I'm Married ♡: Chapter 77
Chapter 77
Ivan’s POV
Stairs: “Stairs. Sa tagalog, hagdan. Sa English, escalator. Kung tinatamad mag-escalator, mag-elevator. Chos! Eto serious na. Ehemmm. Ummm, stairs. Kung sa buhay ng isang tao, parang ayaw nating mahirapan. Bakit pa tayo maghahagdan kung ang nasa isip naman natin ay may escalator at may elevator naman? Ganyan tayong mga tao. Mas pinipili natin ang daan na mas hindi tayo mahihirapan. Palagi nalang kung saan tayo mapapadali. Pero, hindi ba natin maisip na sa pamamagitan ng pag-gamit ng mga yun ay pwede rin tayong mapatigil o kaya mapahinto? What if kung nasiraan? Sa escalator, no choice ka kasi aakyat ka pa din gamit na ang mga paa mo. At isipin nyo nalang yung sa Final Destination 4! Bwahhahaha! JOKE! Sa elevator naman, wala kang choice kundi ang ma-stuck sa loob.”
“What I mean is, kung saan tayo tinatamad doon pa talaga tayo mas ligtas.”
Paliwanag naman ni Airryl ng group C3 sa nakuha nilang treasure. Nagpalakpakan naman kami. May point ito. Pero parang hindi pa din yun ang tumpak eh.
Dumaan rin ang iba;t ibang grupo na nagpaliwanag ng kanilang treasure na nakuha. Yung iba, walang connect. Yung iba, malalim. Sobrang lalim. Yung iba naman, napakababaw. At halos lahat sila ay may binigay na example. Tulad nalang ng mga past experiences nila noong High School palang sila.
Halos wala naman akong medyo naintindihan sa nagpapaliwanag ng nakuha nilang treasure dahil nakatingin lang ako kay Alisa. Wala na naman sya sa sarili. Ilang beses ko na syang sinusubukang pa-ngitiin pero no effect eh.
Two roads: “Para sa amin, ang meaning nito ay choosing between which way.”
Inangat ni Alisa ang ulo nya. Siguro dahil narinig na nya ang boses ni Austin. Napayuko naman ako. Bakit di pa ko masanay? This is not the first time. Why I’m still hurting this much?
Tila nanahimik ang lahat. Lahat ng mata nila ay na kay Austin lang.
“In life, pare-parehas nating nararanasan o mararanasan pa lang ang mamili sa isang bagay. Ang bagay na magpapasaya sayo o kaya naman ang bagay na mas makakabuti para sayo. ”
“Ang pinaka-nararanasan natin ay ang mamili sa dalawang tao.” Tumingin naman sya kay Alisa. Napa-yuko naman itong muli. Bumalik ang tingin ko kay Austin. Nakatitig sya kay Alisa.
“Hindi mo maintindihan kung sino ang pipiliin mo. Sa sitwasyon ko kasi, I’m choosing between my first love in the past and my last love right now in the present.” Nakatingin pa din sya kay Alisa.
“I’ll choose my present. Nakita ko man yung dati ko. I admit, the feelings are still there. But different as the way I feeling before. Maybe… I just don’t want to lose her again because she’s been part of my life.”
Kinuhit ako ni Aaron, “Dalang-dala silang lahat oh.” Sabaay turo sa lahat ng mga estudyante. Yung iba medyo naluluha na dahil nakaka-relate. Napatingin din ako sa mga head teachers. Naka-ngiti ang mga ito. Shet. Paano pa sila madadala sa pagpapaliwanag ko kung nadala na sila ng speech ni Austin? Tss.
May pinunas naman sa mata si Austin. Mukhang naluluha sya, “So…Ummm. For me, in choosing on this two roads which way is going to the where I’ll be happy. And that happiness is being with her. That’s all. Thank you.” Nagtilian ang lahat sa sinabi ni Austin. Napatingin naman ako kay Alisa. Naka-ngiti na sya. Nawala na ang malungkot nyang mukha.
“Talagang tungkol sa buhay at talagang nakaka-relate tayo sa sinabi ni Mr. Salvatorre. He also give example. Kaya si Ms. Lopez oh, namumula. Hehe.” Sabay turo ng isang head teacher kay Alisa.
Napa-ngiti nalang si Alisa, “So ang next naman namin ay ang nakakuha ng pinaka-treasure. Mr. Sy.” Tawag na nito sa akin. Tumayo ako. Shemay. Kinakabahan ako. Di rin kasi ako prepared. Tss. Bahala na nga! Kung ano na nga lang ang lumabas sa bibig ko!
Tumingin akong muli sa papel na may nakasulat na ‘Time Machine’.
“Going back or going fast forward to the future.”
Time Machine: “Eto yung gusto mong magkaroon ka kapag gusto mong balikan ang nakaraan o kaya ang makita ang future mo.”
Tumigin ako kay Alisa. She’s smiling at me. Listen carefully Alisa. This is the words I can’t say to you.
“Para sa akin… I want to use the time machine to go back to the past. Bakit? Let me tell you my---- No, our story. Back when, there was a girl who’s secretly inlove with me. But I was too busy getting my ex back.”
Napatingin naman ako kay Ianne. Her eyes like telling me ‘Ilabas mo ang lahat Ivan.’
Pumikit ako at huminga ng malalim, “Pero sila na ulit ng bestfriend ko. Sobrang mahal nila ang isa’t isa. Wala na akong maisip na paraan para bawiin sya. Kaya kahit trip ng kapatid nya sinakyan ko. And his planned is broke her heart. Kaya kahit alam kong hindi ko sya mahal, shinota ko sya. I was too dumb to not even knowing that I’m already falling for her already. And the time comes she heard everything. The planned, everything. She found out. She burst into tears and run out and got into accident.”
Austin’s POV
Fvck Ivan. Hindi mo naman kailangang ikwento pa ang nakaraan. Tatayo na sana ako para patigilin si Ivan pero pinigilan ako ni Vince, “Let him Austin. Matagal ng kinikimkim ni Ivan sa loob nya. Let him burst everything he wants to say.”
“She’s been in a comatose for more than 1 year and more than months. Napaka-daming araw at mga okasyon na lumipas. Wala akong ibang gawin kundi ang basahin ang diary nya. Dumaan ang birthdays, Christmas, new year, at ang pinaka-ayoko sa lahat, ang Graduation. Kung hindi dahil sa akin, eh di sana naka-graduate kami ng sabay. Parehas sana kaming tumanggap ng diploma.”
Pinunasan nya ang luha nya. Napatingin ako kay Alisa. Mukhang iniisip nya ang mga pinagsasabi ni Ivan. Hindi pwede to. Tatayo na sana ako para puntahan si Alisa pero pinigilan na naman ako ni Vince. Umiling ito.
“All memories about us… Had been erased to her memory. It was called, amnesia. I wasn’t expecting this. Alam ko pag-gising nya, papatawadin nya pa din ako. Pero, mali ako.”
“Ang gay ko na yata. Hehe.” Tumawa naman si Ivan at pinunasan ang luha nya.
“Kyaaa! Ivan ituloy mo yung kwento!!!”
“Oo nga! Pabitin ka! Kainis!”
“Waa! Anong sunod na nangyari sa inyo?”
“Nakaka-curious kung anong pangngalan nung girl? Sino sya Papa Ivan? ^o^”
“Guys tahimik!”
Nasaway tuloy sila ng isa sa head teachers.
“And the story goes on. Haha! Basta! And if I able to used that time machine, I’m going back to the past, make things right, and I would show/give her importance and I’m surely love her like she used to love me---more than that.”
Nagpalakpakan naman ang lahat. Tila ako lang yata ang hindi pumalakpak. Bakit kailangan nya pang ikwento? Hindi ba nya naisip na baka isipin ni Alisa ang mga sinabi nya? Baka bumalik ang pag-skait ng ulo ni Alisa.
“Sorry sa inasal sayo ni Hershey ah.” Sabi sa akin ni Kate habang naglalakad kami pabalik ng building namin. Oras na kasi para magpahinga kami. Sinasanay ko na rin sarili ko ang pagtawag s akanya ng Kate at hindi Caitlin.
“Wala yun.” Tipid kong sagot sa kanya. Magulo pa din kasi ang isipan ko ngayon. Gusto kong kausapin si Alisa. Gusto ko sya makasama ng buong gabi. Na-miss ko sya.
Nagpaalam na sa akin si Kate ng pumasok sya sa room nila. Naglalakad na ako ngayon papunta sa may kwarto.
“Si Alisa?” Tanong ko sa isang estudyante.
“Tulog na sya kanina pa.” Sabi naman nito.
Medyo sumilip ako sa loob, “Ah. Sige.” Yun nalang ang nasabi ko.
Bumalik na ako sa room. Kung sinuswerte ka nga naman, mukha kaagad ng kaagaw mo ang makikita mo. Nagpigil ako ng kamao ko.
Hiniga ko ang sarili ko. Pagbalik namin busy na ako. Paano ako makakabawi kay Alisa?
****
Pabalik na kami sa Manila ngayon. Wala kaming ginawa noong 4th Day. Halos nagkulong lang kaming lahat sa mga rooms namin. Yung iba naman ay namasyal lang. Sa building naman namin ay naisipang mag-truth and dare. At syempre, hindi ako nakisali sa kanila. Lalo na’t kitang-kita ko ang mga dare na pinapagawa nila. Tulad nalang ng ‘Make-out with Hannah’. Oo, ayan nga ang dae. At kaninong dare? Kay Vince! Mahal daw si Kyla pero kung makapag-french kiss kay Hannah! Mukhang sarap na sarap pa nga si Vince!
Oo, kasali din ang mga babae na katabing room lang namin. Nakakapagtaka nga at hindi nalabas ng kwarto si Alisa. Balak ko ngang pasukin sya dun pero ang sabi ng isang estudyante na pinapasabi daw ni Alisa na wag itong istorbuhin.
“Siomai? Gusto mo? Wait.. Hipan ko. Hihi.” Sabi sa akin ni Kate. Isang spoon at chopsticks pa ang gamit nya dito. Andito kami ngayon ni Kate sa may fast food sa SM. Bago kami makabalik ng Manila, mamamasyal daw muna saglit kami dito sa SM. Ewan ko ba pero gustong-gusto nyang kumain dito sa may fast food.
“Wag na.” Naka-ngiti kong sabi sa kanya,”Hmm. Okay lang ba talaga kay Char--- Cedrick yun?” Tanong ko kay Kate.
*Flashback
“Hershey!! Gagala lang kami ni Austin!” Sabay kapit sa braso ko ni Kate.
“C-Cupcake naman! Iiwan mo ko?” Naging malungkot naman ang mukha ni Cha--- Cedrick. And wait.. C-Cupcake ang tawag nya kay Kate?
“Oo! Hihihi! Eto naman, minsan ko lang makakasama si Austin! Sge! Babussshh!”
*End of flashback
Iniwan namin si Cedrick kanina. Hindi ko naman alam kung asan si Alisa. Unti-unti na nga akong kinakabahan. Baka nanumbalik na ang mga alaala nya. Noong nasa bus naman kami, hindi ako nagka-chance na kausapin sya. Because she’s sleeping. At ang sabi ni Kyla, bilin daw nito na wag itong abalahin sa pagtulog.
Kaya nung bumaba kami dito sa SM, nawala kaagad sya sa mga mata ko. Gusto ko sana syang hanapin. Kaya lang kasama ko si Kate.
Kaya hanggang pag-balik sa bus hindi ko sya maka-usap. Nakatingin lang sya sa bintana at may nakasaksak ring earphone sa taenga nya.
Hanggang sa pag-uwi rin sa bahay naming ay tila wala syang imik.
“Alisa…” Tawag ko sa pangngalan nya. Kung meron man kaming problema, kailangang maayos naming dalawa tong ngayong gabi. Dahil bukas paniguradong hindi kami makakapag-usap sa umaga dahil maagad rin akong aalis para sa shoot.
Nilingon nya lang ako. Walang ekspresyon ang mukha nya. Lumapit ako sa kanya at niyakap sya, “May problema ba tayo?”
Hindi sya sumagot. Kaya inalis ko ang pagkakayap ko sa kanya. Humarap ako sa kanya at tinititigan sya sa dalawang mata, “Alisa… Kausapin mo naman ako.”
Alisa’s POV
Iniwas ko ang tingin ko sa kanya. Hindi naman ako galit. Hindi ko rin kasi alam kung ano ang nararamdaman ko. Kung meron, siguro tampo?
“I won’t lose you again, Kate.”
Hindi pa din mawala sa utak ko ang pagkakasabi nya ng mga salitang yan. I won’t lose you again? Is she his ex? Is she his first love na tinutukoy nya sa speech nya kagabi sa treasure nila?
“Alisa… Kausapin mo naman ako.” Iniwas ko ang tingin ko sa kanya. Wag nyang sabihing may tinatago sya sa akin. At yung babaeng yun ang sinisikreto nya sa akin?
“Alisa naman. Kung may nagawa ako. Sorry na oh.” Tas niyakap nya ako ulit. How can I say no to this kind of guy?
Niyakap ko syang pabalik, “Matitiis ba kita?” Naka-ngiti kong sabi.
Humiwalay sya sa pagkakayakap sa akin, “Nagalit ba kita? May ikinatampo ka ba na ginawa ko?” Tanong nya sa akin.
Itanong ko kaya? Hayy. Sasagutin ba naman nya ako?
“Sino si Kate?” Shete. Hindi ko na natiis. Kainis! Bad mouth!! >////<
Ngumiti naman sya, “Bakit? Nagseselos ka ba?” Tapos tinusok nya ako sa tagiliran ko.
“H-Ha?! N-Nagtatanong lang ako kung sino yun eh.”
“Weh? Nagseselos ka eh.”
“H-Hindi ah.” *pouts*
“Anong magagawa ko kung sya ang first love mo?” Bulong ko naman.
Nakita ko ang nakaka-akit na ngiti sa mukha ni Austin. Niyakap naman nya akong muli, “Wala ka namang dapat ika-selos. Kababata ko sya. Kung sya man ang first love ko, ikaw naman ang last love ko.” Sabi nya at hinalik-halikan nya ang buhok ko.
KYAIIIIIIIIII!!!! KINIKILIG AKO!!!!! :”””””)
Niyakap ko din sya pabalik. Inamoy-amoy ko rin ang bandang leeg nya. I really love his scent. Kung buong magdamag kaming magkayakapan sa isa’t isa, wala akong pakielam. Basta ang alam ko lang, na-miss ko si Austin.
“Mabango ba ko?” Tanong nya sa akin. Kyaaa!!! Naramdaman nyang inaamoy-amoy ko sya?!! T^T
Umiwas ako ng tingin. Kasi naman eh!!! Ang pogi nya kaya!!! *u*
“P-Paano m-mo naman nasabing ina-amoy kita?”
“Haha! Sus! Ang bango bango ko noh? Ikaw din naman eh. Halika nga. Payakap ulit.” Tapos niyakap nya ako ulit. Waaa, Nakaka-ilan na sya!
Hinampas ko naman sya ng mahina, “Kanina ka pa nangyayakap ah! Kota ka na! Haha!”
“I just really missed you.” Ibinaon naman nya ang ulo nya sa may leeg ko.
Niyakap ko sya ng pabalik. Minsan lang kami magkayakap ng ganto. Kaya dapat sulitin ko na.
“I love you Alisa.” Bulong nya sa taenga ko. I felt his warm breath. Pakiramdam ko na-kuryente ang buong katawan ko sa pagkakabulong nya.
Napa-ngiti ako. Inilapit ko ang bibig ko sa may taenga nya, “I love you too.”
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro