Ik voel mijn hoofd ijskoud en nat worden. Ik gil en schiet overeind, naast mij hoor ik iemand lachen. 'Verdomme'schreeuw ik'Lily Loena Potter, doe dat nooit meer of ik vermoord je'.
'Waarom'vraagt ze met een pruillip. 'je kon me ook gewoon wakker schudden'antwoord ik.
'Maar dit is veel leuker'.
'Als ik terug op school ben vervloek ik je'
'kom op het is kerst'
Nu pas zie ik de kadootjes op het uiteinde van mijn bed liggen. Ik kruip er snel naartoe en zie een kooi met een doek er over. Yes, ze hebben eindelijk de geschikte uil gevonden. Met ze bedoel ik natuurlijk mijn ouders. Ik trek direct de kooi naar mij toe en trek het doek er af. Maar tot mijn verbazing zit er geen uil in. Een blauwe gaai kijkt me aan vanuit de kooi. 'Wat is dit'mompel ik verbaast. Dan zie ik een brief in de kooi zitten. Ik trek hem er uit en lees hem.
Liefste Isabel,
Arch ik heet isa.
Ik weet dat je had verwacht een uil te zien. Maar toen je vader en ik deze gaai zagen, ik wist direct dat ze voor jou gamaakt was. Je kent ons principe 'je uil (in dit geval een gaai) moet bij je passen, anders doet ie zijn werk niet goed'. We kwamen deze naamloze schat tegen toen we langs een speciale fokker en nu denken we erover na om ook andere vogels te fokken.

Je ouders

Opgewonden maak ik het kooideurtje open en de gaai vliegt er uit. 'Ik ga je Zils noemen' mompel ik 'blauw is in het Lets' zils'. 'Zils' zeg ik tegen de blauwe gaai . Lily kijkt me verbaast aan, waarop ik zeg'vraag me niet hoe ik dat weet'. Samen met Lily pak ik de rest van mijn cadeau's uit. Dit heb ik allemaal gekregen: een set toverschaakpionnen (die nu veel wilder en luider zijn), een handleiding "hoe beheers ik het fanaut zijn", een pakje dat recht in mijn gezicht ontplofte( zeker niet van James ofzo), een borstel voor honden(zeker niet omdat ik een fanaut ben) en nog veel meer. Ik loop samen met Lily de woonkamer binnen en speel een beetje met mijn nieuwe ketting. Het is zo een dat van kleur verandert bij je gevoelens en zo, maar in tegenstelling tot bij de dreuzels werkt deze perfect. Meteen kleurt deze roze en ik steek hem met een rood hoofd onder mijn t-shirt. Albus zit in de zetel lachend naar James te kijken, die onder het slijm zit. 'Hoe is dat gebeurt' vraag ik onschuldig. Maar ik weet goed genoeg wat er gebeurt is, toen hij zijn cadeau's openmaakte kwam er allemaal brubbelend slijm uit. Ik weet het zeker niet omdat ik die prank heb uitgehaald. Echt niet. 'Isabel'schreeuwt hij. Ik grinnik kort 'zo heet ik'. 'Waarom' roept James uit. 'Ik zei toch dat ik wraak ging nemen, trouwens in tegenstelling tot bij jou prank kan je het met een zwaai met je toverstok oplossen'. 'Welke spreuk?' Vraagt James nieuwsgierig. Quasi verbaast frons ik met mijn wenkbrauwen 'zei ik dat ik de spreuk ga verklappen'. 'Je bent gemeen'blaft hij me toe. Ik haal mijn schouders op en Albus, die er duidelijk genoeg van heeft, loopt op ons af. 'Laat haar James' zegt hij. 'Ik kan dit zelf oplossen' zeg ik scherp tegen Albus. Hij kijkt me gekwetst aan. 'Sorry Al'mompel ik snel. 'Trouwens' zeg ik weer tegen James' het is een wachtwoord geen spreuk en het wachtwoord is "James is stom" '. James zucht luid en ik grinnik, het moet voor hem echt een vernedering zijn. 'James is stom' mompelt James terwijl hij met een zwiep van zijn stok de slijm opruimt. Hij zucht weer en laat  zich op de zetel vallen. Dat brengt me op een idee. Ik verander in een poolvos en spring op James' schoot. Als ik zie dat hij me er af wilt duwen laat ik mijn tanden zien. James laat me zitten en ik krul me op en val in slaap. Waarom ben ik altijd zo moe in mijn fanautvorm.