Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 2 Going home


A.j POV

"Good! Gumagaling na yung pasyente, Wala na din tayong problema dahil bumalik na yung mga alaala niya, Kung ang solution lang pala ay alugin yung ulo niya dapat dati pa natin pina bangga itong pasyente"

Sinamaan ko naman ng tingin yung babaeng madaldal na doctor. Ang dami niyang sa't-sat.kulang na nga lang kumuha ako ng busal at ilagay sa bibig niya para tumigil.

"Alam mo doc may mas bagay sayong trabaho kesa sa doctor."ngiti kung saad.

"Ano yun?"naka ngiti niya ding tanong.

"Sa palengke! Bagay ka dun! Ang daldal mo kase!"

Mag sa salita na sana siya ng mag salita si ate Camille.

"Doc,salamat. Bukas po ba pwede na kami umalis?"

"Well... Oo, pwede na, bantayan niyong maigi itong pamangkin niyo. Baka mag ka amnesia ulit. Ako na talaga babangga sa kanya."

Napa taas ako ng kilay at susuntokin ko na sana yung doctor ng pina alis na ni ate, Hindi ko na lang siya pinansin at umiling na lang.

Si ate Camille lang muna gusto kung makita at hindi si kuya daniel,tita pearl O kuya flin. Hanggang ngayon natutulala pa rin ako at iniisip yung mga nangyari. Tinago nila yung katotohanan sa 'kin na buhay pa sa Papa. At itong totoo kung pangalan. Bakit 'ba nila yun ginawa? I mean... Anong dahilan na tawagin ako sa ibang pangalan? Hindi naman siguro sa.... Kapahamakan namin?

Ginulo ko yung buhok ko dahil sa na iisip ko. Ang fla-flash back kase sa isip ko lahat ng nangyari nung nasa school, pati yun dumagdag pa! Tignan lang talaga natin... Mga bwesit talaga sila! Hindi na ako papasok sa section ng mga unggoy na mga pisteng... Putang ina nila!

"A.j bakit ganyan yung mukha mo? Anong iniisip mo?"

Napa balik ako sa realidad at lutang na tinignan si ate Hindi ko siya sinagot bagkus ay tumahimik na lang ako.

Nag pa alam naman si ate na bibili ng pagkain. Kinuha ko yung cellphone ko ng biglang mag flash sa screen yung pangalan ni Nick kaya sinagot ko yun.

"Ano yun, Nick?"

"Kamusta ka? Kailan alis niya sa hospital? Sorry kung hindi na ako nakapag bisita."

Sunod-sunod niyang tanong.I smiled as I was listening.

"Sus! Okay lang yun, Bukas nga pala kami lalabas kasi ayaw ko na dito! Bwesit kasi yung doctor, Madaldal"

Tumawa naman siya.Rinig ko talaga yung tawa eh,kahit pinipigilan niya lang.

"So,paano ang school? Anong itatawag sayo, dahil bumalik na yung alaala mo."

"Huwag mo ng isipin yun Nick, Ako ng bahala." Saad ko.

Nag pa alam naman siya na aalis kaya pinatay ko na yung tawag binulsa ko yung cellphone ko at Hindi naman tumagal ay dumating na si ate Camille may dalang Bts Meal!

"Wow!" Sigaw ko ng makita yun, Agad akong tumayo sa hinihigaan ko at kinuha yung Bts Meal sa kamay niya.Matagal-tagal din akong hindi naging updated sa mga idol ko.

Ba't alam niya na merong bts meal?

"Kumain ka muna ng nuggets at Fries."

Tumango lang ako at kinain yun, inubos ko lahat yung nuggets at Napa tingin ako kay ate na tulog na, Matutulog na rin ako para maka balik sa bahay nila Tita. Hindi ko rin sila papansinin,
Mag hahanap ako ng part time job para maka renta ng apartment malapit sa school.

Gusto ko rin maging independent, Ayaw kung lumaki pa sa poder nila tita at kuya Daniel, ba'ka kung ano pa magawa ko sa kanila kapag nagkaharap pa kami ng matagal.

























Maaga kaming na discharge sa hospital at masaya si ate camille na makakauwi na kami, but i am not happy.

When we arrived they were happy, Gusto sana nila akong yakapin pero umatras ako, Kaya hindi na nila nagawa yun, Pumasok ako sa bahay at tinignan yung paligid.

"Siguro,meron pa kayong  tinatago baho sa mga ispasyo dito."Saad ko at bumwelta para harapin sila ,Ni isa walang nakapag salita. Si tita pearl ay naka tingin lang sa 'kin, Si kuya Daniel ay hinahawakan yung balikat ng nanay niya, Si kuya Flin naman parang wala lang sa kanya.

" Sorry, Matutulog na lang ako."Saad ko at pumunta ng kwarto.

Nag bihis agad ako ng damit at Napa tingin sa isang maliit na box, Binuksan ko yun at may na kita akong heart beat na necklace, Napa awang ako ng biglang sumakit yung ulo ko at parang may kung anong tunog akong na rinig ,Dahan-dahan 'kong nilagay yung kwentas sa kama at Napa upo sa sahig, Hindi ma alis yung tunog sa ulo ko. Ilang minuto yung inindanko sa sakit.

"Anong nangyari?" tanong ko sa sarili ko.

May nakita akong lalaki sa ulo ko bago mawala yung sakit ng ulo ko. Alam 'kong si DenDen yung bumigay ng kwentas na yun pero bakit lalaki na parang malaki na yung nakita ko? Akala ko magaling na ako? Bwesit na bungangerang doctor yun!

Dahan-dahan akong tumayo at kinuha yung kwentas.Sinuot ko yun para hindi ma wala.

Kinuha ko yung phone ko at nag bukas ng fb ang daming nag cha-chat sakin.lahat ay section infinity. kaya pinatay ko na lang yung face book ko at tumingin sa messages ko.

"What the fuck!?"Sigaw ko.Pati 'ba naman sa messages ko nandito sila!?

Inis 'kong kinuha yung sim card ko at tinapon yun sa bintana, Padabog akong umupo ako nilagay yung phone ko sa mesa.

Bibili na lang ako ng bagong sim card. Humiga ako sa kama ko at pinilit na matulog.Ayaw pa rin matulog, Kung ano-ano na lang kasi Pumapasok sa isip ko.

Na iinis ako sa lahat ng taong nakapalibot sa 'kin! Akala nila ma kukuha pa nila yung trust ko. Asa sila! Pagkatapos nila akong gawing tanga! Lahat ng tao ay pare-parehas lang pala.Akala ko may iba.

[End of chapter 2]

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro