Casey Pov

"Oo,kaya ako naging mabait sakanya para sa bata.Hindi para sakanya." Tumulo ang luha ko.

"Oo,kaya ako naging mabait sakanya para sa bata.Hindi para sakanya."

"Oo,kaya ako naging mabait sakanya para sa bata.Hindi para sakanya."

All this past few days.Kaya lang niya ginagawa dahil sa bata na dina dala ko?

Tumakbo na ako pagkarinig ko nun.Sinarado ko ang dati kong kwarto.

Mali ang akala ko na puwede niya kong mahalin...

Maling-mali.

Tama naman eh.Bakit niya ko mamahalin.In the first place,kinamumihian lang niya ko.

Bakit kasi ako naniwala?
Napaka-tanga ko.

Ewan ko.Bakit ganto nalang nangyayari sa buhay ko?!

Di ba ako puwedeng sumaya?

Di ba ako puwede mamuhay ng tahimik?

Di ba ako puwede magkaroon ng masayang pamilya?

Bakit di ko man lang naisip na nakipagayos lang siya para lang sa bata?

Hindi saakin.

All this past few days,I believe in his lies.

Di pa ba sapat ang sakit?

Di pa ba sapat ang hirap para sumuko na ko?

Di pa ba sapat na durog na durog na ang puso ko?

Bakit di pa ko sumusuko sayo Sky huh?
Eh kaya mo lang gawin ay saktan ako?

Siguro nga tama sila.Hindi kami para sa isa't-isa.Siguro nga di kami kailanman Tinadhana.

Buo na ang pasya ko.

Aalis kami ng anak ko.

                                        ----
Sky Pov

"Oo,kaya ako naging mabait sakanya para sa bata.Hindi para sakanya." Inda ko.

"Ano?! Ibig sabihin lokohan ang lahat na toh!" Andrei

"G*go! Patapusin mo muna ako!.Oo,kaya akong naging mabait sakanya para sa bata.Hindi sakanya.Pero nagbago lahat yun ng marealize ko kung gaano kahalaga siya saakin."

"Tinamaan ka na nga bro." Sean.

"I'm planning to confess to her,pero di ko alam kung paano."

"Aba! Magaling ako diyan!" Kristoff.

"Ul*l Baka sipain pa siya ni Casey!" Andrei.Natawa naman kami.

"Pero teka? Nasaan na pala si Casey?" Sean

"Nasa kwarto."

"Tawagin mo.kaya.Baka na boboring na yun" Andrei.

"Oo nga!" Kristoff.

"Sige.Sandali." Pumanik ako sa taas.

"Wife tawag ka nila—" Wala siya sa kwarto.

Pumunta ako sa banyo wala siya.Kinabahan ako.

"Wife!" Pumunta ako sa dati niyang kwarto.Pero wala.

Pumunta ako sa closet.Wala ang gamit niya.

Bullsh*t! Nasaan ka na.

May nakita akong sulat.Sana umalis lang siya,bibili ng pagkain namin.

Please.

Sky

Sky,pasensiya na kung dito lang ako makakapagpaalam.Alam ko kasi pag ginawa ko,di mo ko papaalisin.Kaya mas mabuti kung di mo makikita.May sasabihin lang ako sayo.Siguro panahon na..Para palayain kita Sky.Alam ko naman na kahit anong mangyari di mo ko mamahalin,kagaya ng pagmamahal mo kay Nicole.Ang masasabi ko lang,ay salamat at sorry,salamat kasi naging parte ka ng buhay ko.Sorry kasi nagpumilit pa ko sayo,na kaya mo kong mahalin.At heto..naglalakad magisa at iniisip kung sapat na ba ang sakit para limutin ka at bitawan na at tanggapin na lang na wala ng pag-asa.Nakakapagod pala Sky.Nakakapagod rin palang umasa at mahalin ang tao di ka naman mamahalin.Salamat dahil pinaramdam mo saakin paano magmahal na kailangan kong masaktan para mahanap ang tunay na pagibig.Salamat kahit sa onti na iyong ginawa,naramdaman ko na may halaga pa ko sayo.Salamat...Salamat Sky.Papalayain na kita.Sana maging masaya ka ah.Huwag kang magaalala ako ma bahala sa baby natin.Siguro nga,tama sila,pinagtagpo tayo ni Tadhana pero hindi tayo yung Tinadhana.

Tandaan mo Sky.Mahal Na Mahal Na Mahal kita.I love you.At di magbabago yun.

                                                         Casey

Napaluha ako.

"Ba-Bakit ka umalis.....Mahal kita! Mahal na Mahal kita! Casey!"

"Tol!—"

"Hanapin natin si Casey! Hanapin natin ang asawa ko!"

Di ako susuko Casey! Hahanapin kita! Ngayon pa.Na alam ko na ang sagot!

Mahal kita Casey.Di ko kaya kapag nawala ka.