- Okay, takie twoje fanki jak tamte dwie mogę polubić – zaśmiał się, kiedy opuściliśmy restaurację. Teraz musieliśmy zajść do sklepu, abym mogła choć trochę uzupełnić lodówkę.

- Przyznaj się, to dlatego, że jedna powiedziała, że jesteś ładna.

- Nie, były urocze – szturchnęłam go lekko. – To nie ja tu jestem narcyzem.

- Przepraszam, co?

- Nie przepraszaj, tylko na przyszłość tak nie rób.

- Oj mała... - prychnęłam.

- Oj duży...

- Wiem, że jestem duży – poruszył sugestywnie brwiami.

- Raczej niewyżyty Calumie Thomasie Hood'zie – mruknęłam.

- Znasz moje drugie imię?

- Vi – odpowiedziałam. – Swoją drogą będzie tu na waszym ostatnim koncercie.

- Masz na myśli piątek?

- Mam na myśli piątek. Obiecałam jej, przytacha się tu na weekend, więc możesz ostrzec Michaela, albo nie! Napuszczę ją na niego – potarłam dłonie. – Jak się do niego przyklei to nie da mu spokoju.

- Chcesz się ze mną zobaczyć w piątek – uśmiechnął się.

- Z Ashtonem – poprawiłam go, po czym zaczęłam się śmiać z jego miny. – Żartowałam, Azjato – objęłam jego ramię. – Lubię Cię, Azjato, bardzo – powiedziałam opierając brodę o jego bark. – A to nie zdarza się często, że tak szybko ktoś mnie do siebie przekonuje, więc radzę Ci tego nie spieprzyć.

- Uczepiłaś się tego Azjaty.

- Ustaliliśmy już, że wiem, że to nie prawda. Po prostu tak się przyjęło – prychnął. – Gdyby naprawdę Cię to tak irytowało, zwracałbyś mi uwagę za każdym razem, a zrobiłeś to może trzy.

- Tylko tobie daję taryfę ulgową.

- Mam się czuć zaszczycona? Azjato – przewrócił oczami.

- Uwielbiasz robić mi na złość – zaśmiał się.

- Przyzwyczajaj się skoro masz zamiar zabrać mnie na wakacje – wystawiłam mu język.

- Bardzo dorosłe zachowanie – skomentował.

- Od kiedy narzekasz na mój język? – pokręcił z niedowierzaniem głową, chcąc powstrzymać nikły uśmieszek. – Nie udawaj zawstydzonego – zachichotałam.

- Nie tak łatwo mnie zawstydzić, skarbie – puścił mi oczko. – Wiesz, o tym.