- Powiesz coś? – zapytałem w końcu kiedy tak milczeliśmy od dobrych kilku minut, nie odrywając od siebie wzroku. Jeszcze chwila tej ciszy, a zacząłbym panikować, serio.

- Um... zaskoczyłeś mnie tym... wyznaniem? – ostatniego słowa była niepewna.

- Nie tylko Ciebie, to miało zostać w moje głowie jeszcze przez jakiś czas – zaśmiałem się cicho.

- Nie do końca wiem jak na to odpowiedzieć... - spojrzałem na nią niepewnie. – Nie, nie, nie daje ci kosza – z jej ust wydobył się nerwowy śmiech. – Naprawdę uwielbiam spędzać z tobą czas, nie ważne czy tak jak teraz, nic nie robiąc, czy zamknięci w pokoju, przekraczając wszelkie granicę przyjaźni. Nie męczę się przy tobie, mogę być sobą i mogę mówić to co myślę. Też mi się wydaje, że to zmierza do jednego, ale... - oh, uwielbiam ale. – Już raz się pośpieszyłam i się przejechałam na swoim ex. Nie uważam, że z tobą będzie tak samo, bo jesteś naprawdę świetnym facetem, ja po prostu...

- Nie chcesz się spieszyć, rozumiem – powiedziałem. Uśmiechnęła się delikatnie. Między nami zapanowała cisza. Przybliżyła się do mnie i musnęła ustami mój policzek, po czym przytuliła się. Objąłem ją ramionami.

Ten uścisk, jak i reszta dnia, wcale nie była cholernie niezręczna, wcale.

Krótki, ale dodam jeszcze jeden dzisiaj, dłuższy :)

Wracamy do perspektywy Leen! :D

Lov U♥