Chapter 1O: Ignore
"Ne pas fucking agissant rosè, je peux tou ber amoureuc de toi."
__
CHAEYOUNG POV.
Agad akong napadaing dahil sa sakit ng labi 'ko. Agad 'ko yong binasa gamit yong dila 'ko at tumayo ng dahan dahan.
Ayoko nang isipin yong nangyari kagabi, baka 'kong ano pang magawa 'ko.
Nag lakad ako papunta sa salaminan para makita yong sugat ng labi 'ko nakatingin lang ako sa sarili 'ko magulo na rin yong buhok dahil sinabunotan 'ko yon namumula na rin yong labi 'ko dahil sa kagat niya may sugat yon parang bang pumutok na sinuntok.
Namamaga ito kaya kapag lumabas ako siguradong agad na tatanungin ako ni Ms. Whang o di kaya si Jena.
Tinignan 'ko ang mukha 'ko, namumula ang mata 'ko dahil sa iyak, at gulo-gulo na rin ang buhok 'ko dahil sinabunutan 'ko iyon, ang paget ng mukha 'ko sa totoo lang, iyong mascara 'ko parang sumabog dahil ang nag kalat ito sa mata 'ko mabuti at hindi nalagyan ang loob ng mata 'ko, lampas lampas na rin yong lipstick 'ko dahil sa nangyari buti nalang hindi ako naka contact lense 'kong hindi maaapektuhan yong mata 'ko.
Huminga ako ng malalim bago maligo. Pinabayaan 'ko nalang yong labi 'ko dahil agad naman yang hihilom pero sobrang sakit parin dito kapag nasabawan yan ng maasim lalong hahampdi ito.
Inayos 'ko na rin yong hinagis 'kong bag nilagay 'ko ito sa cabinet at yong picture ni Rosé na nakahiga sa sahig nilagay 'ko yong 'kong saan 'ko kinuha.
"Ma'am, tawag na ho kayo ni Mr. Park." Agad akong napatalun sa gulat nang may nag salita sa likuran 'ko. Hindi 'ko alam 'kong lilingon ba ako kay Jena o hindi baka kase makita niya yong labi 'ko.
Kaya mo 'to chaeyoung. Just turn around and pretend nothing happen.
Lumingon ako sa'kanya ganon nalang ang kanya gulat ng makita ako, malaki ang mata niya habang nakatingin sa 'kin kaya napatawa na lang ako sa reaksyon niya.
'Sabi na e...'
"Ano pong nangyari sa labi niyo Mrs. Park?" Sabi niya habang nakatakip yong kamay niya sa bibig niya. Umupo ako sa kama at inayos yong suot 'kong maluwag na damit.
"Wala yan, nakagat 'ko lang yan kaya na mamaga." Pagsisinungaling 'ko sa'kanya agad naman siyang nakahinga ng maluwag bago bago nag bigay galang.
"Tara na po, Mrs. Par--" Hindi 'ko na siya pinatapos nang tumayo ako at hinawakan siya.
"Rosé na lang, masyadong nakakailang 'kong tatawagin mo 'ko ng ganyan." Sabi 'ko habang nakangiti ng malawak hindi na siya umiik at tumango nalang.
Nang makababa na ako nakita 'ko siyang kumakain na kaya sinaluhan 'ko nalang. Wala akong panahon sa'kanya at higit sa lahat wala akong balak na kausapin siya.
Nang matapos na akong kumain agad 'kong kinuha yong plato 'ko, agad rin naman siyang tumayo at pumunta sa taas pinasadahan 'ko siya ng tingin sakto namang napatingin siya sa 'kin kaya agad na rin ako umiwas.
Hindi 'ko alam pero feeling 'ko wala akong sa mood na kausapin siya, kinuha 'ko na rin yong plato niya at hinugasan iyon inayos 'ko na rin yong natirang ulam at nilagay yong sa reft at umakyan na ako.
Hahawakan 'ko na yong door knob nang may na rinig akong groans sa kwarto ni Jimin kaya nag dalawang isip pa ako 'kong papasok ba ako o hindi, mamaya kase may kabalastugan na ginawa 'tong bansot na 'to e.
Pumasok na rin ako sa kwarto niya nakita 'ko siyang nahihirapan na itali yong neck tie niya kaya nagcross nalang yong kamay 'ko.
"Kaylangan mo ng tulong?" Malamig 'kong saad sa'kanya natigila siya sa 'kanya ginawa ako tinignan niya ako sandali bago sabihin.
"Hindi 'ko kaylangan ng tulong mo." Seryoso niyang sabi sa'kin. Humakbang ako papalapit sa'kanya at hinawakan yong kamay niya inalis 'ko yon at kinuha 'ko yong neck tie nuya.
wala ako imik dahil naka pukos ako sa pag-ayos ng neck tie niya. Ngayon 'ko lang na pansin na ang lapit ng mukha niya sa mukha 'ko kaya umatras ako ng kaunti at inayos ulit yong neck tie niya.
Pagkatapos 'kong ayosin at pinag pagan 'ko na yong pulo niya.
"Done." Tuon 'ko tinignan 'ko siya at nakatingin lang siya saakin.
"Aalis na ako." Malamig 'kong saad akmang aalis na ako ng hawakan niya yong beywang 'ko.
"Don't fucking acting i may fall for you Rosé." Giit nito, naka tingin lang ako sa'kanya walang imik ang tahimik ng paligid tanging hininga lang namin ang na ririnig 'ko.
"Wala akong pake!" Marahas 'kong inalis yong pag kakahawak niya sa beywang 'ko at padabog na sinara yong pintuan niya.
Pumasok na rin ako sa kwarto ko at huminga ng malalim.
"Ano ba pwede bang tumigil kana." Marahas 'kong tinapik tapik yong dibdib 'ko hindi kase to tumitigil parang nakakaramdam ako ng kaba kapag nasa paligid siya.
"Ano ba~" agad akong napahiga sa kama 'ko at tumingin sa puting ceiling.
"Ganito ba yong pakiramdaman nag mamahal?" Agad akong umupo at kinuha yong picture ni Rosé.
"Miss na kita will you woke up and handle your fucking husband. Well i shouldn't say this but please get well soon." Sabi 'ko habang hinahawakan yong mukha niya.
Agad akong nakarinig ng vibrate malapit sa cabinet 'ko kaya agad 'kong pinatung yong picture ni rosé sa make apan 'ko at pumunta sa cabinet 'ko nakita yong phone 'ko sa bag kaya agad 'ko 'tong kinuha.
Mom's
Is calling...
*RING!*RING!*RING!*
Nakatingin lang ako sa phone 'ko. Ano namang kaylangan niya? sinagot -ko yon at huminga ng malalim.
"What?"
["Tomorrow your going to start working, i just give you a rest para mas makilala mo pa si jimin, this is enough for you to rest so i'm going to decided na pumasok kana bukas dahil kailangan kana ng company.]
Mahaba nitong linya. Agad akong tumango at nag paalam, nilapag 'ko yong phone 'ko at humiga sa kama 'ko.
Nag iisip ako 'kong anong gagawin 'ko 'kong ano bang dapat 'kong gawin dito sa boring na bahay na 'to, agad nanlaki yong mga mata 'ko pano kaya 'kong mag meet kami ni Lisa ngayon? ilang araw 'ko na rin siyang hindi na kikita at na kakausap.
Agad 'kong hinablot yong phone 'ko at tinawagan yong number niya na agad naman niyang nasagot.
["CHAEYOUNG-AHHHH."]
Sagaw nito agad 'kong inilayo yong phone 'ko sa tainga 'ko nakakabingi boses ni lisa grabe.
"Wag ka nang sumigaw at baka marinig kapa." Sabi 'ko agad siyang tumawa sa linya kaya na patawa na rin ako.
["Let's meet together in the xxxxxx coffee, i'm miss you so bad~"]
Sabi nito napatawa ako sa'kanya kaya tumango na rin ako.
"Just wait me there. Okay bye i'm going to hang up." Sabi 'ko binaba 'ko na rin yong telepono at nag ayos ng sarili.
"Ms. Whang, jena, aalis lang ako ha." Pag papaalam 'ko sa kanila nakita 'ko namang pumunta si Ms. Whang at jena sa dereksyon 'ko.
"Narinig 'ko 'kong anong nangyari jan sa labi mo, okay ka lang ba?" Sabi nito ngumiti lang ako at tumango.
"Okay lang ho ako, atsyaka maliit na sugat lang 'to kaya wag ho kayong mag alala." Sabi 'ko habang naka hawaka sa balikat ni Ms. Whang ngumiti ito at niyakap 'ko na rin siya.
"Mag iingat ka ha." Tumango ako at lumabas ma.
At the coffee.
"Cheyoung over here." Agad akong napalingon nang may tumawag sa pangalan ko nakita kong winawagay way niya yong mga kamay niya kaya agad na akong ngumti at naglakad papalapit sa'kanya.
Tumayo siya at sinungaban ako ng mahigpit na yakap.
"I missed you." Sabi nito kaya napatawa ako ng mahina.
"I missed you too." Sabi 'ko agad siyang kumalas sa pagkakayakap 'ko. She scan my face siguro dinodoskobre 'kong meron ba akong sugat hindi ako nag kamali dahil nabaling yong mga mata niya sa labi 'ko.
Tinig nya ito sugat pa kase yon kaya halatang halata yan.
"Anong nagyari jan?" Tanong niya naka tayo parin kami habang nakahawak siya sa balikat 'ko, inalis 'ko yong kamay niya sa balikat 'ko at sinenyasan na umupo na sa harapan 'ko.
"Let me explain." Sabi 'ko alam kong hindi 'ko magagawang mag sinungaling sa'kanya kaya sasabihin 'ko na maasahan naman siyang kaibigan dahil simula nang mapunta ako sa Australia siya yong nag bigay sa 'kin ng balikat na masasandalan.
"What? Hinihintay 'ko dali." Iretable niyang saad, agad akong bumuga ng hangin bago ibuka yong bibig 'ko.
"Nahalikan niya ako." Agad nanalaki yong mga mata niya dahil sa gulat.
"As in talagang halik? yong talagang dampi sa labi?" Sabi nito habang malaki pa rin ang mga mata tumago ako sa inis.
"Oo..." sabi 'ko habang napacross ang kamay tinignan niya yong labi 'ko nakita 'ko naman nanag kasalubong ang kilay niya.
"Halik yon? bakit may sugat yang labi mo?" Tanong niya agad nanaman nanlaki yong mata niya bago ipinagcross yong kamay.
"Don't tell me, he bite your lips? I may right?" Seryoso niyang saad, tumango ako wala akong imik dahil alam -kong mapapagalitan ako nito.
"What the fuck! Are you fucking serious he bite your lips for fucking shit." Sabi niya agad 'kong tinakpan yong labi niya dahil masyado na siyang napapamura.
"Wag kang masyadong mag mura." Saway 'ko sa 'kanya, marahas niyang tinaggal yong kamay 'ko at umayos ng upo.
"Hay, hindi lang isa kong di dalawa buti nalang meron akong lakas na sampalin siya ng malakas." Sabi -ko habang seryosong nakatingin sa labas.
"I swear chaeyoung, once we meet hindi 'ko alam ang gagawin 'ko jan." Sabi niya habang umuinom ng coffee.
"Enough, i don't wanna talk to that shit. By the way i'm going to work tomorrow." Sabi 'ko sa'kanya tumango siya saakin.
"I still remember when you once said to me that your first kiss is going to stole to the person who is getleman who is always protect you to the bad guy, na lalaking may respeto sayo, pero anong nangyari, wala Nakuha ng lalaking yon yong first kiss mo." Mahaba niya lintaya kaya agad akong napaismid.
"Naalala mo pa rin pala yon." Sabi 'ko habang umihigop sa coffee.
"Aba natural. Hindi hindi 'ko yon makakalimutan." Sabi niya habang nakangiti.
"Forget it Lisa kamusta date niyo ni Jungkook, your boyfriend is handsome went i saw jungkook on the family dinner. Nilalapitan pa nga siya ng mga kababaihan pero iniiwasan niya lang you most be luckly he so loyal to you." Sabi 'ko napatawa naman siya habang may pagkapink na yong mukha niya.
"Yeah i'm glad." Sabi niya nag usap muna kami ng nag usap.
7:40 pm.
"Just call me 'kong wala kang makakausap okay." Sabi niya tumango lang ako agad siyang tumakbo papalapit sa kotse niya. Mamayang 8 pa ako uuwi. Gusto' ko muna mapag isa mamaya maya nag vibrate yong phone 'ko.
["Chae, it's raining outside you should be go home nakalimutan 'kong ibigay sayo yong payong 'ko."]
Agad nanlaki yong mga mata 'ko tumingin ako sa labas ang lakas ng ulan ganon na din ang hampas ng hangin.
"It's okay i can handle it." Sabi 'ko nilapag 'ko na yong phone 'ko ayokong magtagal dito bago pa lumakas yong ulan.
Agad 'kong itinapat yong maliit 'kong bag sa ulo 'ko at tumakbo ng mabilis malayo pa yong bus na pupuntahan 'ko pero kailangan basang basa na rin ang dami't buhok 'ko, basa narin yong bag ko! nako! Papaano 'to kailangan 'ko pang mag hintay.
Mamaya maya sa kalagitnaan ng pag takbo 'ko. Agad na may humintong kotse sa harapan xko kaya na patigil ako sa pag takbo agad niyang slide yong bintanan una hindi 'ko makita yong mukha niya dahil natatakpan ng basa yong mata 'ko.
Kaya kinusot kusot 'ko yong mata 'ko. Kumuha siya ng payo sa backseat niya at lumabas hinubad niya yong suot niyang coat at pinatung yon sa balikat 'ko.
"Anong ginagawa mo dito? Mamaya mag kasakit ka." Sabi nito hindi 'ko siya kilala dahil hindi 'ko pa siya nakikita.
"Sino ka?" Tanong 'ko sa'kanya agad na nag kasalubong yong kilay niya at sabay tawa.
"You don't remember ma? It's taehyung. Let's go bago kapa mag kasakit." Sabi nito wala na akong magawa dahil lumalakas na yong ulan agad niya akong pinag buksan ng pinto at walang alinlangan na pumasok ako.
Pumasok na rin siya at nagsimulang mag drive hindi ako makaimik dahil hindi 'ko siya kilala ng lubos.
"I heard magaling ka daw mag luto." Pagbasag niya sa katahimikan na bumabalot saming dalawa.
"A-ahh sinong may sabi n'yan sayo?" Nakangiti 'kong sabi napatawa siya.
"Your husband." Sabi nito agad akong napatahimik bago siya tignan.
"Hindi naman."
"By the way. Ganito ka pala katahimik. Well ngayon lang kase kita na kausap dahil ang sungit mo kaya hindi kita nakakausap, i'm kim taehyung your cousin husband." Sabi nito inilabas niya yong palad niya para makipag kamayan kaya tinanggap 'ko yon.
"Jennie must be luckly to have you." Sabi 'ko napatawa siya.
"Ako nga yong swerte na kilala 'ko yang pinsan mo. Una hindi maganda yong relasyon namin kase una palang pag kikita namin ang sungit niya na dahil makulit ako na inlove siya sa 'kin." Sabi nito napatawa ako sa sinabi niya.
"Ganon na ba siya kasungit para pag tabuyan ka? ang gwapo mo kaya." Sabi 'ko napatawa ulit siya.
"Kaya nga hindi nakatiis sa'kin. Ganito 'ko gwapo."
"Ikaw talaga."
"We're here." Agad siyang bumababa siya kotse niya at kinuha yong payong sa backseat, pagkatapos non ay pinagbuksan niya na ako ng pinto.
"Salamat taehyung oppa 'kong wala ka siguro mamaya pa ako nakauwi." Pagpapasalamat 'ko sa'kanya.
"Wala yon, your my bestfriend wife i should help." Sabi nito habang naka ukit ang ngiti sa labi.
Agad akong nag paalam sa'kanya basa na rin yong sapatos 'ko kaya agad 'kong pumasok patay na yong ilaw, ang aga naman nilang matulog tumingin ako sa relo ko.
"8:26 pm, palang bakit ang bilis nilang matu---" Napatalon ako sa gulat ng meron nag salita hindi 'ko namalayan nanasa harapan 'ko na si jimin na nakacross ang kamay.
"San ka galing at inabot ka ng ganitong oras huh?" Sabi nito habang nakatingin ng seryoso sa'kin.
"Anong paki mo doon." Sabi 'ko agad 'ko syang nilagpasan nakatingin lang siya sa'kin kumuha ako ng isang basong tubig at ininum yon lahat.
"Naabotan ako ng ulan kaya late na ako nakauwi." Sabi 'ko at hinugasan yong baso.
"Okay." Sabi nito aalis na sana ako pero napahinto ako nang magsalita isya.
"Pero kasama mo siya?" Sabi nito narinig 'kong humakbang siya papalapit sa'kin kaya lumingon na ako pagkalingon 'ko agad niyang hinawakan yong beywang 'ko.
"At kanino naman yan? That's my friend's coat i may right?" Sabi niya habang nakatingin sa coat nasuot 'ko.
Marahas 'kong inalis yong kamay niya sa beywang 'ko.
"Bakit ka naapektuhan? Diba wala.kang.paki" sabi 'ko sa'kanya ng deretso.
"Pwede ba jimin, tigil tigilan muna ako sa mga pakipot mong ganyan hindi bagay sayo pagod ako ngayon kaya 'kong pwede pagpahingahin mo 'ko, pwede po ba yon?" Sabi 'ko kaya agad akong naglakad pataas.
Agad 'ko binuksan yong pintuan ng guest room at dahan dahang 'kong binagsak yong sarili 'ko kama.
Naantok na ako.
NARRATOR
Agad na pinikit ni chaeyoung ang kanya mga mata hindi niya alam na natuyoan na siya.
Agad na binuksan ni Jimin yong kwarto niya at nakita niyang natutulog na ito sa basa niyang damit agad na huminga ng malalim si Jimin, at pinuntahan sila Ms. Whang na ngayon ay umiinom ng gatas.
"Nanie, pwede bang palitan niyo ng damit si rosé? Mamaya lagnatin yon punasan niyo na rin jena tulungan mo si nanie." Sabi nito kay ms. Whang na agad namang ngumiti at tumango.
"Sige iho pagkatapos kong inumin 'to." Agad naman na tumango si Jimin at pumunta sa kwarto nito.
Humiga ito at kinuha yong phone niya agad siyang napangiti nang mag iwan ng message si seulgi sa'kanya
Babe✨❤:
"Oppa. Are you free tomorrow? Let's go out."
Agad na umupo si jimin at umukit ng malawak na ngiti.
Me:
"Yes sweetie. I'm going to cancel my meeting tomorrow."
Babe✨❤:
"Okay! I'm excited to see you again baby."
Me:
"Me too. I miss you by the way i'm going to sleep now, bye i love you❤."
Babe✨❤:
"I love you too moah✨."
Agad na chinarge yong phone niya at natulog na may ngiti sa mga labia gad nyang minulat yong mata niya.
"Paano nalang kapag napamahal ako kay rosé ang mangyayari?" Tanong nito sa sarili meron kase siyang nararamdam na paru-paru na nag lalaro sa tiyan na kapag naman nasapaligid niya si rosé agad na bumibilis yong tibok ng puso niya he shrugs off and sleep.
"Don't fucking acting rosè, i may fall for you."
__
~°~°~°~°~°~°~
NEW UPDATED HERE LUVX'S :))
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro