CHAPTER 7
SAMANTHA's POV
"Let's go" saad nito at kinapitan ang kamay ko
Nagsi pasukan na rin ang mga estudyante dito sa library
"We're getting late" saad nito at hinila ako
"Bakit tayo male-late e, wala naman ang 3rd subject teacher nat--"
"What the hell?!!! Bakit mo kasama ang BOYFRIEND KO!!!" Saad naman nung babae kasabay ng paglapat ng palad niya sa pisngi
Ano daw? B-boyfriend?
"CHARLES!!! Bakit may kasama kang babae ha? Mas maganda naman ako dyan, mas magaling..." Tumingin ito at ngumisi bago ipagpatuloy ang sasabihin niya "sa kama" pabulong naman nito kay charles
Pero rinig na rinig ko
"Yuck!! Charles! Wag ka ngang kumapit sa kamay niya" saad nito at pinaghiwalay ang kamay namin
"B-boyfrie-nd m-mo s-siya?" Tanong ko dun sa babae
"Sam it's not tru--"
"Yes" saad nito at agad na hinalikan si Charles
'Shit! Wag kang tutulo' sa isip kong sabi... Para mapigilan ang luha ko na gustong kumawala
"Kaya kung ako sayo!!! Lumayo ka okay?" Saad nito at dinuro duro ako nung babae
"Irish!!! Stop i--"
"I'm sorry i didn't mean anything..." Tumingin naman ako kay Charles "we're just... CLASSMATE" saad ko na may diin sa salitang 'classmate' dahan dahan namang tumulo ang luha ko
"Really?"
"Y-yea--"
"So, bakit ka niya kasama sa kotse?"
Ngumiti ako ng mapait "P-pinas-sakay n-niya l-lang ako, again i'm sorry" yumuko naman ako ng bahagya dun sa Irish "M-mauna n-na ako..." Saad ko at tumalikod sa kanilang dalawa
"Sam!!!" Tawag naman sa akin ni Charles kaya tumingin ako sa likod
"By the way, Have a good day" saad ko at pilit na ngumiti
"DAMN IT!!!! IRISH!!! WHAT THE FUCK ARE YOU DOING?!!!" dingig kong sigaw nito
Tutal Vacant naman kami ng third subject i'll just go somewhere else
Pinahiran ko naman ang luha ko bago tumapak sa hagdan
-----
Kinuha ko ang bracelet na may pendant na half heart sa bulsa ko at pinagmasdan ito
FLASHBACK
"Sam!!"
"Ano yun pangit?"
"Anong pangit? Sa gwapo kong to tinatawag mo akong pangit?"
"Pangit ka naman talaga"
"Alam mo, nakakainis ka" saad nito at pinisil ang pisngi ko
"A-aray kooooo!!! Masakit kaya pangi-ARAY!!" Muli kong sigaw dahil sa lakas ng pisil nito sa pisngi ko
"Isa pang pangit" saad nito
"Pabawi ako!!!"sigaw ko at hinabol siya
"Hindi mo ako mahahabol!!" Saad naman nito at tumakbo sa may puno
"Aray!" Sigaw ko ng madapa ako
"Yan kase tanga tanga" saad nito habang tumatawa papalapit sa akin
"Yung bato kaya ang may kasalanan hindi marunong tumabi sa dadaanan ng prinsesa" saad ko
"Prinsesa ng katangahan HAHAHA" pang aasar naman niya
"Nakakailan ka na pangit!" Sigaw ko
"Sorry na agad, pantingin nga..." Saad nito at tiningnan ang sugat ko
"Aray!!" Sigaw ko ng kapitan niya ang sugat ko
"Masakit?" Tanong nito
"Sugatan kaya kita tapos tanungin kita kung masakit" saad ko
"Pfft!! Sa katangahan mo yan" saad nito
"Pangit ka naman!!"
"Tanga ka naman!! PFFT HAHAHAA"
"PFFT HAHAHAHAH" sabay naming tawa
"Tulungan na nga kita" saad nito
Inalalayan naman niya ako na makatayo at maglalad papuntang bench
"Okay na?" Tanong nito nang lagyan niya ng band aid ang sugat ko
"Oo, thank you pangit!!"
"Wag kang tatanga tanga kase pagumalis ako wala na sayong tutulong" saad naman nito kaya tumingin ako sa kaniya
"A-alis ka?"
"Oo e, sabi ni mom dun na daw muna kami titira sa Canada"
"Canada? Ang layo nun ah"
"Kaya wag puro katangahan ang pairalin mo" saad nito
"Hindi ako tan---"
"Inaasar lang kita ang cute mo kaseng tingnan" saad nito
"Wala akong dalang panglib--"
"Ohh ito" saad niya at iniabot ang bracelet na may pendant na perfect heart
"Huh? Para saan ito?"
"Kukunin ko ang kalahati" saad nito at kinuha ang kalahati ng heart
"Para saan to pangit?"
"Palatandaan, kung sakaling hindi kita makilala sa mukha edi yung pendant ang kikilalanin ko" saad nito at niyakap ako
"Thank you pangit, my only bestfriend" saad ko habang nakayakap sa kaniya
"Makikilala parin naman pala kita"
"Paaano?"
"Syempre sa katangahan mo"
"Ang sama mo!!" He just chuckled
"Babalik ako Sam, suotin mo yan pag malungkot ka... Isipin mo ako yan... Promise pakakasalan kita" saad nito at namaalam
END OF FLASHBACK
"Asan kana kaya Gianne?"
Miss na kitang pangit ka... Bigla namang may pumatak na luha sa mga mata ko
"Hey what are you doing here?" Tumingin naman ako sa likod para malaman kung sino ang nagtanong, at si Liam
"Uhm nagpapahangin" saad ko sabay pahid ng mga luha, sinuot ko naman ang bracelet
"Really? I don't believe you" saad nito at nag indian sit sa tabi ko
"Edi, wag kang maniwala" saad ko at akmang tatayo ng pigilan niya ako
"I just wanna talk to you" saad nito habang nakatingin sa malayo
Bumalik naman ako sa kinauupuan ko kanina "talk about what?"
"Kayo?" Tanong nito habang nakatingin parin sa malayo
"Huh?"
"Merong kayo? Ni Charles?"
"W-wala" saad ko at napayuko
"Do you know what's with him?"
Tumingin naman ako sa kaniya at ganon din siya
"I know your curious, i saw the two of you"
"H-huh? What do you mean?"
"Doing that" saad nito at tumingin sa akin "you know what i mean"
Natahimik lang ako, Shit bakit ganon? Hindi naman naging kami pero... Kainis!
"Don't worry, i won't say that to anyone" saad nito at ngumiti
Muli nanamang tumulo ang luha ko kaya agad ko namang pinahiran ito
"Sa totoo lang ang laki ng ipinagbago niyan ni Charles simula nung bumalik yan dito" saad nito
"H-huh"
"Yup umalis kase siya dito sa pilipinas"
"Saan siya nagpunta?"
"Sa can---" umigin naman ito sa wrist watch niya
At biglang tumayo sabay kapit sa kamay ko... His hand is soft like a cotton
"Last subject na... Dragon ang prof. Natin" saad nito
"Pfft! DRAGON" saad ko habang nagpipigil ng tawa
"Insane, wag kang tumawa... Bilisan mong tumakbo kung ayaw mong sa labas tayo mag stay" saad nito
"Ang sama mo kase, kailangan talagang dragon? Bumubuga ba yun ng apoy?"
"Umuusok pa nga ang tenga" saad nito
"HAHAHAHAHA Ang sama ng ugali mo"
Bigla naman siyang huminto sa may tapat ng pinto "nandyan na siy--"
"Bakit ka takot?" Tanong ko at kumatok sa pinto
Naagaw ko naman ang pasin nung prof. Namin, medyo mataba at halatang masungit
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro