ALE WY JESTEŚCIE GIGACHAD!

Nie no, za tak zajebistą aktywność należy się jeszcze jeden rozdział!

Na dodatek jest weekendzik, a ja i tak mam rozdziały na zapas :3

Erwin pov

-Halo?- po paru razach usłyszałem jego zachrypnięty głos.

-Um.. cześć. Co u ciebie?- spytałem.

-Co chcesz?- spytał nie miło.

Zmarszczyłem brwi na jego zachowanie. Czy on jest na mnie zły?

-Nic. Chciałem po prostu pogadać. Trochę ochłonąłem i już mi przeszło.- rzekłem.

-Ale mi nie. Przez ciebie mnie zawiesili na 24 godziny!- warknął.

-Jak to przeze mnie?- spytałem zaskoczony jego agresją.

-Przypadkiem nie rozmawiałeś z Pisicielą?- spytał zły.

-A! O to ci chodzi? Zawiesił cię przez to?- spytałem zdziwiony.

-Tak.

-No Grzesiu nie gniewaj się.. Ja ci wybaczyłem że prawię mnie zamknęli w więzieniu.- powiedziałem.

-Super. To wszystko?- spytał.

-Grzesiu no..

-Jeśli to wszystko to kończę bo idę spać.- odparł i się rozłączył.

Westchnąłem gasząc papierosa. Zauważyłem jakiś dwóch typów zmierzających w moim kierunku.

-Czego?- spytałem nie miło.

-Dobry wieczór, trochę milej może?- spytał jeden.

-Spierdalaj!- warknąłem i ruszyłem do drzwi samochodu.

Poczułem szarpnięcie do tyłu. Prawie się wyjebałem, ale w ostatniej chwili złapałem równowagę.

-Nie do nas takie odzywki!- krzyknął jeden z nich.

-Czego nie rozumiecie w słowie "Spierdalaj'?- spytałem zirytowany.

Mężczyźni spojrzeli na siebie po czym się do mnie zbliżyli. Zauważyłem że jeden z nich ma w ręce kij baseballowy.

Podniosłem ręce w geście poddania.

-Co już nie jesteś taki do przodu?- spytał facet.

-Panowie spokojnie, nie chcę problemów. Chcę tylko wrócić do domu..- powiedziałem.

-Chcieliśmy rozmowy, ale już za późno!

Dostałem kijem w Brzuch. Zgiąłem się w Pół chwytając się za niego. Jeden z nich pchnął mnie tak że upadłem na ziemię.

Dostałem drugi raz tym razem w plecy. Skuliłem się starając zakryć jak najbardziej. Nie do końca mi się to udało gdyż i tak obrywałem a to w twarz a to w brzuch, plecy, ręce czy nogi.

Jęknąłem z bólu gdy po raz kolejny otrzymałem cios z brzuch. Zacząłem kaszleć wypluwając krew z śliną z buzi.

-Dobra zabierz mu hajs i spierdalamy!-odparł jeden z nich.

Przeszukali mnie zabierając pieniądze i zegarek po czym odbiegli.

Leżałem na ziemi pobity, obolały i zakrwawiony z powodu obrażeń nosa czy ust oraz rozcięcia na policzku.

Zwinięty w kulkę wyciągnąłem telefon z kieszeni krzywiąc się.

Ubrudzoną od czerwonej cieczy ręką wybrałem numer Monthany, gdyż był pierwszy na liście ostatnio wybranych.

-Czego znowu?- warknął.

-Proszę przyjedź po mnie..- wychrypiałem.

-Nie Erwin, nie mam Ochoty z tobą rozmawiać. Jutro jak przejdą mi emocję to zadzwonię. Ale dzisiaj daj mi spokój!

-Ale..- przerwałem gdyż usłyszałem przerwane połączenie.

Spróbowałem jeszcze raz ale odrzucił.

Gdyby wiedział że mnie pobili przyjechałby prawda?

Zdecydowałem zadzwonić do kogoś innego. Więc postawiłem na Carbonare.

-Hmm.. Halo?- spytał zaspany.

-Carbo, potrzebuję pomocy.. proszę.- powiedziałem przerywanym głosem z powodu bólu i ciężkości w nabraniu powietrza.

-Co się stało? Gdzie jesteś?- spytał od razu się rozbudzając.

-Pobili mnie.. koło redakcji.- wychrypiałem.

-Zaraz będę. Jak się czujesz?- spytał.

-Chujowo..

-Dobra, wytrzymaj chwilę zaraz będę.- rzekł i się rozłączył.

Wypuściłem telefon z rąk gdyż nie miałem siły go schować ponownie.

Leżałem na ulicy marznąc i czekając aż brunet przyjedzie.

Alkohol a moich żyłach dalej krążył z czego byłem zadowolony gdyż w jakimś stopniu zmniejszał ból.

Po paru minutach zatrzymał się samochód obok. Wysiadł z niego Carbonara i Dia wraz z Heidi.

Podbiegli do mnie. A blondynka Uklęknęła obok. Zaczęła sprawdzać moje obrażenia.

-Trzymasz się? Kto ci to zrobił?- spytał Carbo.

-Nie wiem jakiś dwóch typów się przyczepiło. Kazałem im spierdalać i mnie pobili i okradli..- wychrypiałem.

-Znajdziemy ich. Nie już nie mów, oszczędzaj się..- powiedział Dia.

-I co z nim?- spytał makaroniarz blondynki.

-Nie jestem pewna co do obrażeń wewnętrznych ale lepiej jak go zabierzemy do jego mieszkania. Tam go przebadam, opatrze i podłącze kroplówki.- stwierdziła Heidi.

Jak powiedziała tak zrobili, chłopacy położyli mnie na tyły samochodu i ruszyliśmy do mnie do mieszkania.

***

-Okej już podłączyłam kroplówkę. Myślę że będę musiała ci podać narkozę.. Twój organizm potrzebuje snu i regeneracji. Ale nie wytrzymasz więcej bólu. Więc opatrze cie gdy będziesz spał..- powiedziała.

Nie chciałem się kłócić i rzeczywiście byłem ledwo przytomny więc przytaknąłem.

Po chwili dziewczyna dodała do kroplówki jakąś substancję po której zacząłem czuć jeszcze większą senność.

Sufit wirował a ja zacząłem odpływać w otaczającą mnie ciemność.

Monthana pov

Obudziłem się rano przypominając sobie wczorajszą noc i telefony od Erwina.

Westchnąłem przecierając twarz. Zerknąłem na zegarek była 8.40.

Podniosłem się i sięgnąłem telefon zerkając na wyświetlacz.

Dziwne że więcej nie dzwonił. On jak sie uprze to potrafi dzwonić z 30..

Ubrałem czarne dżinsy i zarzuciłem na siebie granatową koszule.

Zebrałem rzeczy z szafki nocnej i wyszedłem z mieszkania zamykając je na klucz.

Schodząc na dół wybrałem numer pastora.

Dalej byłem zły ale sądziłem że musimy to wyjaśnić. W końcu ja też popełniłem błąd..

Po paru sygnałach odebrał

-Halo? Możemy się spotkać, przemyślałem wszystko i..-zacząłem.

-Monthana? Um.. tu Heidi.- usłyszałem w słuchawce.

Zmarszczyłem brwi na głos dziewczyny.

-Czemu masz telefon pastora?- spytałem zdziwiony.

-Tak się składa, że Erwin śpi..- mówiła.

Zatrzymałem się przed wyjściem z budynku. Czyżby znalazł sobie kogoś.

-Szybko się pocieszył po Evie.- parsknąłem, starałem się nie zabrzmieć złośliwie ale nie do końca mi to wyszło.

-Nie.. to nie tak.- mówiła zmieszana.

-To nie moja sprawa.. jak się obudzi to mu powiedz że..

-Został pobity.- przerwała mi.

-Co?- spytałem od razu.

-Wczoraj, ktoś go pobił. Ja go tylko opatrywałam..- odpowiedziała.

-Gdzie on jest?- spytałem zmartwiony.

-W swoim mieszkaniu. Ale śpi bo..

-Zaraz będę.- przerwałem jej ponownie i się rozłączyłem.

Wsiadłem do mojego czarnego bufalo i podjechałem po budynek mieszkalny erwina.

Zaparkowałem i wysiadłem zamykając samochód.

Pośpiesznie ruszyłem pod drzwi mieszkania Pastora.

Zapukałem czekając aż ktoś mi otworzy.

Po chwili usłyszałem przekręcanie zamka.

Z progu wyłoniła się blondynka wpuszczając mnie do środka.

-Gdzie on..-zacząłem ale pokazała mi abym był cicho.

-Śpi.. w nocy podałam mu narkozę ale niedługo przestanie działać. Najlepiej jakby jeszcze trochę pospał. Musi się zregenerować.- powiedziała cicho.

-Jak on się czuje?- spytałem.

-Wczoraj nie było za dobrze.. mam nadzieję że jak wstanie to będzie lepiej. Jest cały posiniaczony, miał krwotok z nosa. Ma rozcięty policzek i usta oraz brew. Na szczęście nie trzeba nic zszywać. Wszystko już opatrzyłam.- odparła.

Przytaknąłem lekko przełykając ślinę.

-Czy.. ja mogę?- spytałem niepewnie.

-Tak, ja muszę już iść. Jakby się obudził to niech leży i nie odłącza kroplówek. Są w niej leki przeciwbólowe i elektrolity aby się zregenerował. Ma odpoczywać. Nie męcz go za bardzo..- uśmiechnęła się znacząco i wyszła.

Zamrugałem zaskoczony jej słowami stojąc przez chwilę w osłupieniu..