Chapter 11: Fever
"Je ne changerais rien car finalemant
c'est rèel."
__
CHAEYOUNG POV.
Ahhh ang lamig Agad 'kong kinuha yong Kumot na nasa tabi 'ko lang hindi 'ko alam bakit nilalamig ako hindi 'ko naman binuksa yong aircon.
Agad 'kong binalutan yong buong katawan 'ko giniginaw na ako sa lamig rinig na rinig 'ko pa rin ang pagbagsak ng mga ulan sa labas, agad nan laki yong mata 'ko.
"Shit may pasok pa ako." I rushed to the bathroom and take a quick shower i wore the uniform that my mom brought me and take a make up, ramdam 'ko parin ang init sa katawan 'ko at sumasakit na rin yong ulo 'ko pero hindi 'ko na yon pinansin ang kailangan 'ko ang pumasok na i don't want to disappoint my mom.
Agad 'kong kinuha yong bag 'ko na nakasabit sa cabinet at kinuha 'ko na rin yong mga kailangan.
"Aray." Daing 'ko bakit kase pa harang harang 'tong lalaking 'to.
"Pwede ba tumingin-tingin ka nakikita mo naman na nag mamadali ako." Sabi -ko sa'kanya. I rolled my eyes and walk pass him. Naiilang ako kase sinusundan niya lahat ng hakbang 'ko kumuha ako ng kaunting kanin at ulam hindi 'ko alam pero wala akong ganang kumain pero kailangan 'kong kumain baka magutom ako don.
"May problema ba sayo?" Agad akong napatalon sa gulat ng biglang sumulpot sa tabi ko si Jimin i glare at him and walk pass him again. Umupo na ako sa upuan at nag simulang kumain, nakita 'kong nakatingin saamin si Jena at ms. Whang.
"Whatever." Agad siyang umalis sa tabi 'ko at pumunta sa kwarto niya. Pagkatapos 'kong kumain ay agad 'kong hinugasan yong plato 'ko haharap nasa na ako nang biglang sumulpot si Ms. Whang na may pag-aalala sa mukha.
'Bakit ang daming taong laging sumusulpot.'
"M-ms. Whang." Nauutal 'ko saad agad niyang hinawakan yong noo 'ko at leeg agad nanlaki yong mga mata niya.
"May lagnat ka hija." Sabi niya agad nanlaki yong mga mata 'ko kaya pala ang lamig lamig ako i have a fever what the fuck! kailangan 'ko nang umalis 8:45 na kailangan 9:40 naandoon na ako.
Agad akong kumuha ng isang basong tubig at ininum yon. Nakita 'kong nag hahanap ng gamot si ms. Whang pero wala siyang mahanap.
"Nako ubos na yong gamot." Sabi niya tignan niya ako i smile sweety at her and nod.
"It's okay ms. Whang i can handle myself." Sabi 'ko agad naman siyang umiling.
"Lalo kang mabibinat kapag hindi ka uminom ng gamot, kumain kapa ng kanin nako." Sabi niya lumapit ako sa'kanya at hinawakan yong kamay niya shit ang lamig ni ms. Whang.
"It's okay ms. Whang, kailangan 'ko na po talagang umalis--" agad naputol yong pananalita -ko nang tinawag ni jimin yong pangalan 'ko.
"ROSÈ!" Agad akong na pabuntong hiniga at padabog na pumunta sa kwarto niya.
"ANO BA!" Sigaw 'ko sa'kanya tinignan niya ako he looked at me and down to his neck tie.
"Hindi ba marunong si Ms. A
Whang mag ineck tie ka." I groan in annoyance he shook his head and signal me to came to him agad akong pumunta sa harapan niya at inayos yong magulo niyang neck tie. Tangina wala na akong oras! agad 'kong inayos yong damit niya.
"Done, manood kana lang sa youtube incase wala ako dito para ineck tie yang neck tie mo." Sabi 'ko akmang aalis na ako nang hawakan niya ako agad akong nagulat dahil ang lamig ng kamay niya.
"Rest." Sabi niya naka tingin lang siya. Kumakalas ako sa pagkakahawak niya pero hindi 'ko magawa. Sumasakit na rin masyado yong ulo 'ko.
"Ano ba bitawan mo ako." Daing 'ko sa'kanya agad niyang binitawan yong kamay 'ko agad 'ko namang hinawakan yong kamay 'ko na ngayon ay namumula.
"You have a fever hindi ka lalabas hangga't hindi ka gumagaling." Malamig niyang saad agad akong umiling.
"Kailangan 'ko ng umalis jimin." Agad akong umalis hindi niya na ako hinabol hindi naman niya ako mapipigil no.
I arrive at the company in 9:23 buti nalang sinundo ako ng secretary ni mom agad akong pumasok, rosè employee greet me i just nod and smile sweety at them.
"This way ma'am." I nod agad niyang binuksan ang pintuan, inilibot 'ko yong mga mata 'ko. Kitang kita ang mamahalin na salamin at mga gamit tumingin ako sa desk ni rosè meron doong nakaukit na Roseanne Son-Park i smile.
'I miss you...'
Agad akong umupo at agad 'ko doon nakita yong picture nila sa mismong desk niya.
"Mahal mo talaga siya." Bulong 'ko sasarili 'ko, bumuntong-hininga ako i rested my head on her desk. Ang sakit talaga ng ulo 'ko. Siguro hindi ako makaka concentrate nito.
"Ma'am coffee for you." Agad 'kong inangat yong ulo 'ko at nginitian siya agad 'ko ding nakita 'kong papaano nanlaki yong mga mata niya.
"It's there any problem, sweetie." My soft voice made her smile sweety at me. She shook her head.
"No ma'am." Sabi niya i smile at her she was about to leave when i call her.
"Amm what's your name, dear?" Agad niya akong nilingon kitang kita 'ko ang pag tataka sa mga mata niya kaya bumuntong hininga ako.
"It's okay 'kong ayaw mong sabihin." Sabi 'ko she shook her head and clear her throat.
"I'm Chaeyoung." She bow to me. My eyes widen.
'Shit, kapangalan niya ako.'
"Okay it's nice to see you again chaeyoung." Sabi 'ko sa'kanya she bow to me and leave.
(I guess you already know who is chaeyoung she's from twice.)
"Chaeyoung." Agad akong napadilat nang may tumawag sa pangalan 'ko iniangat 'ko yong ulo 'ko blurry pa yong mata 'ko kaya mariin 'kong pinikit yong nga mata 'ko at idinilat agad nanlaki yong mga mata 'ko.
"Jennie unnie jisoo unnie what are you guys doing here?" Agad akong tayo pero agad ding napa up, parang ang bigat ng katawan 'ko agad namang hinawakan ni jennie unnie yong kamay 'ko pero na bitawan rin agad.
"Chaeyoung you have a fucking fever bakit pumasok ka pa wala kanang gagawin dito." Sabi niya agad namang hinawakan ni jisoo unnie yong noon.
"Fuck sobrang taas ng lagnat mo parang pwede na mag luto ng itlog, let's go we will brought you to the hospital." Agad akong tinulungan ni jennie unnie at jisoo unnie naka hawak ako sa noo 'ko.
"It's okay, really i'm fine." Mahina 'kong saad. Agad namang umiling si jisoo unnie at jennie unnie.
"This is for your healty chaeyou--" agad 'kong tinakpan yong bibig ni jennie unnie.
"Rosé." Sabi 'ko sa kanila they nod there head. Hindi 'ko na kaya umiikot na yong patingin 'ko.
The next think that i know. Nakahiga na ako sa sahig at nagsisigaw na sila jennie unnie at jisoo unnie.
NARATTOR POV.
"CHAEYOUNG." Sabay na sigaw nila jennie at jisoo agad na tinawag ni jisoo si chaeyoung. Nag papanic na sila hindi alam 'kong anong gagawin.
"Shit bakit ayaw sagutin ni jimin yong tawag 'ko." Sabi ni jennie she tried many time but no answer tumawag ulit siya.
"Tangina naman JIMIN!" sigaw nito sa telepono nang sagutin ni jimim yong telepuno niya.
"Ano ba?" Pag tataka nitong tanong agad napabulalas si jennie nang marinig niya na napakalma ng boses niya.
"Just come to the hospital xxxxx nahimatay si rosé be quick you bastard." Sabi nito agad niyang binaba yong telepuno at sumakay na siya kotse at sinundan yong ambulance.
"FUCK!" bulalas ni jimin nasa kalagitnaan sila ni seulgi na nag dadate agad na tumawag si Jennie at sinabi nitong nahimatay si rosé kaya hindi na siyang nag dalawang isip na hilain si seulgi agad namang napadaing si seulgi dahil ang higpit nang hawak ni jimin sa'kanya.
"Babe. It's hurt." Daing nito agad na binitawan ni jimin at hinawakan nito ang mukha. Hindi na maipinta ang mukha ni jimin meron halong pag alala dahil nawalan ng malay si rosé at the same time na iinis dahil na istorbo ang pagdadate nilang dalawa.
"What's the problem?" Sabi nito agad suminga ng malalim si Jimin.
"I have to go to the hospital." Sabi nito seulgi frown and said.
"What. We have a date, you promise me nawalang mang gugulo sa'tin diba. Babe i miss you please." Sabi nito agad namang niyakap ni jimin si seulgi and cupped her face.
"It's importan babe nahimatay si rosé, s-she have a fever kaya nang yari yon. I promise next time we will date." Sabi nito agad na inalis ni seulgi yong kamay niya and pout.
"Okay just go." Malamig nitong saad agad na hinawakan ni jimin yong pisngi nito at hinalikan.
Hinalikan pabalik ni seulgi si jimin. Huminga sila ng malalim bago umalis si jimin
"I love you babe. I promise i will date you next time." Sigaw nito kay seulgi ngumiti lang si seulgi at kinaway kaway na ang kamay.
"This bitch she's getting on my nerves, nakukuha niya na yong attention ni jimin." She clenche her fits and cursed.
****
"How's rosé?" Agad niyang tinanong si jennie nang makapunta na siya sa hospital. Agad nang iniangat ni jennie yong ulo niya nan marinig niya yong boses ni jimin tumayo na rin sila nang lumabas yong docktor.
"Doc. How's our cousin?"
"How's my wife?"
Sabay sabay nilang sabi. Agad silang nag tinginang tatlo. Bumuntong hininga si jimin at binaling ang tingin sa doktor na ngayon ay nakatingin sa kanilang tatlo.
"Well. Mataas ang lagnat niya kaya nahimatay siya but don't worry she's fine. She have to rest pwede niyo na rin siyang iuwi para makapag pahinga siya ng maayos." Sabi nito kaya nakahinga nang maluwag silang tatlo.
"Thank you doc." Nag bigay galang sila sa doktor at pumasok na sa kwarto ni rosé.
Nakita nilang mahimbing na natutulog si chaeyoung kaya hindi silang lumikha ng ingay at hinayaan nilang matulog muna.
CHAEYOUNG POV.
Dahang dahan 'kong minulat yong mata 'ko hindi 'ko pa makita blurry pa kaya mariin 'kong pinikit yong mga mata 'ko at minulat yon ulit. Nakita 'kong naka upo si Jimin sa upuan habang nakatingin sa 'kin.
"J-jimin." Dahan dahan siyang tumayo at umupo sa tabi 'ko.
"How was your feeling?" Seryoso nitong saad i rolled my eyes at umubo. Umupo ako at hinilot yong ulo 'ko.
"I'm fine. Masakit lang yong ulo 'ko." Sabi 'ko. Narinig ko na huminga siya ng malalim.
"Let me." Agad niyang inalis yong kamay 'ko at hinilot niya yong ulo 'ko sa una na istatwa ako sa kinauupuan 'ko pero agad 'ko ring pinikit yong ulo 'ko.
"Pinauwi 'ko na sila jennie at jisoo, ako na ang mag uuwi ako. Make sure to rest in the house." Sabi nito i nod my head and rested for a while.
Narinig 'kong bumukas yong pintuan pero hindi 'ko binuksan yong mga mata 'ko sobrang sakit talaga ng ulo 'ko. Gusto 'ko pang matulog.
"Pwede mo na siyang iuwi. Make sure na ipapainun niyo yong nga gamot na ibinigay 'ko sayo Mr. Park lalong lala yong sakit ni Mrs. Park." Narinig 'kong sabi agad na sumara yong pintuan alam 'kong naka labas na si doc pero hindi 'ko parin binubuklat yong mga mata 'ko.
"We have to go rosé." Narinig 'kong sabi ni jimin agad 'kong binuklat yong mga mata 'ko at tumayo na rin agad akong napahawak sa ulo 'ko tangina kumikirot yong ulo 'ko.
"Let me carry you." Agad nanlaki yong mga mata 'ko at umiling.
"No! it's okay i can handle myself." Sabi 'ko tinignan lang niya ako ng seryoso.
"Can handle yourself? Are you kidding me rosé, just let me carry you, hindi kanaman yata mabigat diba?" Sabi nito i rolled my eyes and nod. Naramdaman 'ko nalang na dahang dahan ako umaangat i wrap my arm around his neck. Nakapikit lang ako ang sakit na talaga ng ulo 'ko hindi 'ko na mapikit yong mga mata 'ko.
Naramdaman 'ko nalang na dahan dahan na kaming gumagalaw hindi 'ko na maiwasan na makatulog sa dibdib niya habang buhat buhat niya ako.
JIMIN POV
She's not even heavy. Agad 'ko siyang pinasadahan ng tingin mahimbing na naman siyang na tutulog.
"What a brat." Sabi 'ko napangiti nalang ako dahil humihilik siya. I reached the parking lot agad ko siyang inilagay siya backseat at hiniga siya doon. Pumasok na rin ako at nag simula ng mag drive.
Pinapasadahan 'ko siya ng tingin 'kong gising na ba siya o hind. Agad 'kong nakita si Ms. Whang na nakatingin sa bintana.
Nakita naman niya ang prensensya 'ko nang lumabas ako kaya agad niyang binuksan yong pintuan basa na rin yong damit 'ko tangina kaseng ulan 'to hindi ma tigil-tigil.
"Ms. Whang. Pahingi po ng isang payong." Sabi 'ko kay ms. Whang agad naman siyang tumango at pumunta sa bahay, maya-maya nakita 'ko siyang papunta na sa kinalalagyan 'ko at inabot sa 'kin yong payong.
Agad akong nag pasalamat at binuksan yong pintuan ng backseat agad naman nanlaki yong mga mata ni Ms. Whang i signal her to be quite kaya tumango na lang siya.
Agad 'ko siyang binuhat habang hawak hawak ni Ms. Whang yong payong para hindi kami mabasa. Nang makapasok na sa bahay agad akong pumunta sa guest room at dahan dahan siyang hiniga doon.
"Hijo ako na ang bahala kay rosé mag palit kana ng damit at baka ikaw naman ang magkasakit." Sabi nito sa'kin agad akong tumango pinasadahan 'ko muna ng tingin si rosè bago 'ko binuksan yong pintuan at pumasok sa kwarto 'ko.
Huminga ako ng malalim at pumasok na sa bathroom, pagkatapos 'kong maligo i wrap the towel around my waist, kumuha ako ulit ng towel at pinunasan yong buhok 'ko. Narinig 'kong nag ding yong phone kaya sinabit 'ko yong towel 'ko sa balikat 'ko.
Babe✨❤:
"Babe. Make sure that your not gonna fall for that girl."
Tinignan 'ko lang yong message ni seulgi. Hindi ko alam pero i started to worried about rosé. When she's around, my heart automatically beat faster i don't know why it's so fucking confusing me right now.
"Fuck." Bulalas 'ko agad 'kong hinagis yong phone 'ko sa kama 'ko at kumuha ng damit na komportable. I rested my head to the headboard of my bed at kinuha 'ko na rin yong phone 'ko.
Me:
"Yes babe."
Agad 'kong pinatay yong phone 'ko at pumikit.
"Arghh." Agad akong umupo at bumuntong hininga. Pinipilit 'kong matulog pero hindi 'ko kaya, tumayo ako at hinayaan -ko nalang na maglakad 'kong saan man ako dalhin ng mga paa ko.
Mamaya-maya agad akong huminto agad akong umupo huminga ako ng malalim bago lumanghap ng hangin nasa balcony ako hindi 'ko alam 'kong bakit dito ako dinala ng mga paa 'ko kaya umupo na rin ako.
"I guess i have to sing. In this season." I clear my throat before singing.
"I mo du gon u yo ni an ya Gun yang gun yang na ye nuk ki mu ro On se sang i o je wan dal la Gun yang gun yang no ye gip pu mu ro."
Pumikit ako habang hinahapas ng mga hangin ang mga maiikli kong buhok.
"Ni ga nal bul los sul te na nun no ye kot chu ro Gi da ryot don got cho rom u ri shi ri do rok pyo oj jom yon u je sop ri gun yang gu ret don go ya Yo know, i know no nun na, na nun no."
I rested my head on the wall while my eyes is still close.
"Sol le nun man kum man hi du ryo wo un myong i u ril jak ku jil tu he so No man kum na do Man hi mu so wo When you see me when you touch me."
This lyrics i wrote this to my own hand at konektado to sa puso 'ko sinulat 'ko 'to nung pinapangarap 'ko pang maging kami ni seulgi i want her nong college palang kaming i want her to be my girlfriend hindi 'ko siya nakuha dahil hindi pa ako nakakapag confess sa'kanya i'm a coward boy i just want her hanggang sa tumuntong ako bilang CEO she come to me and confess hindi ko alam pero ang saya 'ko nung araw na yon.
Hanggang sa pinagkasundo ako ni mom kay rosé my life is messed up. Girlfriend 'ko na si seulgi non pero wala akong magawa 'kong di ang pumayag nalang. She want my attention which is i hate it. I don't know why but i don't love her, seulgi is the one that i love. But when she change hindi 'ko alam 'kong paniniwalaan 'ko ba yong mga acting niya. She not the rosé that i know. She also cook well and she also know how to tie perfectly on my neck tie.
She better stop this fucking acting. I may fall for her. For god sake i don't want to hurt my girlfriend hindi 'ko rin alam sa sarili 'ko 'kong bakit hinalikan 'ko siya nong gabing yon hindi 'ko mapigilan sarili 'ko dahil lasing na ako non at namumula na rin yong labi niya hindi ko maiwasan na kagatin
'Arghhh! Fuck! Just forget it.'
"I wounldn't change a thing cause finally it's real."
__
~°~°~°~°~°~°~
NEW UPDATED HER :))
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro