|030|
P.O.V. Liv
''Zullen we gaan eten? Vanavond hebben we een concert.'' Stelt Liam voor. Iedereen knikt en ik ruim mijn fotoboek weer op. Louis gaat samen met Niall koken. ''Dat gaat nooit goed komen.'' Mompel ik. ''Hoezo niet?'' Grinnikt Harry. ''Eerder het klaar is hebben ze alles al op gegeten.'' Zeg ik. De rest lacht even. Ik sta op en loop naar mijn koffer. Ik pak mijn schrift waar ik zelfgeschreven liedjes in schrijf en een pen. Ik ga weer bij de rest op de bank zitten en sla het schrift open. Ik ga weer verder aan het lied waar ik mee bezig was. Het is bijna af. Ik moet alleen nog de laatste zinnen bedenken. Ik krijg een idee en schrijf het op. Ik leg mijn pen neer en pak mijn telefoon. Ik ga naar een app waarbij je kan opnemen en bedenk een melodie voor het liedje. Ik ga als eerste het refrein opnemen. Het boeit me echt helemaal niets dat de rest erbij zit. Ik druk op opnemen en begin te zingen:
"Come let's start over
We make a new begin
I will try to forgive you
But I will never forget
The way you were bullying me
But I will try my best
Who do you think you are
Kicking me leaving scars
Don't you know you can't break a heart
That's already broken"
(Voor de mensen die willen weten welk liedje dit echt is: Ik heb het echt zelf geschreven. Ik heb echt totaal geen zangkunsten, maar ik wou graag mijn lied delen; dus als je het hele lied wil horen, het staat op youtube. Hier is de video:
Nogmaals: let niet op mijn zangkunsten!)
"Heb je weer een nieuw liedje?" Vraagt Shawn. Ik knik. "Mag ik de tekst zien?" Vraagt hij. Ik knik en geef hem mijn schrift. Hij leest de tekst. "Dit is echt goed!" Zegt hij onder de indruk. Ik glimlach naar hem. Hij geeft mijn schrift weer terug. ''ETEN IS KLAAR!'' Hoor ik Louis vanuit de keuken roepen. We lopen naar de keuken en gaan aan tafel zitten. Shawn schept eten voor me op. Al druk kletsend begint de rest met eten, terwijl ik mezelf stil houd en langzaam mijn eten op eet. Bij elke hap die ik neem voel ik mezelf misselijker worden. Ik voel mezelf slapper worden. Zodra ik opsta zie ik even allemaal zwarte vlakken en alles duizelt, maar na een tijdje heb ik mijn zicht weer terug. Ik ren naar de wc en geef over. Ik hoor iemand naar de wc rennen en even later wrijft er een hand over mijn rug. Ik spoel de wc door en veeg mijn mond af. Ik draai me om en meteen slaat Shawn zijn armen om me heen. Ik begin te snikken in zijn armen. ''Ik wil niet meer eten Shawn. Het lukt me niet. Ik voel me totaal niet lekker.'' Zeg ik snikkend. ''Nee Liv. Als je stopt met eten, ga je dood. Je moet gewoon beginnen met kleine porties eten die niet te zwaar op je maag vallen.'' Zegt Shawn. ''Trek maar makkelijke kleren aan en doe iets waarbij je op bed kan liggen of op de bank. De jongens hebben vanavond een concert, maar ik blijf wel hier bij jou.'' Zegt Shawn. Ik knik en strompel naar mijn bed. Ik doe een joggingbroek en een shirt van Shawn aan. Wat? Die zitten echt super fijn! Ik laat me op mijn bed zakken en ga onder de deken liggen. Ik plug mijn oortjes in mijn telefoon en zet muziek aan. Na een paar liedjes te hebben geluisterd val ik vermoeid in slaap.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro