"Tu n'as pas changè, tu es rosè que je connais arrête de faire comme un gentil."
__

CHAEYOUNG POV.
"Let's go it's past midnight." Akmang hahawakan niya na yong kamay 'ko pero umiwas ako, pumunta muna ako keyla Mrs. Park and Mr. Park.

"Amm Mrs. Park, Mr. Park, we're going home na po be safe." Agad 'ko silang niyakap na dalawa.

"You too my dear." Sabi ni mr. Park pumunta muna ako keyla jisoo unnie mag papaalam lang ako malay mo hindi nanaman kami mag kita.

"Unnie, mauna na kami nila jimin." Sabi 'ko habang naka ngiti sa'kanya.

"Ang bilis niyo naman umuwi, by the way JENNIE." Agad napalingon yong babaeng mahaba ang buhok at ang ganda ng hubog ng katawan ngumiti siya saamin at pumunta sa dereksyon namin ni jisoo unnie.

"Jennie, this chaeyoung our cousin." Nanlaki yong mga mata niya at niyakap ako bigla.

"Chaeyoungieee." Sabi niya habang yakap yakap ako.

"Hindi ko alam na may pinsan akong ganito, your beautiful like fallen angel. Jimin most be luckly to have a beautiful wife like you." Sabi niya habang hawak hawak ang kamay ko pinanlakihan 'ko si Jisoo unnie na sabihin sa'kanya.

"Mamaya kapag nakauwi na kami." Tinapik niya yong braso 'ko. Nag kwentuhan mo na kami dahil maaga pa naman.

NARRATOR.

"Your luckly to have Rosé bro." Pagsabi ng kanya kaibigan agad na umismid si jimin na ngayon ay nasa table ng mga kabigan niya. Iniwan niya muna si rosé dahil nakikipag kwentuhan pa 'to.

"Tsk. She just piece of shit for me Tae." Nakatingin siya ngayon sa dereksyon nila rosé na ngayon ay nakikipag kwentuhan keyla jennie at jisoo.

"She changed a lot, you should be glad. She's not the rosé who always annoying you who is always want your attention. Be glad bro." Sabi naman nang nakakatanda sa'kanya.

"Hyung, i hate her for the very starts she made me more hate her, nang muntik na kaming magkahiwalay ni seulgi, you know that seulgi is the one in only that i love nothing can replace her in my heart rosé is just nothing to me." Pag giit nito sa mga kaibigan niya, agad namang napatawa ito at tumango tango nalang.

"But for me she changed a lot. Tignan mo posisyon niya ngayon, lagi nya binababa yong maikli niyang dress lagi niyang inaayos yong buhok niya matakpan lang yong balikat niyang napakakinis, hindi na nga siya pabuntot buntot sayo, kahit pa na may kausap 'tong asawa mo hindi ka parin niya bibitawan." Mahaba nitong linya iniikot ikot lang ni jimin ang pulang likidong na nasa loob nito habang tinitignan.

"I luckly to have jennie in my life." Sabi nito habang nakangiti ng mawalak habang tinitignan si jennie sa di kalayuan.

"I also luckly to have jisoo in my life she gave me a little boy and little princess." Sabi naman nito habang nakangiti rin ng malawak.

"Don't worry matututunan mo rin mahalin yang si ros--" agad na hindi pinatapos ni jimin si Jungkook nakatapan niya ngayon sa umupuan.

"That shouldn't be happen." Seryoso nitong saad, napangiti lang ito habang napapatawa pa.

"Hindi 'ko hahayaang paglaruan niya ako ng ganito, nakakapagduda siya, una pinag luto niya ako nang napakaraming pagkain 'Kong hindi 'ko pa tinigman mamatay ako sa gutom. Una palang ng ikasal kami pinag luto niya ako pero ang alat kaya si ms. Whang nalang ang pinag luluto 'ko. Tapos ngayon kakaiba, pangalawa naman ito yong pinag duda 'ko hindi niya rin alam na mag didinner kami nila mom and dad i shoudn't not let her play around." Sabi nito habang naka tingin ng deretso kay rosé na ngayon at nakikipag tawanan.

Hindi naman siya mapigilan ng mga kaibigan niya dahil wala itong magagawa 'kong anong gusto niyang gawin walang makakapigil sa gagawin niya.

Agad ng vibrate 'tong phone ni Jungkook na nakapag agaw ng atensyon ng mga kaibigan niya.

"I forget i have a date to lisa i have to go she most be waiting for me, bye!" Agad nitong winagayway yong kamay at tumango lang ang mga kaibigan nito.

"I have to go." Agad na nilapag ni jimin yong pang lima niyang baso at iniwan ang mag kabigan na nag iinuman.

CHAEYOUNG POV.

Agad 'kong binuksan yong pintuan ng bahay nakakapagod tumayo mag damag ang sakit na nang paa 'ko.

Naiilang lang ako dahil nakatitig lang si jimin sa likod 'ko na walang imik kaya dumeretso na ako sa taas. Hahawakan 'ko nasana yong door knob nang may humawak sa kamay 'ko.

Agad 'kong tinignan si jimin na ngayon ay hawak hawak ang kamay 'ko nakatitig lang siya sa mga mata 'ko sng lapit din ng mukha niya sa mukha 'ko na agad 'ko naman nakita ang mala kayumanggi niyang mga mata. Napansin 'ko rin ang mapula pula niyang mga labi. Tinignan 'ko lang sya.

Hanggang sa hinila niya ako papunta sa master bedroom na tinutulugan niya ngayon muntik pa ako mapasubsub nang hilahin niya ako and he pinned me to the wall.

Ang higpit din ng hawak niya sa kamay 'ko to the point napapadaing ako sa sakit.

"Ano bang problema mo jimin? Anong ngyayari sayo bitawan mo 'ko nasasaktan ako." Sabi 'ko habang hinihila yong kamay 'ko. Lalong humigpit yong kamay niya. Nakita 'ko naman ang pag ngisi niya na pinag taka 'ko.

"Bakit hindi mo ba gusto. Wag ka na mag alala gagawin natin yong matagal mo nang gusto." Lumapit siya ng lumapit, pinipilit 'kong kumawala sa kamay niya pero ang higpit talaga buti nalang yong kanan 'kong kamay ay malayang nakakagalaw kaya agad 'ko siyang pinigilan sa balak niyang gawin.

"Alam mong mali to Jimin, wag mo nang pwersahin yong sarili mo, lasing kalang, tumigil kana bago pa mag bago yong ugali k'o sayo." Sabi 'ko habang naka hawak yong kamay 'ko sa dibdib niya. Masyado malaki yong katawan niya kumpara mo naman sa'kin na maliit lang yong waist 'ko no.

"Hindi ako lasing, at mas lalong hindi 'ko pwenepwera yong sarili 'ko, alam mong gusto na kitang matikman eh." Sabi niya habang may ngisi sa labi.

"Mali nga 'to lumayas ka sa harapan 'ko 'kong ayaw mong magkasagotan tayong dalawa, jimin binabalaan kita." Sabi 'ko habang matiim na naka tingin sa'kanya.

Nawala yong ngisi niya sa labi, ngayon nakatingin siya sa'kin ng seryoso wala akong makitang emosyon kundi blanko lang ang nakikita ko sa mukha na niya.

Ilang sigundo rin kaming magkatitigan, wala akong paki 'kong pag dudahan niya na ako maprotektahan 'ko lang 'tong virgin 'kong labi no.

Lumuwag yong pagkakahawak niya sa'kin kaya nakahinga ako ng maluwag mabilis na nakahinga yong magaganda 'kong kamay sa higpit ng hawak niya.

Aalis na sana ako nang hilahin niya ako ng marahas at napabalik ako sa pwesto 'ko. Mabilis niyang hinawakan yong mukha 'ko at marahas na dimpi yong malambot nyang mga labi hindi 'ko maiwasan maluha dahil hindi 'to yong inaasahan 'kong mangyari.

Ninakawan niya ako ng halik!

Nakamulat lang yong mga mata 'ko hindi 'ko maiwasan mawalan ng lakas hinigop niya na yong lakas 'ko kaya hinalikan 'ko nalang siya pabalik. Wala akong magawa dahil nawawalan na rin ako ng lakas manakit.

Hindi 'ko maiwasan mapadaing dahil bigla niyang kinagat yong labi 'ko, na aagad 'ko naman nalasahan ang dugo mula doon. He wanted his tounge to enter my mouth kaya pinabayaan 'ko nalang wala na akong magawa kinuha niya na yong lakas 'ko.

Mga ilang sigundo kaming naghahalikan. Kumalas siya sa pagkakahalik at ako naman at hinahabol yong hininga 'ko ganon rin sya.

Namamasa na rin yong mukha dahil sa likidong tumutulo sa pisngi 'ko. Nakahawak parin yong mga kamay niya sa mukha 'ko hangga't sa bumaba ito sa kamay 'ko.

Tinignan 'ko siya ng matimtim namamaga na rin yong mata 'ko dahil sa iyak. Hindi 'ko akalain na siya pa ang makakakuha ng una 'kong halik, siya pa, hindi siya yong pinapangarap 'kong makahalik sakin eh ang gusto 'ko yong tapat sa'kin, may respeto sa'kin, yong the one sa'kin pero ano nawala lahat ng yon dahil ito, itong demonyong kaharap 'ko na 'to ang kumuha sa una 'kong halik.

"Hindi ka parin nag babago, your the rosé that i know before, stop acting like your kind one." Agad nanaman tulo yong luha 'ko sa sinabi niya, nakatingin lang ako sa'kanya ng masama habang siya kalmado lang.

"Sa hinaba haba ang pag s-stay mo sa paris, ngayon 'ko nanaman na tikman yang masasarap mong mga labi hindi 'ko inaasahan na makakagat 'ko yan dahil sa tamis." Ngumisi ito at ako naman ay naka tingin lang ng masama sa'kanya.

"H-hindi lahat ng gusto mo magagawa mo, Alam mo mas lalo mulang pinakita sa'kin na hindi ka karapat dapat para sa'kin. Minahal ka--kita ng lubos lubos pero ito igagati mo sa'kin, hindi 'ko inaasahan ito dahil alam 'kong may kasalanan ako pero dito lang masasayang lahat, alam mo nirerespito kita hindi 'ko magawang saktan ka, alam 'kong ma drama 'to pero yon ang totoo." Mahaba 'kong linya hindi 'ko alam 'kong anong isasagot dahil nauubusan ako ng pananalita.

Ubos na ubos na ako.

"Tapos kana? 'kong tapos kana pwede kana nang umalis." Sabi niya hindi niya pinunasan yong labi niya bagkos
Dinilaan niya ito nakakadiri.

"Nakakadiri, hindi 'ko pala alam na ganito ka kasama." Sabi 'ko habang tumutulo pa rin yong mga luha 'ko hinawakan niya ako ng mahigpit, at tinignan ako ng derestso sa mata.

"Masama na kong masama, wala akong pakialam." Sabi niya at marahas nanaman ako hinalikan, hindi 'ko magawang halikan siya pabalik dahil ang sakit na nang puso 'ko.

Hinawakan 'ko yong dibdib niya dahil hindi mapigil ang paru-paru sa mga tiyan 'ko agad nanaman niyang kinagat yong labi 'ko at meron nanaman akong naramdaman na dugo doon.

Sinusubukan 'kong kumalas, hindi ako tumitigil na labanan siya hanggang sa nakakuha ako ng pwersa kaya agad 'ko siyang tinulak.

Hindi na makapag hintay yong kamao 'ko kaya agad ko siyang sinampal ng malakas. Na mula yong pisngi niya anong paki 'ko. Wala akong paki kahit pa na manakit ako dahil may dahilan ako., tumulo na yong dugo mula sa labi 'ko tumulo ito sa baba 'ko pinunasan 'ko yon.

Hindi na maawat sa pag patak ng luha 'ko sa mga mata 'ko.

"HAYOP KA, tandaan mo 'to, tandaan mo 'tong pagmumukha 'ko 'to, ITONG LABING 'TO NA SINUGATAN MO, hinding hindi muna ulit to matitikman kahit kailan kapag ginawa mo 'to ulit hindi ako mag dadalawang isip na ipakulong ka." Nakatingin lang siya sa'kin, patuloy lang ang pag agus ng luha 'ko, hanggang sa lumabas na ako at pumunta sa guest room.

Padabog 'kong sinara yong pintuan at napa slide sa pinto hinagis 'ko yong bag 'ko at sinabunotan yong ulo 'ko.

Agad 'kong nakita yong picture ni rosé nanakapatung lang malapit sa inuupuan 'ko kaya agad 'ko yong kinuha at tinignan.

"B-bakit, bakit... Papaano mo natitiis yong ugali nuya h-huh, papaano mo na titiis na mahalin siya kahit pa na nasasaktan kana. Bakit pinag sisiksikan mo parin yang putanginang sarili mo sa'kanya, bakit ganon binigay mo na lahat pero hindi yon sapat para mahalin kanya pabalik, bakit PUNTANGINA BAKIT MO NA GAGAWANG TIIISIN YONG LALAKING YON HA. Hindi ka ba napapagod sa'kanya ganon mo ba siya kamahal keysa sa mga magulang mo ha." Sabi 'ko sa picture ni rosé na ngayon ay basa na dahil sa luha 'ko. Hindi ko alam bakit minahal niya pa yong demonyong yon.

"Rosé." Pabulong 'kong pagtawag sa pangalan niya.

"Nasasaktan ako para sayo, N-naaawa ako sayo paano mo yon minahal eh parang hindi ka na niya tratohin bilang asawa. Tignan mo, tignan mo oh, tignan mo yong ginawa niya sa'kin." Humikbi ako ng malakas, natili akong umiyak ng damag.

Hindi 'ko namalayan na nabinatawan 'ko na yong picture ni rosé at napahiga sa sahig.

Naka ramdaman ako ng antok at nag decided ako na humiga nalang dito sa sahig dahil nang hihina na yong paa 'ko dahil sa mga nagyayari.

Dahan dahan 'kong pinikit yong mga mata 'ko at tinulog nalang 'kong anong nangyari nang ipikit 'ko yong mga mata 'ko isang patak ng luha ang pinakawalan 'ko at na tulog doon na may dugo ang labi.

"You haven't changed,
you are the rosè that i know. Stop acting like you are kind."
__

~°~°~°~°~°~°~
N

EW UPDATED HERE :))