Ylesha POV

"Kuya,I'm sorry to say this... But, Ylesha is going to die if she had another heart attack."

As I was listening to Tito, a tear suddenly fall.Hindi ko man makita si Dad ay alam ko na umiiyak siya.

Paano na lang 'kong mamamatay ako? Paano si Dad? Si Nikki? I can't leave them in this World! Magiging malungkot si Dad at ba'ka mamamatay siya.Tapos si Nikki... Hindi ko na siya makakasama. Ilang months pa lang kami nag kikita pero feeling ko isang araw lang kami nag kita.

Unti-unti 'kong binuksan yung mga mata ko ng umalis na sila Dad. Napa tingin ako sa gilid ko. Nakita ko si Harvey na naka tulog at may mga pasa sa mukha.
Na iisip ko si Nikki... Ano na kayang nangyari sa kanya? Pumunta rin siya kaya dito sa hospital?

I wish wala akong sakit. Gusto 'kong ipamigay 'tong puso ko at kunin yung sa kanila. I may sound selfish but this is for my Dad. King pwede lang mag nakaw ako ng puso ginawa ko na yun, dati pa.

Lumipas yung isang gabi na nasa hospital ako.Naka labas na rin ako at sabi ni Tito ko na doctor ay sa bahay na lang ako. Kailangan ko din inomin yung mga gamot ko pero hindi ko iniinom. Mamamatay lang din naman ako kaya ano pa ang selbe ng gamot?

Tinawagan ko si Nikki dahil miss ko siya.Bantay sarado ako dito ni Dad kaya hindi na namin na tuloy yung plano na mag kita.

Sinagot niya yung tawag ko kaya ngumiti ako.

"Sorry Nikki kung hindi ako maka labas ng bahay. Nandito si Dad at ayaw niya akong palabasin." Pagpapaliwanag ko.

"That's okay. Ang mahalaga ay okay ka na."

Hindi ko alam kung ngingiti ako dahil concern siya or malulungkot ako dahil mamamatay na ako. Yumuko ako at pinunasan yung luha na biglang lumabas sa mga mata ko.
Hindi ko na pigilan yung pag iyak ko. Pinipilit 'kong hindi ma iyak para hindi maghinala si Nikki. Ayaw 'kong ma laman niya na mamamatay ako. Sigurado akong magwawala siya.

"Hey... W-what happened? "

Pinalayo ko muna sa 'kin yung phone at pinunasan yung sipon ko at luha.Kinuha ko yung phone ko at sinagot si Nikki.

"W-wala... Na miss lang kita." Pagsisinungaling ko. Rinig ko naman siyang tumawa ng marahan.

"Anong tinatawa mo?"

"Nothing... Your cute." Saad niya. Ngumisi naman ako saka nag paalam na kay Nikki na I end yung call. Sabi niya bukas na naman kami mag uusap.
Tinatawag na rin ako ni Dad.

Nakita ko siya na nag hahanda ng pagkain sa dining room.Nguniti ako at umupo. Umupo na rin siya sa tapat ko at binigyan ako ng pagkain.

Kakain na sana ako ng mag ring yung phone ko. Nakita ni Dad yung pangalan ni Nikki kaya kinuha niya agad yung phone kk bago ko pa ma kuha.

"So, this is what your doing?" Tanong niya.Napa kagat ako ng labi ko. Saka yumuko.

"I'm sorry,Dad"

—

"Your not going to use this phone anymore!" Sigaw niya. Pilit ko naman yung kinukuha pero hindi ko ma abot.

Tumigil ako dahil ba 'ka ma pagod ako at bigla na lang ma himatay dito.Tinignan ako ni Dad ng masama bago siya nag lakad palayo.Sinundan ko siya sa taas at napa tigil ako ng pumasok siya sa office niya. Papasok sana ako pero ni lock niya yung pinto. Walang gana akong pumasok sa kwarto ko.

Ilang oras akong nag kulong dito sa kwarto. Hindi na ako naka kain pa kanina sa sama ng loob ko kay Dad. Kanina niya pa ako tinatawag na kumain na dahil gabi na.

Tumigil si Dad kaya lumabas ako ng kwarto. Sumilip ako sa ilalim at na kita ko sila Harvey at Tito na nag uusap. Agad akong nag tago ng napa tingin sa gawi ko si Nikki kaya dito na lang ako sa taas na kinig sa pinag uusapan nila.

"Siguro, umuwi muna kayo... Nag tatampo si Ylesha sa 'kin."

"Why?" Tanong ni Harvey.

"Kinuha ko yung cellphone. That Nikki is calling her! Paano ako hindi magalit sa kanya." Pag papaliwanag ni Dad.

Huminga ako ng malalim bago bumalik sa kwarto ko. Binuksan ko yung bintana at nakita ko silang papa-alis na.

Mabuti naman at umalis na sila. Hindi ko pa kayang harapin si Harvey. Ba 'ka tanongin niya ako 'kong gusto ko din siya... Tapos kapag hindi ako sasagot magiging cold na naman siya sa 'kin gaya ng dati.

"Ylesha." Tawag sa 'kin ni Dad kaya nag kunwari na akong hulog. Pumasok siya at umupo sa kama ko. "Alam 'kong gising ka... Sorry sa ginawa ko."

Hindi ako gumalaw ni isa. Nakikinig lang ako sa kanya. Ayaw ko siyang makausap kahit ngayon lang. Mas gusto 'kong hindi na lang.

"Don't be like that. Anong gusto mo?" Tanong niya."And... Don't think that your going to die anytime. I'll promise that you'll not going to die.

Napa iling ako. Not going to die? How? Sinong ni lo ko niya? Alam 'kong mamamatay na ako. Kaya gusto 'kong makasama man lang si Nikki sa huling sandali ng buhay ko. Gusto ko din makasama si Dad pero ma ikli ko lang na nakasama si Nikki. Gusto ko siyang alagaan ngayon... Para kahit pa paano ay nagkaroon kami ng bonding outside the school.

Ang wish ko man lang bago ako mamatay ay makasal kami ni Nikki. Matutuwa na ako kahit pa paano ay naka tulong si Dad. Alam na nga ni Dad na mamamatay ako ay pinipilit niya pa rin akong makasal kay Harvey! Ayaw 'kong mamatay na kasal ang taong hindi ko gusto.

"Babawi ako sa lahat ng oras na hindi ko na bigay sayo, princess... Promise, Daddy will save you from your illness." Aniya.
Tumayo siya, at dahan-dahan na lumabas ng kwarto.Tumayo na din ako at tinignan yung pinto.

Napa tingin ako sa labas ng bintana ng may ma kitang umuulan. Sinasabayan talaga ng panahon yung pagiging malungkot ko.

"I'm so sorry, Dad"

1 month past

It's now September 27,2021. My birthday is tomorrow kaya busy si Dad sa mga kailangang gawin. Sabi ko sa kanya simpleng birthday party lang pero ayaw niya. Gusto niyang imbitahan yung mga tao sa kompanya at pati mga kaklase ko dati. Nandito kami ni Emily sa mall nag sho-shopping. Imbitado rin ang A3 kaya ito siya... Namimili ng magandang gown para mapa impress si Archer.

I looked at the key chain section. Na gulat ako ng makita yung babaeng nag bigay ng key chain sa 'kin dati. Nakita niya rin ako at kumaway siya.

Lumapit ako sa kanya at napa tingin sa mga iba't-ibang klaseng key chain. May na kita akong nag iisang key chain na Trumpet creeper kaya kinuha ko yun.
Tinignan ko ng mas malapitan at iba siya sa na bili ko.Ito medyo may pagkaluma na... Parang silver lang.

"Gusto mo? Sayo na lang. It's very expensive." Inangat ko yung ulo ko at tinignan siya. Tumango-tango naman siya kaya tinignan ko yun ulit.

I remember Nikki in this... Kamusta na kaya siya? 1 month na kaming hindi nag kikita. Gusto ko siyang imbitahan sa birthday ko pero... It's Dad. Ayaw niyang makita si Nikki. Ayaw ko din naman ng gulo sa birthday ko.

"Are you sure, miss?" Hindi makapaniwala 'kong tanong.

"Yes... Diba na kuha mo na yung isa? Ito naman sayo. Wala ka ng makikita pang ganyan sa buong buhay mo." Pagpapaliwanag niya.

Ngumiti ako habang naka tingin sa keychain. Inangat ko yung ulo ko at umalis na yung babae. Tinawag na rin ako ni Emily para kumain sa sikat na restaurant.

"This steak is delicious!" Emy exclaimed.

"Oo nga... Parang kakaiba." Pag sasang-ayon ko naman. Merong naging bukas na restaurant malapit sa mall. Kaya nandito kami. Akala ko hindi ma sasarap kasi yung pangalan parang mga sinaunang panahon na.

I enjoyed eating my steak. Natapos kami sa lunch namin at bumalik ako sa bahay, kasama si Emily. May binili siya sa 'king dress para sa birthday ko kaya tinanggap ko na lang yun. Umalis na din siya pagkatapos niyang ibigay yung dress. Bibili pa raw kasi siya ng lipstick at mga pampaganda. Alam ko naman 'kong bakit siya magpapaganda na parang siya lang yung may birthday.

Gabi na at nandito na si Dad. Yung mga gagamiting mga table nasa labas na. Nag tungo ako sa dining room dahil nag hahanda na yung mga maids ng pagkain nami ngayong gabi.

Hindi ko man lang na kausap si Dad ngayon kasi busy nga sa pag hahanda ng lahat. Kaya na una na akong matulog. Kinuha ko yung phone ko na nasa mini table. Binalik na ni Dad sa 'kin kahapon lang. Yung number ni Nikki hindi na naka save at iba na yung sim ko. Pinalitan ni Dad. Pero yung mga pictures hindi niya na delete kasi naka locked yung app.

Matutuwa kaya ako dahil birthday ko na bukas? O malulungkot ako dahil hindi ko makikita si Nikki sa birthday ko?

—

Minulat ko yung mga mata ko ng may biglang bumampi na ilaw sa mukha ko. Nakita ko si Dad, tumayo ako ka agad at kinusot-kusot ko yung mata ko.

Na gulat ako ng niyakap ako ni Dad. Hindi ako makagalaw sa gulat. Na raramdaman 'kong umiiyak si Dad kaya hinagod ko yung likod niya.

"Bakit ka umiiyak Dad? May nangyari 'ba?"

"I'm so sorry. I know na ang wish mo talaga ay mabuhay ng matagal. If na iisip ko yun parang
mas gusto 'kong ako na lang ang mamatay. I can give my heart to you."

Mas na gulat ako sa huling sinabi ni Dad. H-he can give he's heart for me? B-but... I don't want it.

Umiling ako habang tumutulo yung mga luha ko sa mata ko. I can't stand seeing Dad crying. Na iiyak ako kapag umiiyak siya.

"I-it's not your f-fault, Dad. I think t-this is my destiny." Nangingiyak ko pa ring saad.

Ako ang mas na lulungkot sa sitwasyon niya... He's only daughter... Princess... is going to die. Hindi ko naman ma iwasan
na hindi atakihin.

Na tapos yung pag uusap namin ni Dad. Ang bilis lang ng oras at gumagabi na. Nag hahanda  ako ngayon sa kwarto ko at may nag mamake-up sa 'king mga make up artist.tumayo ako at nag bihis ng dress ko sa dressing room. My dress is glowing like my face. Tinulongan naman ako ng mga maids na suotin yun. Napa tingin ako sa salamin at ang ganda ko.

Ma iiyak na sana ako dahil sa naiisip ko pero na pigilan ko naman.

"Ms. Fuentes... Are you okay?" Ngumiti ako bago lumingon.

"Uhmm, yes. Tapos na 'ba?" Tanong ko. Tumango lang naman siya kaya lumabas na ako ng kwarto. Bumaba ako at huminto sa tapat ng pinto. Ilang segundo ay bumukas yun at nakita ko ang madaming tao na naka tingin sa 'kin.

"Ladies and gentle man... The birthday girl. Ms. Jillian Ylesha Fuentes." Saad nung MC Napa tingin ako Kay Dad ng inalalayan niya ako. Ngumiti ako sa tawa at nag tungo kami sa gitna. Sinayaw ako ni Dad.

(Play the background music Dance with my father)

Habang tumutugtog yung music ay dun ang pag sabay namin ni Dad sa pagsasayaw. Naka tingin ako Kay Dad at Hindi inaalis yung tingin sa kanya.

Sinusulit ko yung time na maka sama ngayon si Dad kasi... Hindi ko na siya siguro makakasama ngayong Christmas. Marami pa ang mangyayari. Kaya... Hindi ma sisigurado ni Dad 'kong Mayayakap pa niya ako. Masaya ako na naisayaw ako ng first love ko.

My Dad is my first love.

He is the one. Because she loved me and I loved him. Nang nawala si Mom ay siya na ang nag mamahal sa 'kin. And... Nikki is my second love. Kahit na ayaw ni Dad kay Nikki ay nirerespito ko pa din siya.

Na wala yung tingin ko kay Dad ng makita si Nikki na naka suot ng uniform ng waiters.

"Nikki?" Bulong ko.