Thomas

Nie mogę uwierzyć w to co się dzieje. Stoję przed drzwiami Dylana i waham się przed zapukaniem do nich. Po tym jak zostałem wykopany ze szpitala, wróciłem do domu i zastanawiałem się co mam zrobić. Nie wiem czemu ale na myśl przychodził mi tylko Dylan. Takim oto sposobem stoję przed jego drzwiami o godzinę za wcześnie. PO co ja to robię? Przecież to mój oprawca! Znęcał się nade mną psychicznie jak i fizycznie, a ja stoję pod jego drzwiami. Mogłem iść gdziekolwiek, dlaczego przyszedłem akurat tutaj? To takie upokarzające. Gdy już miałem odchodzić, drzwi się otworzyły.

- Co ty tu robisz tak wcześnie? Czemu nie dzwonisz?