Chapter 48

Austin’s POV

“Hmmmmm.” Nag-unat unat ako. Napatingin ako sa kama. Tulog na tulog pa din si Alisa. Sa may sofa kasi ako natulog. Gustong-gusto ko na ngang tabihan si Alisa sa pagtulog kaya lang – parang ang bilis ko naman yata.

Napatingin ako sa relo ko… 7:13am na pala.

Pumunta na akong banyo para mag-shower.

~I don't want another pretty face

I don't want just anyone to hold

I don't want my love to go to waste

I want you and your beautiful soul

You're the one I wanna chase

You're the one I wanna hold

I won’t let another minute go to waste

I want you and your beautiful soul..

Kanta ko habang nagshoshower ako. Eto kasi ang pinakagusto kong kinover ko noon. Hindi pa rin mawawala ang mga ngiti sa aking mga labi dahil sa nangyari kagabi. Hindi ko alam pero… sobra akong napapangiti pag naaalala ko yun. Hindi man yun ang kauna-unahan na niyakap nya ako..Pero, parang kakaiba yung kagabi.

Ang unang yakap nya sa akin ay yung sumakit ang ulo nya na ipinagluto ko pa sya ng chicken soup. Pangalawa, yung niyakap nya ako dahil siguro sa sobrang saya. Dumaan ang mg araw na kada niyayakap ko sya… Hindi nya binabalikan ang mga iyon. At ang pangatlong yakap nya sa akin ay yung kagabi. Hayy. Eto na naman ako at napapangiti.

Alisa… Wag mo ng balikan ang nakaraan mo… Ako… Ako n alang… Wag na  si Ivan…

Alisa’s POV

“Haaaaaa.”Hikab ko. Nag-unat ako. Pagkamulat ko ng dalawa kong mata. Teka….. kwarto to ni…. AUSTIN ah! Oh myyyy.

“Gising ka na pala.”Napalingon ako sa gawing kaliwa sa nagsalita non.

THE ABS….. MY VIRGIN EYES!!! O.O

“Ah. Oo. Hehe.” Sabay lihis ko ng tingin sa kanya at tumayo na sa pagkakahiga.

“Ah. Ano… Hmmm.  Aalis na ko.” Paalam ko naman. Hindi pa din ako natingin sa kanya. Ano ba kayo!! He’s just wearing a boxer and he’s shirtless!! O.O

Akmang aalis na ko pero nagsalita sya, “Yung kagabi… Gagawin ko ang lahat para mag-work ang marriage natin Alisa. Sana ikaw din.” Sabi naman nya. Hindi pa din ako nalingon sa kanya dahil grabeh!! Baka ma-rape ko ang lalaking to!! Hihihihi. :’333

I’ll do everything… I also want this marriage to be work out.

But when the time that my memories come back… Please… I really want an annulment..

Lumabas na ko ng kwarto nya. Napasandal ako sa pintuan nito.

Paano at bakit kami napapunta sa arranged marriage ni Austin?

Are we a couple before?

Or… something else…

Ivan.. I need you. I want my memories to come back.

Feels like someone needs me…

Feels like someone is waiting on me…

And that blurred guy on my mind… I know he is that someone…

I must’ve been like Ivan.. I guess being with him would bring back my memories…

“Alisa.” Agad akong napalingon sa talagang napaka-pamilyar na boses, boses nailing beses kong naririnig sa utak ko. Ang boses ni Ivan. At eto na naman… Naramdaman ko na naman ang pakiramdam na nagka-gusto ako sa kanya. Ang pinagtataka ko lang… Bakit sobra ang pagbilis ng tibok ng puso ko pagdating kay Ivan?

Ivan’s POV

*TOKTOK* Katok ko sa pintuan ng kwarto ni Alisa.

*TOKTOK* Katok kong muli pero wala talaga.

“Hmm. Alisa, papasok ako ha?” Sabi ko at akmang bubuksan na ang doorknob ng pintuan pero narinig ko ang pagbukas ng kabilang kwarto…. Ang kwarto ni Austin at lumabas si…. Alisa?

Napasandal sya sa pintuan nito, tila may malalim na iniisip. Napaka-seryosong mukha nya. Sa totoo lang, ngayon ko lang nakitang ganyan ka-seryoso ang mukha nya. Dahil nung high school naman kami ay lagi ko lang syang nakikitang masaya at palaging naka-ngiti. Ngayon… Tila ang lalim ng kanyang iniisip. Teka… Hindi kaya’t… Unti unti ng nabalik ang mga alaala nya?

“Alisa.” Tawag ko sa pangalan nya.

Agad rin naman nya akong nilingon, “Ivan, ikaw pala. Good morning.” Sabi naman nito at binigyan ako ng isang ngiti.

Bakit ngayon ko lang napagtanto na ang ganda pala ng ngiti nya?

Bakit lahat ng masasayang memories namin noon ay nagfaflashback sa utak ko ngayon at samantalang sya… lahat ng iyon ay nakalimutan na nya. At ako na naman ang may kasalanan..

Bakit ngayon ko lang napagtanto ang halaga nya?

Bakit ngayon ko lang narealized na mahal ko na nga talaga sya?

Napakalaki mong tanga Ivan….

“Uy. Ivan.” Tawag nyang muli dahilanan para bumalik ako sa ulirat ko.

“Ah. Hehe. Good morning din! Nakapag-breakfast ka na ba? Lika, sabay na tayo pagpunta dun.”Aya ko sa kanya.

“Di pa nga eh. Hehe. Hmmm, kasabay ko si Austin eh. Una ka nalang. Iintayin ko pa sya eh.” Sabi naman nito.

“Ah. Eh di sabay sabay nalang tayong tatlo. Hmm, sya nga pala… Sa k-kwarto ka ba nya n-natulog k-kagabi?” Tanong ko sa kanya.

Sana hindi…

Sana may sinabi lang sya ngayong umaga kay Austin…

“Oo eh. Hehe.”Sabi naman nya na tila nahihiya.

Sh*t. Ibigsabihin… They slept in the same room… together? Ughh. Yeah, they slept in the same room. It doesn’t mean that… they really slept with each other. Alisa is not that kind of girl. I know.

“Ah. Ganun ba. Asan na ba si Austin? Ang tagal naman yata.”Sabi ko naman na medyo naiinis na.

“Nagbibihis pa kasi sya eh.”Sabi naman nya.

O_______O

Winave-wave nya yung kamay nya as a sign of ‘No’, “I know what you’re thinking. Hindi ganun ha. Walang nangyaring ganun. Pagkagising ko kasi kakalabas lang nya ng cr. Kaya nga ako lumabas na eh, kasi… wala syang pang-itaas. Eh parang… nakaka-ano… Ano… Basta! Hehehe.”

Nakahinga naman ako ng maluwag. Kahit na, wag na wag nya lang maiisipang galawin si Alisa. Dahil pag nangyari yun, baka mapatay ko sya.

“Alam ko naman yun. Hehe. Kilala kaya kita. Hmm, Alisa… Yung nangyari kagabi ----”

“Ah! Yung kagabi?!! Ano… Hmm.. Ah… Ano… K-Kalimutan na natin yun! Hehe.”

“Ano yung nangyari kagabi?” Tanongni Austin. Tumingin patalikod si Alisa.

“Anong nangyari kagabi?” Ulit nyang tanong sa aming dalawa ni Alisa.

Si Alisa naman, nakatungo lang.

“Ivan.. Anong nangyari kagabi?!” Hinawakan ni Austin ang kwelyo ko.

“Austin!! W-Wala yun!! Bitiwan mo na si Ivan!!”Pag-aawat ni Alisa dito.

“Bakit? Ano bang nangyari kagabi? May hindi ka ba sinasabi sa kin?”Tanong ni Austin kay Alisa.

Napatungo na langsi Alisa at hindi maka-sagot, “Bitiwan mo na nga ako!” Sabay tabig ko sa kamay nya.

“Alisa…” Sabay na tawag naming ni Austin sa pangalan ni Alisa na naka-tungo, “Ali----“ Hindi ko na naituloy dahil naiyak sya.

“Alisa… Sorry. Sorry. Nagtatanong lang naman ako eh.” Sabi rito ni Austin, “Sorry. Hindi na mauulit promise. Hindi ako galit. I just get confused kung ano ang nangyari kagabi. Shhhh… Wag ka ng umiyak.. Please.. Sorry.” Sabay yakap ditto ni Austin.

“Austin…. Sorry.” Sabi ni Alisa ng balikan ang yakap ni Austin sa kanya.

Alisa… Hindi pa naman huli ang lahat sa atin di ba?

Akin ka na lang ulit…