"Espace pour leur relation."
__

CHAEYOUNG POV.

"Ma'am," nag angat ako nang tingin sa aking secretary nang tawagin niya ako, sumenyas ako sa kanya na sabihin na sa akin ang dapat sabihin masyado akong lunod sa trabaho dahil kanina pa ako dito sa opisina ko hindi ko pa natatapos lahat ng papeles na pinapapirma at pinapagawa sa akin.

'Nakaka-stress! Gosh!'

"Gusto po kayong makita ni mister jeon," sambit niya dahilan para gulat akong napatingin sa kanya.

"Why?" Taka kong sambit.

"She just wanted to talk to you ma'am, nasa nearby coffee shop po sya ngayon," paliwanag niya, napabuntong hininga pa ako bago ako tumango sa kanya at nag pasalamat.

'Ano nanaman ba ang pag-uusapan namin?'

Muli akong huminga ng malalim bago ko inayos ang mga nakakalat kong papeles, ipinatong ko iyon sa side table ko at kinuha na ang sling bag ko.

****

"Ano ba ang pag uusapan na'tin?" Naiinis kong sabi sa kanya, permaninte syang nakaupo sa isang silya habang umiinom ng cup of coffee, hindi ko maitatangi maganda ang angle niya ngayon nakasuot siya nang mamahalin na suit at maganda rin ang pag kakaayos ng buhok niya kita ang noo nito dahilan para lumitaw ang makinis nitong noo, gwapong gwapo sya habang nakatanaw sa labas at nasisinagan ng araw at tumatama ito sa mukha niya kita din ang kayumanggi niyang mata.

'Tss,'

"Ano! Hindi ka pa 'rin ba sasagot?" Sambit ko, kanina pa ako tawag ng tawag sa palangan niya pero hindi sya sumasagot pansin ko rin na malalim na malalim ang inisip niya ngayon. Hindi ko tuloy malangoy.

"Sige na ang gwapo muna sa angle na yan!"

"Jin just invited me," sa wakas nag salita rin! Ang akala ko na pipi na ang bunganga kaya hindi nakakapag salita.

"Invited you for what?" Nakataas na ang kilay ko nang sambitin ko iyon, bumuntong-hininga lang sya at tinignan ako.

"Hindi ba nasabi sayo ni jisoo noona?" Sabi niya, napaisip ako wala naman syang sinasabi---

"I just wanted to invited you, jin and i decided na pumunta sa jeju this year para naman makabonding namin kayo it's been 16 years i didn't see you."

"Ahh! Yes jisoo unnie just invited me to go to jeju, sigurado akong makakasama si lisa doon dahil sa kanila na nakikituloy si lisa." Sambit ko, bumuntong-hininga sya at nag baba ng tingin.

"What?" Taka kong tanong, mula ngayon ay ganyan pa'rin sya hindi ko nakakamusta si lisa dahil busy ako sa trabaho ko siguro ay pag katapos nitong pag uusap namin ay kakamustahin ko sya.

"Mahal pa ba niya ako?" Tanong niya lumambot ang mukha ko nang makita kong ang pag patak ng luha niya, nag iwas ako ng tingin, para sa akin ay mabilis akong mahawa sa mga ganitong drama hindi ko mapipigilan ang hindi rin maluha dahil sa sitwasyon nila.

Jungkook is like my brother to me, kahit pa sya ang nag loko ay nasasaktan din ako sa kalagayan niya paano pa kaya kapag kay lisa na ako nakaharap.

"Bakit mo naman nasabi iyan?" Seryoso kong sabi, nag angat sya ng tingin sa akin hindi nag tagal ang tingin na iyon pinunasan niya ang namumuo niya pang luha at nag iwas ng tingin sa akin, tumingin sya sa bintana.

"Nitong mga nakaraang araw hindi niya sinasagot lahat ng tawag ko, i even see her with another guy, pilit kong itinatangi na hindi niya ako ipag papalit sa iba na... ako lang ang mahal niya... na hindi niya ako susukoan, kase ako hindi ako sumusuko at hindi ako nawawalan ng pag-asa i want to be back what is mine and i want her back. Gusto kong ibalik yong dating kami! Pero paano?" Tuloy tuloy lang ang pag daloy ng luha niya habang nakatingin sa labas.

Napabuntong-hininga na lang ako at nag iwas ng tingin.

"Alam mo, hindi sa lahat ng bagay ay babalik sa dati, pinangawakan niya yong pangako mo na hindi mo sya iiwan at lulukohin and you made mistake kaya kailangan mo tong maranasan hindi rin naman maibabalik yong dati kong susuko ka eh, alam ko na marereliaze ni Lisa na totoo ka at ginawa mo iyon dahil mapilit ang lalaking iyon. aAlam kong hindi mo iyon ginusto. She need space, you need space siguro pag bigyan ninyo muna ng space yong sarili ninyo. Ngayon kong nakapag isip at nakapag pahinga na ang puso niyo ituloy mo yong plano mo, get her back as much as possible dahil marami umaaligid ngayon na lalaki, maganda ang kaibigan ko na iyon at hindi na ako mag tataka kong may manligaw man doon." Mahaba kong ani sa kanya, huminga sya ng malalim at tinignan ako.

Marahan syang ngumiti sa akin at tumango-tango bilang pansang-sangayon sa sinabi ko.

"Siguro ay tama ka," nakangiti man ay may lungkot parin sa mukha niya, may bahid na pag aalangan animoy kinukumpirma pa kong tama bang sumang-ayon sa sinabi ko napabuntong-hininga ako at hinawakan ang kamay niyang nakapatong sa table napatingin sya doon bago mag angat ng tumingin sa akin.

"Hindi ko naman ipipilit na sumang-ayon ka sa sinabi ko, sinabi ko iyon para maliwanagan ka sa relasyon ninyo. Isang bagay lang iyan, ito," turo ko sa cup of coffee at binitawan ang kamay niya, ipinakita ko ito sa kanya na tinignan naman niya, mataimtim syang nakikinig sa akin at iyon ang gusto ko bibihira lang ang lalaking hindi sumusuko sa relasyon nila.

"Sabihin nalang na'tin na baso ito, isa lang ang kahulugan niya sa pag ibig." Panimula ko tumango sya habang titig na titig sa cup.

"Ang baso ay parang pag ibig, kapag babasagin mo ito," pinunit ko ang cup kunwari ay basag. "Hindi ito maayos." Ipinakita ko sa kanya yong cup of coffee na punit punit na. "At kapag inayos mo naman ito." May natamasa akong Scotch tape sa counter ipinakuha ko iyon at sasabihing ibabalik rin, nang ibigay sa akin ay inayos ko ang cup of coffee pero hindi ito naging kapareho ng kaninang ayos nito. "Hindi ito magiging kapareho ng isang basong buo, kaya kung ako sa iyo hawakan mo ito nang may pag-iingat," nakangiti kong sambit at inilagay ang panibagong cup of coffee.

Namamangha syang tumitig sa akin kaya napatawa nalang ako.

"Salamat," sambit niya, ngumiti lang ako ng marahan at tumango tango.

"Siguro ay kailangan lang namin ng space, sa ngayon ay mag iisip muna ako hindi ako susuko hihintay ko ang araw kong saan sasagotin niya ako. Kapag sinagot niya ako hindi ko sasayangin ang pag mamahal niya," nakangiti niyang sambit, lumitaw ang rabbit niyang ngipin dahilan para mapangiti ako.

"Tama," sambit ko huminga sya ng malalim iyong ipinararating na nakahinga sya ng maluwag.

"Thank you sa advice mo Chae--," hindi niya na tapos ang sasabihin niya nang sang gain ko ang teyan niya.

"Rosè," sambit ko, bumungisngis sya dahilan para samaan ko sya ng tingin.

"Pag katapos kitang bigyan ng advice gaganitohin mo ko?" Pag tataray ko sa kanya umiling iling lang sya habang tumatawa.

"Rosè, salamat sa advice nakahinga ako ng maluwag at nakakapag isip na rin ako nang maganda ngayon," napangiti ako at tumango sa kanya, tinapik tapik ko ang balikat niya.

"By the way kailangan ko nang umalis," sambit ko naalala kong kakamustahin ko si Lisa ngayon.

"Go ahead, i was staying muna dito," sambit niya tumango na lang ako sa kanya at nag paalam.

****

LALISA POV.

*DING-DONG!*

"Jisoo unnie, may nag dodor bell sa baba," sigaw ko habang nasa kwarto, meron akong inaasikaso ngayon nakapasa ako sa dancing performance ngayon at nag tatalon ako sasaya dahil magagawa ko na yong gusto kong gawin.

*DING-DONG!*

"UNNIE!!" Sigaw ko.

'Saan ba nag punta iyon?'

*DING-DONG!*

"Woah, Jinja unnie your ignoring my call to you," sigaw ko kinalampag ko ang pintuan niya ngunit wala akong narinig na tungon man lang.

"Ah! Ang tanga tanga, wala pala sya ngayon." Naalala kong wala pala sya ngayon dahil inasikaso niya yong gagamitin namin papunta sa jeju.

*DING-DONG!*

"Sandali," sigaw ko agad aking bumababa para pag buksan kong sino man ang dodorbell, nang makapunta sa pintuan ay tumambad ang mukha ni Chaeyoung sa harapan ko, natigilan ako at gulat napatingin sa kanya.

"Hello lis, i miss you," sambit niya agad niya akong sinunggaban ng yakap mahigpit ang pag kakayakay niya dahilan para kapusin ako ng hininga!

CHAEYOUNG POV.

"Kamusta kana?" Sambit ko, hindi ko gusto ang katahimikan dito kanina pa sya tahimik at hindi ko alam kong bakit.

"Alam mo, para kang si jungkook eh," sambit ko, sinandya kong banggitin si jungkook dahil ganyan din si jungkook nang puntahan ko sa coffee shop.

"Jungkook?" Taka niyang sambit, her tone is not even a cheerful voice na lagi kong naririnig sa tuwing si jungkook ang binabanggit ko

"Yeah," tipid kong sagot.

"Bakit? Nag usap kayo?" Nangunot ang noo ko nang marinig ko ang boses niya,

'May nag bago,'

Iyong tipo na pagod na syang marinig ang pangalan na iyon, na sa tuwing maririnig niya yon ay nawawalan sya ng gana mag salita o di kaya naman makilapag-usap kong iyon lang rin ang laging babanggitin, para bang sawa na syang pakinggan iyon at gusto niya ay iba naman wag nalang laging iyon ang babanggitin.

Bumuntong-hininga ako at syaka sya tinitigan ng maigi.

"Sige, hindi ko na babanggitin si jungkook, mukha naman na pagod ka nang marinig iyon," sarkastiko kong sambit, halatang nagulat sya sinabi ko at nag iwas ng tingin.

"Sa katunayan nyan ay nag usap kami tungkol sa inyong dalawa,"  tumango tango sya at binuksan ang sojo na inihanda niya kanina.

"Kung isa ka rin sa mga taong nag sasabi sa akin na balikan ki sya nag kakamali ka, mali pa yata ang pag punta mo dito kong iyan ang pag uusapan na 'tin." Seryoso niyang sambit, dahilan para gulat akong napatingin sa akin.

"Ako lang ito, si Chaeyoung. Hindi ako kaaway," inis kong sambit, hindi ko nagustuhan ang pananalita niya hindi ko sya pipilitin na balikan si jungkook dahil alam ko kong ano ang pinagdadaanan nilang dalawa.

"Actually nakausap ko sya dahil talaga sainyo dalawa, at mas lalong lalong hindi kita pipilitin na balikan mo sya dahil alam ko kong gaano kasakit para sa iyo yong ginawa niya at alam kong ikaw ang higit nanasasaktan dahil sa nangyare sa inyo." Sambit niya, tumitig sya sa akin at bumuntong-hininga nag iwas sya ng tingin sa akin.

"Ano ba talaga ang ipinunta mo dito,"

"Gusto kong kamustahin ka, ang laki ng ipinag bago mo," nag aalala kong sambit, hindi sya nakaimik at nag baba lang ng tingin.

"H-hindi madali sa akin ang pakawalan sya ng ganon ganon nalang Chaeyoung," muli kong narinig ang pag hikbi niya, mula nang makita niyang ganon ang kinahinatnan ng pag kikita nila ni jungkook ay hindi na sya nag pakita sa akin.

"A-at alam mo kong gaano ko syang kamahal," humikbi sya ng humikbi nanginginig ang kamay niyang itinungga ang sojo kaya inigaw ko iyon sa kanya.

"Hindi solosyon ang pag lalasing para lang mapawi ang sakit na nararamdaman mo."

"Alam ko," nakangiti niyang sambit, "Okay na rin iyon, atleast kapag nag lasing ka panandalian mong makakalimutan yong ginawa niya..."

"At kapag nakabawi kana maaalala mo ulit, wala rin silbi iyan," giit ko ko inilayo ko ang mga bote at pinakatitigan sya. Nahilamos niya ang palad niya sa mukha niya at humikbi ng humikbi.

Bumuntong-hininga ako at inalis ang dalawa niyang kamay sa mukha niya, i cupped her face to stare me straight to my eyes.

"Mag pakatatag ka, sa mga oras na to alam kong gumawa na sya ng paraan para muli kang bumalik at maging sa kanya, kailangan niyo ng space sa isa't isa at iyon lang rin ang pangangawakan ninyo, kailangan makabawi ka sa lakas. Hindi ko uulitin ang sinabi ko kay jungkook dahil iba ang nasaktan niya at iba rin ang nasasaktan ngayon at ikaw iyon, nasaktan ka niya at ikaw ang nasasaktan ngayon."

"Tulad nang sinabi ko sa kanya kapag ang baso ay nabasag ay hindi na ito maayos pa, kapag sinubukan mo itong ayusin ay hindi ito magiging tulad ng dati kaya hawakan mo ito ng may pag-iingat, iyon ang sinabi ko sa kanya para gumaan ang loob niya, pero sa ngayon ay ikaw naman ang pagagaanin ko ng loob," nakangiti kong sambit tumango lang sya.

"Alam mo kase ang tunay na pag ibig ay parang multo pinag-uusapan ng lahat pero kakaunti lang ang nakakakita, ibig sabihin nyan ay kakaunti lang ang nakikita niyang halaga sa iyo, hindi mo naman masasabi na tunay na pag ibig ang nararamdaman mo, ang tunay kase na pag ibig ay nakikita ito sa mata at naipaparamdam sa iyo na ikaw talaga ang minamahal niya." Sambit ko.

(Medyo naging advance ako mag isip dito, hindi ko naintindihan pinag susulat ko dito d-.-b)

"Matanong kita," sambit ko, nangunot ang noo niya tumigil na rin sya sa pag iyak at natutuyo na ang luha niya sa pisngi niya.

"Naparamdam niya na ba na ikaw lang ang tanging babaeng mamahalin niya pang habang-buhay?" Tanong ko, napatulala sya nang makabawi ay nag iwas sya ng tingin ay lumitaw ang kulay na pink sa pisngi niya.

Dahan dahan syang tumango na ikanangiti ko nang malaki.

"Hindi naman kita mapipilit dahil gusto ko rin makabawi ka sa lakas mo, you two need space to each other kailangan na kailangan ninyo iyon." Nakangiti kong sambit.

"Ikaw rin, marami panaman ang nakaaligid na babae dito, hindi na ako mag tataka kong may manligaw man sa lalaking iyon dahil wala panamang hiya sa katawan ang mga babae sa mundo." Pangangasar ko.

Naparoll ang eyes niya at pinag-cross ang dalawang braso.

"Walang aalingid doon kong ako parin ang mahal niya, patindigan niya yong ginawa niya sa akin." Mataray niyang sambit, napangiti ako dahil doon.

"You're right Chae, siguro we need to think and rest our heart, ilang buwan nang nag luluksa ang puso ko at gusto ko na rin itong pagpahingahin pansamantala." Tumango na tango ako.

Ngayon ay ako naman ang nakahinga nang maluwag, nabawasan ang tinik sa lalamunan ko, dahil ang malaking tinik ay hindi pa mawawala iyon hanggang naandito ako sa posisyon ni Rosè ngayon, hindi ako kampante na nag sisinungaling ako, kase ramdam ko na nakapag tumagal ay mas lalong lumalala ang nararamdaman kong ito at gusto ko itong ihinto sa lalong madaling panahon.

"Space for there relationship."
__

~°~°~°~°~°~
New update here!!! So hope you like this new chapter don't forget to vote and comment i love you alottt d^_^b