Chapter O1: Coming Back
"J'espère ne jamais
revenir ici."
__
CHAEYOUNG POV.
Nasa eroplano na kaming dalawa ni Lisa, sabi 'ko naman kase sa kanya na wag na syang sumama saakin, pero matigas parin yong ulo nya kaya pinagbigyan 'ko na, gusto 'ko naman din na meron akong kasama. Habang nasa eroplano ako, napapaisip ako 'kong bakit sa tinagal-tagal 'ko sa Australia ngayon lang ako papauwiin ni mama sa korea.
Ayon yong pinag tataka 'ko, tinataggap nya na ba ako biglang anak nya? Baka nga, hindi naman nya ako papauwiin sa korea 'kong hindi nya ako gustong makita. Sana tama tong katub 'ko na 'to, kapag hindi, hindi ako mag dadalawang isip na lumipad ulit sa Australia at hindi na sya makasama pa!
"Chaeyoung." Na balik ako sa reyalidad nang tawagin ni Lisa yong pangalan ko. Tinignan 'ko sya.
"What? it's there any problem." Pagtataka 'kong tanong. She chuckled and looked at me, Inaayos nya kase yong mga gamit nya.
"Wala naman, Kanina pa kase kita tinatawag pero hindi mo ko sinasagot. Ang lalim yata ng iniisip mo." Sabi nya saakin nang tapos na nyang ayosin yong mga gamit nya. I look out to the window and enjoy the beautiful view. A few minutes i looked at her.
"I'm just confused." Sabi 'ko sa'kanya napinag taka nya.
"Confused? Saan naman? Wait Ahh~ nag tataka kase bigla ka nalang pinalipad ng mama mo sa korea, ayon rin ang pinag tataka ko, pag katapos ka nyang ipapunta sa Australia tapos ngayon papauwin ka." Sabi nya saakin with her arm is crossing.
"Well, ganon din yong iniisip ko, biglaan lang kase ang pag tawag nya kay Aunt Sarah." Sabi 'ko habang nakasimangot.
Si Tita sarah lang kase ang naging nanay 'ko sa australia, matapos akong ipalipad ni mama sa Australia kinupkop nya ako, actually pinsan ni mama si tita Sarah. Kaya tinuruan din ako ni Auntie sarah na Umapak sa sarili 'kong paa, Aishh namimiss 'ko na tuloy sya!
"Anyway, matulog kana gigisingin nalang kita kapag nakatapak na yong paa ng mga eroplano sa korea." Sabi 'ko kay lisa. She nodded at me and smile. I smile back. Nang makatulog na si lisa tumingin ako sa bintana ng eroplano, kay gandang pagmasdan lalo't pa't ang ganda ng tanawin.
"Sana nga, tinatanggap mo ako bilang anak mo ma, at ayokong marinig mula sa mga labi mo na kailangan mo ako para sa trabaho mo, Hindi yon yong hinahangad 'ko, hinihintay 'ko lang na patawarin mo 'ko." Hindi ko nanamalayan na pumatak na yong pinipigilan 'kong luha mula sa mga mata 'ko, Sana nga ganon, ayokong sasabihin nya na kailangan nya ako dahil may problema sa trabaho nya,
'I want her forgiveness...'
Nakalapag na kami sa Korea, actually nasa labas na kami ng airport, Hinihintay 'ko lang na may dumaan na taxi para makapag pahinga na rin si Lisa kase mukhang pagod na pagod. Nang makapag para na kami ng taxi pumasok na kami sa loob at sinabi 'ko saan ang location namin.
Nang makababa na kami tinignan 'ko muna yong hotel at sya ang nag book ng kwarto mag katapat lang ang kwarto namin ni Lisa.
"Chaeyoung, punta na muna ako sa kwarto 'ko itetext 'ko nalang si jungkook na naandito na tayo. Magpapahinga lang ako." Sabi nya saakin and i just smile and nodded.
****
"Aishhh jinja!" Pagkatapos 'kong ayosin lahat ng gamit 'ko tinapon 'ko yong sarili 'ko sa kama 'ko. It's so tiring today, i want to rest!
"Well kamusta na kaya si Rosé, kumakain ba sya sa tamang oras, nakapag asawa na kaya sya, i want to see her, i want to hug her so bad! like it's fucking bad." I mutture to myself, hindi ko maiwasan na isipin yong kalagayan nya.
Sana ayos lang sya pipikit na sana ako nang merong tumawag sa phone ko.
"Oh si mom." I clear my throat and then asnwer my phone.
'I'm nervous shit!!'
"M-mom." Hindi 'ko mapigilan magcrack yong boses 'ko dahil sa kaba nanararamdaman 'ko.
["Chaeyoung."]
Pagkarinig 'ko sa napakaganda nyang boses, lalo pa akong kinabahan! Ganito na ba ka cold si mama?
"P-po, bakit po kayo na patawag."
Sabi 'ko while holding my cheeks shit kinakabahan ako hindi 'ko alam 'kong bakit!
'Chaeyoung calm down, huminahon ka!'
["Let's meet up, i will send you the address, i want to tell something this is imporran chaeyoung please... cam i will wait "]
She said to me, agad nyang pinatay yong telepono nang hindi manlang ako pinagsalita i guess hindi parin sya nag babago.
I sight deeply and went to the bathroom. After a few minutes tapos na akong maligo at kinuha ko na yong isusuot 'ko, hoodie lang simple para hindi na rin ako mag palit pagkatapos namin mag usap ni mama.
"Kinakabahan ako." Nang tignan 'ko yong cellphone 'ko it's 7:43 pm i guess kailangan 'ko nang umalis, tinignan 'ko din yong chat ni mama and she send to me the address nag text ako kay lisa na aalis muna ako and after that i went out.
After 10 minutes na nakapunta na rin ako sa location na senind sa 'kin ni mom binigay 'ko na yong bayad at lumabas na sa kotse, huminga muna ako ng malalim bago pumasok.
"Hi ma'am welcome to the korea food." The waitress greeted me and i smile at her and bow.
"Chaeyoung." Lumingon ako at hinanap yong boses na tumawag sa pangalan 'ko. Hindi ako nag kakamali dahil si mama yon. Nakasuot sya na mamahalin na suot naparang sosyal na damit. Her eyes meron syang contact lenses at ang ganda ng kamay nya.
"Kamusta na po kayo ma." Umupo ako sa harap nya, she didn't respond to my answer. Instead she scan me to head to toe.
"Lumaki kang maganda, katulad nakatulad mo ang kapatid mo." Sabi nya saakin at ngumiti ako sa papuri nya. Bigla nalang napawi yong mga ngiti ko nang meron pa syang binanggit.
"Maganda sa plano ko, nanaiisip ko ngayon." Sabi niya
"I hope i never come
Back here."
__
~°~°~°~°~°~
Hello guys sana magustohan nyo to plesse vote, thank you reader. ^__^
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro