"Toi qui as choisi mon coeur."
__

CHAEYOUNG POV.
Nag tagal pa kami nang kaunti sa hospital, napag desisyonan na namin umalis dahil mag hahapon na at kailangan na rin mag pahinga ni lisa dahil halatang pagod na pagod pa.

"Si choon-hee?" Tanong 'ko kay jisoo unnie, agad naman itinuro ni jisoo unnie si jimin, nakasandal na ang ulo ni Choon-hee sa balikat ni jimin habang mahimbing nang natutulog.

Palihim akong napangiti at sinundan sila sa likuran.

"Mauna na kami." Sambit ni jennie unnie, hawak niya na ang kamay ni Taehyung oppa habang si Choonie naman ay buhat buhat ni Taehyung oppa mahimbing na rin na natutulog.

"Aalis na rin kami." Paalam na rin ni Jin oppa, tumango na lang ako iyong mga iba ay nauna na rin dahil meron silang business na aasikasohin, siguro bukas dadalaw ulit ako kay lisa.

Tinanaw 'ko pa sila hanggang sa makaalis, kumaway pa ako bago ulit sila tinanaw sa malayo. Bumuntong-hininga ako bago humarap. Nagitla ako dahil nasa harapan 'ko na si Jimin.

"Ahm..." Wala akong masabi, he's looking at me with no emotion on hes face. He deeply sigh.

"Let's go." Sambit niya.

"A-ah hindi, mayroon akong sasakyan..." natigilan lang ang pag sasalita 'ko nang maalala 'kong nakisakay nga pala ako kay jisoo unnie.

Badtrip naman oh, argh! It must be awkward to go to him.

"Let's go." Sambit niya, wala na akong nagawa 'kong hindi ang sumunod sa 'kanya. Nagulat ako nang biglang iniangat ni Choon-hee ang ulo niya, her eyes is half open.

"Mommy?" Tanong niya kay jimin, nakita 'kong ngumiti si jimin sa 'kanya at nilingon ako.

"Mommy daw." Sambit niya, agad naman akong pumunta sa gawi nila, nakatingin na sa 'kin si choon-hee nakahanda na ang kamay sign na gusto niyang mag pabuhat sa 'kin.

"Aigoo." I groan when i felt her heavy, grabe sino ba ang nag papakain dito, bumibigat nang bumibigat.

Nag lakad na kami pa puntang parking lot, bumili lang ako ng Pethouse dito dahil gusto 'kong kaming dalawa muna ni choon-hee ang tumira lilipat din kami sa puder nila mama at papa kapag ayos 'ko na ang trabaho malayo kase ang masion sa Building kaya bumili ako ng pethouse para 'kong sa kaling may urgent makakapag lakad ako.

Pinag buksan ako ni jimin sa back seat doon 'ko pinaupo si Choon-hee nang makaupo na ay syaka lang ako pumunta sa front seat. Ibinigay 'ko ang address 'ko sa 'kanya malapit lang rin naman ang pethouse 'ko at gusto 'ko na rin mag pahinga dahil hindi pa ako nakakapagpahinga simula umaga.

Pethouse.

Nauna nang tumakbo si choon-hee sa itaas kaya nakahinga ako nang maluwag. Humarap ako kay jimin na ngayon ay kampanteng naka sandal sa gilid nang pintuan nakapamulsa ang dalawa niyang kamay habang nakatingin sa 'kin.

I awkwardly smile at him, he's looking at me like there's something he want to say.

"You should go na, ako na ang bahala dito." Pilit na ngiti ang pinakawalan 'ko. He nod without saying anything he turn around before walking, natigilan lang sya sa pag lalakad nang biglang umalingangaw ang boses ni choon-hee.

Nanlaki ang mata 'ko nang sabihin niyang.

"Daddy!" Pumintig ang puso 'ko sa kaba, hindi 'ko alam ang gagawin 'ko nang biglang lumingon si jimin at tinignan ang papalapit na si choon-hee sa 'kanya.

Nagulantang ako nang biglang yakapin ni choon-hee ang paa ni jimin, gulat na gulat akong napatingin sa kanilang dalawa. Nakahawak ang isang kamay ni jimin sa ulo ni choon-hee at ang isa naman ay nasa balikat. Seryoso na pinag masdan ni jimin ang mukha ni choon-hee na nakatingala sa 'kanya.

"Daddy." Halos mangiyak-ngiyak na tawag ni choon-hee sa 'kanya. Hindi ako nakagalaw sa kinatatayuan 'ko hindi 'ko inaasahan ito!

Paano na ako mag papaliwanag nito?

Napabuntong-hininga ako at pumunta sa gawi nila, agad 'kong hinila si choon-hee my tears is already rolling down to my face when i pulled choon-hee to jimin.

"No mommy! he's my daddy!" Umiiyak na sigaw ni choon-hee hinala 'ko sya sa gawi 'ko. Si jimin, I already know he's going to ask me about choon-hee kaya ihahanda 'ko na ang sarili 'ko.

"What the fuck is this chaeyoung?!" Galit na sambit niya, may riin ang boses.

"Look daddy!" Nabitawan 'ko si choon-hee nang marahas niyang tanggalin ang kamay 'ko sa kamay niya, my tears is keep rolling down to my face when i saw choon-hee showed a picture frame at alam 'kong sya at ako ang nasa picture na iyon, i keep our picture to my room dahil hinahanap hanap iyon ni choon-hee.

"Mommy said he's my daddy and he's nice, lagi po nag kwe-kwento si mommy tungkol sa daddy 'ko po. Nagulat po ako kase po kamukha mo po kaya po alam 'ko po na ikaw po iyan po. Your my daddy!" Masaya niyang sambit ngunit may hikbing lumalabas.

My breath is already shaking at hindi ako makahinga dahil pigil na pigil ang hikbi 'ko.

"A-anak..." bulong ni jimin, kinuha niya ang picture frame at tinitigan itong mabuti, kaming dalawa iyon nasa jeju kaming dalawa nag pasya kaming mag lakad lakad pinilit 'ko syang mag picture kaming dalawa.

Nakahawak sya sa bewang 'ko habang ang isa naman ay naka pamulsa. habang nakatingin sa kanan habang ako naman ay nakahawak sa bewang niya at ang isa ay nakahawak sa tiyan niya.

"D-daddy." Humihikbing sambit ni choon-hee naka bukas na ang dalawang kamay sign na gusto niyang yakapin ito

Lumuhod si jimin at binitawan ang picture frame, agad na yumakap sa anak niya nakita 'ko 'kong paano tumulo nang tuluyan ang luha niya nang yakapin niya si choon-hee.

Bumababa ang tingin 'ko ipinag cross 'ko ang dalawa 'kong braso syaka 'ko lang tinakpan ang mukha 'ko at doon umiyak ng umiyak.

"L-let's go inside." Nagagarang boses na sambit 'ko, agad na binuhat ni jimin si choon-hee ako na ang naunang pumasok sa loob.

Agad akong pumunta sa kusina, inilagay 'ko ang dalawa 'kong kamay at yumuko.

"What am i going to do?" Bulong 'ko, bumuntong-hininga ako bago pinunasan ang luha 'ko.

Nag tagal pa ako doon ng ilang minuto bago napagdesisyonan na pumunta sa sala. Hindi 'ko sila na datnan doon, kaya pumunta ako sa kwarto ni Choon-hee.

Marahan 'kong pinihit ang doorknob bago ako sumilip doon nakatulog na si choon-hee siguro napagod sa kakaiyak.

"She's sleeping, i guess she's tried of crying." Jimin said hes deep serious voice never leave.

"You already have time to explain." Doon niya na ako tinignan, seryoso ang pag kakatingin niya sa 'kin.

"Not here." Seryoso 'ko rin sambit, bumuntong-hininga sya bago tumayo pumunta muna ako sa gawi ni choon-hee bago ito hinalikan sa noo at hinaplos ang buhok.

"I'm going back baby." Bulong 'ko bago bumango at pumunta sa gawi ng pinto hindi 'ko sya nilingon at basta na lang lumabas, i walk to my room i heard hes footsteps kaya iniwan 'kong bukas ang pinto.

Inalis 'ko ang office coat 'ko bago umupo, nasapo 'ko ang noo 'ko, pakiramdam 'ko ay iiyak nanaman ako.

"You didn't tell me that you were pregnant." Mariin niyang sambit.

"Para san pa?" Sambit 'ko, tinignan 'ko sya, nakatayo lang sya habang nakatingin sa 'kin.

"Anong para san pa. I'm her father chaeyoung, hindi mo man lang sinabi sa 'kin na buntis ka." Galit niyang sambit.

"Kaya nga para san pa? nang malaman 'kong buntis ako ay nasan ka? Jimin you already know what happen between you and I mahirap para sa 'king sabihin na buntis ako." Natulo na ang luha 'ko nang sambitin 'ko iyon.

"N-ni hindi 'ko man lang nakita ang pag bubuntis mo at pag silang mo sa anak 'ko." Nanghihina niyang sambit, i looked down on my feet.

I already sobbing loud kaya tinakpan 'ko ang bibig 'ko.

"For those 10 years na nag hintay ako sayo ay may anak pala ako sayo, and you didn't even try on telling me about choon-hee." Sambit niya. Tinakpan 'ko ang mukha 'ko dahil hindi 'ko na talaga kaya.

"M-mahirap para sa 'kin jimin na sabihin sayo lahat dahil nahihiya na akong iharap pa ang mukha at sarili 'ko sayo matapos nang ginawa 'kong pag papanggap at pag sisinungaling, nahihiya ako sa sarili 'ko jimin." Mahina 'kong sambit,

"Para naman akong desperada na mapasakin ka dahil lang sa buntis ako, hindi ako ganon, mag mumukha lang akong tanga dahil alam 'kong hindi mo 'ko mahal." Nahikbi 'kong sambit.

"I love you." Napatingin ako sa 'kanya. He's looking at me with serious look.

"I already said i love you chaeyoung. Alam 'ko sa sarili 'ko na mahal na kita, i'm not that dumb to not realize it chaeyoung." Seryoso niyang sambit.

"I'm sorry." Bulong 'kong sambit.

"I'm sorry for everything what i have done to you. I'm sorry dahil kailangan 'ko pang itago lahat sayo tungkol sa anak natin, i'm sorry sa pag sisinungaling, i'm sorry sa pag papanggap. I'm sorry sa lahat-lahat." Napahagolgol ako nang bigla niya akong yakapin ng mahigpit. Napatayo ako para yakapin sya pabalik.

For the last and first time i felt he's warmth embrace. I find her arms comforting kaya ito ang pinaka matagal 'ko nang hinihintay sa'kanya.

"I love you." Bulong niya, hindi na ako sumagot, sa ngayon hindi 'ko alam 'kong makakabalik ba kami sa dating kami ni hindi 'ko nga alam 'kong tanggap niya na ulit ako.

We stay like that for minutes, ramdam 'ko ang pananabik niya at mas lalo na ako, i miss this, i miss everything. I want to feel everything for him is also what i have been looking forward to all day.

"I'm sorry for everything i've couse to you jimin, i didn't mean it. Yes a part of me feel happy because i meet you pero alam 'ko sa sarili 'kong hindi kita makukuha kase hindi naman kita pamamay-ari, hanggang sa hindi 'ko na mapigilan ang sarili 'kong sabihin na..." hindi 'ko matuloy-tuloy ang sasabihin 'ko dahil pakiramdam 'ko ay kinakapos ako ng hininga.

"N-na mahal na kita..." humihikbi 'kong sabi, i pressed even more my body to jimin at isiniil ang mukha 'ko sa leeg niya. "Mahal na kita kaya 'ko ginawa iyon." Sambit 'ko.

Kumalas sya sa pag kakayakap sa 'kin, he cupped both of my cheeks and force me to look at him.

"Enough chaeyoung i love you and that will never change." Sambit niya, tumango tango lang ako bago 'ko ulit sya yakapin. We stay like that for a minutes, ramdam 'ko ang pag bigat ng mata 'ko, i just hug him like theres no tomorrow.

I just wanted to hug him all day dahil lagi 'ko itong hinahanap, hanggang sa hindi 'ko na namalayan na nakatulog na ako.

Kinabukasan

"Mommy! Wake up!" Nangunot ang noo 'ko nang maramdam ang pag alog sa balikat 'ko, i groan and when to the side i pulled the comforting and wrapped it on my body.

"Mommy! Wake up wake up!" Naramdam 'ko ang pag sampa ni choon-hee sa katawan 'ko at sapilitan akong pinaharap sa 'kanya.

"Anak, mommy is sleepy pa." Naantok 'kong sambit. Narinig 'ko ang giggle niya kaya na ngunot ang noo 'ko. "Daddy is there, you can play with daddy anak just not today anak mommy is tired." Naantok na sambit 'ko.

"But mommy, daddy is making a breakfast because daddy know that your tired but mommy i want to play e." Nababangot na sambit niya, bumuntong-hininga ako at kinapa ang kamay ni choon-hee ayaw 'ko pang idilat ang mata 'ko dahil talagang naantok pa ako.

"Just give me 30 minuted to sleep, you can wake me up when 30 minutes is done okay?" Mahina 'kong sambit.

"Okay mommy, i will just give you a 30 minutes to sleep." Masiglang sambit niya, hinala 'kong muli ang kumot at ipinang takip iyon sa katawan 'ko dahil nga sa kaantokan ay mabilis lang rin ako nakatulog.

*TIK*

*TOK*

*TIK*

*TOK*

*TIK*

*TOK*

*TIK*

*TOK*

*TIK*

*TOK---*

"Mommy! Wake up, the breakfast is ready na po." Agad 'kong tinakpan ang mukha 'ko dahil sa ingay ni choon-hee, i just wanted to sleep argh!

Bumangon na lang rin ako dahil ayaw 'kong maingay itong si choon-hee masakit sa tainga.

"Mommy get up na po, the food may be cold." Sambit niya, may eyes is half open when i sit up, i grabbed my eyes and yawn.

"Mommy is sleepy pa." Bulong 'ko. Nagitla ako nang samaan ako ng tingin ni choon-hee.

"No more sleep na mommy, is already 4:00 in the afternoon, you sleep alot na you said is 30 minutes but now." What the hell! She's scolding me like a kid.

Bahagya akong natawa at pinisil ang pisngi ng anak 'ko. Ang kyut-kyut talaga!

"Okay, mommy is not sleeping na." Sambit 'ko agad syang tumango at kinuha ang kamay 'ko.

"Let's go mommy, the food is ready daddy is already downstairs preparing the food po." Masigla niyang sambit, i smile to myself sa kadahilanan naandito si jimin.

Napawi lang ang ngiti 'ko nang maalala ang nagyari kagabi, we're middle of the conversation when i passed out, shems!

"Oh, your up now. Come and sit i already prepare a food." Sambit ni jimin nang makababa kami, agad niyang kinuha ang kamay ni choon-hee at binuhat ito para maka upo.

Maliit pa kase kahit 6 yeas old na.

Tumango na lang ako bago umupo. I was looking at him on the back, he's perfect back is facing me, i can't imagine like a park jimin looking man is now right in front of me, it's feels like bless to me.

I wanted him to feel i love him, hindi yon mawawala kahit ano pang sabihin at ano pang gawin 'ko dahil hinding hindi sya mawawala kailan man sa puso 'ko.

Itaga ninyo yan sa bato!

He turned around, it's feels like slowmo when he turn to us our eyes mets, he smile at me sweetly and it was so beautiful view i have ever seen in my entire life. I looked down to hide my tomato cheek he's wearing a cute hello kitty apron, i brough that apron because of choon-hee she's the one who pick that up.

May dala dala syang mangkok na nag lalaman ng ulam, nag lakad sya papunta sa gawi namin at inilagay ang niluto niyang bulgogi meat.

It's also one of my favorite dishes!

Teka, paano sya na totoong mag luto?

Siguro nag paturo.

"How did you learn to cook?" Tanong 'ko, he looked at me and chuckle, he remove the apron and sit down beside choon-hee who is now eating happly.

"No one teach me, nanonood lang ako sa youtube." Sambit niya, i just nod and grab my chopstick kumuha ako ng isa at tinikman iyon.

"Well i guess your cooking skills is improve, it's delicious." Nakangiti 'kong sambit, he looked at me while the smile plastered on hes lip.

"Glad you like it." Sambit niya, tumango na lang ako at ipinag patuloy ang pag kain ko.

"Daddy, i want you to subo me." Sambit ni choon-hee i chukle at her cuteness.

"Okay baby." Pinagmasdan 'ko lang' kong anong gagawin ni jimin, he grab the spoon. Kumuha sya ng kainin at nilagyan iyon ng ulam.

"The airplane is arriving." Sambit ni jimin, nilipat lipat niya ang kutsara, nakanganga na ang bunganga ni choon-hee at hinihintay na lang ang pag dating ng kutsara sa bibig niya.

"Ehhhhhhhhhhhhh." Nagtunog eroplano pa ang boses niya kaya na tawa na lang ako habang pinanonood sila.

I feel happy right now iyong bigat na nararamdaman 'ko ay biglang nawala nang sabihin 'ko lahat-lahat kay jimin, siguro ito na rin yong time para mabuo ang pamilya namin, but i'm not sure if jimin will gonna purpose to me.

I just waiting.

But i hope he will purpose.

My hope will never die guys.

"You who choose my heart."
__

~°~°~°~°~°~°~
HI LUVX'S! NEW UPDATE HERE.
HOPE YOU LIKE THIS CHAPTER MUAH ^__^