Siwowłosy skończył robić kolację. Z uśmiechem przetarł swoje czoło.

- Yuuri! Chodź jeść! - zawołał nakładając danie na talerz. - Yuuri! - krzyknął głośniej. Przez swoją nieuwagę dotknął rozgrzanej patelni, przez którą się poparzył.

- Cholera jasna! - zaczął machać ręką by załagodzić ból. Zassał na chwilę obolałe miejsce po czym przemył je zimną wodą. Zostawiając wszystko wyszedł z kuchni i skierował się do pokoju Yuuri'ego. Myślał, że chłopak zasnął.

- Yuuri?

Nikiforov zaczął gorączkowo rozglądać się po pokoju Japończyka. Wybiegł do łazienki by sprawdzić czy czasem chłopak tam się nie zaszył. Jednak brązowookiego nigdzie nie było, a Victor był jedyną żywą duszą w tym domu.

- Cholera znowu uciekł! - warknął do siebie. - Co tym razem?!

Uderzył pięścią w ścianę zostawiając po sobie ślad w postaci dziury. Bez zastanowienie chwycił swój telefon i wybiegł z domu. Biegł i rozglądał się po wszystkich zakamarkach miasta. Obawiał się, że Yuuri'emu znowu może coś się stać. Znowu może trafić na Tamaki'ego albo innego zboczeńca. Szybko wybrał numer w telefonie do swojego przyjaciela.

- Znowu spieprzył!

- Ta, cześć Niki, co u cb?

- Yurio!

- Stary! Co się dzieje?

- No mówię, że spieprzył! Nigdzie go nie ma! Okrążyłem już całe miasto!

- Ale, że Yuuri?

- No, a kto inny bucu?! Kogo mam na chacie?!

- To, że blondyn to nie buc dziadu stary. 

- Nie denerwuj mnie!

- Uspokój się! Na pewno nie wyjechał za granicę! - westchnął blondyn w słuchawkę. - Musi być w pobliżu. To Yuuri... Na pewno musiał gdzieś pójść.

- W nocy?!

- Musiał Ci coś kiedyś mówić o sobie! Pomyśl, zastanów się, a nie działasz pochopnie!

Victor zatrzymał się i zamyślił na chwilę. Pomyślał o tym jak zapoznawał się z Yuuri'm. Jak zaczynał z nim współpracować.

"Chciałbym móc Ciebie poznać. Twoje marzenia, tajemnice, myśli. Musimy się znać by współpracować.

Więc... Zapytaj mnie o coś.

Haha, nie musisz się stresować. Możesz się rozluźnić. Opowiedz mi coś o sobie.

Dobrze.. Jestem.. Yuuri..

Spokojnie. Wybrałem Ciebie z wielu powodów. Podoba mi się to kim jesteś i nie udajesz kogoś innego. Jesteś dla mnie wyjątkowy. Spodobałeś mi się.

Lubię spokój. 

Spokój?

Tak! Zawsze uciekałem od rzeczywistości. Miałem jedno miejsce, w którym zawsze spędzałem swój okres załamania, co u mnie często się zdarza..

Miejsce?..."

- Yurio... Wiem gdzie może być...

Victor biegł z morderczym zapałem przed siebie. Wiedział gdzie może być Yuuri, a przynajmniej miał taką nadzieję, że tam będzie. Musiał to sprawdzić. Ciągle zastanawiał się, dlaczego Yuuri uciekł.. Chyba nie usłyszał fragmentu rozmowy o terapii? Nie spodobał mu się ten pomysł? A może coś pobocznie zrozumiał? Victor potrząsnął głową odganiając od siebie te myśli, które były jak najbardziej prawdopodobne. Ale rozmowa była normalna...

*ROZMOWA WEDŁUG VICTOR'A*

- Halo?

- Dobry. Czyżby Pan Nikiforov?

- Tak, to ja. Podjąłem decyzję...

- A więc..?

- Chciałbym wziąć w tym udział z osobą towarzyszącą, której.. możliwe, że też to się przyda.

- Rozumiem. To jest poważny problem?

- W sumie.. Trochę.

- Dobrze. Więc na 100 % teraz nie zrezygnujesz i jesteś tego pewny? Jeśli jeszcze raz wystawisz mnie na lód Nikiforov to płacisz mi odszkodowanie!

- Oczywiście, to jest uzgodnione.

- Na pewno?

- Tak.

- Wiesz ile mi zapłacisz, tak?

- Mhm.

- Mam powiadomić Twojego towarzysza? Czy raczej..

- Zajmę się nim.

- Uzgodniłeś to z nim prawda? Nie robisz to na własną rękę? Czy on też będzie uciekał?

- Jeśli będzie potrzeba oddam go Wam w worku.

- Nikiforov!

- Co?

- Mam Cię wyleczyć, a nie jeszcze bardziej rozjuszać! Eh.. Kim jest ta osoba? Czyżby ten, który przyjął Cię po dach? Jest kimś znaczącym dla Ciebie?

- Nie, nic nie znaczy.

- To dobrze. Relacje strasznie wpływają na terapię. A jaki jest jego problem?

- Yuuri jest uległy, to tyle.

- A więc to Yuuri Katsuki. Ciężki przypadek. Dobrze, a więc jutro?

- Jutro nam pasuje... Nigdzie nie jedziemy.

- Wpadnę po południu. Bądźcie przygotowani. I żadnych wykrętów! TY masz być OPANOWANY, a z Katsuki'm jeszcze zobaczymy.

- Dobrze, do zobaczenia.

- Mam nadzieję.

*TAAAA DAAAAA*

Victor ciężko dysząc zatrzymał się kilka metrów od swojego celu - mostu, pod którym miał się znajdywać Katsuki.

***

Hey!

Takie małe wyjaśnienie tej jakże poplątanej rozmowy xD

Hyhyhy, a wy myśleliście, że Victor to zabójca, phi. To nie Killing Stalking xD (JESZCZE)

Dziękuję Wam za wszystkie gwiazdki, komentarze i spamy xD <333

Koooocham ;*

A to w ogóle myślałam coś o nowym opowiadaniu Victuri, ale w innym kontekście. Już wyjaśniam:
Kto kojarzy Kuroshitsuji? <-- wszyscy powinni pisać *ja* xD
Ale wracając. Nie byłoby to o jeżdżących na łyżwach, Victor trener, Yuri i zawody, NOPE.

Miałam w planach zrobić z Yuuri'ego demona (troszkę inaczej niż w Kuroshitsuji będzie, ale chcę Wam zakreślić obraz mniej więcej jak to wyglądać będzie xD), który do zycia potrzebuje "ludzkiej energii", a za takiego uzna Victor'a, którego spotka gdzieś w czarnej dupie i uczyni z niego swojego sługę (I tu to się różni xD. Demonowi bedzie słuzył człowiek xD ta da... A może nie bd człowiekiem... jeszcze pomyśle xD)

Ale cos takiego. Mniej więcej. xD I KOLEJNY SZOK VICTOR BD UKE XD.

Co o tym myślicie?

Okładka:

Zostawiam Was

Do napisania,

Sashy ;3