"je reviendrai."
__

CHAEYOUNG POV.
Napabuntong-hininga na lang ako, marami akong naiisip pero sya lang ang bukod tangong lumilitaw nakakainis.

"Mrs. Park?" Muli akong napahinga ng malalim bago ko iangat ang tingin sa secretary ko.

"What?" Mahinahon kong sambit, napailang lang sya at ngumiti, gusto ko nang matinong advice hindi naman sa ayaw ko ang advice nila Jisoo unnie at jennie unnie pero iba parin kase kapag seryoso ang nag aadvice sa iyo eh.

"Chaeng?" Tulala kong sambit, nakatingin na ako sa kanya nang malingunan ko nangunot ang noo niya bago sya sumagot.

"Po?"

"What...do you do if you fall in love in the wrong person?" Seryoso kong sambit, natigilan sya sa sinabi ko tulala lang sya habang nakatingin sa akin hindi ko rin naman alam kong bakit iyon ang kauna unang lumabas sa bibig ko eh.

"B-bakit po?" She stuttering when she said that, i deeply sight before standing up and went to the window, maganda ang weather ngayon the city is beautiful maganda ang nag tataasang building at hile-hilera ito.

"I just want the answer," mahinahon kong sambit.

"Para po sa akin hindi po madaling ma fall sa maling tao, oo nga't na fall ka sa kanya pero tao ka rin mrs. Park hindi natin maiisawan na mag mahal sa maling tao," sambit niya, bumuntong-hininga na lang ako habang nasa labas pa rin nag paningin.

"...." wala akong masabi iyon lang nasa isip ko ngayon.

"Hindi po madaling mag mahal kong sa maling tao ka magmamahal, hindi ko man ramdam pero alam ko po ang pinag dadaanan ninyo Mrs. Park. Alam ko po iyong pakiramdam mag mahal sa maling tao at iyon ang pag kakamali na nagawa ko sa buong buhay ko and the end po kase ay talo ka." Ramdam ko ang pag kakaintindi niya.

Wala syang alam pero may alam sya sa nararamdaman ko madali lang kaseng mag sabi nang okay ka lang eh pinipilit mong sabihin na okay ka lang pero hindi, pilit na pilit itong ginagawa ko this is the worst thing that i do in my life! Oras na malaman ni jimin ito involve ako, wala na akong takas kapag nalaman niya.

"Bakit ninyo po na tanong?" Biglaang sambit niya, natigilan ako ilang minto lang iyon ay bumuntong-hininga ako at ngumiti ng pait

"Wala, i just wanted to know," sambit ko muli ako bumuntong-hininga ta pumunta sa table ko, natigilan ako nang lumapit sya sa akin nag tataka akong nag angat ng tingin sa kanya. Wala sa akin ang kanyang patingin kaya mas lalong nag taka ang mukha ko.

"Nasaan po ang wedding ring niyo?" Nagtataka niya tanong para akong naging manika at hindi nakagalaw sa kinauupan ko pumintig ang puso ko sa kaba talagang nag yelo ako sa kinauupuan ko nang mapagtanto ko na WALA AKONG SUOT NA WEDDING RING!!

Simula nang mapunta ako dito ay na wala sa utak ko ang wedding ring na iyon, ni minsan ay hindi pumasok sa isip ko na kailangan pala ng singsing kap
ag kasal.

Napapikit ako sa inis at ibinaba na lang ang kamay ko.

"N-nakalimutan kong suotin, tuwing na liligo kase ako ay tinatanggal ko," nahihiya kong sambit narinig ko syang bumungisngis kaya nakahinga ako ng maluwag.

"Akala ko po na wawala hehehehe," sambit niya ngumiti lang ako sa kanya.

Oras malaman ni jimin na wala akong suot na sing sing mag tatanong iyon at mag tataka.

'Ano kaba Chaeyoung marami kayang paraan!'

Biglang lumungkot ang mukha ko sa katotohanan may kukunin nanaman ako kay Rosè. Pinalabas ko muna si chaeng dahil gusto kong mapag isa muna.

"Kailangan ba kunin ko lahat?! Badtrip naman oh!" Naiinis kong kinuha iyong bag ko sa side table at pumunta sa gawing pintuan.

Naiinis na binuksan ko iyon, napatigil ako nang makita ko syang nakatayo, gwapong gwapo sya sa kanyang mamahalin na suit at nakapamulsa ang dalawa niyang kamay.

"J-jimin? Bakit ka naandito?" Naka kong tanong.

"Bakit ayaw mo ba akong makita?" Nakakunot na ang noo niya nang sambitin iyon, napahinga na lang ako ng malalim at dinuro sya.

"Ikaw, kong mang bubuwesit ka nanaman ay wag ngayon dahil may pupuntahan ako," naiinis sambit ko hindi sya nag salita nakatingin lang sya sa akin ilang minuto lang syang nakatitig sa akin hanggang sa tumigin sya sa kamay ko sinipat niya ang kabuuan niyo hangganga sa hindi ko namalayan na hawak hawak niya iyon.

"Where is your ring?" Nag tataka niyang sambit may halo iyong inis na hindi ko alam kong saan nang galing, naglapat ang labi ko at marahas na binawi ang kamay ko sa kanya.

"I said where is your ring?" Seryoso niyang sambit, nahimas ko ang palad ko, hindi ako makatingin nag deretso sa kanya!

'Anong gagawin ko?'

Pag dating sa kanya ay tumitiklop ako hindi ko alam kong bakit. "N-na..." hindi ko natapos ang sasabibin ko nang bumunting-hininga ako.

"Na ano?"

"Naiwan ko sa kwarto," pag papalosot ko, narinig ko ang bumuntong-hininga iyong may ginhawa.

"I though you lose it," kumpara kanina ay seryoso sya ngayon ay parang nawalan sya ng tinik sa lalamunan.

"Eh ikaw, bakit hindi mo rin suot ang sing sing mo?" Nakataas na ang kilay ko nang makita ang dalawa niyang kamay wala doong sing sing!

"Parang hindi mo naman alam, matagal mo nang alam na hindi ko sinusuot ang sing sing," naiinis niyang sambit.

"Eh kong hindi mo susuotin..."  napatingin sya sa akin nang sinabi ko iyon ngumisi ako nang makita ang pag aalangan sa mukha niya.

"A-ano?" Nakita ko oa ang pag lunok niya, paanong hindi makikita eh gumalawa iyong adam apple niya.

"Hindi ko rin susuotin," nakangisi kong sambit, poker face ang binigay niya sa aking reaksyon napabuntong-hininga sya ay may kinuha sa bulsa niya.

Nag tataka naman akong napatitig sa kamay niya nang makita ko ang sing sing hindi ko pa nakikita ang wedding ring nila ay ngayon ko lang ito nakita.

Maganda ang sing sing, may nakaukit doong Rosè at ang hula ko ay may nakaukit kay Rosè na Jimin means kahit anong mangyari ay ang nakapangalan sa kani kanilang sing sing ay sa kanila lang.

Nanikip ang dibdib ko dahil doon, sa katutuhanang hindi ako iyon. Ano pa bang mapapala ko eh inpostora lang naman ako

Isinuot niya iyon nang walang na mumuntawi sa kanyang bibig, wala akong imik habang nakatitig sa kamay niyang suot suot iyong sing sing.

"Hindi ko alma kong bakit ko ito dinala at maisipan na puntahan ka dito," iyon ang narinih ko sa bibig niya nag angat ako ng tingin sa kanya seryoso syang nakatitig sa akin kaya nag iwas ako ng tingin.

"Saan ka pupunta?" Sambit niya.

"Wala akong pupuntahan," seryoso kong sambit.

"Bakit dala dala mo bag mo?" Nag tataka niyang sambit.

"Wala," naka taas na ang kilay ko nang tignan ko sya. "Bakit ba ha? Pwede ba umalis kana?" Naiinis kong sabi.

"Yeah, bye," napamaang ako nang sabihin niya iyon, walang ano anoy ay tumalikod sya habang nakapamulsa ang dalawang kamay, nag lapat ang labi ko nang lingunan niya ako at mabilis na lumapit sa akin at mabalis akong hinalikan sa labi mismo!

"Ha!" Singhal ko, nakangiti na sya nang tignan ako.

"Diba ang sabi ko araw araw na kitang hahalikan, mabuti nga ako na ang nag aajust eh," nakangisi niyang sambit.

"ANG BASTOS MO!!" Angil ko, tinandiyakan ko sya sa pwet dahilan para makamot niya iyon.

"Byeee!" Nang sambitin niya iyon ay sya namang silay ng ngiti sa labi ko.

***

"Were here Mrs. Park," napatango nalang ako sa driver ko, malungkot kong sinipat ang bahay na muli kong pinuntahan hindi ko malilimutan kong paano ako humagolgol nang makita ko ang kapatid kong nakaratay sa kama.

I shed a tears on my eyes, sinabi ko na sasarili ko na kakayanin ko anumang pasubok ang dadaan, pero ngayon ito lang ang kahinaan ko, bumuntong-hininga ako at pinunasan ang luha kong patuloy na pumapatak sa aking pisngi.

"Kaya mo to," iyon nanaman ang salitang namuntawi sa akin nang sambitin ko ito, ito rin ang sinabi ko nang una kong makita ang kapatid ko eh!

Nag enhale at exhale ako syaka lang napag desisyunan na pumasok sa loob tulad nang dati ay ganon parin ang bahay walang ipinag bago ang ito, rinig ko ang pag tunog ng makina at alam kong galing ito sa kapatid ko.

"Rosè!" Hindi ko na mapigilan na mapatakbo sa kwarto kong saan sya nakaratay, muling nang hina ang tuhod ko ag makita muli sya, ganon pa rin ang posisyon niya nang una kong punta rito napaiyak ako hanggang dito ay sya ang kahinaan ko hindi matutumbasan ang sakit ko kapag sya ang nakikita kong ganito ang lagay.

Nanghihina man ay unti unti akong pununta sa gawi niya, pinakatitigan ko ang mukha niya. Kumpara dati ay may nag bago nag hihilom na ang mga sugat niya sa mukha hindi tulad nang dati na halos sugat ang mukha niya wala na rin ang benda sa ulo niya at may tahi iyon.

Natakpan ko ang bibig ko at mariing pumikit, napaupo ako at napahawak sa puso kong pilit na sumusikip dahil sa sakit nanararamdaman ko ngayon.

"R-Rosè," iyon lang ang namuntawi sa bibig ko, ang dami kong gustong sabihin, ang dami kong gustong kwento lahat-lahat nang nagyayari sa akin ay gusto kong kwento sa kanya pero wala hindi ko kaya.

Napahikbi ako at tumayo bumaling ang tingin ko sa kamay niya naroon nga ang sing sing ay tulad nang kay jimin ay may nakaukit din itong pangalan ng asawa niya.

"S-sorry dahil may kukunin nanaman ako sayo, promise oras na magising ka ay ibabalik ko ito agad agad please wake up," pag mamakaawa ko, muli nanamang pumatak ang luha ko at dahan dahang inabot ang kamay niyang naroon ang sing sing.

"I will just brought this I'm sorry," nangingig ang kamay kong kinuha ang sing sing sa kamay niya, inilagay ko iyon sa sling bag ko at tinignan ulit sa Rosè.

Hinalikan ko ang noo niya habang umiiyak, hindi ako mag tatagal dito dahil parang kinakapos ako ng hininga!

"I'm sorry,"  iyon lang ang sinabi ko at tinalikuran na sya, nasasaktan man ay kakayanin ko, para sa kanya ay gagawin ko ang lahat kahit na ang kapalit niyo ang pag kasira ko sa kanilang mag asawa.

"I will be back,"
__

~°~°~°~°~°~
New Update here ^_^