🍷Pov: Anya🍷

Próbowałam dostać się już od godziny do gimnazjum w Hokkaido.

-Dlaczego tu jest tyle śniegu, nie można było się zaopatrzyć w odśnieżarkę?!- pytałam samą siebie. Dość tego! Podrzuciłam do góry piłkę trzymaną w ręce I kopnęłam prosto w wielką zaspe. W ten sposób utorowałam sobie drogę.

-Tak lepiej-mruknęłam.

Nagle usłyszałam huk. Popatrzyłam w górę. Wiele śniegu spadało z góry wprost na mnie z wielką szybkością.

-Chyba czas wypróbować nową technikę-mruknęłam. Tak jak powiedziałam , tak zrobiłam.

-Wampirza noc!-krzyknęłam i kopnęłam piłkę w stronę lawiny.

🐉Pov: Kevin🐉

Kurde, ta trenerka mnie irytuje. Jak można chcieć zastąpić Axela jakimś mięczakiem? Pokażemy temu dzieciakowi kto tutaj rządzi!

☃️Pov:Shawn☃️

Czekaliśmy na rozpoczęcie meczu towarzyskiego.

-Słuchajcie, wiem że są najlepszą drużyną w kraju, ale nie wiemy jak grają, więc dajmy z siebie wszystko-powiedziałem.

-Tak!-odkrzyknęła moja drużyna.

❄️Skip time 5 minut❄️

🍷Pov: Anya🍷

Nareszcie tutaj dotarłam! Skryłam się za drzewem i obserwowałam zawodników obu drużyn.

❄️Pov:Shawn❄️

-Chwila, dlaczego on gra na obronie?!-zapytał zdenerwowany Kevin.

-Myślałem, że jest napastnikiem-dodał Jude.

-Bo jest napastnikiem-odpowiedział jeden z moich kolegów.

-To czemu gra na tyłach?- dociekał Sharp.

-Zacznie od gry na obronie-odpowiedziała ta sama osoba co wcześniej.

-Co tu się dzieje?- mruknął chłopak w goglach. Ja się lekko uśmiechnąłem.

-Nie wiem, ale czuje, że ten chłopak jeszcze nas zaskoczy- wtrącił radośnie Mark.

Gimnazjum Raimona rozpoczęło spotkanie. Kevin biegł z piłką w prost na mnie.

-Jest agresywnym graczem, ale sobie poradzę-uśmiechnąłem się.-Mroźny ląd- użyłem mojej techniki obronnej, odbierając przy tym piłkę różowowłosemu.

-Jakby odebrał piłkę dziecku...-mruknął Jude.

Podałem przedmiot do kolegi, ale szybko mu go odebrali. Piłkę znowu dostał Dragonfly. Stanąłem naprzeciwko niego.

-Potrafisz odebrać, ale czy potrafisz zatrzymać?!Smoczy cios!-krzyknął i kopnął rzecz. Leciała ona wprost na mnie.

"Dajesz braciszku"-usłyszałem głos brata. Jednym ruchem zatrzymałem strzał.

-O nie-przeraził się napastnik.

-Zatrzymał strzał Kevina i to bez wysiłku- rozmyślał na głos Sharp.

-Już wiem o co chodzi! On nie jest napastnikiem, tylko niesamowitym obrońcą!- krzyknął Mark z entuzjazmem. Kevin chciał odebrać mi piłkę wślizgiem.

-Chyba już czas-szepnąłem i dotknąłem szalika.

🐻Pov: Aiden🐻

-Dragonfly, chyba próbował wślizgu ale odbił się jak worek ziemniaków-komentował komentator.

-Kevin!-krzyknął kapitan Raimona.

-To wszystko na co was stać? Totalna słabizna!-uśmiechałem się w swój typowy sposób. Moje włosy sterczały do góry,a oczy zmieniły barwę z szarych na pomarańczowe.

-Jego oczy!?-przeraziła się różowowłosa dziewczyna.

-Wszystko dobrze Shawn?-zapytała koleżanka z mojej marnej drużyny.

-Jasne, że tak! Wgniotę te miernoty w śnieżną zaspę! Uwaga!-krzyknąłem i ruszyłem szybko przed siebie. Gracze z przeciwnej drużyny próbowali mnie zatrzymać, ale im nie wyszło. Haha, są za słabi.

-Przed Frostem zostało już tylko 3 graczy.

-Wieża-krzyknęła ta dziwna dziewczyna z obrony. Ominąłem ją bez problemu.

-Mur!- przywołał swoją technikę ten zielonowłosy grubas z obrony. Przeskoczyłem przez niego.

-I w mgnieniu oka Frost pojawia się przed bramką! Czy strzeli gola?

-Gotowy na wrzutkę?! Wieczna zamieć!- kopnąłem piłkę w stronę bramki.

-Ręka Majina!-krzyknął przywołując swoją technikę. Moja zamroziła ją i bez problemu wpadła do bramki.

-To jakiś żart?!-krzyknął ich kapitan.

-Widziałeś co zrobiłem. To było dzieło mistrza ataku, Aidena Frosta-zaśmiałem się wychwalając siebie.

-Nie damy się mu pokonać!-krzyknął Kevin.

-Koniec, przerywam mecz!- zarządziła trenerka Lina. Już miałem zamienić się z Shawnem, gdy Kevin kopnął w moją stronę piłkę.

-Ja tego tak nie zostawię!-krzyknął. Odbiłem przedmiot bez problemu.

-Chcesz dalej grać? Nie ma sprawy!-krzyknąłem i w tym samym czasie co Dragonfly rzuciłem się do biegu i kopnąłem piłkę. Wygrałem to małe starcie.

-Pokonał Kevina-rzekł ktoś z drużyny słabeuszów.

-To wszystko na co Cię stać? Potrafisz tylko gadać?- złapałem piłkę w ręce i chciałem coś dopowiedzieć, ale przerwał mi głos Shawna.

"Co ty wyprawiasz? Zamieńmy się"- i wtedy oddałem kontrole Shawnowi, nie wypowiadając się już więcej.

☃️Pov:Shawn☃️

Uff to był dziwny mecz. Ta drużyna ewidentnie potrzebuje pomocy.

-Czy chcesz panie Frost oficjalnie dołączyć do naszej drużyny?

-Tak, chętnie-oznajmiłem.

-W takim razie witamy u nas-powiedziała.

-Kevin gdzie idziesz?!-zapytał Mark. Chłopak nie odpowiedział, tylko pobiegł przed siebie. Myślę, że w stronę autokaru. Evans za nim pobiegł, a moja nowa i stara drużyna się rozeszły. Zostałem sam na boisku.

-Hejka, jesteś Shawn Frost, prawda?- zapytała nieznana mi dziewczyna o jasnych blond włosach i niebieskich oczach w okularach przeciwsłonecznych na głowie i piłce w ręce.

-Tak, a ty to kto?-zapytałem.

Dziewczyna uśmiechnęła się i przymknęła lekko oczy. Jej uśmiech nie wyglądał uprzejmie, albo chociaż normalnie. Był jakby... szyderczy? Ale dlaczego? Nagle wyraz jej twarzy zmienił się na miły i serdeczny.

-Mam na imię Ava i przeprowadziłam się tutaj niedawno z rodzicami- powiedziała.

-Chodzisz tutaj do szkoły? Nigdy wcześniej Cię nie widziałem-rzekłem.

-Nie, przeszłam na nauczanie domowe jakieś 6 lat temu. Właściwie przyszłam tu dlatego iż słyszałam o legendarnym obrońcy. To ty prawda? Szukam osób do drużyny. Nudno jest tylko siedzieć w domu i wkuwać materiał. Gdybyś się zgodził chętnie bym rozegrała parę rekreacyjnych meczy, ale to dopiero jak skompletuje skład. Na razie nikt nie chce dołączyć. Zgodzisz się na dołączenie, bardzo proszę- zapytała.

-Słyszałaś o legendarnym napastniku?- zapytałem.

-Nie, o świetnym obrońcy. Może celuje za wysoko, przecież takie gwiazdy jak ty na pewno nie chciałyby dołączyć do początkującej, nie pełnej drużyny, przepraszam za pytanie- powiedziała i odwróciła się smutna.

-Nie, nie, chętnie dołączę do twojej drużyny- powiedziałem nie myśląc racjonalnie.

-Naprawdę? Dziękuję!- krzyknęła radośnie-Tutaj masz mój numer, podasz swój? Zadzwonię gdy skompletuje skład-dodała i podała mi kartkę z numerem.

-Okej-odpowiedziałem, po czym zapisałem swój na jej telefonie.

-Do zobaczenia na boisku!- powiedziała i odeszła w stronę z której przyszła, machając mi.

-Do zobaczenia- odpowiedziałem.

Pov: Anya

-Trzeci członek zaliczony-mruknęłam.

.........................................................................................

Hejka! Troszkę pozmieniałam ten rozdział. Resztę też poprawie. Mam nadzieję, że ta wersja wam się bardziej podoba(jeżeli ktokolwiek to czyta). Miłego dzionka/nocki!