I need your hug
ေနာက္လထဲcb႐ွိတာမုိ႔ အကုန္လုံးအသည္းအသန္ၾကဳိးစားေနၾကသည္
ဒီတေခါက္cbမွာ dance choreoပုိင္းကခက္တာမုိ႔ kuan linလည္းကုိယ့္ကုိကုိယ္
စိတ္တုိင္းမက်ေသးတာေၾကာင့္ တေနကုန္ dance practiceထဲကေနမထြက္ျဖစ္
နဂုိကတည္းက danceအပုိင္းနဲ႔ပတ္သတ္ပီးအားနည္းတယ္ထင္တာေၾကာင့္ မရပ္မနား ေလ့က်င့္ျဖစ္သည္
မနက္ကတည္းက အစာ ဘာမွမစားပဲေလ့က်င့္ေနတာ
ည10နာရီထုိးတဲ့အထိပင္...
ေလ့က်င့္တာလည္းအဆင္မေျပ ဒီၾကားထဲ
အတုိက္အခုိက္ေတြကလည္းမ်ားတာမုိ႔ စိတ္ညစ္ရသည္ ဘယ္ေလာက္ပဲ စိတ္မာတယ္ေျပာေျပာ ၾကာလာေတာ့ ၀မ္းနည္းလာသည္
ေတာ္႐ုံတန္႐ုံနဲ႔မငုိျဖစ္တာမုိ႔ ဘယ္သူ႔ေ႐ွ႕မွာမွ မငုိျဖစ္ တကယ္တမ္း စိတ္ဖိစီးမႈေတြမ်ားတာေၾကာင့္ ကေလးတေယာက္လုိေအာ္ငု္ပစ္ခ်င္သည္.............
ဒါေၾကာင့္ဘယ္သူမွမ႐ွိတဲ့အခ်ိန္ practiceခန္းထဲ ဘယ္သူမွမသိေအာင္ တိတ္တိတ္ေလးႀကိတ္ငုိမ္သည္....
...............................
_____________________________
JiHoonတေယာက္အိပ္ေနရာမွ တေရးႏုိးလာသည္ နာရီကုိၾကည့္ေတာ့ ည ဆယ့့္တစ္နာရီထုိးပီ kuan linကုတင္ဘက္လွမ္းၾကည့္ေတာ့ kuan linမ႐ွိ
ညေနက JiHoon႐ုိက္ကူးေရး ကျပန္လာေတာ့ kuan lin dance practice roomထဲမွာဆုိလုိ႔ သြားမေတြ႔ျဖစ္ပဲ တန္းအိပ္ေပ်ာ္သြားတာ....ခုခ်ိန္ထိ မလာေသးဘူးဆုိေတာ့စိတ္ပူသြားသည္
"ဒီခေလးကေလ ခုခ်ိန္ထိေလ့က်င့္ေနတုန္းပဲလား ေတြ႔မယ္ ပီးမွဆုံးမရမယ္"...
ပါးစပ္ကပြစိပြစိေျပာရင္းji hoon ေျခလွမ္းေတြက d p rဆီသုိ့္.......................
Practice roomထဲေရာက္ေတာ့
အခန္းထဲမွာ တ႐ႈံ႐ႈံနဲ႔ငုိေနတဲ့kuan lin
ေတာ္႐ုံဆုိမငုိတတ္တဲ့ ကေလးေၾကာင့္
JiHoon စိတ္ပူသြားသည္
လက္ဖ၀ါးႏွစ္ခုၾကား မ်က္ႏွာအပ္ပီး ငုိေနတဲ့ကေလးနားကပ္ပီး
"လူဆုိးေလး...ငါကမင္းေပ်ာက္လုိ႔လုိက္႐ွာေန မင္းက ဒီမွာလာငုိေန"
JiHoonအနားေရာက္မွkuan linလည္း လန္႔႔ျဖတ္ပီး မ်က္ရည္ေတြထသဳတ္ေနသည္
"Hyung mian က်ေတာ့္ေၾကာင့္ႏုိးသြားလား"
"မဟုတ္ပါဘူး တေရးႏုိးလာတာ ပါ lin linရဲ႕"
JiHoonကေျပာရင္း kuan linမ်က္လုံးတည့္တည့္ၾကည့္ပီး
"Lin lin ဒီရက္ပုိင္းအတြင္းအရမ္းခက္ခဲေနခဲ့မွာပဲ ေတာင္းပန္ပါတယ္ hyungကပုိ ဂ႐ုစုိက္ခဲ့ရမွာ ...."
Jihoonက သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကုိေျမႇာက္ၿပီး
Kuanlinကုိသူ႔ရင္ခြင္ထဲ၀င္ဆုိတဲ့သေဘာနဲ႔
"Lin lin ငုိခ်င္ေနတယ္မလား ...လာ ...hyung ကုိဖက္ၿပီးငုိ....
စိတ္ထဲ ႐ွိသေလာက္ငုိ "
Kuan linလည္း jihoonရင္ခြင္ထဲ ေခါင္းေလးတုိး၀င္ပီး ငုိေတာ့ jihoonကေခါင္းေလးကုိဖြဖြေလး ပုတ္ပီး ႏွစ္သိမ့္ေပးေနသည္
"ငုိ .....ငုိ....ဒီေန႔တရက္ပဲငုိ ေနာက္ရက္ေတြက်အရင္လုိ lee kuan linပဲျပန္ျမင္ခ်င္တယ္ေနာ္"
တစ္နာရီနီးပါးေလာက္ ငုိပီးေတာ့မွ
Kuan linေခါင္းေထာင္လာပီး
"gomawo hyung အခုလုိႏွစ္သိမ့္ေပးလုိ႔"
"ေက်းဇူးတင္ရင္ေနာက္ခါဒီလုိမလုပ္ရဘူးေနာ္ lin lin ...၀မ္းနည္းေနတဲ့အခ်ိန္ဆုိ hyungဆီလာ...ရင္လာဖြင့္....အခုေတာ့ အိပ္ၾကရေအာင္ မင္းလည္းအနားယူရဦးမွာ"
"Imm hyungလည္းက်ေတာ့္ေၾကာင့္အိပ္ေရးပ်က္ကုန္ပီ"
"ငါ အိပ္ေရးပ်က္တာက အေရးမႀကီးဘူး မင္းအဆင္ေျပဖုိ႔ကအေရးႀကီးတယ္ ေနာက္တခါလူကုိစိတ္ပူေအာင္မလုပ္ပါနဲ႔"
လွည့္ထြက္ဖုိ႔ျပင္ေနတဲ့ကေလးလူႀကီး ေလး ကုိအူယားတာေၾကာင့္ ေနာက္ကေန kuan linလွမ္းဖက္ထားသည္
Kuanlin႐ွည္တာမုိ႔jihoonေခါင္းက kuan linရင္ခြင္ထဲမွာ
ရင္ခြင္ထဲေရာက္ေနတဲ့ေခါင္း က ဆံပင္ေတြကုိတခ်က္နမ္းေတာ့
"Kuan lin ဘာလုိ႔ ငါ့ဆံပင္ကုိနမ္းေန ေခါင္းမေလ်ွာ္ရေသးဘူးနံေစာ္ေနတာ"
"ဘာေခါင္းေလ်ွာ္ရည္သုံးလဲသိခ်င္လုိ႔နမ္းၾကည့္တာ ေခါင္းမေလ်ွာ္ရေသးဘူးဆုိေတာ့ခက္ပီ...ေနာက္ေန႔hyungေရခ်ဳိးမွ အတူတူလာခ်ဳိးဦးမယ္"
"ေဟာ...ၾကည့္ kuan linတုိ႔က တန္းပီး မ်က္ႏွာေျပာင္ပီ ေစာနက က် ကေလးအတုိင္းပဲငုိ
ပီးး"
"Hyung ပဲက်ေတာ့္ကုိအဲ့လုိပုံစံမျမင္ခ်င္ဘူးဆုိ ဘာလဲ ထပ္ငုိရမွာလား"
Kuan linႏႈတ္ခမ္းဆူပီးေျပာေတာ့
"Aigoooo ေတာ္ပါေတာ့ မွားပါတယ္
အိပ္ပါေတာ့ကုိယ္ေတာ္ရဲ႕"
"အင္း...ညက်အိပ္မက္ထဲက်ေတာ္ငုိေနရင္hyungကအခုလုိမ်ဳိးလာႏွစ္သိမ့္ေပးဦးမွာလား"
"Cheee pl ဘာလုိ႔ မင္းအိပ္မက္ထဲ ငါကလာရမာလဲ မလာဘူး ကုိယ့္ဘာသာေအးေဆးအိပ္ ...သြား"
JiHoonေဟာက္လုိက္ေတာ့မွ kuan linေခါင္းေလးပုပီး အိပ္ခန္းထဲ၀င္သြားသည္
"ဒီခေလးက ေဟာက္လုိက္မွမဟုတ္ရင္တညလုံး အိပ္ရမွာမဟုတ္....ဒီအ႐ွည္ေကာင္ ကအရပ္နဲ႔လုိက္စြာ တအား႐ွည္တဲ့သူ..."
Jihoonလည္းကုိယ့္အေတြးကုိကုိယ္သေဘာက်ပီး kuan linေနာက္ကလုိက္သြားသည္
_______________________________
မနက္ခင္း မ်က္လုံးႏွစ္လုံးပြင့္မည္ၾကံကာ႐ွိေသး ဆူညံေနၾကသည္
ဘာေတြကုိဆူညံေနၾကမွန္းမသိ
JiHoonလည္း ေဘးနား...က daehwiကုိလွမ္းေမးလုိက္သည္
"Daehwi ah ဘာလုိ႔ဆုူညံေနၾကတာလဲ hyungအိပ္မရဘူး"
"အိပ္မရလည္း ထေတာ့hyungေရ
ျပသာနာေတြက႐ွင္းရဦးမွာ"
"ဘာကုိ႐ွင္းရမွာတုန္း ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္းေျပာပါဦး"
"ဒီလုိhyungရဲ႕.....မနက္က Dispatch ကေနသတင္းတက္လာတယ္ ဟုိအဖြဲ႔ထဲကေကာင္မေလးနဲ႔ kuan lin dateေနပါတယ္ဆုိပီး သတင္း ေတြဖြေနတာ ပုံကလည္း ယုံခ်င္စရာမ႐ွိ ၀ါးတားေနတာ ဘသူမွန္းေတာင္ေသခ်ာခြဲမရပဲနဲ႔ကုိ သက္သက္cbနီးလုိ႔ ယုတ္မာေနၾကတာ"
Daehwiစကားေၾကာင့္jihoonလည္းလန္႔ပီး
"ဒါ...ဒါဆုိ kuan linေရာ သူကခုဘယ္မွာလဲ"
"သတင္းစတက္ကတည္းက CEOေခၚလုိ႔သြားပီ...CEOေတာ့ေဒါသထိပ္ေရာက္ေနေလာက္ပီ kuan linေတာ့ဘယ္လုိေနမလဲ မသိ ေတြးရင္းၾကက္သီးေတာင္ထတယ္"
Daehwiစကားေၾကာင့္ တ႐ုတ္ကုိစိတ္ပူလာသည္
မေန႔ကတည္းက စိတ္ဆင္းရဲေန႐ွာတဲ့ကေလးကုိ မွ ဒီလုိျပသာနာေတြၾကဳံရတယ္လုိ႔
အခုဆုိ ဘယ္ေလာက္မ်ား ၀မ္းနည္းေနမလဲ
အခု တက္လာတဲ့ပုံေတြက မေန႔ညက ႐ုိက္ထားတာလုိ္ေျပာတာေၾကာင့္
မေန႔ညက kuan linသူနဲ႔႐ွိေနတဲ့အေၾကာင္းကုိ႐ွင္းျပမွျဖစ္မယ္လုိ႔ေတြးပီး
မ်က္ႏွာေတာင္မသစ္အားပဲ kuan linေနာက္လုိက္သြားသည္...........
__________________________
တေန႔တျခားအေရးအသားေလးကစုတ္ျပတ္လာတာလည္းသိပါတယ္
ဒါေပမဲ့ ဆက္ေရးခ်င္ေသးတဲ့စိတ္ေလး႐ွိေနေသးလုိ႔ မေကာင္းလည္းသည္းခံေပးၾကပါ🙏🙏🙏
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro