Weszliśmy do kasyna. Pierwszy raz byłam w takim miejscu i aż czułam ten dreszczyk emocji, nawet jeśli mam pewność, że to co mam zamiar postawić, przegram. Gry hazardowe to mój wróg, naprawdę.

- Kto idzie ze mną na pokera? – zapytała Su.

- Brzmi ciekawie – powiedział Ashton.

- Idę z wami – odezwał się Luke, dołączając do dwójki, która już od nas odeszła.

- Idę na automaty – spojrzałam na Caluma po tym jak zostaliśmy sami.

- I to tyle z naszego pilnujmy się – westchnęłam. – Wiedziałam, że tak będzie.

- Zostaliśmy sami szybciej niż planowaliśmy – uniósł jeden kącik ust do góry.

- O nie, nie, nie. Nie wyjdę z kasyna nie grając choćby w jedną grę.

- Nikt nie powiedział, że musimy wychodzić – zaśmiałam się. Cmoknęłam go w usta.

- Chodź, sprawdzimy co tu mają – złapałam go za dłoń i poprowadziłam w głąb pomieszczenia. Splótł nasze palce.

- Dlaczego Su wybrała pokera i nawet nie zapytała, albo raczej nie stwierdziła, że z nią idziesz? – zapytał. Spojrzałam na niego niepewnie i przygryzłam dolną wargę. Zatrzymałam się między stolikami i przybliżyłam się do niego. Oparłam dłoń na jego ramieniu.

- Potrafi liczyć karty – szepnęłam mu na ucho.

- Co? – wzruszyłam ramionami.

- Kiedyś grałyśmy razem i za każdym razem mnie ogrywała, aż w końcu się do tego przyznała. – wzruszyłam ramionami.

- Czyli, że ich ogra?

- Po pijaku idzie jej trochę gorzej, ale tak. Chociaż nigdy nie idzie na całość. Stwierdziła, że nie ma na co narzekać na swoje zarobki i styl życia i nie chce nikogo oszukiwać, więc tak naprawdę nie wykorzystuje swoim zdolności za bardzo – patrzył na mnie dziwnie, a ja zaczęłam się śmiać. – Żartowałam. Naprawdę w to uwierzyłeś?

- Byłaś dość przekonywująca – odchrząknął.

- Nie, Su nie potrafi liczyć kart. Ma po prostu farta. Serio, to straszne. Jej się wszystko udaje na farcie i z czystego przypadku. To czasami przerażające – zmrużył oczy. – Tym razem mówię serio.

- Idziemy do baru? – zapytał, obejmując mnie w tali.

- Jasne – uśmiechnęłam się.