'Opstaan'roept een stem in mijn oor. Ik schreeuw van schrik en spring op. 'Lils'zeg ik doodserieus tegen een lachende Lily'doe dat nooit meer'. 'Waarom niet'zegt ze en ze ligt dubbel van het lachen. 'Omdat ik je dan vervloek'mompel ik. 'Jaja' zegt ze. 'Loop naar de hel' zeg ik schagrijnig. 'Volgens mij heb je een ochtendhumeur' zegt ze. 'Echt niet'ik kleed mij geïriteert om en loop dan de kamer uit. Ik hoor dat Lily achter mij de ook de kamer uitloopt. 'Pas op pas op' schreeuwt ze'er heeft iemand een ochtendhumeur'. 'Hou je kop Lily'zeg ik. Waarop ze poeslief 'oke' zegt'kom we gaan naar de grote zaal'. Lily haakt haar arm om de mijne en begeleid me naar de grote zaal. 'Hoe ga ik hier ooit de weg leren kennen' denk ik. Als we eenmaal voor de deuren van de grote zaal staan tover ik een spiegel tevoorschijn en bekijk ik mezelf. Ik verander het zwarte haar dat ik nu heb in rode krullen en vergroot mijn ogen en maak ze helder groen. Zo zien Lily en ik er uit als zusjes. Ik lach een beetje en tover de spiegel weg. 'Je ziet er goed uit'zegt ze. Ik rol met mijn ogen'tuurlijk ik lijk op jou'. Samen lopen we de grote zaal binnen. Ik zie Albus aan de grifoendor tafel zitten en ga naast hem zitten. 'Dus jij bent uit de ziekenzaal ontslagen'zeg ik. 'Nope' mompelt hij'ik ben ontsnapt'. Ik lach 'waarom?'. Hij kijkt mij aan'ik wou jou zien' zegt hij. Ik lach,maar dan zie ik een gekwetste uitdruking in zijn ogen. 'Shit hij meende het' flitst door mijn gedachten. Er volgt een awkward stilte.
Tot dat Lily die verbreekt. 'Wat is er'vraagt ze terwijl ze naast mij op de bank neerploft.
'Niets'zegt Albus met een rood hoofd. 'Oke' zegt Lily een beetje achterdochtig. 'Hebben jullie zin in dit jaar'vraag ik snel. 'Ik wel' antwoordt Lily'maar ik hoop wel dat de school niet onder water wordt gezet ofzo'. Ik haal mijn schouders op 'mischien een deel'.'Je had echt op school moeten zitten toen James er nog was' zegt ze. 'Jullie broer?'vraag ik. Ze knikt en zegt 'hij had is het plafont van de grote zaal betoverd zodat het leek of het sneeuwde en iedereen ging na het eten snel naar buiten. Maar het regende pijpenstelen'. Ik lach'dat is nog eens een idee'zeg ik,dat moet ik ook mischien ook eens doen. En ik bedenk hoe ik het moet doen. 'Aarde aan Isa,aarde aan Isa joehoe'ik kijk op en hij duwt mij op de grond. Mijn hart slaagt tilt zo hard schrik ik. 'Albus Severus Potter' roep ik boos 'wil je dat nooit meer doen ik kreeg bijna een hart attack'. Ik sta snel op terwijl hij begint te lachen terwijl ik hem boos aankijk. 'Je bent echt hard geschrokken' zegt Lily terwijl ze naar mijn haar wijst. Snel kijk ik en zie dat mijn haar paars is,ik verander het naar vuurrood lang haar dat rechtop staat zodat het vlammen lijken. Albus trekt wit weg 'je haar staat in brand'schreeuwt hij. Ik laat mijn haar een beetje bewegen met mijn toverstok die ik onder de tafel hou. Ik begin te gillen en al vlug staan er leerkrachten bij mij. 'Laat mij door'hoor ik een stem boven de anderen door en ik zie Professor Anderling zich tussen de mensen door wringen. Ik laat somige plukken orange worden zodat het nog realistiser lijkt. Als professor Anderling mijn haar beter bekijkt zegt ze 'naar mijn kantoor Senta' met een zucht. Ik grinnik hard en zie iedereen verbaast kijken. Mijn haar verander ik naar zwart. Nog verbaasder kijkt iedereen naar mij. 'Ik ben een heks en transformagier weten julie nog'ik kijk naar hat plafont 'wat moet de wereld toch heen met deze domme mensen,god' ik loop snel de grote zaal uit met professor Anderling op mijn hielen. In stilte lopen we naar haar kantoor. Waar we een trap af moeten en ik mij weer laat vallen om mezelf net op tijd weer op te vangen. Als we eenmaal in haar kantoor zijn vraagt professor Anderling mij'waarom deet je dat,zag je Albus Potter niet. Die arme jongen kreeg bijna een hartaanval'. 'Maar professor' zeg ik schijnheilig'dat was nu eenmaal de bedoeling'. 'En waarom dan wel niet'ze kijkt mij half boos half geamuseerd aan.'Wraak'zeg ik simpel. 'Je eerste dag op zweinstein en je hebt nu al streken'ik grinnik om Anderlings anrwoordt. Luider voegt ze er aan toe'je weet toch wat dit betekent....strafwerk'. Ik kijk haar met puppy oogjes aan'please toch geen strafwerk'zeg ik zielig.'Alleen omdat het je eerste dag op zweinstein is.'zegt ze glimlachent. In mezelf ben ik aan het juichen van geluk. 'Adios'zeg ik en ik loop het kantoor uit en laat mij van de trap vallen. En net zoals altijd vang ik mezelf net op tijd op.

Ik laat mij vallen op een zetel in de leerlingenkamer. De school is al een paar weken en een paar natte voeten verder. Ik doe mijn ogen dicht en voel de zetel naast mij inzakken. Ik vraag mij af wie het is en kijk door mijn wimpers wie het is. Albus, mijn hoofd laat ik op zijn schouder zakken. Ik val is slaap. Tot er ineens iemand 'opstaan'in mijn oor roept. Verschrikt til ik mijn hoofd op. 'Danu'roep ik boos. 'Sorry mag ik je kussen even lenen'. Albus schenkt mij een sorry-blik en wordt dan meegetrokken door zijn beste vriend.

Pov Albus
Ik kijk hoe Isa haar hoofd op mijn schouder legt en in slaap valt. Liefdevol kijk ik naar haar. Maar na een half uurtje komt Danu'ik moet je even spreken'zegt hij. 'Oke'zeg ik'vertel maar'. Danu wenkt mij'niet hier'fluistert hij. Maar ik wijs naar Isa'kan niet'. Hij keek mij aan met een gemene uitdrukking. 'Durf het niet'sis ik hem toe. 'Echt wel'fluistert hij terug. 'Opstaan'schreeuwt hij in Isa haar oor. Ze kijkt verschrikt op als ze doorheeft wie het heeft gedaan roept ze boos Danu'. 'Sorry mag ik je kussen even lenen'. Ik kijk haar met een sorry-blik aan in de hoop dat ze het begrijpt. Snel trekt Danu mij mee door de leerlingenkamer de gang op. 'Waarom deed je dat'vraag ik boos. 'Je moet HET aan Isa vertellen'antwoordt hij luid. 'Nooit'zeg ik verdrietig'ze ziet mij gewoon als vriend, als broer'. 'En dan nog'sist Danu'het is gewoon zielig hoe jij haar aankijkt en zij niks doorheeft'. 'Isa gaat mij niet eens meer als vriend willen'zeg ik zacht'en dat wil ik helemaal niet'. Ik draai mij om en loop weg.