Messenger
Ryker Adeva

Ryker:
hey haha

Aziah:
Ano na naman?

Ryker:
sure ka bang naka-panty ka? 😋

Aziah:
INAMO OO MAY SUOT AKO
Bakit???

Ryker:
suot mo brief ko haha
please pakibalik HAHAHA

Aziah:
NAKAKAINIS
ARGHH
Di naman to yung gamit na no!?

Ryker:
hahaha di
alam ko na reregalo ko sayo
sa bday mo 🫶🏻 🩲

Aziah:
subukan mo lang talaga na
brief iregalo mo
puputulan KITA 🖕

#####

Chapter 13

I can't believe I'd let this dark-haired tall playboy lodged in my heart as if he reserved it for his lifetime. My whole policy was completely rewritten because of him. My rules. . .were changed little by little just because I've met him.

I was biting my nails as I typed down my response to him. He fucked me until daylight. The only rest I've got was when I gave him heads. Kaya naman late na late na ako nakabangon. I took my previous clothes and far from my better judgement, kumuha pa yata ako ng brief n'ya galing sa mga bagong laba n'yang damit. May panty pa ako sa condo ni gago!

I took a quick shower from our house. Isang bungalow house ang naipundar ni Mama dahil sa mga naging trabaho n'ya. She was always an executive secretary and she's good at her job—madalas lang na umaalis sa trabaho o di kaya natatanggal dahil sa pag-ibig.

I was drying my wet hair when Mama called me from the living room. Sumilip naman ako dahil nakabihis naman na ako. Nakita ko roon na may bisita pala kami. Si. . .Lola Tesita pala; ang mama ng nanay ko.

She peered over at me, her eyes turning to slits as soon as it landed on her granddaughter. . .or the person who made her daughter feel so unloved.

"Hindi ka lang ba magmamano?" pagtataray n'ya sa akin.

"Good morning po," I walked towards her with furtive steps. Kinuha ko ang kamay n'ya kahit halos naninigas ito at ayaw ipahawak sa akin.

I managed to put my forehead on the back of her palm. Agad n'yang binawi ang kamay n'ya at iritableng pinunasan ang kan'yang kamay.

"Ma, parang ewan," sita ni Mommy kay Lola Tesita. "Apo mo naman 'yang si Aziah."

"Kamukhang-kamukha n'ya ang tatay n'yang walang kwenta," she sneered right at my face. "Bakit ba kasi di mo na lang 'yan nilaglag?"

Tiny thorns were planted on my throat. Ngumiti lang ako kay Mama at tinuro ang kwarto ko.

"Magpapatuyo lang po ako ng buhok ha?" sabi ko kay Mama. "Pakitawag na lang po ako kung may kailangan. . ."

"Aziah. . ." ani Mama.

Lola Tesita observed me more, her eyes slowly turning to slits before she seethed. "Buti nga na di siya kulot! Kasi kung pati iyon ay nakuha n'ya sa tatay n'yang walang kwenta, kalbuhin mo na lang 'yang anak n'ya!"

"Ma! Ano ba!" naiiritang sigaw ni Mama. "Apo mo si Ziah! Alam mo? Kung nandito ka lang para pagsalitaan ang anak ko, lumabas ka na."

Lola Tesita shook her head. "Zandra naman. . .nandito ako para kausapin ka sa mana mo. Alam mo naman na sa 'yo pinangalan ng ama n'yo ang kalahati ng hacienda. . ."

"Hindi pa nga patay si Papa ay lupa na agad ang pinagiinteresan n'yo," nandidiring saad ni Mama. "Wala akong pakialam d'yan!"

"Kaya nga sa kapatid mo na lang ipasa! Kailangan ko lang ng lagda mo!" ani Lola Tesita na mukhang mas-stroke na yata sa inis. Her veins on her neck were protruding.

"Ayoko na nga ito pag-usapan dahil walang kwenta masyado! Wala pa ngang sinasabi si Papa," atungal ni Mama kay Lola. "Buhay pa iyong tao pero hinahati n'yo na ari-arian n'ya."

I stood there, dumbfounded. Hindi ko alam at wala rin naman akong interes sa lupain na pinaguusapan nila. Pero para puntahan pa nila si Mama. . .baka kailangan na kailangan nila ito. They usually don't even greet her on her birthday.

I mouthed 'Okay lang' to her and smiled. Umalis ako roon na may kinikimkim na hapdi sa puso dahil alam ko na kahit anong gawin ko ay kinakasuklaman ako ng magulang ng nanay ko. Kaya nga kami bumukod. . .kaya nga maraming trabaho si Mama kahit na. . .mayaman naman siya noon. Her parents had a farm and she didn't need to work because she was a heiress to their land. Pero dahil sa Papa ko. . .dahil sa akin. . .lahat ng iyon ay nawala sa kan'ya.

Pagkasara ng kwarto ko ay unti-unting bumagsak ang mga luha sa aking mga mata. Alam ko naman na mas maganda sana ang buhay ni Mama kung sinunod n'ya ang utos ng mga magulang n'ya noon. If she only aborted me. . .finished her studies. . .traveled a lot. . .made memories with her friends. . .and had a better marriage—baka mas mabuti ngang hindi na ako nabuhay.

The loneliness was sweeping through me as I wiped my own tears. Kumuha ako ng hair blower saka ng straightener ng buhok. I hate my curls. I hate anything that resembles my father. I hate having any semblance near him.

My heart was fostering all the words and actions that my grandparents have made towards me. Sa lahat ng mga apo nila, ako ang pinakaayaw nila kahit ako ang pinakamatanda. From the least effort to their hurtful words. . .I've grown accustomed to the pain already.

Naalala ko noon tuwing Pasko. . .ako lang yung apo na walang regalo. Palaging nakakalimutan o di kaya ay kulang daw talaga sa budget. For the first few years, I've tried my best to understand the situation. . .hanggang sa mas nagkakaroon pa ng regalo ang mga kapitbahay nila mula sa kanila kaysa sa mismong apo nila.

They hate me even when I wasn't born so how could I ever try to make them love me now?

Umiiyak ako habang nagpa-plantsa ng buhok. My phone kept on ringing but I was busy trying to hide my curls. Madalas naman akong rebonded kasi nga. . .nahihiya rin akong ipakita ang pagkakulot ng buhok ko. It was one of my biggest insecurities because Lola Tesita almost shaved my hair when I was young. Natakot ako noon kaya. . .minabuti ko na lang na palaging panatilihin itong straight kaysa naman maging kalbo ako bigla.

When I've finished straightening my hair to its tips. Sinilip ko kung sino ang tawag nang tawag. It was just Ryker. . .being dramatic because of my underwear.

Ryker:
ang productive ko today
lalabhan ko panty mo 🥹

Aziah:
NAKAKAIRITA KA TALAGA

As soon as I hit send, I groaned inwardly. Muli akong bumalik sa conversation namin para mag-sorry dahil pakiramdam ko ay hindi dapat iyon ang sinabi ko sa kan'ya. I wasn't irritated with him but I was getting washed over by trepidation.

Aziah:
Sorry
Di ka nakakairita

Ryker:
heyyy
you okay?
my baby's in need of a hug? ☹️

My eyes stung, nakakainis kasi kung nasa tabi ko lang siya ngayon. . .baka kanina pa ako nakayakap sa kan'ya. He had the tranquility that can doused the fire of envy inside my heart. He makes me feel that I was wanted. . .that he needed me.

I blinked to let go of a few tears. Naalala ko lang kung paano ako napunta sa sitwasyon na ito. I was annoyed that Ryker didn't like me at first glance and I wanted to prove that he could get crazy over me too.

Maybe there was an innate need inside me that I have to make others love me. . .but I couldn't allow myself to love anyone back because I'm scared they'll see how unloveable I am.

I'm scared of the moment that once they see me loving them. . .they'll see that they have the power to hurt me.

I was afraid of falling in love because it's the downfall of my own mother. It was the sole thing that made her life miserable. Hindi nagkukulang sa paalala ang mga kamag-anak namin sa bagay na iyon. I was always reminded that I was an unwanted child. . .a loveless daughter.

Isang oras akong nakatambay sa kwarto ko para lang makatakas sa mapangmatang kamag-anak na nasa sala namin ngayon. I could hear their fiery screams about the land and a battalion of insults being thrown at my mother. Gusto ko sana lumaban sa para sa nanay ko pero no'ng huling beses na sumagot ako sa Lola ko, ang nanay ko naman ang pinagka-isahan nila.

Whatever I do. . .it will be seen as rude and disrespectful. Ang daya dahil sila naman ang naunang manginsulto pero dahil ako ang bata. . .ako ang bastos at walang modo.

Lumabas lang ako ng kwarto nang makaramdam ng katahimikan. I looked for my mother who was already chugging a beer in the kitchen. Guilt ran across my face because I wasn't able to be with her while she was having a dispute with her mother.

"Sa susunod talaga ay magaalaga na ako ng aso!" my mother yelled out. "Para walang pangit na makakapasok sa bahay natin!"

"Grabe ka naman sa nanay mo," panga-alaska ko sa kan'ya. I sat on the opposite vacant chair near her. Pumapak na rin ako sa fish crackers na pulatan n'ya.

She peered over me. "Kahit nanay mo ako. . .sasabihan mo ako kung nasasaktan na kita ah?"

I shook my head. "Never mo naman ako pinagbuhatan ng kamay."

My mother's form of discipline was having a lengthy talk with me. Hindi siya strict sa mga gala ko pero pinagbabawalan n'ya ako kapag may nagawa akong hindi na mabuti para sa akin. She never. . .physically hurt me.

Napabuntonghininga siya. "Syempre! Di ko magagawa iyon sa 'yo. Pero tao lang din ako, anak eh. May mga pagkakamali rin ako na baka nakakasakit na sa 'yo tapos hindi ko man lang namamalayan 'di ba?"

I smiled at her, touched that she was always putting me first above everyone. "Salamat, Zandra."

She chuckled. "Ang weird din pala kapag tinatrato mo talaga akong hindi nalalayo sa edad mo. . ."

Natawa na lang din ako. Hindi man ako palagi sangayon sa mga desisyon ni Mama sa buhay, I wouldn't want another mother even in a different life.

Hindi na namin pinagusapan yung tungkol kay Lola Tesita. Basta ang alam ko ay baka kay Mama ipapamana ang kalahati ng mga lupain kaya naman hinahabol siya ng mga kamag-anak n'ya ngayon. It's beyond creepy that they know where we live. . .hindi naman kami agad makalayo dahil hindi naman madali makahanap ng lilipatan.

Mama went to work afterwards, na para bang hindi siya uminom. I'm not sure how she does it! Ako naman ay naghanap ng pagkakaabalahan. I went to Ryker's unit after I dressed myself up. Hindi ako madalas mag-ayos dahil tamad talaga ako. . .pero nang makita ko ang sarili ko na namamaga ang mga mata ay napilitan ako maglagay ng make-up. I didn't want Ryker to ask why my eyes were puffy. . .baka asarin lang ako n'on.

I knocked first before I heard footsteps nearing the door, bumukas ito at bumungad si Ryker na naka-grey hoodie at may panloobna puting t-shirt. Napalunok naman ako nang makitang naka-sweat shorts lang siya.

"Hi," he kissed me on my cheeks which caught me off guard. Kasama ba ito sa fubu premium?! Parang ibang subscription na ito ah?

"Hello. . ." Tumikhim ako at umangat ang tingin sa kan'ya.

His eyes were shining as soon as it landed on me, para siyang tuta na nakita nang umuwi ang amo n'ya. Kulang na lang yata ay dilaan ako ni loko dahil ngiting-ngiti siya.

Mukha ba akong dog food?! Bwisit.

His eyes turned to slits as his right hand caressed my cheeks. Unti-unting umangat ang kamay n'ya sa mga mata ko. His thumb lightly pressed the area underneath my eyes.

"Umiyak ka ba?" bulong n'ya.

"Hindi. . ." I hedged. "Bakit mo naman nasabi? Wala naman akong dapat iyakan. . ."

Hindi ako tanggap ng sarili kong kadugo. Hindi ako naging rason para mag-stay si Papa. Pabigat ako kay Mama. Hindi ko alam kung may tao ba talagang kaya mahalin ang isang tulad ko na wala naman kayang ipagmalaki. . .wala talaga akong rason para umiyak.

He peered over my face, his eyebrows dipping. "Babe, the make-up can't cover up the eyes that much. Sino nagpa-iyak sa 'yo? Di natin sila bati!"

I wanted to scowl at him. . .I wanted to refute his claim. . .but the heaviness of the suppressed loneliness won over me and I found myself wrapped in his arms as I cried.

Wala akong narinig kay Ryker kung di malalambing na bulong. All of them were coaxing me to just cry and release the pain that is taking shelter inside my chest.

I didn't need to explain my pain to him; he comforted me with the truth that the emotion that I'm feeling right now is valid. It didn't need an explanation for me to feel it.

Napunta kami sa kwarto n'ya, he was hugging me and kept on kissing the top of my head as I was hiccuping. Inaabutan n'ya ako ng tubig pero hindi ko ito kinukuha dahil nahihiya ako sa hikbi ko na parang galing sa bata.

"Uminom ka na ng tubig," sabi ni Ryker sa tabi ko. "May ice cream pa ako para sa 'yo."

I glared at him. Agad akong lumayo sa kan'ya pero niyakap n'ya ako muli upang hilahin pabalik sa pwesto namin. My face is almost in his chest.

He chuckled and messed up my hair by ruffling it using his hand. "Ate ko naman, umiiyak ka na nga at lahat't lahat, sa tingin mo ba ipapasubo ko pa sa 'yo ice cream ko? May ice cream talaga sa fridge!"

"Huwag mo guluhin buhok ko!" I snarled at him. "Ang hirap kaya magpa-straight ng buhok!"

Nagningning ang mga mata n'ya. "Kulot ka?!"

"Oo! May problema?!"

"I want to see!" he exclaimed excitedly. "May picture ka ba na kulot ka?"

"Wala," I hissed at him. Tumalikod ako sa kan'ya at hindi na siya kinausap. Sa bigat ng talukap ng mga mata ay nagpadala na ako. Nakatulog ako sa pagod sa pag-iyak.

I woke up, feeling all groggy. Gabi na ng nagising ako at nasa tabi ko si Ryker na mukhang naka-idlip din. Ang braso n'ya ang nagsilbing unan ko kaya naman nakaramdam ako ng guilt, baka kasi ay nangalay siya.

His phone was blinking. . .sinilip ko ito at nakitang bukas. The front page of Google Chrome welcomed me. Nakita ko roon ang mga violet lines na mga previous search n'ya.

Google Chrome

Hair curlers for women

How to make your girl agree to get her hair curly?

Is curly hair an insecurity for women?

My girl is so pretty with her curly hair; how can I show that to her?