Proloog
'Mam waar van we heen?' vraag ik aan mijn moeder Amihan. 'Nu even niet Rafaël. Ik moet op de weg letten.' Ik wist wat ze bedoelde als ze dat zei. We moesten haar niet storen, want ze zocht een schuilplaats. 'Laat haar even doen Raf. Ze heeft even rust nodig' zegt mijn tweelingzusje Alyssa. 'Ik ben het zat ik wil niet telkens weg ik wil op een plaats blijven. Vrienden maken. Nórmáál zijn.' Ik ben boos. 'Je weet dat we niet normaal zijn en dat zullen we nooit zijn' zegt Alyssa. Ik staar naar buiten. Ze heeft dit al zo vaak gezegd. Al zo vaak hebben weer over gediscussieerd. Ze weet dat ze gelijk heeft. Ik heb een ingebouwd kompas, zij kan praten met vogels. Alyssa is mams evenbeeld, kalm rustig begripvol en wijs. Ik ben juist rusteloos impulsief en soms wijs. 'We gaan ergens anders heen waar we wel veilig zijn. Langer op een plaats kunnen blijven. We gaan naar...' 'WOESJ!' De auto gaat over de kop. Alyssa gilt en mam roept iets als 'Cir du pel.' De grond komt dichterbij... Ik gil samen met Alyssa.
=
Ik schrik wakker. Tegelijk met Alyssa. 'Jij ook?' 'Ja.'
We draaien ons om in bed.
Pov. Alyssa
'Mam waar van we heen?' vraagt Rafaël aan mijn moeder Amihan. 'Nu even niet Rafaël. Ik moet op de weg letten.' Ik wist wat ze bedoelde als ze dat zei. We moesten haar niet storen, want ze zocht een schuilplaats. 'Laat haar even doen Raf. Ze heeft even rust nodig' zeg ik tegen mijn tweelingbroer Rafaël.'Ik ben het zat ik wil niet telkens weg ik wil op een plaats blijven. Vrienden maken. Nórmáál zijn.' Hij is boos. 'Je weet dat we niet normaal zijn en dat zullen we nooit zijn' zegt Ik. Ik staar naar buiten. Ik heb dit al zo vaak gezegd. Al zo vaak hebben we er over gediscussieerd. Hij weet dat ik gelijk heeft. Hij heeft een ingebouwd kompas, ik kan praten met vogels. Ik ben mams evenbeeld, kalm rustig begripvol en wijs. Rafaël is juist rusteloos impulsief en soms wijs. 'We gaan ergens anders heen waar we wel veilig zijn. Langer op een plaats kunnen blijven. We gaan naar...' 'WOESJ!' De auto gaat over de kop. Ik gil. De grond komt dichterbij... Rafaël gilt nu ook samen met mij.
=
Ik schrik wakker. Tegelijk met Rafaël.
'Jij ook?'
'Ja' is het enige dat ik hoef te zeggen.
We draaien ons om in bed.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro