Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 10


Ylesha POV

"I should get going... Take care of your self!"

"Okay,see you at school." Pahabol ko pa at lumabas na siya ng gate ng tuloyan.Pumasok ako sa bahay at nag tungo sa kwarto.

Isang araw na walang Nikki... Na miss ko siya bigla.Bukas makikita ko na din siya.Kaso,na hihiya akong tumingin sa kanya,
hindi ko pa din na lilimutan yung ginawa niya sakin.Nawalan na nga ako ng lakas ng loob na makipag usap sa kanya...

Tumingin ako sa desk ko at kinuha yung gamot ko at kinuha yung basong may lamang tubig.Ininom ko ka agad yun at pagka tapos ay napa tingin ako sa phone ko ng biglang may nag fla-flash sa screen na unknown number.Tinignan ko lang naman 'yun at nag aalinlangan na sagotin.

Sino 'to? Ni isang unknown number wala pang nakakatawag sakin noon...

Hinayaan ko na lang na tumunog 'yun at humiga na sa kama.Ayaw kung sagotin 'yun... Ba'ka prank call.Madami pa namang nag pra-prank call sa panahon ngayon.
tumingin ako sa ceiling at mga ilang minuto ay unti-unti ng sumasara yung mata ko,pero na wala yung antok ko ng may tumawag ulit kaya hindi ko na kinaya at sinagot na yung bwesit na tumatawag.

"Who the h*ck is this?!" Sigaw ko sa inis.Wala namang sumasagot at tanging mahinang tawa lang naririnig ko.Psycho siguro 'to.

"I don't see that coming."

Doon lang ako na tauhan ng mag salita na siya,laking gulat ko ng nag pakilala siya sakin.

"It's me... Nikki."

"N-Nikki? Ikaw 'ba talaga yan?"

"Oo,Init ng ulo mo... Meron 'bang nangyari?"

"W-wala... Akala ko kasi prank." Naka ngiti 'kong ani.

"Ganun... Okay ka lang?"

Na tahimik ako saglit at na nindig yung balahibo ko.Bakit niya tinatanong kung okay ako? M-Meron 'ba siyang alam?!

"B-Bakit mo naman tinatanong?"
Kinakabahan kung tanong at hinintay yung sagot niya.

"Tinatanong ko lang kung okay ka.Ba'ka may nangyari sayo O may sakit ka."

"Wala naman..."pag sisinungaling ko.

Ba'ka coincidence lang na mag tanong siya sa kalagayan ko... Sana naman hindi niya alam yung nangyari sa mall.

"Bakit ka 'ba nag tatanong ng mga ganyan? Parang may nangyari saking masama."

"Just because... By the way,save mo 'tong phone number ko.bye"

"Wait-" Hindi ko na na tapos yung sa sabihin ko ng enend call niya na.I sighed and put down my phone.Busy siguro,kaya nag mamadaling I end.

Binuksan ko ulit yung cellphone ko at sinave yung number niya.Na hinto ako ng may ma isip ako.Ano kayang pangalan niya sa'kin?

Yung parang kakaiba sa lahat ng mga tao... Yung unique!

Napa tayo ako sa na isip ko at nag simula na akong mag lagay ng pangalan niya.Siguro... Ito na
yung unique na napili kung pangalan para sa kanya.

Napa ngiti ako ng sinave ko na yung pangalan niya,saka ni lagay sa gilid ko yung phone ko at humiga.

Matutulog na 'ko... Wala naman akong ganang kumain at mamaya pa dadating si Dad mula sa trabaho niya.

"I'm sorry,princess... Ngayon lang ako naka uwi.Kumain ka'ba kagabi?"

Tumingin ako kay Dad at tumango ng pilit.Ngayong umaga lang siya naka uwi sa bahay.He's not like this...

"Eat your food." Ani ulit ni Dad at kumain na lang ako.

Ngayon niya lang 'to na gawa... So,pag bibigyan ko siya.Ba'ka may problema lang sa company's niya,kaya hindi siya umuwi ka gabi.

Mga ilang minuto naman ang nakakalipas ay lumabas na ako ng bahay pagka tapos 'kong kumain.Pumasok ako sa kotse ni Dad at umupo siya sa drivers seat.Babawi siya ngayon sa'kin,That's my Dad.

Habang bumabyahe kami walang akong maririnig ni isang salita saming dalawa.Seryoso lang na nag dri-drive si Dad.Hinayaan ko na lang siya at tumingin sa labas ng bintana.Kung ano man yung problema ni Dad,sana ma tapos na... Ayaw ko siyang nakikitang tahimik.Hindi ganyan yung Dad ko 'eh!

"Here we are..." Ani ni Dad at hininto yung kotse sa labas ng gate.lumabas siya at pinag buksan ako ng pinto kaya lumabas ako at niyakap si Dad.

Mga ilang segundo ay kumalas ako sa pagkakayakap kay Dad at tumingin sa mata niya.

"Always remember this... Don't trust any strangers." Dad said before he leaves.Nilingon ko yung sasakyan niya at lumalayo na si Dad.Hindi ko na gets yung sinabi niya at hindi ko alam ang ibig niyang sabihin.

Parang... Isang babala na dapat hindi ko gagawin dahil kung gagawin ko,parang may masamang magyayari.

Na balik ako sa realidad ng may nagsalita sa likod ko.

"Hi,Ylesha"

Sa gulat ko ay nilingon ko siya at biglang tumunog yung relo ko ng isang pagkakamali ko ay mahahalikan ko na si Nikki.Hindi ko inaasahan na malapit na pala yung mukha niya sa'kin.

Ngumiti siya ng makita niya yung expression sa mukha ko, kaya nilayo niya na yung mukha niya.Ako naman umiwas ng tingin at kumuha ng hangin.Kanina parang mauubosan ako ng hangin sa ginawa niya!

"Y-you startled me!"I shouted and he just chuckled.Huminga na lang ako ng malalim at umirap sa kakahiyan.

"Let's go... I feel embarrassed."Ani ko pero yung huli kung sinabi ay binulong ko.

Na una naman akong pumasok at na sa likod ko lang siya.Alam ko naman na natatawa na 'yun,pero pinipigilan niya lang.ka tawa-tawa na 'ba talaga ako?!

Pumasok ako sa loob ng room at na upo sa upuan ko.Nilingon ko naman si Nikki at umupo na siya malapit sa bintana.umiwas agad ako ng tingin ng kinalabit ako ni Emily kaya hinarap ko siya.

"Are you okay? Hindi na 'ba masakit?" Tanong niya sakin.Tumango ako at nagsalita.

"Okay lang naman ako."

"Don't say that!" Ani niya at tumahik na siya ng dumating si sir.

Mga ilang oras na ang nakakalipas ay napa tingin ako sa likod ko.Tinignan ko yung upuan ni Harvey,pero wala siya.

Hindi nag aabsent si Harvey ng walang dahilan.Ngayon,iba...
May problema kaya siya?

Umiling-iling ako at pinagsasampal ko yung mukha ko.

"Huwag mo na siyang isipin? Dapat nga masaya ka ngayon,Ylesha!"





Harvey POV

"YOU BASTARD!"Dad shouted,then punched me.

I looked away then wipe the blood in my mouth.I knew this would happen,I'm aware of this.

"Wala kang silbe! Hinayaan mo lang na masaktan si Ylesha!"

Nakikinig lang ako sa mga sinasabi ni Dad at wala akong pake-alam sa kanya.I don't care what he do to me.Kapag may nangyari na masama kay Ylesha ito ang ginagawa niya sa'kin,sinasaktan niya 'ko.Kaya kapag nakikita ko si Ylesha... hindi ko mapigilan na saktan siya ng walang may nakaka kita.

"Mabuti na lang at hindi alam ni Henry! Paano na lang kaya kung na laman niya 'to?! Yung pina bayaan yung anak niya,pero nandiyan naman yung fiance ng anak niya! Are you really my son?!"

I ignored Dad and sat at the sofa.Naka tulala lang ako sa TV at hinahayaan lang siya na kung ano ang gusto niyang sabihin.Sa ganitong sitwasiyon,makaka pasok 'ba ako sa school ng may sugat sa labi ko?!

Pagka tapos niya sabihin yung mga 'yun ay umalis na siya.Tinignan ko lang naman si Dad na umalis sa bahay.I looked at my phone when it rangs,Diesel's name was in the screen.I grab my phone and boredly answered it.

"What?"

"Pumunta ka sa school,Harvey! Hinahanap ka ng homeroom teacher niyo! Ano 'bang nangyari sayo?"

"Nothing,it's non of your business if I do have a problem.
Mamayang hapon na 'ko papasok.I don't feel going to school now."I boredly said.

'Okay,if that's what you want.Nandito lang kami ni Archer sa Room natin."

"Okay." I said and hang up.I throw my phone and looked up at the ceiling.

i wish mom was here right now...my life is mess,because of Dad! After mom died he's always getting angry at me! Lahat ng gusto niya,dapat na gagawa ko!
Ano akala niya sa 'kin? Aso?!
Ako na lang sana yung na matay,hindi si Mom! Kung ganito lang naman ang buhay ko ngayon,mas pinili ko na lang magpakamatay kesa sa pagalitan ako ni Dad!

My life is f*cked up! Gusto kung suntokin si Dad,pero hindi ko magawa... Hindi niya ako tinuturing na anak! He doesn't see me as his son,and I don't see him as my Dad.Kaya ganito ako!

I laughed as I was thinking that I'm a bastard.I'm used to called by that... Lalo na kung si Dad yung sasabi sa 'kin.

Nag umpisa lang yung bwesit na buhay ko ng naging classmate ko si Ylesha no'ong 3rd year.Simula pa lang... Alam ko ng may gusto siya sa 'kin, hinahayaan ko lang siya.Madami naman kasi nag kaka gusto sa'kin pero ayaw ko sa kanilang lahat.And 4 years passed.We're in senior high.Na laman ni Dad na nagka gusto sa'kin yung mayaman niyang classmate dati,kaya ganito yung nangyari...

Sa umpisa ayaw ko talaga na pumatol sa gusto ni Dad,pero... Sinuntok niya 'ko,sinaktan kung hindi ko gagawin yung gusto niya... Papalayasin niya 'ko dito sa bahay!Meron 'bang mga Magulang ganyan?

Ylesha POV

"Ano na?"

"Mamayang hapon na lang 'daw siya papasok.Sa tingin ko may problema si Harvey."Napa ngiwi naman ako ng labi at sinandal yung likod ko sa upuan.

Ano naman klaseng problema 'yun? Excuse niya lang 'yun,para hindi niya pumasok ngayon.

"Problema? Excuses niya lang 'yun.Ma lilintikan din naman siya kay sir pag balik niya mamayang hapon.

" Well... Ba'ka nga may problema si Harvey,hindi naman siya yung klaseng tao na pag sasabi yung problema niya samin."

Oo nga 'no?! Ngayon ko lang na isip 'yun.

"Kung tapos na,umalis ka na."Ani ko at pinag tutulak si Diesil sa upuan.Irita naman siyang tumayo at kinuha yung banana milk sa harapan ko kaya hinawakan ko yung braso niya para pigilan siya kaya nag titigan kami.

"Let go! Akin yan!"gigil 'kong ani,ngumiti lang naman siya at pilit na kinukuha sakin pero hindi ako nag patalo.

"May asong ulol!" Sigaw niya kaya lumingon ako,dun ko lang naman na realize na wala pala kaya nilingon ko siya at tumatakbo na siya dala yung banana milk.

Huminga na lang ako ng malalim
at kumain ng sushi.Boring ngayon,dahil wala si Denny at Emily... Pinag volunteer sila ni sir na mag linis ng gym ngayon,may ginawa na naman siguro sila!

Habang kumakain ako napa tingin ako sa gilid ko ng may biglang umupo kaya na bolunan ako,bibigyan naman ako ni Nikki ng tubig kaya tinanggap ko 'yun at ininum.

"Anong ginagawa mo dito?"Tanong ko habang nilalabas yung phone ko ng may biglang tumawag.

"Punta tayo sa snack bar.Bibilhan kita ng banana milk."

Napa hinto ako saglit at tinignan siya.Nilagay ko naman sa lamesa yung phone ko ng hindi na tumutunog.

"I saw what happened,earlier." Dugtong niya pa kaya napa nga-nga ako.

Kaya naman pala... Akala ko mag papasama lang sa snack bar,bibilhan niya pala ako.How generous...

Tatayo na sana ako ng nila had niya yung kamay niya kaya kinuha ko naman yun at tumayo.
Sa tingin ko nag aalab na yung pisnge ko sa hiya...

Pagdating namin sa snack bar ay binilhan niya 'ko.Ako naman na upo.Grabe talaga si Nikki... Bibilhan niya talaga ako ng banana milk.

kukunin ko sana yung phone ko sa bulsa ng palda ko ng maramdanan kung wala na.

Shit! Asan na 'yun?! May tumatawag pa naman sa'kin.

"What's the problem?"

"Nawawala yung cellphone ko.

Nilapag ni Nikki yung banana milk at nilabas niya naman yung phone niya.

" I'll try to call it,maghanap ka dito,ako naman mag lilibot."

Tumango-tango na lang din ako at nag hanap.Si Nikki naman lumabas,kaya kinuha ko na yung banana milk at nag tingin sa dinaanan namin kanina.

Wala pa nga minuto na nag hahanap ako na kita ko na si Nikki,papalapit sakin na naka simangot yung mukha.

"Anong nangyari sayo?" Tanong ko at huminga siya ng malalim at pina kita sakin kung ano yung na sa screen ng cellphone ko.

Stranger Nikki

"Ano 'to? Stranger Nikki talaga? Amazing name."

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro