Szedł ulicami Los Santos. Wracał do domu, po tym jak zwolnili go z policji. Po drodze wkurwił go Pastor, ponieważ przerwał mu picie alkoholu. Erwin ukradł mu też samochód i portfel, żeby nie kupował już alkoholu. Wkurwił się jeszcze bardziej, kiedy zaczął padać deszcz. Chciał po prostu nie myśleć o tym, że nie będzie już pracował w policji. Jednostka to było jego całe życie. Zastanawiał się nad jedną rzeczą, co gdyby wstąpił do Zakshotu? Skoro nie pracuje w policji, to może to zrobić. Koło niego nagle zatrzymało się auto. Spojrzał na nie i zobaczył Vasqueza w otwartym oknie samochodu.

— Pada deszcz? Podwieźć cię na apartamenty? — Zapytał Vasquez, z lekkim uśmiechem.

— Jeśli mógłbyś, to tak — Odpowiedział Montanha, a Vasquez tylko na tą odpowiedź pokiwał głową.

— Wsiadaj — Powiedział Vasquez, z jeszcze większym uśmiechem, albo mi się tak wydawało? Może to przez alkohol?

Wsiadłem do samochodu, a po dosłownej sekundzie ruszyliśmy z miejsca i pojechaliśmy w stronę apartamentów. Chwilę później, byliśmy pod apartamentami.

— Dzięki — Podziękowałem cicho.

— Spoko — Odpowiedział.

Wysiadłem z samochodu i ruszyłem w kierunku apartamentu. Po wejściu przez szklane drzwi, ruszyłem do windy i wcisnąłem przycisk na 5piętro. Dość szybko dojechałem na górę i wyszedłem z windy. Poszedłem do mojego małego, ale przytulnego mieszkanka. Gdy byłem już w mieszkaniu, zdjąłem buty i kurtkę. Poszedłem do sypialni i jedyne co zrobiłem, to położyłem się na łóżku i zasnąłem dość szybko.

Obudziłem się i próbowałem zabrać telefon z szafki nocnej. Gdy udało mi się to sprawdziłem godzinę.

8:07

Zrzuciłem z siebie kołdrę i wstałem z łóżka. Poszedłem do kuchni i zagotowałem wodę w czajniku. Wziąłem kubek razem z kawą i nasypałem kawy do kubka. Zalałem kawę i stwierdziłem, że pójdę się ubrać. Gdy byłem w sypialni podszedłem do szafy i zacząłem zastanawiać się co ubiorę. Szybko wybrałem białą bluzę i czarne dżinsy.

Z powrotem znalazłem się w kuchni. Wziąłem kubek z parującą kawą i usiadłem na krześle, a kawę położyłem na stole. Usłyszałem otwierane drzwi i po chwili w progu kuchni, pojawił się Erwin.

— Oddaje auto i portfel — Oznajmił.

— Dzięki — Mruknąłem.

— Smacznej kawusi Labo się dusi — Zaśmiał się siwowłosy.

— To nie było śmieszne, ty to wiesz? — Zapytałem ironicznie.

— No wiem — Odpowiedział niezadowolony.

— Jasne, teraz spierdalaj z mojego mieszkania Pastorku — Odparłem.

— AHA? Nawet na herbatę nie mogę zostać? — Zapytał, z udawanym zdziwieniem.

— No lepiej idź, bo ci coś zrobię — Rzekłem.

— Powiem Sonemu i cię zwolnią — Odparł uśmiechnięty.

— Już mnie zwolnili — Oznajmiłem zły.

— Ale dlaczego? — Zapytał smutny.

— Bo oskarżyli mnie o bycie TWOIM korumpem! — Krzyknąłem zły.

— To nie moja wina! — Odkrzyknął.

— Twoja — Odparłem, już łagodniej wstając. Podszedłem do niego i przyszpiliłem go do ściany — To twoja wina, gdyby nie ty nie zwolnili by mnie — Warknąłem.

— Wszystko moja wina — Odwarknął, przewracając oczami. Odruchowo pocałowałem go, a on zdziwiony oddał pocałunek. Nie był on jednak długi, przez co pocałowałem go jeszcze raz.

Gdy przestaliśmy się całować, puściłem go, a on stał jak posąg. Z powrotem usiadłem na krześle i zacząłem pić kawę. Usiadł na przeciwko mnie i wyjął telefon. Zaczął uśmiechać się do telefonu. Wypiłem kawę i odłożyłem kubek do zmywarki. Poszedłem po swój telefon i portfel, gdy miałem te rzeczy wyszedłem z mieszkania, a za mną Erwin. Podszedłem do mojego auta i do niego wsiadłem, co zrobił też Erwin.

— Podjedź pod burgera — Rzekł patrząc w szybę.

— Jasne — Zachowywaliśmy się jak byśmy nic nie zrobili, jakby tego pocałunku wcale nie było.

Ruszyliśmy w stronę BurgerShota. Po chwili dojechaliśmy na burgera i razem wysiedliśmy. Weszliśmy przez szklane drzwi. On poszedł na tyły burgera, a ja usiadłem na małej kanapie przy stoliku. Po dość długim czasie wstałem z małej kanapy i ruszyłem zamówić jedzenie. Zadzwoniłem dzwonkiem, a po chwili za ladą pojawił się Kui.

— Co chcesz Montanha? — Zapytał.

— Zamówić jedzenie — Odparłem.

— Burgera i Shake'a — Popatrzyłem na niego zdziwiony. Jakby czytał mi w myślach, ale przecież to jest restauracja w której są same burgery i Shaki.

Kui poszedł robić burgery i shake'a, a ja poszedłem znowu usiąść. Gdy dostałem jedzenie zacząłem jeść. Zjadłem szybko i udałem się do samochodu. Wychodząc z burgerShota natknąłem się na Vasqueza. Przywitałem się cicho, a on tylko pokiwał głową w moją stronę z uśmiechem. Wsiadłem do mojego samochodu i zacząłem jeźdźić po mieście bez celu.

Po dłuższej jeździe zatrzymałem się koło parku. Wysiadłem z auta i zacząłem spacerować po parku, który swoją drogą wyglądał jak mały las, przez dość dużą ilość drzew. Wyciągnąłem telefon i spojrzałem na godzinę.

14:37

Po spacerowałem jeszcze trochę i postanowiłem jechać gdzieś. Nawet wiem gdzie!

Pobiegłem do mojego auta i wsiadłem do niego. Z prędkością światła ruszyłem w drogę po coś, nad czym jeszcze się zastanowię w trakcie. Szybko dojechałem pod pewne miejsce. Wysiadłem z auta i skierowałem się do środka. Podszedłem do recepcji i spojrzałem na młodą dziewczynę która tam siedziała, przyglądałem jej się, skądś kojarzę te twarz...

— Dzień Dobry! — Powiedziała radośnie.

— Czekaj! Alexis Mailen? — Spytałem uśmiechając się.

— Montanha? — Zapytała patrząc na mnie z uśmiechem.

— Siema stara! — Powiedziałem wesoło.

— Nie taka stara! — Odparła z udawanym obrażeniem, po czym dodała — No siema stary! —

— Dobra ja po kota albo psa — Powiedziałem uśmiechnięty.

— Oh jasne, chodź — Powiedziała i wyszła z za lady i poszła do drzwi. Gdy weszliśmy do środka było dużo klatek, a w nich psy lub koty.

— Wybieraj — Powiedziała patrząc na mnie kątem oka z uśmiechem.

Zacząłem przeglądać wszystkie psy, aż w końcu zobaczyłem tego który był bardzo podobny do...

Kurwa nie możesz cały czas sobie o nim przypominać!

— Ten — Rzekłem odwracając się do Alexis. Ta popatrzyła na psa, na którego pokazywałem ręką.

— Dobry wybór — Powiedziała — Ma 7miesięcy — Odparła uśmiechnięta.

— Idealny — Powiedziałem do niej.

— Jasne, chodź podpiszesz papiery — Odpowiedziała.

— Mhmm — Mruknąłem cicho.

Poszedłem za nią z powrotem do recepcji i podpisałem papiery. Znowu weszła do tamtego pomieszczenia i wróciła z siwym psem. Miał złote oczy, jak Erwin.

Wziąłem go od niej i podziękowałem. Gdy miałem wychodzić w drzwiach pojawił się Glinkenly i Carbonara.

— O kurwa pies bierze psa — Zaśmiał się David.

— Hmm? No i co? — Zapytała Alexis, która pojawiła się koło mnie.

— Alexis co tu robisz? — Zadał pytanie Nicollo.

— Pracuje w schronisku, nie widać? — Spytała ironicznie.

— Widać, ale bardziej nie mówiłaś, że nigdy nie wrócisz do tej dziury zbitej betonem? — Zadał pytanie Glinkenly.

— Mam sprawę do Erwina — Odparła poważnie.

— Okej? — Mruknął w odpowiedzi Nicollo.

— To papa! Musicie popilnować schroniska do póki nie wrócę miłej zabawy! — Krzyknęła uśmiechnięta i złapała mnie za rękę wybiegając i wsiadając do auta, co zrobiłem po niej.

— Zostawiasz ich tak o? — Zapytałem jak trochę odjechaliśmy od schroniska, Dodałem jeszcze — A jak sobie nie poradzą? —

— To mają problem — Wzruszyła ramionami — Mam dość ważną sprawę do Erwina i Sonego, więc przyśpiesz — Powiedziała.

— Uważaj, bo cię wypchnę z tego auta w środku drogi — Warknąłem, śmiejąc się.

— AHA? — Mruknęła obrażona patrząc na mnie, po czym odwróciła głowę.

— Czekaj napiszę do Pastora, gdzie jest — Powiedziałem, wyciągając telefon.

Do Pastor -
Gdzie jesteś?

Od Pastor -
Na burgerShocie, a co?

Do Pastor -
Ktoś ma do ciebie sprawę

Od Pastor -
Okej

Schowałem telefon i ruszyłem w stronę BurgerShota. Dojechaliśmy dość szybko i wysiedliśmy z auta wchodząc do restauracji.

— Erwin! — Krzyknąłem, podchodząc do lady.

— Hmmm? — Mruknął pytająco, po czym spojrzał na Alexis — Alexis? —

— Tak. Mam do ciebie i Sonego sprawę — Erwin wpuścił ja na zaplecze Burgera i zamknął drzwi. Usiadłem na małej kanapie i czekałem, aż Alexis wyjdzie, pewnie będzie chciała, żeby podwieźć ją na komendę.

Alexis po parunastu minutach wyszła z zaplecza burgerShota. szybkim krokiem podeszła do mnie.

— Na komendę — Powiedziała, z lekko wyczuwalną złością w jej głosie.

— Okej? — Odparłem pytająco.

Wyszliśmy i udaliśmy się do samochodu, by pojechać na komendę. W połowie drogi minęliśmy robiony bank. Czyli policja przyjedzie tutaj. Szybko dojechaliśmy do komendy i wysiedliśmy z auta, ruszając w stronę budynku. Wolno weszliśmy po schodach i podeszliśmy w stronę biura szefa policji. Ona weszła, a ja poczekałem na korytarzu.

Wyciągnąłem telefon i przeglądałem wiadomości. Gdy tak je przeglądałem zobaczyłem jedną wiadomość od Sindacco.

Od Vasquez -
Możemy się spotkać o 22?

Sprawdziłem godzinę.

17:38

Do Vasquez -
Jasne

Tym razem Alexis wyszła z pokoju widocznie zła. Szybkim krokiem udała się do schodów schodząc z nich. Ruszyłem za nią i wyszedłem z komendy. Wsiadłem do samochodu i odjechałem od budynku. Cały czas nie odzywaliśmy się do siebie, ale musiała mi powiedzieć, gdzie mam ją odwieźć.

— Gdzie cię odwieźć? — Spytałem cicho.

— Na schronisko mnie daj — Odpowiedziała.

— Okej — Mruknąłem.

Na miejscu zaparkowałem na chodniku i razem z nią wysiadłem z auta. Powolnym krokiem weszliśmy do schroniska i zobaczyliśmy Davida bawiącego się z psem, a Nicollo siedział na podłodze, z wymalowanym zdziwieniem na twarzy.

— A wam co? — Spytała po chwili Alexis.

— ON MNIE POCAŁOWAŁ! — Krzyknął Nicollo.

— NIE POCAŁOWAŁEM CIĘ! TY WPADŁEŚ NA MNIE I TO BYŁO PRZEZ PRZYPADEK, DEBILU! — Wykrzyczał David.

— Czy to kłótnia małżeńska? — Zapytała śmiejąc się.

— A ZAMKNIJ RYJ! — Krzyknęli oboje.

— Dobra — Odparła.

— Chcemy tego psa — Powiedział, już spokojniej Nicollo.

— Podpiszcie papiery i możecie go wziąć — Powiedziała Alexis uśmiechnięta.

— Już podpisaliśmy — Powiedzieli uśmiechnięci.

— O kurde jacy szybcy — Zaśmiała się.

— Pa! — Krzyknęli wychodząc.

— Pa! — Pożegnaliśmy się.

— To ja jadę, do zobaczenia! — Wyszedłem z budynku i wsiadłem do samochodu. Po raz trzeci tego dnia wyjąłem telefon i sprawdziłem godzinę.

21:49

Tak w ogóle, gdzie mam przyjechać?
Mój telefon zawibrował więc włączyłem go i sprawdziłem wiadomości.

Od Vasquez -
(GPS)

Włączyłem GPS'a i pojechałem w wyznaczone miejsce. Dojechałem dość szybko. Wyszedłem z auta i poszedłem na małą górkę, która pokazywała panoramę miasta. Zobaczyłem tam siedzącego Erwina i Vasqueza. Rozmawiali o czymś. Podszedłem bliżej by słyszeć ich rozmowę.

— Ale Grzesiek jest dziwny, co nie? — Spytał Vasquez.

— No i wkurwiający — Opowiedział Erwin na pytanie.

Gdy to usłyszałem, byłem zły. Odszedłem od górki i wsiadłem do samochodu. Ruszyłem na mój i Erwina dach i wszedłem na niego. Przez moją głowę przeszło tysiące wspomnień.

1Pacyfik
Odklejki z Pastorem
Napady
Pościgi
Rozmowy
Strzelaniny

Wszystkie te wspomnienia, przeszły mi przez głowę jak mgła wspomnień z przeszłości, ale one już nigdy nie powrócą. Pszysunąłem się bardziej krawędzi dachu i miałem ochotę skoczyć, ale nie teraz. Nie mogę tego zrobić. Nagle koło mnie usłyszałem śmiech. Rozpoznałem go szybko i odwróciłem się w tamtą stronę. Zobaczyłem śmiejącego się Erwina i Vasqueza.

— Prima Aprilis Grzesiu! — Zaśmiali się, na co popatrzyłem na nich, ze zdziwieniem.

— Co? — Spytałem.

— Dzisiaj jest pierwszy kwietnia Grzechu — Powiedział uśmiechnięty Vasquez, a Erwin dodał.

— Kochamy cię — Powiedział cicho Erwin.

— Też was kocham — Odpowiedziałem lekko zarumieniony.

Podeszli do mnie i usiedli obok. Oglądaliśmy niebo do...

4rano

༺♡༻

(Mały dodatek do tytułu)

Siedzieliśmy w Calico. Erwin i Vasquez kłócili się o to kogo kocham bardziej, a ja próbowałem ich uspokoić.

— Bardziej kocha mnie! — Krzyknął Erwin.

— Nie! Bardziej kocha mnie! — Wykrzyczał Vasquez.

— ZAMKNIJCIE SIĘ! — Krzyknąłem i dodałem — Kocham was obu ♡! —

༺♡༻

Okładka By — Kazuya_officiall

Moja pierwsza książka!
Mam nadzieję, że jest nawet okej :'3

Miłego Dnia/Nocy!

Coffeuu~