Poeh, nou dat hebben we dan weer gehad. En bij deze de volledige uitleg van dit verhaal.

Zoals ik in het voorwoord al zei: Misschien en Waarschijnlijk zijn twee woorden die elkaar lang hebben tegengesproken, maar elkaar uiteindelijk vinden.

Jarred is de kant van mij die alles ontkend en denkt te weten waar hij staat. Altijd hetero geweest, dus dat kan niet veranderen. Emil is de gedachte die het niet hetero aspect introduceert. Misschien val je wel op hetzelfde geslacht. Misschien ben je niet hetero. Deze gedachten kwamen vroeger wel eens opduiken, maar verdwenen ook weer. Net zoals dat Jarred Emil niet elke dag tegenkomt. Daarnaast hebben we Meiying. Meiying is mijn zelfrespect/acceptatie. Ik heb (als ik het me goed herinner) ongeveer drie jaar ontkent dat ik op hetzelfde geslacht kon vallen. Gewoon helemaal weggedrukt, ik dacht er niet aan. Dat accepteerde ik van mezelf, ik maakte me er geen zorgen over. Maar ja, toen kwam Jarred Emil tegen en sloeg de wanhoop weer toe. Opzoek naar antwoorden van dit vreemde weggedrongen concept vond ik de term bi-curious (in nl bi-schierig): het geïnterseerd zijn in hetzelfde geslacht, maar nog wel veel meer interesse in het overliggende. Ik vond het eerst passen, het ging goed. Jarred kon zijn relatie met Mei hebben en Emil gewoon tegenkomen. Maar dan blijk je tegen jezelf te liegen. Was ik wel zeker van mijn zaak? Was het niet meer?

Rond die tijd zat ik ook redelijk veel op het internet en verdiepte me steeds meer in lgbtq+ dingen. Op een gegeven moment kwam ik een cirkeldiagram tegen waarin iemand had aangegeven hoe die zich uitdrukte op een schaal van mannelijkheid en vrouwelijkheid en hoe die zich tot mannen en/of vrouwen aangetrokken voelde. En dat probeerde ik dan ook maar uit. Het kleine beetje van de diagram waar 'hetzelfde geslacht' zich bevond breidde zich beetje bij beetje uit. Steeds vaker confronteerde ik mezelf er mee en merkte ik dat mijn zelfrespect en acceptatie niet klopte. En toen maakte Mei het met Jarred uit. Ik kon mezelf niet accepteren als ik mezelf niet snapte. Na veel overpeinzingen en testen en onderzoek naar ''Oh, dus je kan op beide vallen, je hoeft niet te kiezen!'' (omdat niemand me dat ooit verteld had) kwam ik bij dichtbij bi uit. Hoezee! Jarred en Emil gaan op date! En daaruit kwam dat bi niet echt mijn ding was... Ik heb daardoor lang op queer gehangen, zo zei ik het ook tegen mijn vrienden op de uni. Waarvan er twee heel open waren over hun seksualiteit waren en mij veilig deden voelen.

Queer nam ik ook aan omdat ik me ook niet honderd procent een geslacht voel. En na een paar keer verliefd te zijn geworden op zowel jongens als op meisjes merkte ik dat het me niet om geslacht ging  het ging om de persoonlijkheid. Later kwam ik erachter dat ik geslachtsblind ben (eng: genderblind), dus dat verklaarde ook wel wat.

Momenteel identificeer ik me als pan, een aftakking van bi, omdat ik geen ene fuk geef om je geslacht. Want ik geef ook niks om de mijne zolang ik weet wie ik ben zit het goed. Ik zie mensen als personen die gemaakt zijn door hun karakter. En als ienand dan een fijne persoonlijkheid heeft die me aantrekt, dan ja klopt het gewoon. Dan maak ik me nergens zorgen over.

Zoals Jarred en Emil elkaar hebben gevonden, heb ik vrede gevonden met die kant van mijzelf. Ik moet daarbij vertellen dat die vrede bij mij kwam doordat ik uit de kast kwam bij mijn zus en er een enorme last van mijn schouder leek te vallen. Ik kon mezelf plots weer onder ogen komen. Iets wat ik zeker aanraad aan mensen die nog in de knoop zitten, want praten over je problemen helpt ;). Maar natuurlijk wel bij iemand die je vertrouwd, niet aan iemand waarbij je twijfels hebt.

Nog scènes waar je naar nieuwsgierig bent? Vraag gerust.

(geschreven anno 2019)