Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

CHAPTER 28

SAMANTHA's POV

"Let's go hon, where is your room?" Tanong nito sabay angkla ng braso niya kay Charles

"I love you" Charles mouthed

"Nagluto ako, baka gusto niyong kumain?" Tanong ko bago pa sila makatalikod

"We're not hungry, we ate outside alread--" Irish said without looking at me

"I'm craving, We didn't ate outside Irish. I think you're? You may go at the third roo--"

"I want to your roo--"

"Tss. Then go to my room but you won't stay here or go to the third room and stay here without doing such things. You choose"

"Fine! Wait! You'll eat with her?" Tumango naman si Charles at humarap sa akin "You won't lead me to my room i mean in OUR roo--"

"You have your own legs and foot to walk unless you want me to cut it out?"

"Your so creepy Honey but I'm not afraid cause i know you'll make me tired later" malandi nitong saad at lumapit kay Charles kinapitan nito ang pisngi at hinalikan ng mariin may kung anong kirot ang idinulot nun sa dibdib ko, itinulak naman ni Charles si Iris--

"Stop kissing me Irish your just here because you have to prove that baby was mine, I'm sure that's not min--"

"It's you--" tumayo ito

"Damn! Go to your room i don't need your presence here!"

"So you mean you need her Presence--" itinuro naman ako ni Irish

"Yes!" Walang alinlangang sagot ni Charles

"Are you Crazy Hon? Oh come here" pilit nitong hinalikan si Charles

"Should i go to my room?" Natigilan naman ang dalawa "I think i have to take a rest, Charles" Pilit akong ngumiti at tinalikuran sila

"Wait! Sam--"

"I cooked for you, and... For your... Girlfriend"

"you have to e--"

"Hayaan mo na siya Hone--"

"I'm not hungry, i think the two of you needs time to each other. Enjoy the foo--"

"But sa--"

Hinarap ko silang dalawa, kita ko kung papaanong pilitin ni Irish na iharap sa kaniya ang mukha ni Charles. Hindi siya mag-kanda ugaga kung paano niya mahahalikan si Charles. Ngumiti ako ng natural "I'm really tired Charles i need to rest" pumasok na ako sa kwarto at ini-lock ang pinto

"Wala na siya Honey let's have a hot night?"

"Tss. Kumain kana. I'm tired too--"

"Samahan mo na ak--"

"I said I'm tired!!"

"The--"

"kumain ka nalang dyan!" Rinig ko ang bawat yabag na papalapit sa kwarto ko, dinig ko rin ang pagsigaw ni Irish

Tumakbo agad ako sa kama at nahiga roon

"Sam?" Tawag nito habang kumakatok "I'm sorry, hindi ko sinabi agad. Pinalayas siya ng magulang niya at pinasama sa akin ng pilit. Sam? Are you still awake?" Napabuntong hininga ito bago umalis sa labas ng pinto

Hindi ko namalayan na nakatulog ako

Nagising ako ng maaga, nag-ayos na rin ako ng gamit at nagbihis. Lumabas na ako ng kwarto at pumunta sa dining are--

"Oh hi Sam, let's eat." Nakangiti naman na alok ni Irish, ngiti na nasusunog at mahirap mabulok

Agad na tumayo si Charles at Inilahad ang uupuan ko

"Try mo ito Sam, masarap it--" tiningnan ko naman ang niluto niya, shellfish

"I don't eat Shellfish, sorry" ngumiti naman ako at napatingin kay Charles natitig na titig sa akin "By the way Good morning"

"Masarap ito, promise ako ang nagluto niya--"

"Hindi talaga ako kumakain niy--"

"Give it a try, this is really deliciou--"

"Hindi siya kumakain niyan Irish" saad ni Charles

"Why?" Baling naman nito kay Charles pero hindi manlang siya tiningnan nito "Why? Sam? Are you afraid that i'll gonna poison yo--"

"Hindi lang talaga ako kumakain niya--"

"Whatever" kumuha ito ng rice at ng niluto niyang ulam. Inilagay nito sa plato niya , nabigla ako ng halikan ni Irish si Charles na agad namang tinigunan ni Charles habang hindi nawawala ang paningin nito sa akin

Ah, gano'n? Let's see... Who'll gonna win this game

"Honey in a morning, baka magka tonsillitis kayo niyan" sarkastiko kong sabi

"Oh I'm sorry bitin kase last night." Nakangising saad ni Irish

"I'll go, I lost my appetite, Enjoy your da--"

"Let m--"

"No thanks, I'm just your BEST FRIEND so you don't have to"

"Wala kang masasakyan ng ganito kaaga"

"Oo na! Dami mo pang sinasabi!"

"Sorry, I love yo--"

"Magkiss nalang kayo doon!" Inginuso ko ang dining Area "Mukhang nage-enjoy ka no"

"Yeah" nakagat ko sa inis ang ibabang labi ko "Your really cute, being jealous"

"Wait, sasabay na rin ako honey!"

Ilang minuto lang ay natatanaw ko na ang University "Ibaba mo na ako dito Charles"

"What?Why?"

"May bibilihin ak--" itinapon naman nito ang card niya sa akin "I have my own money Charles." Saad ko at itinapon pabalik ang card niya

"You don--"

"Honey malelate na ta--"

"Mauna kana"

"Let's go na, kaya na niya ang sarili niya, hindi naman siya bababa kung hindi diba?" Narinig ko naman ang pagbuntong hininga nito

Isinara ko na ang pinto, hinintay ko na umalis sila Charles bago ako naglakad papasok sa Cafe

"Hi ma'am how can i help yo-- Sam!!" Halos isigaw ni Mia ang pangalan ko ng makita ako "Kumusta na Sam! Tagal nating hindi nagkita, bigla ka nalang nawala. Hindi na rin kita nakikita na dumaan sa am--Oh my gosh naglipat ka ng school? Bakit ka lumipat? Mukhang nakabalik kana sa dati mong life, Tama yang tinahak mo Sam! Mabuti tinanggap ka pa ng dad mo! Kwentuhan mo naman ako, namiss kita. Gusto ko na rin tuloy lumipat ng CAU. May mga Cute guys ba doon? 'Pag may nakita ka ibigay mo naman sa aki--" sunod sunod na tanong nito matapos akong yakapin ng mahigpit

"Hindi pa ako bumabali--"

"What? How? Paano ka nakalipat ng school kung hindi kapa bumabalik? Kung sa bagay may Myael Villa ka naman" saad nito na may pa hand gestures pa "Pumayag kana? Haysst sobrang gwapo ni Myael kung ako doon kasal agad, ikaw naman masyado kang machoosy kay Myael, mabait, gwapo, mayaman mahal ka pa. Sobrang swerte mo Sam!!!!" Sigaw nito dahilan para maagaw nito ang atensyon ng mga naroon

"Sam? Is that you? Woahhhh you look... Wow, gumaganda habang tumatagal dagdag, sweldo yan ah" pabirong saad ni Chlea

"Hindi ko pa to pag-aaring cafe na to no!"

"sayo kaya tong cafe na t--"

"kapag nasa tamang edad na ako, paniguradong akin na 'to pero sa ngayon hindi pa" ngumiti ako

"Sila na ni Myae--" Mia

"Ayoko sa kaniy--"

"ano? Edi papaano ka nakalipat ng CAU?" tanong ni Mia

"sa... CAU ka na nag-aaral Sam?" Namamanghang tanong ni Chlea

"Lipat na rin tayo sa CAU tutal nandoon naman si Sam"

"Pero ano ba talaga ang sadya mo dito Sam?" Tanong naman ni... Ziel

"Pagsasapakin ko kayong lahat." Biro ko naman

"as if you can" nagcrossed armed pa si Chlea

"yes i can"

"I miss you Sam!!!" Sabay sabay nila akong niyakap na halos hindi na ako makahinga

"Ngayon ko lang na-alala nung dumaan kam—ako dito"

"Ngayon niya lang tayo na-alala" hinananakit na sabi ni Chlea " Four years, akalain mo yun ngayon lang tayo na alala matapos nung nangyari sa mom niya hindi na tayo na-alala" saad nito habang nakatingin kay Ziel "Kumusta na para si tita? I really miss her specialty" excited niyang tanong, may kung anong lungkot naman ang idinulot ng tanong niya

"She's...fine"

"Oh my gosh she's fine you mean wala ng away? O gulo? Pwede na ba kaming pumunta sa inyo? Namiss ka namin e!!"

"Ang OA mo naman Chlea!" Inis na sabi ni Ziel

"Anong strand ba ang kinukuha mo Sam?" Excited na tanong ni Mia

"STEM?"

"Akala ko ba HUMSS?" Nanghihinayang na tanong ni Mia

"Ano ba talaga ang ipinunta mo dito?" Iritable naman na tanong ni Ziel

"Ipapakita ko lang sa inyo ang bago kong phone" pabiro kong saad

"Mas maganda pa dyan ang phone ko dyan e, pero ano nga? Iinvite mo ba kami sa darating na Birthday ng mom mo?" Excited naman na sabi ni Chlea

"She's dead, dalawang taon na ang nakalipas." Natigilan naman ang tatlo, napatakip naman ng dalawang kamay sa bibig si Chlea. Nawala ang ngiti ni Mia, napaiwas ng tingin si Ziel

"I'm sorry to hear tha--" paumanhin naman ni Chlea

"It's oka--" nabigla naman ako sa pagyakap nilang tatlo

"Are you okay now?" Tanong ni Mia

"I think so, dalawang taon narin ang nakalipa--"

"Dalawang taon ang nakalipas ng namatay ang mom mo, but i know the pain is there" saad ni Ziel na ikinabigla ko

"Sweet ni Ziel ah" pabiro kong saad para maiba ang usapan, umalis naman sila sa pagkakayakap. Nakita ko naman ang pagiyak nilang tatlo "oh?bakit kayo umiiyak"

"I'm sorry we're not there beside you when your mo--"

"Ayos lang yun, sino na ba ang namamahala dito? Pinalitan na ba si Mark?" Pagiiba ko naman ng usapan

"Oo, simula nung hindi kana pumupunta dito. Nauubusan na ng stocks, iilan na rin ang dumadayo. Kukunin mo na ba?" Tanong naman ni Mia

"Siguro? Kaya ko na rin naman, I'll give it a try." Nakangiti kong pinagmasdan ang kabuuan ng Cafe "Nandyan rin naman kayo para tulungan ako, right?" Tanong ko at bumaling sa kanila, niyakap naman ako ni Ziel

"I'm so sorry Sam"

"Huh?" Naguguluhan ko itong tiningnan

"I mean, sorry dahil ganon agad ang ipinakita ko sayo kanina, dapat hindi kita tinarayan. Ikaw kase hindi ka manlang nagparamdam tapos bigla ka nalang susulpot na parang damo!"

"Damo talaga ha?"

"Pwede na rin naman ang worm" saad nito na tila walang choice

Nagkwentuhan pa kami ng ilang minuto. Kinuha ko ang cellphone number nila at nagpaalam na rin papuntang school, I miss them. Hindi ako nagparamdam sa kanila nung oras na naghihirap si mom sa kamay ng mga tiyahin ko, nung namatay si mom doon ako gumawa ng plano kung papaano ko malalaman kung sino ang pumatay kay mom. But until now i don't know the answer to my question. I'm in the middle of my plan. Hindi pwedeng masira ano mang mangyari. Kailangan kong ipagpaubaya sa mga kaibigan ko ang ilang properties na iniwan sa akin ni mom. At ngayon ko babawiin ang iba pa na dapat kay mom.

"Where have you been?" Bungad na tanong naman ni Charles

"Bumili" ipinakita ko ang Coffee na kinuha ko sa Cafe kanina

"At saan galing ang pera mo?"

"Sa friends ko saan pa nga ba?" Tinaliman ko ang pagtitig sa kaniya "Kesa naman manghingi ako sayo diba, nakakahiya naman sa pakakasalan mo" sinulyapan ko pa si Irish na nakaupo sa upuan ko

"Nahihiya ka sa sarili mo?"

"Huh?"

"Halika na." Kinapitan ako nito sa pulsuhan at hinila papuntan--

"Ano naman ang gagawin natin dito? It's already tim--"

"We'll make baby, para pag-aari na agad kita" nakangisi nitong saad

"Hindi ka nga nangliligaw, edi hindi mo talaga ako magiging pag-aari. Walang limitasyon, max level agad" mahina kong saad

Huminto ito sa paglalakad at nginisihan ako "sasagutin mo ba agad ako, kung liligawan kita?" Tanong nito na ikinabigla ko, malakas ang pandinig nitong pangit na 'to

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro