|027|
P.O.V. Liv
''AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH''' Schreeuwt hij zodra hij zijn haar ziet. Ik en de meiden krijgen de slappe lach. De rest van de jongens komen aanrennen en rennen geschrokken de badkamer in. Heel even is het helemaal stil in de badkamer en dan schieten de jongens in de lach. Niall komt de badkamer uit. ''Jij was het.'' Zegt hij boos terwijl hij naar mij wijst. Ik grinnik nog wat na. ''Het is permanente verf dus succes met het concert vanavond.'' Zeg ik grijnzend. Hij lijkt zich nu pas te realiseren dat hij vanavond een concert heeft. Ik lach om zijn gezicht. Echt hilarisch! Mokkend gaat hij als een klein kind op de bank zitten met zijn armen over elkaar geslagen terwijl hij boos voor zich uit kijkt. Ik kom niet meer bij. ''En wat gaan we nu doen?'' Vraag ik terwijl ik nog wat na grinnik. ''In ieder geval niet naar buiten.'' Zegt Niall chagrijnig terwijl hij zo blijft zitten. Ik schiet weer in de lach. Hij kijkt me geïrriteerd aan, waardoor ik nog harder moet lachen. ''Hoe heb je het eigenlijk roze gekregen?'' Vraagt Niall. ''Ik had verf in je shampoo gestopt.'' Zeg ik grijnzend. Ik hoor hem iets mompelen van ''Die shampoo kan weg.'' Ik grinnik. ''Ik kan wel wat.'' Zeg ik. ''Echt?!'' Vraagt Shawn. Ik kijk hem verveeld aan. Ik ga naast Shawn op de bank op de zitten. Hij woelt door mijn haren heen. Ik doe hetzelfde bij hem. ''Mijn haar!!'' Roept hij over dramatisch. ''Oh nee! Het is verpest! Nu moeten we eerst nog anderhalf uur wachten voordat we ons buiten kunnen vertonen.'' Zeg ik. ''We gingen toch al niet naar buiten.'' Bemoeit Niall zich met ons gesprek. Ik krijg weer de slappe lach. Dan wordt er op de deur van de bus geklopt. Ik ben gelijk stil. Louis schiet overeind en rent naar de deur. ''Wat gaat hij doen?'' Vraagt ik. ''Dat is zijn vriendin Eleanor. Wees alsjeblieft een beetje aardig tegen haar.'' Zegt Shawn, wetend dat ik er niet van hou om nieuwe mensen te ontmoeten. Ik kan dan nogal kortaf overkomen. ''Ik ben altijd aardig.'' Zeg ik. ''Ja tuurlijk maar ik ben serieus.'' Zegt Shawn. Ik kijk hem nep beledigd aan. Louis komt binnen met een meisje achter hem aan. Ze gaat voor me staan en steekt haar hand uit. ''Ik ben Eleanor.'' Zegt ze met een glimlach. Ik laat haar hand voor wat het is en schud hem niet. Ik bestudeer haar goed. Ongemakkelijk laat ze haar hand weer vallen. Na haar nog even bestudeerd te hebben glimlach ik en kijk naar Louis. ''Ze is toegestaan.'' Zeg ik. ''Oh gelukkig. Wat ben ik blij dat mijn toekomstige vrouw is goedgekeurd door iemand die gestoord is en die ik nog helemaal niet lang ken!'' Roept hij sarcastisch. ''Ik ben blij dat ik jou gelukkig heb kunnen maken.'' Zeg ik tevreden en voldaan. Louis slaat me speels tegen mijn arm aan. ''AU fuck Lou.'' Zeg ik. ''Oh sorry sloeg ik zo hard?'' Vraagt hij. ''Nee ik maakte maar een grapje.'' Zeg ik. Louis grijnst. ''Tja sorry ik ken mijn eigen krachten niet.'' Zegt hij en laat zijn 'spierballen' die hij niet heeft zien. Maar dan op een hele rare manier:
--
Sorry voor het korte deeltje maar heb nog steeds geen inspiratie😩😩🙈🙈
Ik wil Anoekje heel erg bedanken voor de cover. Ik ben er heel blij mee en vind hem super mooi! Iedereen volg haar en lees haar boeken!! Als je ooit een cover nodig hebt, wil zij er eentje voor je maken!❤
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro