blackbriar, mortal remains

🎨🎨🎨

Çok sevdiğim Lavinya,

Seni sevdim.

Kalbinin güzelliğini gördüm. Seni sevmem için bu bile yeterliydi. Yetti de.

Elini tutup çiçekli yollarda yürüttüm seni. Gökkuşağının altında yürüdük. Gitmeni istemedim.

Ama gittin.

Hiç bilemeyeceğim bir yere gittin.

Burada kaldıkça seni düşünmeye devam ediyordum ve biliyordum ki ölecektin sen. Bu bana acı verecekti. İstemiyordum bunu.

Senin gibi biri yüzünden başkası acı çekmemeliydi. O zaman ben yıkılırdım. Ama sen kötü biri değilsin.

Şimdi bana bakıyorsun. Sensiz yapabilirim ama bunu istemiyorum. Bunu sen de biliyorsun.

Evet, ben sadece kendimi kandırıyordum. Sensiz yapabilirdim ama bunu istemedim. Hep seni istedim. Ama Tanrı bana kulak vermedi ve seni benim kollarım arasından çekip aldı.

Seni mezara koydu, sen ise oradaki duvarlara ismimi kazıyorsun.

Teşekkür ederim.

22 Temmuz 2020.

Sonun, ama aynı zamanda sonsuzluğun yazıldığı gün.

🎨🎨🎨