P.O.V. Liv

Huh? Hoor ik nou apen? Ik open mijn ogen en zie de jongens door de kamer heen rennen. Ik zal wel in slaap gevallen zijn. Ik merk nu pas dat ik naast de bank lig. Ik ben er vast vanaf gerold. Ik sta op en wil op de bank gaan zitten. Met de nadruk op WIL. Ik ben natuurlijk zo onhandig dat ik ernaast ga zitten. Niall lacht me keihard uit en wil ook gaan zitten. Met de nadruk op WIL. Hij valt ook naast de bank. Nu lach ik hem keihard uit. ''Willen jullie wat drinken?'' Vraag ik en ik sta op. ''Cola!'' Roepen ze in koor. Ik rol met mijn ogen. ''Volgens mij willen ze cola.'' Mompel ik zacht in mezelf. Niall en Liam grinniken en ik loop naar de keuken. Ik pak 5 glazen en vul die met cola. Ineens krijg ik een perfect idee. Het is alvast een stukje van mijn payback. Ik pak een potje peper en giet de helft ervan in 1 van de glazen. Ik zet de glazen op het dienblad en pak 1 glas water. Die zet ik er ook bij. Het glas cola met de peper zet ik apart zodat ik weet dat ik die aan Niall moet geven. Ik loop terug en zet het dienblad op de salontafel. Ik geef iedereen zijn glas cola en als laatste Niall's cola met de peper.😈 Ik pak mijn telefoon en film stiekem Niall. Hij neemt een slok en spuugt het meteen weer uit over de tafel. Hij wappert met zijn handen. ''Wtf doe je Niall?'' Vraagt Harry die kei raar naar hem kijkt. ''Heet.'' Roept Niall. Hij rent naar de keuken. Daar had ik ookal aan gedacht. Ik heb daar een mok met melk staan waar de andere helft van de peper in zit😈. Ik sta op en film stiekem vanuit de deuropening. Hij neemt een slok van de melk en nu is het nog erger. Ik doe moeite om niet in lachen uit te barsten. Hij pakt het melkpak uit de koelkast en drinkt uit de fles. Langzaam wordt hij minder rood en hij wordt weer rustig. Ik stop met filmen en loop snel terug en ga op de bank zitten. Ik pak mijn glas water en neem een klein slokje. Niall komt terug en kijkt me boos aan. Ik kijk onschuldig in het rond. ''Vanavond is er een feestje in het dorp. Zullen we erheen gaan?'' Vraagt Harry. ''Mogen Emma en Mia ook komen?'' Vraag ik aan Shawn met puppyoogjes. Ik weet dat hij daar niet tegen kan. Hij zucht. ''Oke best hun vliegtuig vertrekt over een half uur. Ze kunnen één nacht blijven.'' Zegt hij. Ik knuffel hem en pak zijn mobiel uit zijn handen. Ik bel Emma op en vertel haar het nieuws. Ze is helemaal blij. Snap ik ook wel. Ik zou ook blij zijn als ik mij weer kon zien. Mia reageert hetzelfde. Ik geef Shawn zijn telefoon weer terug. na 2 uur staan Emma en Mia binnen. Ik vlieg ze om de hals. ''Ik heb jullie gemist.'' Fluister ik terwijl we nog steeds knuffelen. ''Ik jou ook.'' Zeggen ze tegelijk terug. Ze kijken elkaar aan. ''High five.'' Fluistert Emma terwijl ze rare bewegingen maakt met haar mond als ze dat zegt. Ze geven elkaar een high five. Ik maak een gebaar naar ze dat ze me moeten volgen en stil moeten zijn. We lopen zo stil mogelijk naar de badkamer. ''Ik moet Niall nog terugpakken. Ik had roze haarverf meegenomen. Die doe ik bij zijn shampoo. Zodat hij roze haar krijgt.'' Zeg ik zacht zodat niemand me kan horen. De meiden schieten in de lach. ''Je makt een grapje toch?'' Vraagt Mia. ''Nee ze is doodserieus.'' Zegt Emma. Ik pak uit mijn toilettas mijn haarverf en gooi het in Niall's shampoo. Ik schud de fles en dan vind ik het goed. We lopen lachend weer terug. ''Vanavond is het feestje. Wat doen jullie aan?'' Vraagt Emma. Die is daar altijd mij bezig. Ik neem de meiden mee naar de slaapbeddingen ofzo. Mia haalt een jurkje eruit die tot ongeveer haar knieën komt. Emma haalt een jurkje uit haar tas dat echt net haar kont verbergt. ''En wat doe jij aan Liv?'' Vraagt Mia. Ik haal een spijkerbroek met gaten uit mijn koffer met een wit T-shirt waar 'Fuck Off' op staat. ''Ben je serieus? Doe je geen jurkje aan?'' Vraagt Mia. ''Liv doet nooit een jurkje of rokje aan.'' Zegt Emma. ''Meiden ga je omkleden we hebben nog een kwartier voordat we moeten gaan.'' Roept Liam. Emma en Mia schieten in de stress en gaan super snel doen. Ik daarentegen trek rustig mijn andere kleren aan. Ik doe mijn haren in een invlecht en dan vind ik het goed. Ik vind mijn telefoon in het bed van Louis. Hoe komt hij daar nou weer? Waarschijnlijk heb ik hem daar zelf neergepleurd maar goed. Ik stop hem in mijn kontzak en pak een tasje. Ik doe er een mesje, verband, oortjes, een pen en post-it's in. Wat? Die heb ik gewoon nodig op een feest hoor. Mia en Emma zijn ook klaar en samen lopen we naar de jongens. ''Tas vergeten.'' Zeg ik en loop terug en pak mijn tas. ''Geef je tas eens.'' Zegt Shawn tegen mij. Ik weet waar hij heen wil en schud mijn hoofd. Hij kijkt me streng aan en trekt in een snelle beweging mijn tas uit mijn handen. Hij maakt hem open, kijkt erin en kijkt me dan boos aan. ''Waarom zit dit in je tas?!'' Roept hij boos terwijl hij mijn mes eruit trekt. Ik slik en kijk ongemakkelijk rond. Iedereen kijkt ons aan. ''I-ik.'' Stotter ik. Ik kom gewoon niet uit mijn woorden. Shawn trekt me in een knuffel en legt het mesje achter hem op de bankleuning. Na een tijdje trekt hij terug. ''Zullen we gaan?'' Vraagt hij. Iedereen knikt. We lopen naar buiten en ik gris nog mijn mesje mee. Jammer genoeg ziet Shawn het en trekt het weer uit mijn handen. Hij legt het weer terug en dan trekt hij me mee voordat ik het weer terug kan pakken. Ik stribbel hard tegen en schreeuw dat hij me moet loslaten. Maar hij tilt me op en loopt door. Ik wring me in allerlei onmogelijke bewegingen maar Shawn is gewoon poepie sterk. Hij laat me pas los als ik weer rustig ben. Ik ben nog steeds boos dus ga ik bij Emma en Mia lopen.

---------------------------

Het feestje is nou een tijdje bezig. Ik heb nou al meer dan de helft van mijn post-it's op. Ik schrijf met mijn pen '#BRO' Op een blaadje en plak het op de rug van een jongen. Ik draai me snel om zodat hij niet doorheeft dat ik het ben. Overal zie je jongens met een post-it op hun rug. Ik pak een nieuwe post-it. Tsja, het is een beetje een gewoonte geworden om dit soort dingen op mensen hun ruggen te plakken tijdens een feestje. Het is raar. I know. Maar ik vind het geweldig. ''Hey leuk dat jij er ook bent!'' Glimlach ik naar een wildvreemde jongen en leg even mijn hand op zijn rug, waar ik het volgende blaadje op plak. 'Voor eeuwig vrijgezel'

''Jezus Liv ben je weer bezig?'' Lacht de stem van Emma, waardoor ik even mijn lippen op elkaar pers. ''Yeah. Ik denk dat het doet wat het zelf wil, right?'' Emma rolt even met haar ogen. ''Ja.. Sure.'' Ik loop naar Mia die staat te praten met een jongen. Ik ken hem niet. Logisch ik ben in een ander land als waar wij vandaan komen. De jongen is lang, maar ook niet zo reusachtig als Shawn. Voor de rest heeft deze gast bruin haar, waar sowieso niet veel tijd in is gestoken, want het zit compléet door de war, en nog een paar fel blauwe ogen. Dat is tenminste wat ik vanaf hier kan zien. Ik let niet op hun gesprek en richt me op een nieuwe post-it. Ik begin te schrijven. Ik loop naar hun toe. ''Hey Mia.'' Zeg ik. Ze steekt haar hand op als antwoordt. ''Daar kan je je jas ophangen.'' Zeg ik tegen de jongen. Hij knikt en draait zich om om zijn jas op te hangen. Zodra hij dat doet, grijp ik mijn kans om ook op zijn rug een papiertje te plakken. ''Bedankt.. Wow wat doe je?'' In één beweging trek ik mijn hand terug zodra de jongen zich uit het niets omdraait. Shit hij voelde het. ''Ehm.. niks er zat gewoon een pluisje.'' De jongen schudt even zijn hoofd. ''Geloof je het zelf? Ik dacht dat je een briefje wilde opplakken ofzo.'' Zegt hij. ''Wat? Waarom zou je dat denken? God, ik ken je niet eens.'' Lieg ik en probeer de jongen zo serieus mogelijk aan te kijken. De jongen perst zijn lippen op elkaar en lijkt even na te denken. ''Je lijkt me niet iemand uit de buurt. Waar kom je vandaan?'' Vraagt hij. ''Niet te geloven hé? Hij beschuldigd me..'' Ik stuur Mia daarbij een strenge blik waardoor ze meteen hevig begint te knikken. Ik hoor de jongen die tegenover me staat even zuchten, waardoor ik mijn blik weer naar hem wend. ''Er zitten gewoon een paar blaadjes bij mensen op hun rug... En jij hebt er een in je hand.'' Concludeert hij en vervolgens verschijnt er een glimlach rond zijn lippen. Eentje die mij totaal niet bevalt. Deze jongen bevalt me in het algemeen tot nu toe niet zelfs. Mijn lippen gaan iets uit elkaar. "Niet waar." ga ik hem tegen. De jongen trekt even zijn beide wenkbrauwen op. ''Dat is..'' Begin ik, maar wordt abrupt door iemand anders onderbroken. ''Absurt.'' Hoor ik Mia naast me zeggen, waardoor ik even opgelucht ademhaal. ''Ja dat is absurt.'' Herhaal ik Mia. ''Ik bedoel, ik ken je niet eens.'' Ik rol met mijn ogen en loop weer weg van de nog steeds vreemde jongen. Wat een saai feest is dit. Ik loop naar buiten om even een luchtje te scheppen. Na een tijdje komen de andere ook en gaan we naar 'huis'. Emma en Mia moeten nu naar het vliegveld. Shawn brengt ons met een huurauto. Onderweg is het ongemakkelijk stil. Bij het vliegveld aangekomen stapt iedereen uit behalve ik. Ik haal diep adem en klik dan mijn gordel los. Ik blijf nog even zitten maar open dan de autodeur en stap uit. We lopen naar de goede gate en nu moeten we het moeilijkste deel nog. Afscheid nemen. Ik trek Emma en Mia in een knuffel. Tranen stromen geluidloos over mijn wangen. ''Ik ga jullie missen.'' Fluister ik. ''Wij jou ook.'' Zeggen ze in synchroon. Ik zie dat er bij hun ook een paar tranen over hun wangen stromen. ''Tot snel hoop ik.'' Zeg ik. Ze zeggen nog gedag, zwaaien en gaan dan het vliegtuig in. Ik draai me om en Shawn staat daar met open armen. Ik laat me in zijn armen vallen en begin te snikken. Ik sla mijn benen en armen om zijn middel en stop mijn hoofd in zijn nek. Ik ga verder terwijl Shawn vast naar de auto loopt. Daar aangekomen zet hij me in de bijrijder stoel. Hij gaat op zijn hurken naast de auto zitten en veegt de tranen van mijn wangen wat geen nut heeft want ze blijven stromen. ''Ze komen snel weer langs Liv.'' Zegt hij waarna hij nog een kus op mijn voorhoofd geeft voordat hij de autodeur dichtslaat. Hij gaat achter het stuur zitten en rijdt aan. Ik kijk uit het raam. Shawn legt zijn hand op mijn knie en knijpt er zachtjes in. Ik kijk hem even aan en kijk dan weer uit het raam. Ik heb het gevoel alsof ik flauw ga vallen. Ik ben ongelofelijk duizelig. ''Shawn.'' Zeg ik in paniek. Hij kijkt me aan. ''Wat is er Liv? Je ziet spierwit.'' Zegt hij bezorgd. ''Flauwvallen.'' Krijg ik er moeilijk uit. Hij start snel de auto en rijdt naar een tankstation. Hij stapt snel uit de auto en rent naar binnen. Ik doe de deur open en zet mijn voeten op de grond maar ik blijf zitten. Ik weet wat ik nu moet doen. Ik ga met mijn hoofd naar beneden een beetje voorover hangen. Mijn handen leg ik voor mijn ogen. Ik hoor iemand terugrennen. ''Liv. Eet dit.'' Zegt Shawn die me een broodje kroket met mayonaise en kurry aangeeft. Ik eet het langzaam op. Wetend dat het niet goed is als ik nu alles in één keer ga opeten. Zodra ik het op heb geeft Shawn me nog een flesje cola en een stripje waar mentos snoepjes in zitten. Ik ga weer goed zitten. Shawn gooit de deur dicht en gaat aan de andere kant zitten. (dus achter het stuur voor de mensen die het niet begrepen. Hij ging niet naast de auto op de grond zitten als je dat soms dacht) Ik draai de fles cola open en neem een paar slokken. ''Gaat het weer wat beter?'' Vraagt Shawn bezorgd. Ik knik, wat voor hem een teken is om aan te rijden. Ik pruts aan het papiertje van de mentos maar dat stomme ding wil niet open. Ik ben nu al een minuut aan het prutsen maar het lukt me gewoon niet. ''Moet ik helpen?'' Grinnikt Shawn. Ik knik en trek een zielig gezicht. Hij grinnikt en maakt het pakje binnen 10 seconden open. Ik kijk hem met open mond aan. Hoe deed hij dat? Hij grinnikt en drukt het pakje in mijn handen. Ik kom uit mijn trans en pak er een snoepje uit. ik stop het in mijn mond en sluit genietend mijn mond. Zodra we terug zijn bij de tourbus, heb ik het flesje cola en alle mentos snoepjes op. Shawn kijkt van mij naar de lege mentosroldinges. Dan kijkt hij van mij naar het lege cola flesje. Dan kijkt hij me trots aan. Ik glimlach naar hem. Ik veeg met mijn mouw mijn inmiddels droge tranen van mijn wangen af. We lopen samen de bus in. Ik loop gelijk door naar de slaapcabines zonder de jongens nog een blik te gunnen. Ik hoor de jongens vragen wat er met me aan de hand is, en Shawn dat ze me maar even met rust moeten laten. Ik glimlach. Bedankt Shawn. Ik kleed me om in een sport broekje en een los shirt. Ik doe mijn haar in een rommelige knot en stap dan in 'mijn' bed. Al snel val ik in slaap.

--- Herschreven ---

Dit is de jongen van het feest. Het is eigenlijk Nash Grier maar in dit boek is hij een ander iemand. Zie hem maar even als acteur dat hij ook in dit boek speelt.
WHO ELSE LOVES THE MOVIE KISS AND CRYYYY
Waarschijnlijk kan je me nu al niet meer volgen dus stop ik maar weer want ik kraam alleen maar onzin uit. Doeeeiiiiii🙋🙋🙋💩