Het geluid van mijn voetstappen weerkaatst door de gangen.
Ik zie je om 20u30 in mijn kantoor.
Je weet wel waarom.
Professor Anderling .
Dat stond er op het briefje dat ik net in mijn jaszak heb gevonden. Ik werp een blik op mijn horloge. Over een kwartier moet ik in professor Anderling haar kantoortje zijn. Ik kijk om me heen,in de hoop dat ik iemand zie. Onderweg ben ik verdwaalt geraakt. Opeens zie ik een deur verschijnen. Gewoon uit het niets. Nieuwschierig als ik ben loop ik naar binnen. Het was een kleine kamer met slechts één tafel in het midden. Een vel oud perkament ligt er op. Wat zou het zijn. Ik loop er naar toe en zie dat er helemaal niets op staat. Ernaast ligt nog een velletje perkament. ,als ik er naar kijk zie ik dat er een iets op staat.

Het wachtwoord  is: Ik zweer plechtig dat ik snode plannen heb.

Ik pak mijn toverstok, geef het oude vel perkament en tikje en zeg 'ik zweer plechtig dat ik snode plannen heb'. Opeens verschijnt er inkt op het papier. Het begint lijnen te vormen tot er een hele kaart op staat. Op de voorkant staan allemaal letters.
Moony, Wormtail, Padfoot en Prongs  prezenteren de marauders map.
Ik maak de kaart open en kijk er in. Ik zie overal voetstapjes met namen erbij. Cool, ik ga op zoek naar Lily en ik vind haar snel. Lily Loena Potter. Naast haar staat Albus Severus Potter. Ik zoek mezelf ook maar ik vind mijn naam niet. Raar. Ik loop uit de kamer en zoek professor Anderlings kantoortje. Ik zie mezelf op de zevende verdieping verschijnen. Raar. Ik haal mijn schouders op. 'Ik wil naar professor Anderlings kantoor' zeg ik terwijl ik met mijn toverstok op de marauders map tik. Een rode lijn trekt zich van mijn naam naar Anderlings kantoor. Het is niet eens zo ver. Ik loop naar het kantoortje zonder iemand tegen te komen. Als ik in de verte de stenen waterspuwer zie,komt er een zin op het perkament.
Als je de map niet meer nodig hebt zeg je     ''snode plannen uitgevoert''.
Ik tik met mijn stok op het perkament en zeg' snode plannen uitgevoert'. De inkt verdwijnt en ik huppel naar Anderlings kantoortje. Enthousiast kom ik binnen. 'Zo jij hebt er volgens mij zin in' hoor ik Anderling zeggen. Ik knik en ga op het stoeltje voor haar bureau zitten. 'Wat gaan we doen'vraag ik. 'De volgende keer op tijd komen' is het antwoordt. Mijn haar wordt groen en mijn gezicht rood. 'Sorry, ik was de weg kwijt' zeg ik. 'Ach ja, we gaan eerst is zien of je je nog kan veranderen' zegt Anderling'denk hard aan je fanaut vorm'. Ik sluit mijn ogen en haal het beeld van dat schattige vosachtige diertje in mijn hoofd. Ik voel over mijn hele huid gekietel. Maar voor de rest gebeurt er niks. Ik doe mijn ogen open en zie dat ik een witte vacht heb. 'Je hebt in ieder geval een mooie vacht' zegt Anderling droog. Ik knik en heb moeite om niet te lachen. Ik denk weer aan mijn poolvos. Ik voel dat ik in een vosje verander. Opeens is er een kat op de plaats waar Anderling stond. Ik grom en laat mijn tanden zien. 'Rustig Senta' mauwt de kat'ik ben het professor Anderling'. 'Oke' blaf ik 'maar hoe kunnen we met elkaar praten'. 'Fanauten kunnen met alle dieren praten als ze in fanautvorm zijn' antwoord de kat/ Anderling. Opgewonden spring ik op Anderlings bureau. 'Hee niet doen' roept ze. 'Echt wel' blaf ik. 'Het is niet omdat ik nu een kat ben dat ik je geen strafwerk kan geven' mauwt ze boos. 'Kan ik er iets aan doen dat er een poolvos op je bureau staat' blaf ik speels. Anderling springt naast mij op het bureau en geeft me een speelse mep. Ik grom zachtjes en geef haar ook een zacht mepje. Zo gaat het even door tot Anderling zegt 'jij bent gewonnen'. Triomfantelijk hef ik mijn hoofd op. Als Anderling zich terug in een mens verandert verbleekt ze, 'tegen niemand zeggen' zegt ze zachtjes' als kat ben ik altijd heel speels'. Ik verander in een mens en knik.

Met een grijns op mijn lippen loop ik de leerlingen kamer binnen. 'Lily kom eens hier'roep ik. Lily komt aangesnelt, 'wat is er' vraagt ze. Ik verander in een poolvos. En ga in een zeteltje liggen. 'Je bent zo cute' zegt Lily en ze kiettelt mij achter mijn oor. Ik begin te kwispelen. Dit is zo leuk. Ik hoor voetstappen op ons afkomen. 'Hey Lils, hey Isa' zegt Albus. 'Hallo Al' zegt Lily en ze aait mijn rug. Ik snap echt niet dat ik dit gisteren niet leuk vond. Ik ga nog harder kwispelen. Albus lacht'dat vind je wel leuk he'. Ik knik en Albus begint onder mijn kin te krabben. Als ik een kat was geweest zat ik te snorren. Albus laat zich naast mij op de zetel zakken en ik spring snel op zijn schoot. Hij begint mij ook over mijn rug te strelen. Slaperig laat ik mijn ogen halfdicht zakken. Ik hoor Lily nog iets tegen Albus zeggen maar ik weet niet wat. Al snel val ik in slaap.