Przyszli do parku. Usiedli na jednej z pobliskich i założyli swoje ,,buty z kółkami". Kiedy Marinette wstała lekko się zachwiała, jednak po chwili nabrała równowagi. Blondyn zrobił to samo. Po chwili oboje usłyszeli dźwięk. Nic dziwnego, dobiegał on z telefonu Mari.

- Adrien, mogę?

- Tak.. pewnie. - posłał jej uśmiech

- To Alya, właśnie napisała, że Nino poprosił ją o zostanie jego dziewczyną. - czekała na dalszy ciąg wiadomości

- Poczekaj, Nino teraz też do mnie o tym pisze.

- Są razem, jak uroczo.. - powiedzieli obydwoje po czym spojrzeli na siebie

- To jak ruszymy, czy będziemy tak stali? - lekko się zaśmiali

| 15 minut później |

Kiedy byli pewni, że potrafią już jeździć postanowili nie trzymać się już za ręce. Adrien jechał pierwszy, granatowłosa za nim. Była godzina 12:34. Czas już się zbliżać do końca rozrywki.

- A może by tak na lody włoskie? - chłopak oblizał się językiem po ustach

- Z chęcią - dziewczyna poczochrała jego ułożone włosy

Po 5 minutach byli już na miejscu

- Ja poproszę.. - nie dokończyła zamówienia

- Dwa lody śmietankowo-truskawkowe - przerwał jej

- Adrien skąd wiedziałeś, że to moje ulubione? - zapytała zdziwiona

- Mam swoje sposoby. - podnosił i opuszczał brwi dopóki ona się nie zaśmiała.

Najedzeni wstali z krzeseł i ruszyli w drogę powrotną. Nastąpiła chwila w której zielonooki chciał powiedzieć coś do Marinette, odwrócił się.. odwrócił się, a dziewczyna w tym samym momencie przewróciła się na niego.

- Przepraszam.. - powiedzieli synchronicznie, oboje się zarumienili

Wstali otrzepali się po czym skrępowani sytuacją patrzyli oboje w inne strony.

- Tym razem to ja postanowię Cię odprowadzić do domu.. - postanowiła zdejmując przy tym rolki

- Nie, to ja jestem chłopakiem i to ja mam obowiązek odprowadzać Ciebie. A co jakby coś Ci się stało w drodze powrotnej? Nie wybaczyłbym sobie tego. - powiedział z poważną miną

| U Marinette |

On naprawdę tak się o mnie troszczy? Nie wiedziałam.. może tym lepiej dla mnie? Zgodzę się, ale pod jednym warunkiem..

- Dobrze zgodzę się, ale jest haczyk.. - uniosłam jedną brew

- Jaki? - zrobił śmieszny wyraz twarzy

- Odprowadzisz mnie w poniedziałek do szkoły

- Zepsułaś mi plany.. - powiedział z smutnym wzrokiem

Szliśmy w ciszy do mojego domu. Gdy pożegnałam się z blondynem, z mojego telefonu usłyszeć można było sygnał. Spojrzałam, a na ekranie wyświetliło się

Adrien: Hej😙
Ja: Cześć
Adrien: Co robisz? 💗
Ja: Zamierzam zabrać się za przygotowanie materiału do mojej nowej sukienki, a ty?
Adrien: Ja idę do domu 😂😂
Ja: 😂

Zapomniałam, że on nadal nie jest jeszcze w swoim pokoju.

Adrien: Marinette..
Ja: Tak?
Adrien: Długo przyjaźnisz się z Alyą?
Ja: Od przedszkola! A ty z Nino?
Adrien: Od podstawówki😊
Adrien: Okej jestem

Pisałam z nim tak dość długo. O dziwo chciał nawet dłużej, ale zrobiłam się śpiąca.
Następnego dnia nie działo się nic nadzwyczajnego, no chyba, że to:

Adrien, 5:05: Śpisz jeszcze? 😁

On jest naprawdę uroczy, lecz nie widzę w nim nic innego, niż przyjaciela

Ja: Co tak wcześnie? 😂

Poniedziałek

Obudził mnie dźwięk budzika, spojrzałam na zegarek, a moim oczom ukazała się godzina 7:23

- Mam 20 minut.. - powiedziałam sama do siebie po czym ruszyłam w stronę łazienki.

Nałożyłam na siebie lekki makijaż, lecz przed tą czynnością umyłam twarz i zęby. Wróciłam do swojego pokoju i przejrzałam szafę. Wkońcu zdecydowałam się na białą koszulę bez rękawów, a do tego czarne spodnie z dziurami na kolanach. Zeszłam na dół, rozmyślałam nad tym czy mam zjeść śniadanie, jednak zdecydowałam się na obiad w szkole. Założyłam białe conversy i zakładając słuchawki otwierałam drzwi. Przed moim domem stał zielonooki blondyn, podchodząc do mnie na jego ustach malował się radosny uśmiech

- Na co czekasz, idziemy?

Nie spodziewałam się tak dobrej relacji po naszych ostatnich spotkaniach. Jednak nie musiałam się dziwić, przecież nasi przyjaciele są parą..

- To znaczy, że obietnica spełniona? - zapytał mnie z chytrym uśmiechem

- Owszem panie Agreste. - zaśmiałam się

- A czemu nie po imieniu?

- Bo nie - podziękowałam mu i ruszyłam w stronę Alyi

- Hej

- Marinette! Słyszałam o Twojej sobotniej randce z Adrienem! - wykrzyczała, a wszystkie osoby zerkały to na mnie, to na Adriena i Alyię

- Zaraz co?! - spaliłam buraka

- Marinette porozmawiajmy. - wtrącił się blondyn

ツ
Od autorki

Ktoś namieszał w ich przyjaźni.. Ale kto?
Gwiazdka i komentarz, bo miłość! 😍😘