"se réveiller."
__

ROSÉ POV.
Ramdam na ramdam ko ang pananakit ng ulo ko, hindi ko madilat dilat ang mata ko dahil pakiramdam ko nabugbug ang buo kong katawan.

I manage to open my eyes kahit pa masakit ang ulo ko nang mabuklat ko ang mata ko ay kesame ang unang tumambat sa paningin ko.

Para akong binugbug sa kasakitan ng katawan ko, ni hindi ko magalaw manlang ang mga kamay ko mayroon akong dextrose bibig at umaalingangaw ang tunog nang makina na bumubuhay sakin.

My body feel numb for a moment nang mag flasback sa utak ko kong anong nangyare sakin.

"Ms. Whang, just tell jimin that i'm going for trip to jeju, bukas na ako makakauwi." Paalam ko kay Ms. Whang, i felt sorry to Ms. Whang because i treated him cold.

"Sige hija," nakangiti niyang sambit. "Mag iingat ka." I just nod and went out, i'm not like this. I'm not used to be cold but when my twin sister leave nag iba ang pananaw ko sa tao.

Miski sa tunay kong ina she just freaking sent him to Australia to pay what she did to dad, what a shame.

Seryoso lang akong nag lalakad, i wore white blouse na may ribbon at naka maong na pants, i just tuck-in my blouse para maganda agad kong pinindot ang susi ko para mabuksan, i just take my sling bag na bigay ni Ate.

Ate Chaeyoung i miss you.

Napabuntong-hininga na lang ako at binuksan ang pinto ng kotse ko.

"Rosé." Natigilan ako nang may pamiliyar na boses ang tumawag sa pangalan ko. Seryoso kong sinarado ang pinto ng kotse ko at hinarap si jimin.

Right my husband, iniisip ko pa lang na mahal ko sya at kayang kaya kong ibigay sa kanya mahalin niya lang ako kaso napapaisip ako na talagang hindi niya ako mahal at hindi niya ako mamahalin. Pagod na rin naman akong lumaban para saming dalawa.

I was the only who fighting this fucking relationship, it's useless to fights for this.

They think that i'm strong but i'm not

They think i'm heartless but i'm not, sila na ang humuhusga sakin dahil sa pag trato ko sa kanila.

I thought i'm the happiest woman ever nang makasal ako kay jimin, ang dati kong hinahangaan mula elementary hanggang highschool to collage ay alam ko sa sarili ko na i like him higit sa pag kakaibigan ang gusto ko.

Mahal ko siya.

I love him yes pero may panahon na pagod na akong lumaban, Mom said na talagang hindi ako tumigil makompirma ko lang na may relasyon pa sila Jimin and Seulgi.

Alam ko na hindi nag hiwalay si Jimin and seulgi i just stay quited but mom order me to confirm wala akong nagawa kong hindi ang sumunod.

Naalala ko pa ang sinabi ko sa kanya na kahit anong gawin niya akin at akin parin sya.

But now, parang sukong-suko na ang puso ko, i'm serious and used to be cold outside but inside i'm slowly dying.

I'm need Ate to be by my side sya lang ang nakakaintindi sakin mula bata pa ako.

"What?" Malamig kong sabi, simula nang malag lag ang relasyon nila ni seulgi yelo pa ako sa yelo.

"San ka pupunta?" Seryoso niyang sabi, mukhang kagigising niya pa lang dahil magulo ang buhok niya.

"Just ask Ms.Whang kong san ako pupunta." Seryoso kong sabi, mag sasalita pa sana sya nang binuksan ko na ang pintuan ng kotse ko at dali daling pumasok sa loob.

Hindi ko na sya pinansin dahil halatang nagulat sya sa inasal ko.

Nirestart ko ang kotse ko at pinaharorot ang kotse ko, marami akong iniisip ang dami dami, para akong mababaliw dahil wala pang balita ang inutusan kong lalaking hanapin si Ate chaeyoung sa Australia wala balita.

Unti-unti na akong nawawalan ng pag-asa a soon as possible ay kailangan ko sya, hindi dahil gusto ko sya sa tabi ko dahil gusto ko sya kay jimin.

I wanted him to pretend to be me hindi ako magagalit dahil wasak na ako, manhid na ang puso ko wala na akong maramdaman na kahit ano, ako lang yata ang sukong suko kay jimin.

Seryoso lang ang mukha ko habang tumutulo ang luha ko, masyadong masakit para saking pakawalan sya pero kong iyon lang rin ang gusto niya ibibigay ko sa'kanya, i'm sure naman na kayang ihandle ni Noona si Jimin dahil malambing at mabait si Noona hindi mahirap mahalin na di tulad ko na...

"Fuck!" Napamura ako nang mawalan ako nang break, nag papanic ako habang patingin tingin sa kaliwa't kanan i was trying to handle the break kong gagana pa sya pero ayaw na.

Gumigiwang giwang na ang sasakyan ko at panic na panic na ako sa kong anong mangyayare sakin. Napatingin ako sa harapan ko nang makitang may tatawid.

"SHIT!" Agad kong ikinaliwa ang manibela ko to avoid the little girl and her mother who is pregnant, nang makaliwa ko ang sasakyan ko ay sya namang salpok ng malaking truck sakin.

Unang natamaan ang ulo ko hanggang sa nag pag gulong gulo ang sasakyan ko, tumama ang kotse ko sa puste nang matigil na ito sa pag gulong, ramdam ko ang pag ipit sa binti ko dahilan para mapangiwi ako at mapasigaw.

Nang lalabo na ang paningin ko at natulo na rin ang gas ko at alam kong sasabog ito ano mang oras kapag hindi pa ako dito makaalis.

I was trying so hard to scream but no voice is caming out of my mouth until one guy just approach my car. Nag papanic sya at sumisilip sa loob, nakabalokto ako dahil naipit ang binti ko sa upuan. Tumulo ang luha ko nang maaninag ang mukha niya.

"J-jimin."

"Miss, Okay ka lang. Damn it, she's not responding! fuck!" Nag papanic niya sambit, hindi na ako na gulat nang bigla niyang sipain ang pintuan ng kotse ko at bigla na lang akong hinila napasigaw ako dahil parang naputol ang binti ko.

"Fuck," pag mumura niya pumasok sa kotse ko at pilit na inaangat ang binti ko nakagat ko ang labi ko para hindi ako sumigaw sa sakit.

"Miss, it's okay your going out of this fucking car," nag mamadali niyang sambit, nakahinga ako nang maluwag nang makuha niya ang binti ko at bigla nalang niya akong hinila papalabas, kitang kita ko ang pag aalala sa mukha niya kaya napangiti ako.

I didn't know na mag aalala sya kapag ganito ang sitwasyon ko.

Bahagya akong napatawa.

"Don't fucking laugh at this fucking situation miss," nagagalit na sabi niya, karga karga niya na ako at tumatakbo na sya, hindi ko na alam kong anong nangyare ang alam ko lang ay inihiga niya ako sa kotse niya at may tinawag habang nag dr-drive.

"That freaking jimin is bastard, Argh she's not even pick my fucking call, Damn it," napahampas sya sa manibela.

Jimin?

Hindi ba sya si Jimin?

Sino to?

What the hell, hindi niya kilala sarili niya? Shit, what if!

But at some point he seem familiar to me.

"Right, who is that freaking guy, baliw na sya kaya niya natawag ang pangalan na iyon," she just calling jimin eh si jimin sya nong time na iyon.

Hindi kaya...

"May kakambal rin si jimin?" Nakanunot ang noo ko, nandito ako ngayon sa bahay actually our mansion, ayokong malaman nila na gising na ako dahil oras na malaman nila magagamit ulit ako ni mama sa sarili niya lamang.

Agad akong pumasok sa secret door, nang buksan ko ang pinto ay nag flasback sakin lahat ng memorya dito, On how jimin and i ignoring each othe, on how we use to fight for a small things, on how to avoid eye contact.

Napabuntong-hininga na lang ako at hindi ko na inilibot ang paningin, puro sakit lang ang mararamdaman ko dahil wala namang magandang memory ang nangyare samin dito.

Nalang ako pumunta sa master bedroom na tulugan naming dalawa, i open my cabinet to get my clothes kinuha ko ang maleta niya at nilagay ko doon ang mga damit ko, kumuha lang ako ng itim na jacket and t-shirt na kulay itim na crop top ganon na rin sa pants ko, i just gonna use sneakers para bumagay.

Pumunta ako sa Bathroom at naligo, ngumingiwi pa ako dahil masakit pa ang sukat ko,

I just get our first-aid kit on the drawer kompleto naman iyon, tinupi ko ang pangtakip sa sukat nilagyan ko muna ng gamot ang ulo ko at nilagay ang ginawa kong pag takip, medyo may pilay ako at masakit ang binti ko kaya mabagal lang ang kilos ko.

Ginamot ko ang sugat ko sa kamay ko only to see my empty fourth finger.

"Fuck, where is my ring!" Nag panic ako, hindi pwedeng mawala yon, iyon na lang ang memories ko kay jimin at mahalaga yon sakin.

Inayos ko muna ang gamit ko, inayos ko na rin ang mga ginamit ko at nilagay iyon kong saan dapat nakalagay, isinara ko na ang maleta ko at hinanap ang sing sing.

"That cannot be lost damn it!" Bulong ko, wala akong nakita kaya pumasok ako sa guest room.

......

Nanlamig ang katawan ko nang makita ang guest room, may stuff toys ang kama at may mga make up sa make apan, tumulo ang luha ko nang makilala kong kanino ang mga gamit na ito, i saw my noona's picture nakapatong iyon sa draweran, binuksan ko ang drawer niya at doon bumigay ang luha ko at pag sikip ng dibdib ko.

Naandito na sya.

Ramdam ko na naandito na sya dahil naandito ang diary niya kong saan niya nilalagay ang mga nangyayare sa buhay niya.

Niregalo ko iyan noong birthday namin, she give me necklace while my name is on it suot ko iyon dahil nasa bedroom lang naman iyon namin ni jimin, while i gave him a cute notebook i said to her na dito niya ilagay ang kaganapan sa buhay niya.

My hand is shaking went i reach her diary. Lalong bumuhos ang luha ko nang hawakan ko iyon natakpan ko ang bibig ko dahil lumalabas ang paghikbi ko dahil sa kasikipan ng dibdib ko ngayon.

I read the title.

♡Chaeyoung's diary♡

Napikit ko ang mata ko dahil hindi ko na kinaya, napaupo ako at umiyak ng umiyak i miss him so bad, sinuntok ko ang dibdib ko dahil sa bigat na nararamdaman ko.

I try to calm myself, nang kumalma ako ay syaka ko lang binuksan ang diary niya.

February 11 2007♡

Hello, this is me Chaeyoung, and i have a twin sister Rosé so today is our birthday and she give this notebook to write how my life is going well is going well, i'm very happpy because now i'm 10 years old but her is like ahm i don't know how to call it she 9 hehehehe.

So happy birthday to me and my dearest sister :))

"This is going to be hurt right sis, alam kong ginagamit ka na ni mama, i'm sorry,"

Hindi ko binasa iyong iba tinignan ko lang ang iba hanggang sa mahinto ang kamay ko sa pag lipat sa pahina.

This going crazy.

August 12 2018♡

Hi! Right now, i'm goung crazy! Argh, i'm sure Rosé gonna get mad about me taking her place na which is sakanya naman talaga. Hindi ko alam kong anong pumasok sa utak ni mama at naisip tong plano niya na 'to, i don't get him e, pag katapos niya akong papuntahin sa Australia for about years ay pababalikin niya ako dito for this stupid freaking plan.

I hope you recover my sister, i don't think i can handle your freaking cold husband.

-Chaeyoung.

"You can handle it sis, i trust you." Humihikbi kong sambit, nang hina akong tumayo napangiwi ako sa sakit sa binti ko natuluan ko ng luha ang diary niya pero hindi ko na iyon pinansin. Inilagay ko na lang ang diary niya sa drawer at nilibot ang paningin.

Mapait akong napangiti.

"We well be meet again my sis, just wait my return." Sambit ko, paika-ika akong nag lakad sa pintuan at binuksan iyon. Nang buksan ko iyon ay tila nang lamig lalo ang buo kong katawan nang makita siya.

"What do you think your fucking doing Rosé." Seryosong sambit ni jimin,

Right you read it, it's freaking fucking jimin, bakit sya naandito? ARGH! paano ako makakatakas i was planing on going to Spain to continue there my operation about sa binti ko nakakainis.

"J-jimin?" Gulat kong sambit, nangunot ang noo niya at tinabingi ang ulo para pag masdan lalo ang mukha ko.

"I'm not Jimin, i'm her twin brother Jamie, what the fuck! Hindi ka pa nga magaling umalis kana don sa bahay." Naiinis niya sambit.

"WHAT!?" Bulalas ko, gulat na gulat na sambit ko, kamukhang kamukha niya si jimin!

"Fyi wala akong nagunita o na laman na mayroong kakambal ang asawa ko, you just retoke your face to look like him! Tama ako no? Tama ako?!" Pinag krus ko ang braso ko at tinaasan sya ng kilay.

"Pag sinabi kong kakambal ako ni jimin, kakambal niya ako, that is finals wag kang makulet," nag iinit na ang dugo ko dito ha, she seem joker and makulet.

"Don't freaking pranking at me jimin, Hindi mo ko maloloko," sambit ko pinatabi ko sya para makapunta sa master bed room.

"I'm her younger brother, i'm park Jamie and i'm 22 years old gets mo ba, hindi nila ako kilala kase hindi nila ako tinuring kapamilya my hyung is the one who treated me right. Umayos ka nga hindi ka pa nga magaling." Sermon niya.

"And what the hell your talking about, hindi ko kailangan ng paliwanag mo jamie or what so ever, layuan mo ko pwede?" Naiiritang sambit ko.

"Your going to spain?" Seryoso niyang sambit, agad ko syang nilingon gulat na gulat at inis na inis dahil alam niya kong saan ako pupunta.

"H-how did you know?" Tanong ko, umiling lang sya at hinawakan ang palapulsuhan ko.

"That not important, let's go i already book us a flight to go there." Nakangisi na ang labi niya at kinindatan ako, agad niyang kinuha ang nakalatag kong maleta at hinatak ako papunta sa kotse niya.

"Let's go together."

"Waking up."
__

~°~°~°~°~°~°~
HEY! NEW UPDATE HER ^___^ SORRY FOR THE GRAMMATIC ERROS AND WRONG SPELLING I'M NOT PERFECT SO DON'T JUDGE ME, I ALREADY PUBLISH CHAPTER 33 SO HOPE YOU LIKE THIS MUAH I LOVE YOU LUVX'S