YongZheng....."
ထင္​မွတ္​မထားပဲ​ေတြ႔လုိက္​ရတာမုိ႔ အံျသပီးဘာစကားမွထြက္​မလာ
"Kuanlinnie ...ဟုတ္​တယ္​မလား တျခားသာမွားရင္​မွားမယ္​ တုိ႔ က တုိ႔ ရည္​းစား​ေတာ့ခြဲတတ္​ပါ​ေသးတယ္​"
ဒီ​ေလာက္​႐ုပ္​ဖ်က္​ထားတာ​ေတာင္​​မွတ္​မိ​ေန​ေသာ yongzhengကုိဖ်တ္​႐ုိက္​ခ်င္​စိတ္​သာ​ေပါက္​မိသည္​

"ဘာရယ္​ ရည္​းစား ဟုတ္​လား kuanlin"
"မ....မဟုတ္​ဘူး...hyung"
Kuan Linမဟုတ္​ဘူး ျငင္​း​ေတာ့
YongZheng ထ​ေပါက္​ကြဲ​ေတာ့သည္​
"ဘာကု္​မဟုတ္​တာလဲ LaiKuanLin"
"ဟာ...ခင္​ဗ်ား တုိးတုိး​ေျပာလုိ႔မရဘူးလား
အျခားသူ​ေတြၾကည္​့​ေနပီ သိကုန္​ၾကလိမ့္​့မယ္"
"မ​ေအာ္​​ေစခ်င္​ရင္​ နင္​က​ေကာဘာအခ်ဳိးခ်ဳိးတာလဲ ....နင္​ငါ့ကုိပစ္​ထားတာဘယ္​​ေလာက္​ၾကာပီလဲ
နင္​လုပ္​​ေနတာဟုတ္​ရဲ႕လားျပန္​စဥ္​းစား"
"Noona ခဏ​ေလးတုိးတုိး​ေန​ေပး
လူ႐ွင္​းတဲ့​ေနရာမွာ ႐ွင္​းျပမယ္​ ဟုတ္​ပီလား"
YongZhengနဲ႔ ကြၽန္​​ေတာ့ကုိ စိတ္​ပ်က္​​တဲ့ပုံစံျဖင္​့hyungကတခ်က္​ၾကည္​့ရင္း
"Lai Kuan Linမင္​းကိစၥမင္​း႐ွင္း ငါအရင္​ျပန္​ႏွင္​့မယ္​"
"Hyung...ခဏ​ေလး​ေလ ခဏ​ေလး​ေစာင္​့​ေပးလုိ႔မရဘူးလား"
"မရဘူး Lai kuan lin မင္​းတုိ႔အ႐ႈပ္​ထဲ ငါမပါခ်င္​ဘူး ​ေဘးဖယ္​"
​ေျပာရင္​း hyung က တြဲထားတဲ့လက္​ကုိျဖဳတ္​ပီး ထြက္​သြားသည္​
"ဟာ.....သြားပီ....hyungggg"
အခုလုိက​ေမာက္​ ကမ ျဖစ္​​ေအာင္​လုပ္​တဲ့ YongZhengကုိ ၾကည္​့ရင္​း ​ေဒါသက အထြတ္​အထိပ္​ထိ​ေရာက္​လာသည္​
YongZhengကုိလူ႐ွင္​းသည္​့​ေနရာထိ​ေခၚလာသည္​
"YongZheng ခင္​ဗ်ားနဲ႔က်​​ေတာ္​နဲ႔ဇာတ္​လမ္​း ပီးပီ ခင္​ဗ်ားနဲ႔ဆက္​မပတ္​သတ္​ႏူိင္​ဘူး"
"ဘာ...နင္​ကစကားတစ္​ခြန္​းထဲနဲ႔ ငါ့ကုိခ်န္​ထားလုိ႔ရမယ္​ထင္​လား ဟင္​..."
'အဲ့ဒါ​ေတြမသိဘူး အ​ေရးႀကီးတာက ခင္​ဗ်ားကုိကြၽန္​​ေတာ့မခ်စ္​ဘူး ဟုတ္​ပီလား
ကုိယ္​့ကုိမခ်စ္​တဲ့သူကုိ လုိက္​တြယ္​ကပ္​​ေနရတာ ခင္​ဗ်ားအတြက္​လည္​းစိတ္​႐ႈပ္​စရာပဲမလား"
"Kuan lin နင္​တကယ္​​ေျပာ​ေနတာလား"
"က်​ေတာ့ပုံစံက​ေနာက္​​ေနတဲ့ပုံ​ေပၚလုိ႔လား"
"နင္​...ရက္​စက္​လုိက္​တာ "
"​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​ ကြၽန္​​ေတာ္​သြားပီ
​ေနာက္​လည္​းလမ္​း​ေတြ႔ရင္​​ေတာင္​မ​ေခၚပါနဲ႔​ေနာ္​"

________________________________
Dormျပန္​​ေရာက္​​ေတာ့ အခန္​းထဲမွာ ​ေစာင္​ႀကီး ​ေခါင္​းထိျခဳံၿပီး အိပ္​ခ်င္​​ေယာင္​​ေဆာင္​​ေန​ေသာ hyung
ႏႈိးၿပီးပဲ ​ေခ်ာ့ရမွာလား ႐ွင္​းျပမွာလားစဥ္​းစား​ေနတုန္​း
Minhyun hyungက
"Kuan lin လာဦး
မင္​းနဲ႔ဂ်ီဟြန္​းနဲ႔ ဘာျဖစ္​လာတာလဲ သြားတုန္​းကအတူသြားပီး အျပန္​က်တစ္​​ေယာက္​တည္​း
ျပန္​လာပီး ​အခုလုိ​ေစာင္​ျခဳံပီးပဲ အိပ္​​ေနတယ္​ ဘာျဖစ္​တာလဲ "
ျဖစ္​သမ်ွအ​ေၾကာင္​း ...အ​ေၾကာင္​းစုံ႐ွင္​းျပလုိက္​​ေတာ့
"JiHoonကသူစားခါနီး အဲ့လုိ​ေတြလာလုပ္​ရင္​တအား စိတ္​တုိတတ္​တာ သိရဲ႕သားနဲ႔
​ေတာ္​​ေတာ္​နဲ႔ ​ေခ်ာ့ရမွာမဟုတ္​ဘူး"
"Hyungကဗုိက္​ဆာလုိ႔ စိတ္​တုိတာ​ေနမွာ​ေပါ့​ေနာ္​hyung"
"Imm​ေလ အဲ့တာကလြဲစိတ္​ဆုိးစရာဘာ႐ွိလုိ႔ "
"အဲ့တာဆုိကြၽန္​​ေတာ္​hyungအတြက္​ spaghetti
လုပ္​​ေကြၽးရမယ္​ ပစၥည္​း​ေတြက အဆင္​သင့္​့႐ွိတယ္​မလားhyung"
"႐ွိတယ္​kuan lin"
မီးဖုိခန္​းထဲ ၀င္​ၿပီး တတ္​သ​ေလာက္​မွတ္​သ​ေလာက္​ နဲ႔ခ်က္​ၿပီး
ျပင္​ဆင္​ၿပီး​ေတာ့ hyungဆီကုိတခါတည္​းပန္​းကန္​လုိက္​သယ္​ပီး ​ေရာက္​ခ်လာသည္​
"Hyungထ​ေတာ့ hyungအတြက္​ကြၽန္​​ေတာ္​ကုိယ္​တုိင္​ spaghettiလုပ္​လာတယ္​"
"မစားခ်င္​ဘူး..."
"Hyung ထစားပါ ကြၽန္​​ေတာ္​အပင္​ပန္​းခံပီး hyungအတြက္​လုပ္​​ေပးတာ hyungမစားလုိ႔ဘသူစားမာလဲ​ေျပာ"
"မသိဘူး စားခ်င္​တဲ့သူစား မစားသြန္​းပစ္​လုိက္​"
​ေျပာရင္​းလက္​ကုိရမ္​းခ်လုိက္​​ေတာ့kuan lin လက္​ထဲက ပန္​းကန္​ကုိ႐ုိက္​ခ်မိသလုိျဖစ္​ပီး
ပန္​းကန္​က က်ကြဲ သြားသည္​
"Sorry ...Lai Kuan Lin ငါမစားခ်င္​ဘူးလုိ႔​ေျပာတယ္​​ေနာ္​ ဒါ​ေတြ မင္​းဘာသာ ျပန္​လုပ္​​ေတာ့ ငါအျပင္​သြားစားမွာ"
​ေျပာရင္​း Woo Jinကုိ​ေခၚ ပီးအျပင္​ကုိထြက္​သြားသည္​
တကယ္​ပဲ hyungဘာ​ေတြျဖစ္​​ေနတာလဲ ဗုိက္​ဆာလုိ႔လဲ မဟုတ္​ဘူးဆုိ
ရည္​းစားထားမိတယ္​ ဆုိတာ မ​ေျပာခဲ့လုိ႔လား
မသိဘူး hyung ဒီလုိသာ ဆက္​လုပ္​​ေနရင္​ကြၽန္​​ေတာ္​႐ူးသြားမွာ
​ေျပာရင္​းမ်က္​ရည္​စအခ်ဳိ့က ပါး​ေပၚက်ဆင္​းလာသည္​
မ်က္​ရည္​​ေတြနဲ႔ မုိ႔ဖန္​ကြဲစ​ေတြကုိ​ေကာင္​း​ေကာင္​းမျမင္​ရ
Jae Hwan hyg​ေရာက္​လာပီး
"Kuan Linဒါ​ေတြ hyungလုပ္​လုိက္​မယ္​
သြား..သြားနား​ေတာ့"
"​ရတယ္​ hyung ကြၽန္​​ေတာ္​ဘာသာ႐ွင္​းလုိက္​မယ္​"
​ေျပာရင္​း ​ေကာက္​လုိက္​​ေတာ့ လက္​က႐ွသြားသည္​
"ဟာ...kuan lin ​ေသြး....​ေသြး....​ေတြ"
႐ွတာက ​ေတာ္​​ေတာ္​ႀကီး​ေတာ့​ေသြးမ်ားပန္​းထြက္​လာသည္​
႐ုတ္​တရက္​မုိ႔Jae Hwanလည္​း​ေၾကာင္​ၾကည္​့​ေနသည္​
ထုိအခ်ိန္​Ji Hoon hyung၀င္​လာပီး
"Kuan lin လာ လက္​​ေရသြား​ေဆးမယ္​"
​ေသြးတိတ္​တဲ့အထိ ​ေရး​ေဆးခ်ပီး
"ဒဏ္​ရာကနည္​းနည္​းနက္​တယ္​ ​ေဆးထည္​့ပီး ပတ္​တီးစည္​းရမယ္​"
"Hyungကဘာလုိ႔ျပန္​လာတာလဲ"
"ပုိက္​ဆံအိတ္​က်န္​ခဲ့လုိ႔လာယူတာ "
"Awwww... hyung စိတ္​ဆုိး​ေျပပီလား"
"မ​ေျပဘူး ဒါက ခုိင္​းမိတာမုိ႔လုပ္​​ေပးတာ"
"Hyung.....ဘာလုိ႔စိတ္​ဆုိးတာလဲ​ေျပာျပလုိ႔"
"မသိဘူး...ကုိယ္​့ဘာသာသိ​ေအာင္​လုပ္​
ငါ စိတ္​ဆုိးတာနဲ႔ ငုိစရာလား မ်က္​ရည္​​ေတြနဲ႔ဘာလုိ႔​ေကာက္​လဲ ခု​ေတာ့ျဖစ္​ပီ"
ပြစိပြစိ​ေျပာ​ေနတဲ့hyung ႏႈတ္​ခမ္​း​ေလးကုိ​ လက္​ညႇဳိးနဲ႔​ေလးနဲ႔ကပ္​ပီး
"တုိး...တုိး..hyungအစားကြၽန္​​ေတာ္​​ေမာလာပီ"
Hyungႏႈတ္​ခမ္​း ႏုႏု​ေလး​ေတြကႏူးညံ့လုိက္​တာ
ကြၽန္​​ေတာ္​့လက္​နဲ႔ ထိသြားမိတာ​ေတာင္​ႏွ​ေျမာတယ္​hyung
" ​ေဆးစည္​းပီးပီဆုိ​ေတာ့ ငါသြားပီ"
Hyungစိတ္​​ေတြကတကယ္​နားလည္​ရခက္​ ​ေစာနကမွ စိတ္​ပူၿပီး​ေဆး​ေတြစည္​း​ေပး ပြစိပြစိ​ေျပာ​ေနပီး ခုက် ျပန္​​ေအးဆက္​သြားျပန္​ပီ
​ေနာက္​ရက္​​ေတြလည္​းကြၽန္​​ေတာ့ကုိဂ႐ုမစုိက္​ဘူးဆုိကြၽန္​​ေတာ္​ဘာဆက္​လုပ္​ရမွာလဲ hyung......