|029|
P.O.V. Liv
Ik sta op en loop naar de slaapruimte. Ik gooi mijn koffer op bed en ga er naast zitten. Ik kan me herinneren dat ik er foto's in had gedaan van vroeger. Die heb ik altijd bij als ik voor lange tijd wegga. Ik ben eraan gehecht en het laat me glimlachen, omdat ik terugdenk aan hoe het vroeger was. Ik pak het fotoboek en sla hem open op de eerste bladzijde. Mijn ouders hadden er iets opgeschreven:
'Lieve Liv,
Dit fotoboek is speciaal voor jou. Hier kan je allerlei herinneringen in opplakken. Als je er dan een keertje helemaal doorheen zit en het leven niet meer ziet zitten, dan pak je dit boek, en kijk je naar alle mooie herinneringen. De herinneringen zullen je opvrolijken en je laten glimlachen.
Weet dat papa en mama altijd van je zullen blijven houden.
Ook als we er niet meer zijn.
Jij bent voor altijd ons kleine prinsesje.'
Ik glimlach. Mijn ouders noemden me altijd een prinses. Als ik de bladzijde omdraai zie ik een foto van mij en Shawn. We zitten op een schommel en Shawn trekt een gek gezicht. Ik weet nog dat die foto was genomen op de dag voordat mijn ouders doodgingen. We gingen als gezin naar het bos. Shawn en ik zagen een soort autoband hangen in een boom en we gingen erop zitten. Shawn trok een gekke bek waardoor ik moest lachen en ik ben achterover viel. Gelukkig kon ik mezelf vasthouden aan het touw van de schommel. Mijn moeder nam de foto. Mijn vader stootte zijn hoofd tegen een boom waardoor ik nog harder moest lachen en toch van de band viel.
^^^Hierboven de foto, stel je maar even voor dat dit Shawn en Liv zijn^^^
Ik sla de bladzijde weer om. Ik zie een foto van mij en Emma. We waren toen volgens mij 5 of 6 jaar. Ik ging voor het eerst naar de basisschool en kwam bij Emma in de klas. We waren al gelijk beste vriendinnen. Toen we de school uitliepen zei een jongetje iets gemeens tegen mij waardoor ik moest huilen. Emma was boos geworden op de jongen en sloeg hem. Daarna knuffelde en troostte ze mij. Haar moeder nam er een foto van.
^^^Hierboven de foto, het meisje met de vlechtjes is Liv, de andere is Emma^^^
Zodra ik de bladzijde weer omsla, zie ik nog een foto van Emma en mij knuffelend. We waren heel blij, omdat we samen op vakantie gingen. Onze gezinnen gingen naar dezelfde camping. We werden heel hyper en knuffelden elkaar uit blijdschap. Mijn vader had er een foto van gemaakt.
^^^Hierboven de foto, het voorste meisje met de blonde haren is Liv, de andere is Emma^^^
Meer foto's staan er nog niet in. Mijn moeder zei dat ik eerst nieuwe herinneringen moest maken. Emma komt naar me toe lopen. ''Wat ben je aan het doen?'' Vraagt ze. ''Ik ben foto's aan het kijken.'' Zeg ik. ''Ga je mee terug?'' Vraagt ze. Ik knik en neem het fotoboek mee. We gaan naast elkaar op de bank zitten. ''Zeg Emma, kan je je dit nog herinneren?'' Vraag ik en laat de foto zien waarbij ze me troostte toen een jongen gemeen tegen me deed. Ze glimlacht en knikt. ''Ik weet nog hoe trots mijn vader was omdat ik die jongen had geslagen.'' Zegt ze. Ik schiet in de lach. Dat komt ook niet vaak voor, meestal is een vader niet trots als zijn kind iemand slaat. ''Liv heb je die foto nog waarbij wij op de schommel zitten?'' Vraagt Shawn. Ik knik en laat hem de foto zien. Hij glimlacht. ''Ik kan me nog precies herinneren hoe de foto werd gemaakt.'' Zegt hij glimlachend. Ik knik. ''Mama zei dat je er nieuwe herinneren in moest plakken. Laten we nu een herinnering maken.'' Zegt hij. Ik knik. ''Ik ga niet mee op de foto.'' Zegt Niall meteen. Ik krijg weer de slappe lach. En ik dacht dat Harry veel om zijn haar gaf. ''Dat bedoelde ik ook niet sukkel.'' Zegt Shawn hoofdschuddend. ''Owh.'' Zegt Niall beschaamd. Ik kan een grinnik niet onderdrukken. Omdat Shawn persé een mooie plaats wil hebben voor de foto, gaan we naar buiten. Hij heeft een heel goed idee zegt hij. Hij loopt naar een café toe die een eindje verderop in de straat staat. Emma, Mia en ik lopen achter hem aan. Hij loopt het café binnen en vraagt iets aan de barman. De barman knikt en Shawn loopt breed glimlachend naar ons toe. ''Volg mij.'' Zegt hij en dan loopt hij een trap op. We volgen hem en komen uit op het dak van het café. Mia knuffelt mij en Emma knuffelt Mia. Shawn maakt een foto met zijn telefoon.
^^^Hierboven de foto, helemaal links is Liv, in het midden staat Mia en het meisje die het meest aan de rechterkant staat is Emma. Ik weet dat het niet de echte personages van mijn verhaal zijn, maar beeld je hun maar even in. ^^^
We gaan gelijk naar een winkel waar je de foto kunt uitprinten. Nadat hij is uitgeprint lopen we weer terug naar de bus en stappen in. Ik plak de foto in mijn boek. Als aandenken aan mijn 2 beste vriendinnen op de tour.
----
OH MY FUCKING GOD!!! WE HEBBEN DE 1K STEMMEN BEHAALD!!! AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!! IK BEN ZO BLIJ NU!! DAAROM PUBLICEER IK NU HOOFDSTUK 29!!!
EN ADOPTED BY ONE DIRECTION HEEFT 2K!!!!!!
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro