gevallen en wordt dan helemaal in paniek wakker, omdat ze denkt dat ik weg ben. En volgens de verplegers heeft ze veel slaap nodig, omdat ze mentaal niet sterk is. Dat brein moet een paar uur uitgeschakeld zijn, anders gaat ze er aan onderdoor."

Dino zucht en zegt: "Het is een zware weg voor haar en het moet voor jou ook niet makkelijk zijn."

"Dino? Hoe zit dat met mijn hand? Weet jij daar meer van?"

Dino zegt: "Jij was eerst degene die niet wakker wilde worden. En ze heeft al die tijd bij je op bed gelegen. En toen jij goed wakker was en zij toegaf aan haar vermoeidheid ging ze dromen. En op een gegeven moment is ze wakker geworden en in jouw woorden, keek ze dwars door je heen. Ze sprong in paniek uit bed en jij hebt alle toeters en bellen waar je aan vastzat losgetrokken om bij haar te kunnen komen. Maar de paniek werd nog erger en een broeder heeft haar met een kalmerend middel moeten injecteren."

Dino schraapt zijn keel en vertelt verder: "Toen hij jou, bloedend, omdat je het infuus gewoon had losgetrokken, weer in bed probeerde te krijgen en drie anderen van de verpleging Scorpia probeerden op te tillen, ging jij door het lint. Je wilde niet dat ze haar mee zouden nemen. Dus hebben ze jou ook een kalmerende injectie gegeven."

Logan kijkt hem stomverbaasd aan en zegt: "Daar weet ik niks meer van."

Dino vertelt verder: "Ik kwam de volgende ochtend in het ziekenhuis en vond jullie in twee verschillende kamers en vastgebonden aan het bed. Ik ben het kantoor van de dokter ingestormd en heb hem de huid vol gescholden. En geëist dat jullie op één kamer zouden komen te liggen, hoe dan ook."

Hij glimlacht als hij denkt aan het moment dat hij Logans hand op die van Scorpia legde. "Je had veel bloed verloren en een onregelmatige hartslag en Scorpia was wild dwars door het kalmerende middel heen. Toen ze jullie samen op één kamer hadden liggen, heb ik gezegd dat de bedden dichter bij elkaar moesten en de dokter gezegd dat hij jouw arm lost moest maken. Toen jouw arm los was, heb ik jouw hand op die van Scorpia gelegd."

Hij grijnst en zegt: "Jouw hartslag stabiliseerde en zij werd rustiger. Je had die koppen van het medisch personeel moeten zien."

Logan staart Dino aan en zegt: "Haar rechter pols werd losgemaakt toen ze wakker werd. Maar ze keek op een vreemde manier naar haar pols en ik was bang dat ze weer weg zou zakken. Ze vroeg eerst waar ik was en toen geloofde ze niet dat ik er echt was. Toen het eindelijk tot haar doordrong vroeg ze huilend waarom ze niet bij me mocht komen en toen heeft de broeder haar andere pols ook los gemaakt."

"Toen ik haar eindelijk mocht vasthouden kon ik niet meer wakker blijven. En daarna wilde ik niet meer wakker worden. Bang voor wat ik dan zou zien. Bang dat ze weer weg zou zijn."

Logan veegt een traan van zijn wang. "Wat als ik niet genoeg ben, Dino. Wat als ze nooit meer de oude wordt? Wat als liefde niet genoeg is?"

Dino kijkt hem aan en zegt: "Idioot. Natuurlijk is dat genoeg. Toen ze bijkwam nadat ze Salvatore vermoord had en zich realiseerde dat we jou daar hadden achtergelaten, rende ze naar de deur. Ze was in staat om terug te rennen naar dat pand en zei dat het het allemaal niet waard was als ze achterbleef met een gebroken hart en ziel."

"Bruno belde me om te zeggen dat ik jou moest vinden, omdat ze het anders niet zou redden. En toen ik je eenmaal had gevonden hebben we gebeden dat je wakker zou worden, omdat ze wegkwijnde. We hebben al die tijd geweten dat als jij het niet zou halen, zij zou opgeven. Jij bent de enige die haar hoop kan geven Logan. Zonder jou wordt ze sowieso niet beter."

Logan sluit zijn ogen en vraagt: "Wil je wat voor me doen? Wil je haar alsjeblieft weer bij me in bed leggen?" De broeder in de hoek staat op om Dino te helpen en Logan slaat het laken terug. Dino en de broeder leggen haar naast Logan en Logan dekt haar toe. "Ik wil niet dat ze alleen in bed wakker wordt. Maar hoe bereiken we haar echt, Dino?"

Dino zegt: "Morgen komt iemand haar mentale toestand beoordelen. Maar de dokter zei dat haar naar de sportschool brengen misschien helpt. Iets wat haar aan het leven dat op haar wacht doet herinneren."

Logan zegt: "Muziek. Ze luisterde naar muziek tijdens haar warming-up. En misschien de geur van Scorpion Vodka. Of pizza Devastazione..."

"Ja, Logan. Dat zijn allemaal goede ideeën, daar ga ik voor zorgen... Logan? Jij zou eigenlijk al naar huis mogen..."

Logan schudt zijn hoofd. "Ik ga niet zonder haar."

Dino knikt en staat op. "Welterusten fratello. Tot morgen." 

⊱ ────── {⋅.♏︎.⋅} ────── ⊰

Dat was Hoofdstuk 21. 

Sorry dat Scorpia er nog niet helemaal is.
Gaat de sportschool in het ziekenhuis helpen?
En hoe zal het tijdens de psychologische evaluatie gaan? 

Stem en laat een berichtje achter.

Ik zie je voor de volgende update!
XO Hankie ❥