"Nerdesin be sen,Geldim yoksun!"

"Yavrucuğum trafik var ben ne yapayım.Zengin züppesi miyim ben senin gibi kendi arabamla geliyorum! Otur oturduğun yerde geliyorum"

Ve suratıma kapanış.
Kafiye yapıpta kapatıyor birde aptal.
Etrafa boş bakışlarımı attığımda cam kenarına ait boş bir masa bulup oturdum.
Artık cam kenarlarını seviyordum..
Bilin bakalım neden?

Yanıma garson geldiğinde "Bir şey alır mıydınız" diye bir soru yöneltmesiyle önüme menüyü koydu.
Alara gelene kadar soğuk birşeyler içebilirdim.

"Naneli limonata alayım"

Garson siparişimi aldıktan sonra yanımdan ayrılırken kolumdaki saate baktım.
Fazla geç kalmasa olurdu.Bekletilmeyi oldum olası sevmezdim ki burada Alara ile birlikte hayvanca yemek yiyeceğimize söz vermiştik.
Yani kilo alacaksak da beraber alacaktık.
Bu yüzdem 'Anca beraber kanca beraber'sözü ikimizin arasında popüler sözlerden bir tanesiydi.

Polat bu gün er yada geç Amerikaya gidecekti.Ne zaman döneceğini bile bilmezken akşamdan beridir suratım asıktı.
Belki de şu an havalimanındaydı.
İç geçirerek camdan dışarıya bakmaya başladığımda tanıdık bir ses "Ben geldiim!" Diye bağırdı.Kafamı çevirip anında Alara'nın suratıyla karşılaşırken gözlerimi devirerek ayağa kalktım.
Sarılıp birbirimizi öperken "Az daha geç kalsaydın beni burada göremeyecektin yavrucuğum" dedim bıkkın bir sesle.
Karşıma otururken garson bir yandan önüme limonatamı koyduğunda yeni gelen arkadaşımın önüne menüyü bıraktı.
Alara ikimizin adına double burger söylerken koca bir tabak dolusu patates kızartması da söylemişti.
Gözlerim ise fal taşı gibi açılırken "Ne yapıyorsun sen! Ölsem de onu bitiremem"

Omuzlarını silkip "Yapacak birşey yok öyle anlaştık" dedi  ve konuyu değiştirdi."Ee dün nasıldı,Hadi anlat gözüme uyku girmedi terbiyesizim"

"İnanmayacaksın ama beni öptü" bir çığlık atmasıyla  ağzını kapatmam bir oldu.
Hep böyle yapardı.
Hayır yani kendisine başka türlü şaşkınlığını belli eden bir hareket bulsa iyi olurdu.
Etraftakilere baktıktan sonra elimi yavaşça ağzından çektim ve kısık bir sesle "Neye uğradığımı şaşırdım Alara.Hayallerimin çokta ötesindeydi bu"

"Ben gerçekten beklemiyordum,ama ondan beklerim."

Anlamayarak "Nasıl yani?" Diye sordum.

"Yasemin adam resmen Kazanova."

Gülümseyen dudaklarıma karşın Alara da kendini tutamazken bir süre sonra söylediği yiyecekler önümüzdeydi.
Tamam buraya aç gelmiştim ve açken bir insanı bile yiyecek duruma düşüyordum mecazen.
Ama bu kadarını beklemiyordum.
"Hadi bakalım gelsin kilolar" Alara ellerini birbirine ovuşturarak patates kızartmasından ağzına atarken "Çok güzel görünüyo fakat hepsini bitireceğimi pek zannetmiyorum" iştahlı gözlerle önümdekilere bakarken yeniden düşünüp "Bir insan bunu kendine niye yapar ya?"

"Yapar yapar,hadi kömüş kömüş götür şunları"

Dediğini yapıp yumulurken tam yarım saattir sohbet eşliğinde yemekleri bitirmeye kalkıştık.
Benim az bir lokmam kalmışken Alara birden kolumu dürttü  ağzı dolu bir şekilde.
Ben ne anlatmak istediğini anlamazken bana  tokat attı ve parmağıyla arkamı gösterdi.
Yanağımın sızısıyla arkama bakınca Anıl'ı görmemle başımı aniden Alaraya çevirdim.

Görmemişti,
Allahım görmedi,görmesin!...

"Bunun ne işi var burada?!"

"Ağzına sıçayım ne biliyim" Dedi Alara benim şokuma karşın gözlerini kapatıp "Şşt bakma bakma gidiyo uzak bir yere oturdu.Görmedi sakin.Yavaşça yüzümü kapat"
Kafamı yavaşça onun kafa hizasına getirdiğimde "Dur" dedi bir anda "Tamam böyle iyi oynatma,aynen böyle dur.Yoksa sülük gibi ayrılmaz"

Sinirlerim alt üst olurken gülmemek için Dudaklarımı zor tuttum.
Fakat bir süre sonra telefonumda mesaj bildirimi gözüktüğünde başımdan aşağıya serin sular döküldü.
Bir anda rahatlayıp iç geçirerek "Ay benimki" diyiverdim.

___

"Hala bana karşı tavırlısın"

"Üzgünüm ama uçak çoktan kalktı"

"Sana karşı tavırlı olduğumu da nereden çıkarttın? Ben hala senin dudaklarını düşünüyorken"

"Tadını unutmak zor...Sarışın"

"Ve ben bir daha istiyorum"

"Hatta bir tane bile değil.."

"Daha fazlasını?"

"Alara yanımda Sevgilim.Keşke evde olsaydım.Hatta en sevdiğim yer,banyo bile olabilirdi"

"Sen fazla kötü bir kızsın Yasemin.."

"Beni deli edebilecek kadar kötü."

"Söylesene uçaktan atlayıp senin yanına gelmek nasıl olurdu acaba.Sana daha fazlasını yapabilmek.."

"Buradan söylemesi kolay.."

"Asıl kötü olan sensin."

"Yanımda olmadığın her dakika beni öldürüyorsun."

"Polat..."

"Ben artık dayanamıyorum"

___

Telefonumu kapattım boğazımdaki bir yumru ile.
Bacaklarımı birbirine sıkıca bastırdığımda Alara tek kaşını kaldırdı."Şu an her ne sikim konuşuyorsunuz bilmiyorum ama,o buraya doğru geliyor"

"Ne?"

Anıl'ın dev boyu baş ucumda beliriverdiğinde ayağa kalktım.
Gitmek istiyorum.

"Ben görünce emin olamadım ne tesadüf. Merhaba Yasemin" Anıl elini uzattığında avucunu boş bırakmaya karar vererek "Merhaba Anıl,bizde kalkıyorduk.Hadi Alara"

Alara ayaklandığında Anıl kolumu tuttu.
Ah!
Bu çocuğu ne yapacaktım ben?
"Gitmeden önce birşeyler ısmarlayabilirdim size.Benim de arkadaşım gelecekti ama işi uzadı.Geç gelecekmiş.İsterseniz-"

"Gerçekten buna gerek yok, teşekkürler"

Kolumu ondan tam çektim ki yine parmaklarının arasına aldı bileğimi.
Sınırlarım vardı benim,aşıldığı anda patlama derecesine gelen.
"Lütfen Yasemin.Benden bu kadar uzak durmanı istemiyorum.Bir şans ver konuşalım"

"Anıl gerçekten istemiyorum.Gerçekten.Zorlama lütfen"

"Ama ben istiyorum.Yasemin,bize yeniden bir şans vermeni istiyorum"

Sertçe yutkunurken ne yapacağımı bilmiyordum.Fakat aradan bir saniye bile geçmemişti ki aşinası olduğum tok bir erkek sesi ismimi zikretti.

"Yasemin?"

Gözlerim okyanuslarla buluştuğunda inanamayarak gözlerimi kırpıştırdım.
Polat..

Gitmemişti.