(Zet liedje aan als ze gaat zingen)
P.O.V. Liv

-Is it to late now to say sorry? Cau-

Serieus? Nu al?! Ik sliep nog maar 5 minuten. Ik zit diep in gedachten als de wekker nog een keer gaat.

-Is it to late now to say sorry?-

"Ja het is te laat. Je hebt me wakker gemaakt stomme wekker." Mopper ik. Beneden hoor ik mijn broer Shawn roepen dat ik moet komen. Ik sta op uit mijn bed en trek mijn kleren aan. Ik loop naar de badkamer en doe mijn dingetjes. Dan loop ik naar beneden. Ik zeg Shawn gedag en pak dan mijn tas. (Ik eet niet tot weinig omdat ik dik ben) ik trek mijn jas aan, roep dat ik weg ben en pak mijn fiets uit de schuur. Ik doe mijn oortjes in mijn telefoon en stop ze in mijn oren. Ik zing zachtjes mee met de muziek. (zet liedje aan):
Oh, there she goes again

Every morning is the same

You walk on by my house

I wanna call out your name

I want to tell you how beautiful you are from where I'm standing

You got me thinking what we could because

I keep craving, craving, you don't know it but it's true

Can't get my mouth to say the words they want to say to you

This is typical of love

Can't wait any more, won't wait

I need to tell you how I feel when I see us together forever

In my dreams you're with me

We'll be everything I want us to be

And from there, who knows, maybe this will be the night that we kiss for the first time

Or is that just me and my imagination

We walk, we left, we spend our time walking by the ocean side

Our hands are gently intertwined

A feeling I just can't describe

All this time we spent alone, thinking we could not be lone to something so damn beautiful

So damn beautiful

I keep craving, craving, you don't know it, but it's true

Can't get my mouth to say the words they want to say to you

This is typical of love

Can't wait anymore, I won't wait

I need to tell you how I feel when I see us together forever

In my dreams, you're with me

We'll be everything I want us to be

And from there, who knows, maybe this will be the night

That we kiss for the first time

Or is that just me and my imagination

Imagination

Imagination

(Whoa, whoa, whoa)

In my dreams, you're with me

We'll be everything I want us to be

And from there, who knows, maybe this will be the night

That we kiss for the first time

Or is that just me and my imagination

I keep craving, craving, you don't know it, but it's true

Can't get my mouth to say the words they want to say to you

---- nu ---

Ondertussen ben ik bij school aangekomen. Ik zet mijn fiets in het rek en ik voel mijn telefoon trillen met de betekenis dat ik een berichtje heb. Ik doe mijn telefoon en lees het berichtje:

van Emma; aan Liv:

Heeeyy Liv, ik heb slecht nieuws! Ik ben ziek dus kan ik vandaag niet naar school komen. Als de pesters je iets aandoen, kom ik als ik weer beter ben ze persoonlijk in elkaar slaan. ;)

van Liv; aan Emma

Veel beterschap! En dat met de pesters zal wel meevallen hoop ik voor hun. Ik zie het al voor me hoe jij ze in elkaar gaat slaan:) ;)

|😀type een bericht 📎📷✅|

(Smiley staat voor emoji's. Paperclip staat er altijd, camera kan je een foto maken en de check is verzenden)
-------------------------------------------
ik stop mijn telefoon weg en loop naar de ingang van de school. Ik zie geen van de pesters staan, dus zucht ik opgelucht. ''Heb je me gemist?'' SHIT!! Het is Noah, de leider van de drie pesters. De andere zijn Louis en Jake. Ze zijn 1 jaar ouder dan mij. Ik wordt meegesleurt naar een pleintje achter de school. Ze beginnen met zijn drieën (Louis en Jake zijn er ook bij gekomen) mij in elkaar te slaan. Als de bel gaat lopen ze lachend weg. De tranen stromen inmiddels over mijn wangen. Het doet gewoon zoveel pijn. Ik sta moeilijk op en loop naar de wc's hier op school. Ik maak mijn gezicht schoon en pak uit mijn tas mijn mesje. (ja die heb ik altijd bij) Ik snij een paar keer over mijn arm:

1 x voor Noah

1 x voor Louis

1 x voor Jake

1 x voor dat ik zo lelijk ben

1 x voor Shawn, omdat hij nu zo weinig tijd heeft

1 x voor mijn ouders, omdat ze dood zijn.

1 x omdat ik zo lelijk ben

en nog een paar keer zonder reden. Het bloed loopt naar beneden en ik spoel het af. Ik doe er een verbandje omheen en loop dan naar de balie, om te zeggen dat ik me niet zo lekker voel. Ik krijg een briefje mee en dan mag ik naar huis. Ik loop naar mijn fiets en zie dat mijn banden lek zijn. Ik zie dat er een briefje bij zit. Ik lees wat er op het briefje staat.

'omdat je zo dik bent mag je lopen. Dan gaan er meteen wat kilootjes vanaf'

Ik zucht en loop naast mijn fiets naar huis. Zo zachtjes mogelijk zet ik mijn fiets in de schuur. Ik zet de capuchon van mijn jas op zodat als Shawn thuis is (met of zonder vrienden van hem) hij niet ziet dat ik in elkaar ben geslagen. Zo stil mogelijk open ik de deur met mijn sleutel. Ik hoor gelach van de woonkamer komen. Shawn heeft weer eens vrienden meegenomen. Zo stil mogelijk sluit ik de deur, doe mijn jas en schoenen uit en loop dan zo stil mogelijk naar boven. Ik snel naar de badkamer om make-up op mijn wonden te doen zodat je er niks van ziet. Als ik klaar ben, loop ik naar mijn eigen kamer. Net als ik mijn kamer in wil lopen wordt ik tegengehouden door een hand op mijn schouder.

--- Herschreven ---